30 Απριλίου 1825: Ναυμαχία Μεθώνης: Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τους Ανδρέα Μιαούλη, Ανδρέα Πιπίνο και Γεώργιο Πολίτη, πυρπολεί τον τουρκικό του Καπουδάν πασά.

  30 Απριλίου 1825: Ναυμαχία της Μεθώνης – Δόξα του Ανδρέα Μιαούλη

30 Απριλίου 1825: Ναυμαχία της Μεθώνης – Δόξα του Ανδρέα Μιαούλη

  30 Απριλίου 2019

30 Απριλίου 1825: Ναυμαχία της Μεθώνης: Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τους Ανδρέα Μιαούλη, Ανδρέα Πιπίνο και Γεώργιο Πολίτη, πυρπολεί τον τουρκικό του Καπουδάν πασά.
Στις 30 Απριλίου 1825 ο ναύαρχος Μιαούλης με την υπό αυτού μοίρα του Ελληνικού στόλου έπλευσε στην Μεθώνη Μεσσηνίας όπου ήταν τα πλοία του Ιμπραήμ Πασά υπό τον Καπουδάν μπέη από την Αίγυπτο.
Επιτέθηκε στον εχθρικό στόλο και δύο πυρπολικά υπό τους Γεώργιο Πολίτη και Πιπίνο έκαψαν μια μεγάλη φρεγάτα,
άλλο ένα πυρπολικό έκαψε ένα μικρό πλοίο και άλλοι 4 πυρπολητές έκαψαν τρεις κορβέτες και άλλα τρία πολεμικά και τρία μεταγωγικά, και μια αποθήκη με τροφές.
Ο ναύαρχος Μιαούλης ανεχώρησε στις 25 Μαρτίου 1825 επικεφαλής μοίρας Υδραϊκών πολεμικών πλοίων καί πυρπολικών.
Ο Μιαούλης από τίς περιπολίες πού έκανε διαπίστωσε ότι όλα τά ευρωπαϊκά εμπορικά πλοία μετέφεραν προμήθειες γιά τα κάστρα της Μεθώνης και της Κορώνης.
Ο Αιγυπτιακός στόλος αποτελούμενος από 100 πλοία πλησίασε το λιμάνι τής Πύλου, με σκοπό να εισέλθει στον κόλπο τού Ναβαρίνου.
Οι Έλληνες είχαν οχυρώσει το νησάκι Σφακτηρία, απέναντι από τα δύο κάστρα της Πύλου Νεόκαστρο καί Παλαιόκαστρο.
Μέσα στόν κόλπο τού Ναβαρίνου ήταν λίγα Σπετσιώτικα πολεμικά πλοία μαζί με τον ” Άρη ” τού Τσαμαδού.
Ο εχθρικός στόλος δέχτηκε πυκνά πυρά από τα κανόνια πού βρίσκονταν στά δύο κάστρα και στο νησάκι της Σφακτηρίας, αλλά συνέχισε την απειλητική του πορεία.

Ο Αναγνωσταράς, πού είχε αναλάβει την οργάνωση της άμυνας στή Σφακτηρία, ζητούσε απεγνωσμένα ενισχύσεις γιά να δυναμώσει τη μικρή στρατιωτική δύναμη πού είχε στή διάθεσή του.
Στις 26 Απριλίου 1825, ο Ιμπραήμ επιχείρησε αστραπιαία επίθεση κατά τής Σφακτηρίας αδιαφορώντας γιά τις απώλειες τών στρατιωτών του.
Έστειλε δεκάδες μικρά αποβατικά σκάφη (φελούκες) γεμάτα με τούς Άραβες του κατά της νήσου, οι οποίες αποτελούσαν εύκολο στόχο γιά τα κανόνια πού είχε στήσει ο Αναγνωσταράς στην παραλία.
Τόσο σίγουροι ήταν οι Έλληνες ότι η Σφακτηρία δέν κινδύνευε, ώστε ο Μαυροκορδάτος συνοδευόμενος από μερικούς φιλέλληνες και τον Ιταλό Σανταρόζα,
γευμάτισε με τον πλοίαρχο Τσαμαδό στο πλοίο του καί αργότερα όλοι μαζί
αποβιβάστηκαν από τον “Άρη”, γιά να επιθεωρήσουν τις οχυρώσεις τών Ελλήνων.
Όμως οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές.
Οι σφοδροί κανονιοβολισμοί από τις αιγυπτιακές φρεγάτες και οι αμέτρητες φελούκες πού έφθαναν στήν Σφακτηρία έκαμψαν τελικά την αντίσταση των υπερασπιστών πού πανικόβλητοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους.
Οι στρατιώτες έπεσαν στη θάλασσα γιά να κολυμπήσουν μέχρι τό Παλαιόκαστρο και να σωθούν.
Ο Μαυροκορδάτος ήταν ο μόνος από τούς αρχηγούς πού έσπευσε να επιβιβαστεί σε μιά βάρκα τού πλοίου τού Τσαμαδού γιά να καταφύγει στην ασφάλεια τού πολεμικού πλοίου.
Όταν κάλεσε τον Σανταρόζα να τον ακολουθήσει, ο Ιταλός αρνήθηκε λέγοντας απλά ότι ήρθε νά πολεμήσει καί να πεθάνει γιά την ελευθερία της σκλαβωμένης Ελλάδος.
Ο Σανταρόζα, μαζί με τον Αναστάσιο Τσαμαδό, τον Σταύρο Σαχίνη καί τον ήρωα της μάχης τού Βαλτετσίου Αναγνωσταρά “έπεσαν” στή Σφακτηρία.
Οι απώλειες τών Ελλήνων στή Σφακτηρία έφθασαν τούς 350 νεκρούς καί τούς 200 αιχμαλώτους.
Ο Αιγυπτιακός στόλος κατέλαβε τη Σφακτηρία και μπήκε στον κόλπο τού Ναβαρίνου θριαμβευτής.
Ο ελληνικός στόλος, ανίσχυρος να αντιπαραταχθεί με τον πανίσχυρο εχθρικό στόλο κινήθηκε πρός την ανοικτή θάλασσα.
Ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης από κοινού με τον Κριεζή καί τον Γεώργιο Σαχίνη, τού οποίου ο αδελφός είχε σκοτωθεί στή Σφακτηρία,
αποφάσισαν να στείλουν τα πυρπολικά πού είχαν στή διάθεσή τους όχι εναντίον τού στόλου πού ήταν αραγμένος στόν κόλπο τού Ναβαρίνου,
αλλά εναντίον ενός μικρότερου εχθρικού στόλου μέσα στόν κόλπο τής Μεθώνης, όπου θά έβρισκαν τούς εχθρούς ανέτοιμους.

Ναυμαχία της Μεθώνης

Το βράδυ τής 29 προς 30 Απριλίου 1825, ο Μιαούλης περικύκλωσε τα είκοσι εχθρικά πλοία πού ήταν αραγμένα στόν κόλπο τής Μεθώνης καί τούς έστειλε τα έξι πυρπολικά πού είχε στή διαθεσή του και των οποίων οι καπετάνιοι ήταν οι:
Ανδρέας Πιπίνος, Γεώργιος Πολίτης, Αντώνιος Μπίκος, Μαρίνης Σπαχής, Δημήτριος Τσάπελης καί Αναγνώστης Δημαράς.
Σύμφωνα μέ τό ημερολόγιο τού Μιαούλη, η νύκτα έγινε ημέρα καθώς το πυρ από τα πυρπολικά διαδόθηκε ανάμεσα στά αιγυπτιακά πολεμικά
καί στά αυστριακά μεταγωγικά πλοία στέλνοντας στόν βυθό τής θάλασσας δύο
μεγάλες φρεγάτες, τρείς κορβέτες καί αμέτρητα μπρίκια καί μεταγωγικά πλοία
. Αλλά τήν μεγαλύτερη έκρηξη την έκανε τό δίκροτο “Ασία” τών 54 κανονιών πού τράνταξε το κάστρο τής Μεθώνης και σκόρπισε τα κομμάτια τού πλοίου σέ ολόκληρη τήν πόλη που λίγο έλειψε να καεί.

Η στιγμή του θανάσιμου τραυματισμού από την σαΐτα...

Σοκαριστικό βίντεο: Η στιγμή του θανάσιμου τραυματισμού του εικονολήπτη

By Messinia Live

  29/04/2019

Σοκάρει το βίντεο που μας έστειλε αναγνώστης μας, και καταγράφει τις τελευταίες στιγμές λίγο πριν το τραγικό δυστύχημα αλλά και τη σκηνή όπου η σαϊτα χτυπά στο κεφάλι τον άτυχο εικονολήπτη.
Λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα μια κοπέλα, που στεκόταν ακριβώς δίπλα στον 53χρονο, πανικόβλητη σκύβει, και γλιτώνει τελευταία στιγμή, με την σαϊτα να χτυπά τον άτυχο 53χρονο που κατέγραφε με την κάμερά του τον σαϊτοπόλεμο, ενώ αμέσως μετά το χτύπημα πανικόβλητος ο κόσμος τρέχει.
Στο παρακάτω βίντεο του Φώτη Κουτρουμπή καταγράφεται μέσω drone o σαϊτοπόλεμος από ψηλά, ενώ μετά το 8 λεπτό καταγράφεται η στιγμή που μια σαϊτα φεύγει ανεξέλεγκτη στο πλήθος, και αμέσως μετά βρίσκεται χτυπημένος στο έδαφος ο άτυχος Κώστας Θεοδωρακάκης, ενώ ακούγεται κάποιος  να κάνει έκκληση για ασθενοφόρο.
https://www.facebook.com/fotis.koutroubis/videos/2425679507466258/
ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝ
Να σημειωθεί ότι εισαγγελική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη για τις ακριβείς συνθήκες του τραγικού δυστυχήματος, και συγκεντρώνεται οπτικοακουστικό υλικό από τους παρευρισμομένους, αλλά και από τα ΜΜΕ που κάλυπταν την εκδήλωση, προκειμένου να διαπιστωθεί πως ακριβώς συνέβη η τραγωδία. Αμέσως μετά το τραγικό περιστατικό έγινε έκτακτη σύσκεψη στο Δημαρχείο Καλαμάτας υπό τον Δήμαρχο Παναγιώτη Νίκα, με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
ΝΙΚΑΣ: “Ο ΣΑΪΤΟΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΣΤΟ DNA ΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΩΝ ΟΠΟΤΕ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ”
Ο δήμαρχος σε δηλώσεις του στο CNN.gr είπε:«Ο σαϊτοπόλεμος είναι καταγεγραμμένος στο DNA των Μεσσήνιων οπότε δύσκολα μπορεί να απαγορευτεί γιατί θα υπάρξουν αντιδράσεις. Ωστόσο ο δήμος προσπαθεί όλα αυτά τα χρόνια να λάβει μέτρα για να αποφευχθούν τέτοιου είδους περιστατικά».
Μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του εικονολήπτη χιλιάδες είναι τα σχόλια οργής κα αγανάκτησης στα κοινωνικά δίκτυα με βασικό αίτημα την κατάργηση του “εθίμου” αυτού, που οδήγησε στο θάνατο έναν πατέρα δύο παιδιών.
Επίσης δεκάδες είναι οι καταγγελίες από κόσμο που βρέθηκε στο χώρο του πάρκινγ Νέδοντα όπου και διεξαγόταν ο σαϊτοπόλεμος, και καταγγέλουν ελλιπή μέτρα ασφαλείας, υπερβολική επίδειξη και μικρά παιδιά να παρακολουθούν το “θέαμα”.
Ωστόσο οι παρακάτω φωτογραφίες αποτυπώνουν καρέ-καρέ έναν από τους σαϊτομάχους, και φαίνεται πως κάποια στιγμή ο σάκος του που περιείχε σαϊτες βγάζει σπινθήρες, σκάει από κάτω, και μια σαϊτα “εκτοξεύεται” ανεξέλεγκτη.

Πύλος: Ο Γ. Δέδες για το δρόμο Καλαμάτα - Μεθώνη

eleftheriaonline.gr - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Δημοσιεύτηκε στις 22 Φεβ 2019

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ , ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Αποκαθηλωση στην Πυλο

2019 04 24 ΠΥΛΟΣ: Ο εορτασμός της Μάχης της Σφακτηρίας - Στο Δημαρχείο, πρωτοφανείς δηλώσεις...

Απαράδεκτες οι δηλώσεις του δημάρχου  (δες τε το βίντεο) πρωτοφανείς και απρεπείς δηλώσεις για τον λαό

 https://pylosbest.blogspot.com/2019/04/2019-04-24-06.html?spref=fb&m=1&fbclid=IwAR2RGD4ghCnJEBpFOodJ8Ph6qp5oDxnctfONY0F3CzyZGl82DKtQQbbgUTI

Επιμνημοσυνη δεηση για την πτώση της Σφακτηριας το 1825

Ομιλία του Αντιναυάρχου Λ.Σ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Πελοπίδα Επιτ. Α΄ Υπαρχηγού ΛΣ και Πρόεδρου ΛΕΣΧΗΣ ΑΞ/ΚΩΝ Λ.Σ. για την επέτειο της μάχης της Σφακτηρίας ως και την έξοδο του «ΑΡΕΩΣ», την 26-04-1825 ημέρα Κυριακή, στον όρμο του Ναυαρίνο –Πύλου στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εντός του Νεόκαστρου Πύλου την 24-04-2019.

Σεβασμιώτατε,
Σεβαστοί Πατέρες ή Αιδεσιμώτατε,
Κοι Βουλευτές
Κε Αντιπεριφερειάρχα ή εκπρόσωπε
Κε εκπρόσωπε ή Κα Πρόξενε της Ιταλικής πρεσβείας εν Αθήναις ή Προξενείου
Κε εκπρόσωπε του Δήμου Σιβιλιάνο Ιταλίας γενέτειρας του ένδοξου ήρωα και φιλέλληνα Σανταρόζα,
Κε Δήμαρχε, Κε Αντιδήμαρχε, Κε Πρόεδρε Δημοτικού Συμβουλίου Πύλου,
Κε Λιμενάρχα,
Κε Διοικητά Αστυνομικού τμήματος Πύλου,
Κοι Εκπρόσωποι του Νομού ή των τοπικών Δημοτικών, Εκκλησιαστικών, Δικαστικών Αρχών κ΄Τραπεζικών Υπηρεσιών,
Κοι κ Κες Δ/ντές των Σχολείων,
Κοι Πρόεδροι Συλλόγων και φορέων της Πύλου,
Κυρίες και Κύριοι,

Αγαπητοί, απόγονοι των ένδοξων Ηρώων Αναστάσιου Τσαμαδού και Σταύρου Σαχίνη, Κοι Ιωάννη Σαχίνη και Ιωάννη Τσαμαδέ, αμφότεροι εξ Ύδρας και επίλεκτα στελέχη Αδελφότητας των Υδραίων εν Αθήναις και του ενδόξου ήρωος του Βαλτετσίου και της Τριπολιτσάς Χρήστου Αναγνωσταρά ή
Παπαγεωργίου εκ Πολιανής Μεσσηνίας κύριε Χρήστο Κορομηλά ανώτερε αξιωματικέ του Πεζικού,

Κατά την διάρκεια των αιώνων και την καταγεγραμμένη ιστορία, το Ελληνικό Έθνος πολλές φορές βρέθηκε αντιμέτωπο με εχθρούς που υπερτερούσαν αριθμητικά. Για να καταφέρει να επιβιώσει και να υπερασπιστεί την πατρίδα και την ελευθερία του, ο Έλληνας αναγκάστηκε να αναπτύξει ιδιαίτερες πολεμικές τακτικές και δεξιότητες και να χρησιμοποιήσει περισσότερο το μυαλό και την εξυπνάδα, παρά την δύναμη στην οποία μειονεκτούσε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κατά την αρχαιότητα, υπήρξε η ναυμαχία της Σαλαμίνας, κατά την οποία οι Έλληνες κατάφεραν να ανακόψουν την επέλαση της δεσποτικής και πολυάριθμης Ασίας με ένα πολύ μικρότερο πολεμικό στόλο από αυτό των εχθρών τους αλλά με περισσό πείσμα, τακτική και ναυτική δεξιοτεχνία.
Ανάλογα περιστατικά επαναλήφθηκαν σε κάθε εποχή και πολλά από αυτά έγιναν σύμβολα της επιμονής του λαού μας και ενέπνευσαν καλλιτέχνες, συγγραφείς αλλά και ανώνυμους αγωνιστές του δικαίου και της ελευθερίας μας.
Ένα από αυτά τα περιστατικά, κατά την διάρκεια του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα, του 1821, υπήρξε η έξοδος του Άρεως.
Πρόκειται για την ηρωική έξοδο που πραγματοποίησε το μπρίκι του Τσαμαδού από το κλοιό του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου, στο Ναυαρίνο το 1825.
Στις 26 Απριλίου του 1825 ημέρα Κυριακή, ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος του Ιμπραήμ εισέπλευσε στο Ναυαρίνο, με σκοπό να ενισχύσει τους πολιορκημένους Οθωμανούς στη Σφακτηρία και το Νεόκαστρο, που είχαν καταληφθεί από τους επαναστατημένους Έλληνες.
Τα ελληνικά πλοία προσπάθησαν να απομακρυνθούν γρήγορα από το λιμάνι, γιατί διέτρεχαν τον κίνδυνο να αποκλεισθούν.
Ο « Άρης» ωστόσο καθυστέρησε να αποπλεύσει περιμένοντας τον Κυβερνήτη του, Αναστάσιο Τσαμαδό αφού το πλήρωμα του, δεν είχε μάθει ακόμη ότι μόλις είχε σκοτωθεί στην μάχη της Σφακτηρίας.
Τελικά την δύσκολη προσπάθεια διαφυγής ανέλαβε ο Ύπαρχος Νικόλαος Βότσης μαζί με τον Υποπλοίαρχο Δημήτριο Σαχτούρη.
Η έξοδος προς την ανοιχτή θάλασσα είχε κλείσει από τα αιγυπτιακά πλοία. Οι ναύτες έφεραν την εικόνα της Παναγίας στο κατάστρωμα και παίρνοντας θάρρος επιχείρησαν την ηρωική έξοδο. Με ομοβροντία των δεκαέξι κανονιών του, ο «Άρης» κατάφερε να διασπάσει τον κλοιό και επιπλέον να προξενήσει μεγάλες ζημιές στον εχθρό, περνώντας ανάμεσα από πενήντα επτά (57) συνολικά ισχυρότερά του εχθρικά πλοία, που έβαλαν εναντίον του, συνεχώς. Κατέφθασε στην Καλαμάτα με δύο (02) νεκρούς, έξι (06) τραυματίες και εντελώς κατεστραμμένα τα πανιά τους.

Οι Υδραίοι Αναστάσιος Τσαμαδός Κυβερνήτης του «Άρεως» και Σταύρος Σαχίνης χιλίαρχος-Φρούραρχος της Σφακτηρίας, ο Υπουργός Πολέμου Στρατηγός Αναγνωσταράς, ο φιλέλληνας Ιταλός Κόμης SANTA-ROSA, εκατό (100) ναύτες από τα υδραίικα πλοία, τριάντα (30) από τα σπετσιώτικα, εκατό πενήντα (150) άνδρες του Αλεξ. Μαυροκορδάτου (Γ.Γ. του εκτελεστικού), και πολλοί άλλοι, συνολικά τετρακόσιοι πενήντα (450) φονεύθηκαν.
Ο γενναίος Τσαμαδός πληγώθηκε σε δύο μέρη μαχόμενος και κατακρεουργήθηκε, ο δε Σταύρος Σαχίνης όρμησε με ξίφος στο πλήθος των Αιγυπτίων και εξαφανίσθηκε. Η Σφακτηρία καταλήφθηκε από τους Αιγύπτιους μέσα σε δύο ώρες. Περί
τους πεντακόσιους αμυνόμενους Έλληνες μπόρεσαν να σωθούν υποχωρούντες ατάκτως, μέσω του βόρειου στενού περάσματος Σφακτηρίας-στεριάς. Ελάχιστοι που αμύνθηκαν μέχρι τέλος κατόρθωσαν καταδιωκόμενοι να ριφθούν στην θάλασσα και όσοι δεν πνίγηκαν να καταφύγουν στο Παλαιόκαστρο, άλλοι να επιβιβασθούν στα ελλιμενισμένα πλοία.
Τα ευρεθέντα εκεί πλοία μας δεν ήσαν σε κατάσταση να αντιταχθούν στις εχθρικές ενέργειες, διότι το περισσότερο πλήρωμα είχε αποβιβασθεί στην Σφακτηρία για να την υπερασπισθούν, και από αυτούς πολλοί φονεύθηκαν ηρωικά και πολλοί τραυματίσθηκαν.
Τα ελληνικά πλοία, έκοψαν βιαστικά τις άγκυρες και έφυγαν να βγουν από το Ναυαρίνο.
Ο στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης, που παρακολουθούσε την ναυμαχία από το φρούριο του Νεόκαστρου, γράφει: « Σώθηκαν με μεγάλο κίνδυνο και απερίγραπτη γενναιότητα αυτείνοι οι άνθρωποι του καραβιού. Άλλο είναι να το λέπη άνθρωπος και άλλο να το λέγη. Σώθηκαν με την βοήθεια του θεού δίνοντάς τους ανδρεία πολλήν».
Λέγεται ότι ο Ιμπραήμ, που παρακολουθούσε την ανήκουστη ναυμαχία από το στρατόπεδο του, κάτω από τα τείχη του φρουρίου, εξεπλάγη από την επιδεξιότητα του Έλληνα Πλοιάρχου (Νικόλαου Βότση Κυβερνήτη πλέον του ΑΡΕΩΣ), και την γενναιότητα των ναυτών, και αναφώνησε στους γύρω δικούς του: «Πιάστε αυτόν τον Γκιαούρη να τον κάνω Αρχιναύαρχο. Κρίμα σε σας, ντροπή σας».
Η διαφυγή του «ΑΡΗ», μέσα από ισχυρό κλοιό εχθρικών πλοίων και πυροβολείων ξηράς, μαχόμενου και προξενώντας απώλειες στον εχθρό, αποτελεί κατόρθωμα από τα σπανίως αναφερόμενα στη ναυτική ιστορία. Ελίχθηκε με αξιοθαύμαστη δεξιότητα αντιμετωπίζοντας τα διαδοχικώς επερχόμενα εχθρικά πλοία, οι δε ναύτες του, πολέμησαν με γενναιότητα και έσωσαν τους εαυτούς των και το καράβι. Το
ελληνικό ναυτικό, παρά την κατάπτωση, στην οποία είχε αφεθεί, λόγω της παράτασης του αγώνα και των σοβαρών πολιτικών προβλημάτων, διέθετε ακόμη στους κόλπους του άνδρες με υψηλό πατριωτισμό και δυνατό ψυχικό σθένος.
Ο « ΑΡΗΣ» μετά από δύο ημέρες, κατέπλευσε στην Ύδρα, με μεσίστια σημαία, κουβαλώντας δύο (02) σκοτωμένους πέραν αυτών που άφησαν τα σώματά τους στη Σφακτηρία), επτά (07) τραυματισμένους, ένα σκαρί σε άθλια κατάσταση , και μία αμάραντη Δόξα. Ήταν ο αναμφισβήτητος νικητής.
Ακόμη μη λησμονούμε και την θυσία των εκατό τριάντα (130) ναυτικών από όλα τα πλοία της Μοίρας, οι οποίοι άφησαν τα κορμιά τους πάνω στην Σφακτηρία, ή σακατεύθηκαν, υπερασπίζοντες από κοινού το νησί.
« Ο ηρωισμός δεν έχει διαβαθμίσεις, ούτε γνωρίζει διακρίσεις. Ο ηρωισμός πρέπει να αναγνωρίζεται σε όλους όσοι τον επιδεικνύουν». Εδώ έχουν θέση τα λόγια του ποιητή: « Εδώ δεν ξεχωρίζουν με ονόματα οι νεκροί στη δόξα, σμίγουν όλοι, και ένας είναι όλοι αυτοί».
Τιμής ένεκεν, λοιπόν αναφέρομαι τα πλοία και τους Κυβερνήτες της Ελληνικής Μοίρας, κατά σειρά εξόδου από τον όρμο του Ναυαρίνου:
1) «Αλέξανδρος», Υδραίικο, με τον Βασίλειο Μπουντούρη,
2) «Λυκούργος», Σπετσιώτικο, με τον Θεόδωρο Σάντο,
3) «Αθηνά», Υδραίικο, με τον Ιωάννη Μακρυμούρα,
4) «Αχιλλεύς», Σπετσιώτικο, με συγκυβερνήτες τους Γ.κ. Α. Ορλάνδο.
5) « Ποσειδών», Σπετσιώτικο με τον Θεόφιλο Μουλά,
6) «ΑΡΗΣ», Υδραίικο με Κυβερνήτη τον Νικόλαο Βότση και ύπαρχο τον Δημήτριο Σαχτούρη.
7) Το υδραίικο « Θρασύβουλος», με τον Σταμάτη Ράπτη διέφυγε πιο νωρίς από τα παραπάνω.
8) Σχετικά με την υδραίικη μικρή γολέτα « Αθηνά» με τον Λάζαρο Νέγκα, εγκαταλείφθηκε στον όρμο αφοπλισμένη.

Τιμή και δόξα στους ήρωες ναυτικούς μας.


ΖΗΤΩ ΤΟ ΈΘΝΟΣ

Σας ευχαριστώ
Πύλος 24-04-2019
Αντιναύαρχος ΛΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Πελοπίδας
Επιτ. Α΄ Υπαρχηγός Λ.Σ. – Πρόεδρος ΛΕΣΧΗΣ ΑΞ/ΚΩΝ ΛΣ

 

Άλμπουμ Η πτώση της Σφακτηρίας και η εξοδος του ΑΡΕΩΣ

Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΟΣΚΑΛΤΣΗΣ πρόσθεσε 222 νέες φωτογραφίες

Απο την επέτειο της πτώσης της Σφακτηρίας και την έξοδο του «ΑΡΕΩΣ», την 26-04-1825

Η πτώση της Σφακτηρίας και η εξοδος του ΑΡΕΩΣ

NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: ΔΗΜΟΣ ΠΥΛΟΥ - ΝΕΣΤΟΡΟΣ : ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ Υ...

NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: ΔΗΜΟΣ ΠΥΛΟΥ - ΝΕΣΤΟΡΟΣ : ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ Υ...: Δ.Τ.   Αγαπητοί Εκπρόσωποι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Με την παρούσα επιστολή μου θα ήθελα να γνωστοποιήσω μέσω των Μ...

Γουρουνόπουλο ψητό στην Μεθώνη παστάκια στην Πύλο

« Εορταστικές Εκδηλώσεις ΝαυμαχίαςΜεθώνης»

 « Εορταστικές Εκδηλώσεις Ναυμαχίας Πύλου, μάχης της Σφακτηρίας και της εξόδου του Άρεως».

ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα για τις σκηνές της ταινίας του Ζορμπά στην Πύλο

Στις 17 Απριλίου 2019 ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της δεύτερης φάσης για
τις σκηνές της ταινίας του Ζορμπά στην Πύλο η πρώτη φάση είχε προηγηθεί
19 με 20 Ιανουαρίου 2019 στους ίδιους χώρους που είχαμε υποδειξη στην
ΕλληνοΣουηδική συμπαραγωγή στην Πύλο δηλαδή
τα οχυρωματικά έργα των Ιταλών στην κατοχή 1941-1943 στον Αγιο Νικόλαο
στην Πύλο και στις ανταρτοσπηλιες στο φαράγγι του Ξεριά .

ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΓΥΡΙΖΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ ΖΟΡΜΠΑ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ

Οι Δανειστές Του Λονδίνου Εκβιαστικά Απαιτούν Την Εκτέλεση Του Κολοκοτρώνη Και Των ..Λοιπών “Προδοτών”

Ιούνιος 1825: Οι Δανειστές Του Λονδίνου Εκβιαστικά Απαιτούν Την Εκτέλεση Του Κολοκοτρώνη Και Των ..Λοιπών “Προδοτών”

«Είκοσι μουρτάτες, (προδότες) βρωμόσκυλα, δεν εμπορείτε να κομματιάσετε;» Την σχετική επιστολή στέλνει από το Λονδίνο ο Ιωάννης Ορλάνδος στις 30/6/1825. Παραλήπτης είναι ο Γ. Κουντουριώτης τον οποίο η βρετανική πολιτική ανέδειξε Πρόεδρο της προσωρινής Κυβέρνησης στην θέση του νόμιμα εκλεγμένου Π. Μαυρομιχάλη.

Ιστορικό πλαίσιο της επιστολής



Ιωάννης Ορλάνδος,
θύμα της Επιτροπής του Λονδίνου
και θύτης της Επανάστασης


Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από την δολοφονία του Οδυσσέα. Έχουν περάσει τέσσερις μήνες από την σύναψη του β΄ δανείου στο Λονδίνο και την αποβίβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Τον προηγούμενο χρόνο το Λονδίνο “διόρθωσε” τα λάθη του με δραστικές ουσίες, ανακλήσεις ή σφαίρες (Byron, Stanhope, Trelawny) και κατόρθωσε, εξαγοράζοντας τις χαλαρότερες επαναστατικές συνειδήσεις (α΄ εμφύλιος), να κλείσει στην φυλακή ή να θέσει στο περιθώριο τους υπερασπιστές της υπερεθνικής Επανάστασης. Ένα νέο διεθνές και εγχώριο επιτελείο προωθήθηκε από το Λονδίνο προς τον δικό του άνθρωπο, τον πρόεδρο Γ. Κουντουριώτη.
Ο Καραϊσκάκης διέφυγε της παγίδας θανάτου που μετά την περί προδοσίας “δίκη” του έστησαν οι φίλα προσκείμενοι στον Μαυροκορδάτο χριστιανοί οπλαρχηγοί από κοινού με τους Τούρκους της περιοχής. Την “προδοσία” του Καραϊσκάκη σέρβιρε στον Byron ο Μαυροκορδάτος, ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου των “προδοτών-αντιπατριωτών” που περιελάμβανε δήθεν και την φυσική εξόντωση αμφοτέρων. Η δίκη στήθηκε ως αντιπερισπασμός της μετάβασης του Βύρωνα στην Αν. Στερεά, όπου θα επιβεβαιωνόταν μια νέα Κυβέρνησηπου άμεσα θα διεκδικούσε την διαχείριση του α΄ δανείου.
Ο λόρδος όντως κοντοστάθηκε και αμέσως μετά δηλητηριάστηκε. Τη νέα Κυβέρνηση θα αποτελούσαν πρόσωπα που φαινομενικά ήταν ουδέτερα μεταξύ των δυο συγκρουόμενων παρατάξεων. Δ. Υψηλάντης, Ανδρούτσος, Πλαπούτας, Νέγρης και κάποιοι ακόμη θα σχημάτιζαν ενωτική κυβέρνηση και θα έπαυαν την σύγκρουση Μαυροκορδάτου-Κολοκοτρώνη. Όμως, παρά την παρουσία του Νέγρη (ο οποίος βρισκόταν πια σε διάσταση με τον Μαυροκορδάτο) η “ουδετερότητα” αυτή ήταν ολοφάνερο ότι αποτελούσε ένα παρακλάδι της υπερεθνικής πλευράς του Κολοκοτρώνη που ουσιαστικά αποτελούσε τον άτυπο αρχηγό της Επανάστασης μετά την μη εμφάνιση του Αλ. Υψηλάντη στην Πελοπόννησο.

John Bowring, ο γραμματέας
της Γραικικής Επιτροπής του Λονδίνου

Το α΄ δάνειο είχε υπογραφεί τον Φεβρουάριο του 1824. Σταδιακά, μετά τα μέσα του 1824 ο ανήμπορος διαπραγματευτής της προσωρινής κυβέρνησης Κουντουριώτη στο Λονδίνο, ο Ιωάννης Ορλάνδοςέχει συνθλιβεί από την πίεση που υφίσταται. Συντελούσης της οργής του Ορλάνδου έναντι του στυγνού εκβιαστή-κερδοσκόπου Bowring, το δεύτερο δάνειο υπογράφεται στις αρχές του 1825 απευθείας με τους τραπεζίτες Ρικάρντο, χωρίς δηλαδή την μεσολάβηση της Γραικικής Επιτροπής του Λονδίνου, γραμματέας της οποίας ήταν ο Bowring, επιστήθιος φίλος του Bentham. Αυτό, αντί να ελαφρύνει τον φιλοχρήματο Ορλάνδο, του προσθέτει επιπλέον πίεση.

Τώρα, εκβιαζόμενος, φέρει αποκλειστικά στους δικούς του ώμους το βάρος της “πτώσης” των τιμών του δανείου στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου και της έμμεσης απειλής ότι ο αδελφός του πεθερού του, ο Γ. Κουντουριώτης, θα πάψει να είναι “Πρόεδρος” και ο ίδιος προνομιούχος “σωτήρας” του έθνους. Κατά συνέπεια, υπό τις νέες συνθήκες των γαλλο-βρετανικών σχέσεων που θα δούμε σε λίγο, ο Ορλάνδος στην επιστολή αυτή απηχεί το πνεύμα των απώτερων επιδιώξεων της δυτικής πολιτικής που βρίσκεται πίσω από τα δάνεια.
Από τα μέσα του 24 βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαβουλεύσεις της Γαλλικής παρέμβασης με τον Μαυροκορδάτο. Ο έτερος απεσταλμένος της κυβέρνησης Κουντουριώτη, ο Ανδρέας Λουριώτης, λίγο πριν υπογραφεί το β΄ δάνειο του Λονδίνου θα μεταβεί στο Παρίσι για λογαριασμό του πάτρονά του Μαυροκορδάτου. Θα συναντήσει τον πρωθυπουργό Villèle και θα συζητήσει για το γαλλικό πακέτο βοήθειας (αντίστοιχο με το βρετανικό) το οποίο υποστηρίζει ο Δ. Υψηλάντης.
Ο Ιμπραήμ αφού αποβιβαστεί ανενόχλητος, έχει τις πρώτες του επιτυχίες στην Πελοπόννησο. Λίγο πριν ο Παπαφλέσσας βγει για το Μανιάκι, ο Κουντουριώτης νιώθει την Μωραήτικη λαϊκή απειλή έτοιμη να ξεσπάσει στο κεφάλι του, αφού από τις αρχές του 1825 οι πρώτοι του Μωρηά βρίσκονται φυλακισμένοι στην Ύδρα ή υπό διωγμό.
Ο υπερφίαλος Ορλάνδος αποδεικνύει ότι δεν έχει την παραμικρή επίγνωση των διεθνών δυνάμεων που δρουν και του διακυβεύματος που τίθεται από την αρχή της Επανάστασης. Ο φόβος λύνει την γλώσσα του και σε μια επιστολή που είναι τραγικά προσωπική και υπηρεσιακή ταυτόχρονα, καταφέρεται κατά πάντων, μιμούμενος σε εκβιασμούς και την Επιτροπή του Λονδίνου. Η ακραία ιδιοτελής και παιδιάστικη στάση στα πιο κρίσιμα γεγονότα της Επανάστασης είναι το κεντρικό συμπέρασμα, ωστόσο τα επιμέρους θέματα είναι πολλά και άκρως σημαντικά.

Jeremy Bentham, ο ιδεολογικός αρχηγός
της Γραικικής Επιτροπής του Λονδίνου

Ο Ορλάνδος πιστεύει ότι οι νησιώτες και οι Ρουμελιώτες είναι οι αγαθοί πατριώτες, ενώ οι Μωραήτες είναι οι κακούργοι αντιπατριώτες. Η αλήθεια είναι ότι στην τόσο χαλαρή του συνείδηση η δικαιολογία που του προσέφεραν οι δανειστές ήταν βολική για να την υιοθετήσει και να την διαδίδει προς κάθε κατεύθυνση. Ο Ορλάνδος πιστεύει ότι η τιμή της Επανάστασης πέφτει στο Χρηματιστήριο επειδή στον ελλαδικό χώρο επικρατεί διχόνοια. Η αλήθεια είναι ότι η διχόνοια ήταν επιδίωξη του α΄ δανείου, το οποίο και εξέλεγξε τον Κουντουριώτη προσωρινό Πρόεδρο στην θέση του Π. Μαυρομιχάλη.
Οι τιμές των ομολογιών χειραγωγούνται πανεύκολα, για ποσά τόσο μικρά όσο τα ελληνικά δάνεια, δημιουργώντας πανικό στους πρωτάρηδες περί τα χρηματιστηριακά παιχνίδια. Τα μέλη της Επιτροπής αγόραζαν ομολογίες προσδοκώντας κέρδη από την άνοδο των τιμών. Όταν αυτές έπεφταν, τότε πίεζαν και εκβίαζαν τους Έλληνες απεσταλμένους.
Όσο για τον Ιμπραήμ, αυτός τελεί υπό την προστασία, αν όχι υπό την καθοδήγηση της Γαλλίας και της Βρετανίας, οπότε ο Ορλάνδος πάσχει πλέον από ψυχική νόσο αντιστροφής της πραγματικότητας. Κατηγορεί ψευδώς αυτούς κατά των οποίων έχει ήδη ταχθεί για προσωπικό όφελος, χωρίς να βλέπει ούτε καν την υπόδειξη του Μπένθαμ να καταργηθεί η ανεξαρτησία και η δικαιοδοσία της δικαιοσύνης, να καταπατηθεί το Σύνταγμα του Άστρους (σε άλλη επιστολή ζητά να παραμείνει ο Κουντουριώτης Πρόεδρος και μετά την λήξη της θητείας που προέβλεπε το Άστρος). Κατηγορεί τον Κολοκοτρώνη και τους περί αυτόν ως προδότες. Κάπως έτσι στήθηκαν όλες οι κατηγορίες της εθνικής νεωτερικότητας εναντίον των υποστηρικτών του οικουμενικού χριστιανισμού. Την ίδια στιγμή και με τον ίδιο τρόπο, η αντιχριστιανική Δύση δολοφονεί ή επιχειρεί να δολοφονήσει τον Καραϊσκάκη, τον Θ. Κολοκοτρώνη, τον Π. Κολοκοτρώνη, τον Ανδρούτσο, τον Βαρνακιώτη, τον Βισβίζη κ.α., εντάσσοντας τα κακουργήματα αυτά στο θεσμικό πλαίσιο του δυτικού κράτους δικαίου.
Έτσι ο κάθε Ορλάνδος γίνεται γρανάζι της μηχανής που μετατοπίζει τα πραγματικά αίτια της σύγκρουσης και διαδίδει τα ψεύδη και τις συκοφαντίες. Όμως δεν μπορεί εύκολα να κατηγορήσει κάποιος τον Ορλάνδο ότι δεν αντιλήφθηκε πως το παιχνίδι Αγγλίας-Γαλλίας ήταν στημένο σε ψηλότερο (τεκτονικό) επίπεδο, προκειμένου να μην μπορέσει η ρωσική παράταξη της Επανάστασης να σηκώσει κεφάλι. Και αυτό είναι ανεξάρτητο από το όποιο αίτιο που δημιούργησε την γαλλική παρέμβαση.
Στο άλλο άκρο: τη στιγμή που ο Ορλάνδος γράφει από το Λονδίνο, ο ήδη αποφυλακισμένος Κολοκοτρώνης υπογράφει την αίτηση προστασίας προς την Αγγλία και ξεχωριστή διαβεβαίωση (τεκτονική;) προς τον Canning που την ζητά. Ίσως η μέγιστη προσφορά του Κολοκοτρώνη στην Επανάσταση είναι ότι κατάφερε να παραμείνει ζωντανός, εντός του πολιτικού παιχνιδιού και να εξασφαλίσει από την Συνέλευση της Τροιζήνας την υπογραφή της υπέρ του Καποδίστρια. Το Λονδίνο που γνώριζε τις πεποιθήσεις και τις ικανότητες του γέρου, ώθησε τον Ορλάνδο να ζητήσει -ως Σαλώμη- το κεφάλι του από τον “Ηρώδη” Κουντουριώτη. Ευτυχώς, ο τελευταίος δεν ενέδωσε. Στο πλαίσιο της ομόνοιας έναντι του Ιμπραήμ εκδόθηκε πράξη πολιτικής αμνηστίας με ειδική -φωτογραφική- εξαίρεση για τον Οδ. Ανδρούτσο.
Είπαμε πως η επιστολή γράφεται 4 μήνες μετά το β΄ δάνειο και την εμφάνιση του Ιμπραήμ. Να προσθέσουμε ότι τότε (αρχές του 25) ο Ορλάνδος έγραφε στους αδελφούς Κουντουριώτη: “Όλοι εχάρησαν εδώ ακούσαντες τον θάνατον του υιού Κολοκοτρώνη, και είπαν, η Ελλάς έχει τώρα Διοίκησιν”. Όχι τυχαία, ο Κολοκοτρώνης χαρακτηρίζεται ως σήμερα από πολλούς “στρατιωτικός”· και αυτοί θεωρούν ότι ο α΄ εμφύλιος έγινε μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών. Όσο για τον β΄ εμφύλιο που συχνά αναφέρεται ότι έγινε από εγγενή αντιπαλότητα Ρουμελιωτών-Μωραητών, είναι ένα ακόμα θέμα που το προκάλεσε το Λονδίνο. Κρίμα στις αναλύσεις τόσων επιστημόνων που, ακολουθώντας τον Φίνλεϋ και τους άλλους νεωτερικούς της εποχής, “αποδεικνύουν” ως σήμερα τον “άγριο τοπικισμό” των γραικοχριστιανών και την ανάγκη για ένα έθνος “ευρύτερο” από το χωριό του κάθε αγωνιστή. Είναι το πολιτικό “έθνος” που προωθούσαν οι “Φίλοι του Νόμου”, υποκρινόμενοι πως δεν έβλεπαν το χριστιανικό (υπερεθνικό) έθνος των “Φίλων του Χριστού” που δημιούργησε την Επανάσταση.
Επιστολή προς τον Γ. Κουντουριώτη


Λονδίνο, 18/30 Ιουνίου 1825


Το αδελφικόν μου τούτο χρησιμεύει να σε φανερώσω, το οποίον πολλάκις σε είπα, το να γράφη δηλ. η Διοίκησις τακτικά προς την εδώ αποστολήν· ότι από την έλλειψιν τούτου θα καταντήσωμεν να μην έχωμεν τα μέσα. Μην γυρεύης τι εδοκίμασα τούταις ταις ημέραις με τον Ρικάρδον δανειστήν μας, όστις δια τας φημιζομένας κακάς ειδήσεις και τον εκ τούτων ξεπεσμόν του δανείου εις τα 13%, εζητούσε να υποχρεώση την αποστολήν να αγοράση το τέταρτον του δανείου. Τι θέλεις; Σχεδόν επιάσθηκα. Έχουν και τα δίκαιά των· άπειρα χάνουν με αυτόν τον κατεβασμόν των φόντων, [κεφαλαίων]καθώς και πέρυσι με το άλλο· από τον Φεβρουάριον οπού υπεγράφη το συμφωνητικόν έως σήμερον, τριακόσιες χιλιάδες λίρες χάνουν οι κρατούντες τα σκρίτα, [ομόλογα] και πόσα πέρυσι, και εκ τούτου μικροψυχούσι, και δεν έχει υπόληψιν το δάνειόν μας, επειδή μη να έχη τινάς γράμματά σας να τους ησυχάζη τας υποψίας των, από το άλλο μέρος ακούοντες ότι εσυγχωρήθησαν οι αποστάται, ενεκρώθησαν διόλου, λέγοντες, ότι εις την Ελλάδα δεν είναι Διοίκησις. Αδελφέ! Τέτοια σκυλιά τα φυλάττετε ακόμη; Κρίσιν θέλουν αυτοί; Και τι κακόν άφησαν να μην το κάμουν;


Αν τα πράγματα της Ελλάδος έμειναν οπίσω, είναι αυτοί, οι μυριάκις χειρότεροι των Τούρκων, η αιτία· είκοσι μουρτάτες, [αποστάτες] βρωμόσκυλα, δεν εμπορείτε να κομματιάσετε, οπού εσήκωσαν τα άρματα κατά της Διοικήσεως, οπού έφαγαν τέσσαρας χρόνους τον Μωρέαν τον Ελληνικόν και έκαμαν παντός είδους κακόν; Ιδού τα αίτια της καταδίκης των· τι εννεαμελής επιτροπή; Τι κρίσις; Ιδού τι τους καταδικάζει εις μύριους θανάτους· αλλ’ όταν Πανούτζος, Τρικούπης, Λόντος και τόσοι άλλοι είναι πάλιν βουλευταί, είναι βέβαιον ότι ούτως ήθελε γένει το πράγμα ούτε με τόσα μέσα χρηματικά, ούτε με τόσας νίκας θαλασσίους δυνάμεθα να στερεώσωμεν Διοίκησιν· αλλοίμονον εις ημάς οπού εχάθημεν!


Έμαθες πως από την Δυτικήν Ελλάδα έστειλαν τον Ρούπενταλ εδώ με γράμματα πληρεξουσιότητος να πραγματευθώσι δύο μιλλιουνίων ταλλήρων δάνειον, και είδαμεν και πάθαμεν να το ρίψωμεν κάτω, κοντεύσαντες να χάσωμεν το εθνικόν; Αλλοίμονον! Έτζι θα πάμε εμπρός; Μας δανείζουν πλέον; Μας εμπιστεύονται; Αχ καϋμένοι ’μεις νησιώται! Από ολίγους κοτζαμπασήδες Μωραΐτες και Φαναριώταις χανόμεθα! Είδες τι έγραφεν ο βρωμο-Υψηλάντης εις τα Παρίσια· τι τον φυλάττετε, αδελφέ; Δεν καθαρίζετε την Ελλάδα από τέτοιαις βρώμαις; Τώρα οπού έχουν ανάγκην οι στεριανοί από το ναυτικόν μας, αν δεν κυτάξωμεν να ωφεληθώμεν, να λάβωμεν την δύναμιν και εξουσίαν εις χείρας, αύριον μια ησυχία, addio περίστασις, πετά και φεύγει· πρόσεχε μην αφεθής από τα πράγματα, πρόσεχε καλά, άνοιξε τα μάτια σου. Γιατί να συγχωρήσης να γένη επιτροπή δανείου; Εγώ τα στέλνω σε σένα τα χρήματα· τα κονοσιμέντα, οι μάρκες, γίνονται εις το όνομά σου· γιατί να τα παραιτήσης; Και δεν γνωρίζεις ότι εις τα χρήματα είναι η δύναμις; Πρόσεχε από κάθε λογής ξένον· αρχοντιαίς και μακρυά, και μάλιστα από Φαναριώταις και Φραντζέζους.


Τώρα, τώρα είναι ο καιρός να ωφεληθώμεν από την δύναμιν του ναυτικού μας και μην αφήσης να πετάξη το πουλί. Δια να λάβης δύναμιν, σου χρειάζεται τακτικόν στρατιωτικόν, οπού υπακούει· κράξε τον κολονέλ Νάπιερ από την Κεφαλληνίαν· αυτός είναι τίμιος, άξιος και παλλικάρι· εις τρεις μήνας κατά το σύστημά του δύναται να οργανίση δέκα χιλιάδες στράτευμα. Αυτά οπού σε γράφω μην τα υπολαμβάνης παιχνίδια· είναι λόγια παστρικά· άκουσέ με· θυσίασε ό,τι θυσιάσης, και κράξε τον το ογληγορώτερον· είναι ο μόνος, αν θέλετε να κάμετε τακτικόν· έχει πολλήν υπόληψιν εδώ· είναι από λαμπράν φαμίλιαν και ένας των περιφήμων στρατιωτών της Ευρώπης· αυτό άκουσέ με και κάμε το, και μην προσμένης από την Αμερικήν και από τον άξιον Καλλέργην, όχι πως θα κοστίση ο καθένας έναν θησαυρόν, αλλά δεν το πιστεύω να συγχωρηθή η έξοδός των· έπειτα είναι ξένοι, και μην ακούης τα κουράφαλα του Λουριώτη· τούτος ό,τι τον έρθη από τον κώλον, αυτό γράφει· δεν βλάπτει, εξοδεύει κάμποσα, και εγλεντά ο άξιος φίλος του Καλλέργης.


Εγώ είμαι, αδελφέ, βασγεστισμένος [απογοητευμένος] από τον Λουριώτην· τούτος είναι ένας δόλιος άνθρωπος· ψεύστης, καλπουζάνος, κενόδοξος εις το άκρον· η ανάγκη της Ελλάδος μ’ έκαμε να υποφέρω από τούτον πολλά· δεν ηξεύρω τι μέλλει γενέσθαι με τούτον τον Πρωτέα· μ’ υποσχέθη προ 4 μήνες ότι ήθελ’ αλλάξει σύστημα, το οποίον και σας έγραψα, πλην του κακού, έγινε χειρότερος· μην νομίζετε πως αξίζει και τίποτε· εις την δουλειάν γνωρίζεται ο άνθρωπος· αν με γνωρίζετε ικανόν, αν μ’ εμπιστεύεται το έθνος, ας μ’ αφήση μοναχόν· ειδέ στείλε μου την ανάκλησίν μου, ότι ευθύς οπού τελειώση το δάνειον τούτο, θέλει επιστρέψω και τότε θέλει γνωρίσετε τι άξιζεν ο Ορλάνδος· ας μην ήμουν εγώ, και ήθελ’ ιδήτε.


Προσμένω από πρώτον σου γράμμα να μη ησυχάσης, ότι δεν εμπορώ να υποφέρω πλέον τούτον τον απατεώνα, τον Ιταλόν, τον αδιάντροπον, τον κόλακα εν ανάγκη, τον πάντα ποιούντα έως να κατορθώση την δουλειά του· ας μην είχε τύχει τούτη η αποστολή, και ήθελ’ ίδω τι κοιλιαίς ήθελε να παστρεύη εις το Λιβούρνον· αβαντουριέρηδες [τυχοδιώκτες] είναι, αγαπητέ, και ημείς τίμιοι, και απατώμεθα με την ψευτομετάνοιά τους· έπειτα είναι από την Άρταν, και οι Αρτινοί φημίζονται οι πρωτοσερέτηδες [πιο δύστροποι] του κόσμου· όλους φίλους τους έχει, και κανένα δεν αγαπά· όλων ψεύματα λέγει, αλήθειαν δεν ηξεύρει, ούτ’ εσυνήθισε να λέγη· δια τα τέλη του τα άθλια όλους τους πεσκεσάρει, αν πέση τούτος νάχη τον άλλον, καθώς και το είδες εμπράκτως, και ούτως το φρονούσε· είναι κατά το λεγόμενον εις την νήσον μας «αγ τζι πλάσουι»· [Σατανάς] τώρα άρχισε να πληρώνη τα χρέη του οπού εχρεώνετο και έτρωγε εις την Ελλάδα των Μπουτουρέων και τόσων άλλων· οι λεγόμενοι θείοι του εις Λιβόρνον, θείοι από έκτην και εβδόμην γενεάν, ούτ’ εν σολδί δεν τον έδιδαν, και μάλιστα ο Γιαλιάς· ας μην είσθε σεις και εγώ, ήθελε ιδώ αν εκατώρθωνε ή το πρώτον ή τούτο το δεύτερον, να έλθη εδώ· αλλ’ όλα καθώς πάτησε το καΐκι τα λησμόνησε· ας τελειώση η πληρωμή του δανείου τούτου να φύγω, και τότε βλέπετε τι άξιζα εγώ, και πόσην υπόληψιν και βάρος έδιδα εις την αποστολήν, και πώς εφρόντιζα και εφύλαττα τα πάντα. Αν θελήσω να σε τα γράψω όλα, και ’σένα θέλει βαρύνω, κ’ εμένα ο καιρός θέλει με λείψει· αλλά σε λέγω ως αδελφός, ότι αν δεν γίνεται να μείνω μόνος, φρόντισον έναν άνθρωπόν σας, ότι είναι ανάγκη, και ανάγκη μεγάλη, να έχη το σπήτι σας άνθρωπον χωρίς άλλο εδώ, ότι εγώ αναχωρώ εξάπαντος· με τούτον τον πλάνον δεν καταδέχομαι να μένω· εντρέπομαι πώς σας έγραψα υπέρ αυτού, πλην το ομολογώ πως μ’ υπεσχέθη και με γέλασε.


Ηκούσθη σήμερον εδώ από Τεργέστης η πτώσις του Νεοκάστρου, και ότι είναι πάλιν διχόνοιαι· παραταύτα τα φόντα μας [κεφάλαια] εξέπεσαν, και άρχισαν να βλασφημούν τας καθημερουσίας διχονοίας μας. Μ’ αυτάς τας ολημερινάς διχονοίας και τούτο το δάνειον θα χάσωμεν, και άλλο, αν λάβωμεν ανάγκην, δεν θα δυνηθώμεν να κάμωμεν και ο Θεός να γένη ίλεως.


Η μαρτυρία των αποστατών είναι τα άρματα οπού φέρουν εις χείρας κατά της πατρίδος, και αύτη μόνη τους καταδικάζει· έπειτα εις τας επαναστάσεις δεν χρειάζεται άργητα, επειδή αι περιστάσεις αλλάσσουν από την μίαν ώραν εις την άλλην.


Ο σεβαστός γέρων κύριος Κοραής από το Παρίσι σ’ ασπάζεται, και με έγραψε να σε είπω, ότι από τα φράγκα 1500 οπού σ’ έστειλε να μοιράσης των πυρπολιστών ναυτών των τολμηροτέρων εις την προσκόλλησιν των εμπρηστηρίων, να μην λησμονήσης και τον άξιον Κανάριον.


Την έσωθεν, αφ’ ου την αναγνώσης, την στέλνεις τον ακριβόν μας κύριον Λάζαρον εις Ύδραν.


Δυο φρεγάται της πρώτης τάξεως εις την Νέαν Υόρκ της Αμερικής ετοιμάζονται υπό την επιστασίαν του αξίου στρατηγού Λαλεμάνδ· δυο άλλαι εδώ, εξ ων η μια είναι έτοιμη, μια εις την Γαλλίαν, και άλλη εις την Σουηδίαν, και το ατμοκίνητον· δι άλλας δεν δυνάμεθα, ότι δεν μένουν χρήματα δια τας ανάγκας της Διοικήσεως, και ούτως εν διχονοίαις τρέχοντες δεν ηξεύρω αν μας δανείζωσιν άλλα, και προς είδησίν σου.


Χθες έλαβον γράμμα από τον καλόν μας και ενάρετον αδελφόν κύριον Λάζαρον, ο οποίος προς τοις άλλοις με ομιλεί και περί της στενοχωρίας την οποίαν δοκιμάζει η φαμιλία μου δια την απουσίαν μου, προσθέτων ακόμη, αν ήτον δυνατόν, όταν διευθετηθώσι τα του δανείου, να επιστρέψω να με ιδή η φαμιλία μου, και πάλιν, αν η ανάγκη το καλέση, να ξαναγυρίσω· το επιθυμούσα κ’ εγώ πολλά, μα πώς γίνεται; ευθύς όπου ακουσθή εδώ, όλα ανατρέπονται· τόσαις μεγάλαις και πολλαίς δουλειαίς, αι πληρωμαί του δανείου ακόμη όλαι δεν έγιναν· αυταί τελειώνουν τον 8βριον, αν δεν τύχη τι απευκταίον· είναι αι φρεγάται, τόσαι άλλαι δελικάται υποθέσεις χρήζουσαι της παρουσίας μου, και εις τίνα να εμπιστευθώ (αν ημπορούσε να γένη;) εις τον Λουριώτην; αλλοίμονον! Τι να σε ειπώ; εις μίαν εβδομάδα τα σκορπούσε όλα κατά το χέρι και τον πόνον δια την Ελλάδα οπού έχει. Και τι έχει να χάση τούτος εις την Γραικίαν; τούτος είναι Ιταλός· ό,τι τύχη (ο μη γένοιτο) της Ελλάδος, δίπορτο τώχει· πάγει εις τους λεγομένους θείους του εις το Λιβόρνον· αν δεν ήτον να έλθη εδώ, εις την Ελλάδα ήθελε μείνει; και τι να κάμη; τι να φάγη πρώτον; πάλιν αλλοίμονον!


Λοιπόν συ κύταξε να ησυχάσης την φαμιλίαν μου, αδελφέ, με τον τρόπον οπού κρίνεις φρόνιμον· εις την αγάπην σου και την φρονιμάδα σου αφιερώνομαι, και καθώς εγώ θυσιάζομαι δια το σπήτι σας, ούτω και σεις πρέπει να στοχάζεσθε την εδικήν μου φαμιλίαν, καθώς διόλου δεν αμφιβάλλω.


Πρόσεχε από τους Γάλλους· σέβου τους Άγγλους οπού μας βοήθησαν και θέλει μας βοηθήσουν· μην απατάσαι με το όνομα των κομιτάτων· είναι όλο λόγια· να γνώριζες τι πράγμα είναι αυτά τα κομιτάτα! Και όταν συσταίνονται έτζι αργά, και ποία είναι τα αίτια της συστάσεώς των! Όσα προσπαθούν οι Γάλλοι, τα ηξεύρουν εδώ οι Άγγλοι όλα, και πρόσεχε καλά. Μη δος ετέρω την δόξαν σου· να χυθούν, αδελφέ, τόσα αίματα, να εξοδευθούν τόσα πλούτη, τόσοι ίδρωτες δια έναν ………… [αποσιωπητικά] και να ιδούμεν τι λέγουν αι άλλαι Δυνάμεις, δεν κάμνουν τίποτε, σκάπτουν μόνον τον λάκκον μας.

Περί των όσων σ’ έγραψα μην βαρυνθής, παρακαλώ, να μ’ αποκριθής όσον ταχύτερα δια να κυβερνηθώ. Χαιρέτα μου την αγαπητήν φαμιλίαν σου. Πρόσφερε εις τους φίλους όλους τα πρέποντά μου.

Μεγάλην ζημίαν θα λάβουν από το κάμβιον [συναλλαγματική διαφορά]εκείνοι οπού εστάλησαν εις την Μάλταν, και τα είδη θα τ’ αγοράσουν ακριβά.

Υγίαινε και αγάπα τον σεβόμενον και αγαπώντα σε αδελφόν σου

Ιω. Ορλάνδον

Ανάλυση: Στέργιος Ζυγούρας

NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: ΒΙΝΤΕΟ - Τα γυρίσματα του Ζορμπά στην Πϋλο

NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: ΒΙΝΤΕΟ - Τα γυρίσματα του Ζορμπά στην Πϋλο:  του Δημήτρη Πανοσκάλτση Στις 17 Απριλίου 2019 ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της δεύτερης φάσης για τις σκηνές της ταινίας του Ζορμπά στη...

ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της δεύτερης φάσης για τις σκηνές της ταινίας του Ζορμπά στην Πύλο

Στις 17 Απριλίου 2019 ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της δεύτερης φάσης για τις σκηνές της ταινίας του Ζορμπά στην Πύλο η πρώτη φάση είχε προηγηθεί 19 με 20 Ιανουαρίου 2019 στους ίδιους χώρους που είχαμε υποδειξη στην ΕλληνοΣουηδική συμπαραγωγή στην Πύλο δηλαδή τα οχυρωματικά έργα των Ιταλών στην κατοχή 1941-1943 στον Αγιο Νικόλαο στην Πύλο και στις ανταρτοσπηλιες στο φαράγγι του Ξεριά .

Για το ιστορικο της ταινιας του Ζορμπα ,που ήρθε με τον Καζαντζάκη το 1916 στη Στούπα της Μάνης, για να επαναλειτουργήσουν το λιγνιτωρυχείο της «Παστροβάς». Την εποχή εκείνη, ο λιγνίτης είχε περίπου το ρόλο του σημερινού πετρελαίου, καθώς η Εταιρεία Ηλεκτρισμού, τα τρένα, τα ατμόπλοια  λειτουργούσαν με λιγνίτη. Στην εφημερίδα «Θάρρος» της εποχής γίνεται συχνή αναφορά  στην επάρκεια ή την έλλειψη λιγνίτη, όπως και στην εξόρυξη λιγνίτη στην περιοχή της Καρδαμύλης που προμηθεύει και την Καλαμάτα.

Η Μεσσηνιακή Αμφικτυονία μετά το ντοκιμαντέρ «Η Δική μας Μαρία Κάλλας», υποστηρίζει και πάλι το σκηνοθέτη Μπάμπη Τσόκα για τη δημιουργία του έργου: «Ο  Ζορμπάς στη Μάνη». Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν εθελοντικά τα τοπικά Θεατρικά σχήματα: «Θεατρική Διαδρομή», «Θεατρική Ομάδα Μέθεξη», «ΜΕΘ», «ΔΗΜΕΘΕΚ», «ΩΚΥΤΟΠΟ», οι σύλλογοι Νεδουσαίων,  «Ελληνομνημόνων», Αλαγονίων, Μανιατών, Μεσσηνίων Συγγραφέων, η Επιχείρηση Χ. Συκκά «ΗΧΟΣ», η Μαρίνα Καλαμάτας, η μακιγιέρ Ιωάννα Μανέα,  μεμονωμένοι πολίτες της Καλαμάτας, κάτοικοι από τα χωριά της Αλαγονίας και της Μάνης καθώς  και άλλοι που  έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους να συμμετάσχουν εθελοντικά. Τον πρωταγωνιστή, τον  «Γιώργη Ζορμπά», υποδύεται ο Χρήστος Ζερίτης. Οι εθελοντές, που με τον ένα ή άλλο τρόπο  έχουν συμμετάσχει μέχρι τώρα στο έργο, έχουν ξεπεράσει τους 200.
Αξίζει να σημειωθεί η εθελοντική συμμετοχή στο έργο των Σουηδών. Από την αρχή των γυρισμάτων, ο κινηματογραφιστής Peter Ostlund, και στη β’ Φάση, από 20 Οκτωβρίου μέχρι 6 Νοεμβρίου 2018, ο τιμηθείς 3 φορές με τη «Χρυσή Άρκτο» κινηματογραφιστής Jean Fischer, ο ηχολήπτης-παραγωγός Bion Thisel, η σκηνογράφος Lena Ostlud  και η ηχολήπτης Ingren Eriksson. Οι σημαντικοί αυτοί άνθρωποι του κινηματογράφου ήρθαν εθελοντικά και με δικά τους έξοδα  στη Μεσσηνία, χάριν της φιλίας και της αγάπης για την Ελλάδα που τους έχουν εμπνεύσει  ο Μπάμπης Τσόκας και ο Θανάσης Ψαρούλης, στη Σουηδία όπου ζουν. Επίσης, η Κατερίνα Εξαρχουλέα- Γεωργιλέα με την οικογένεια της, από τη Στούπα, υποστηρίζει σημαντικά το έργο προσφέροντας στέγη,  φιλοξενία και όχι μόνο στους ξένους μας και στους εθελοντές, όπως και τα εστιατόρια της Καλόγριας και ο Δημήτρης Εξαρχουλέας με το σκάφος του.
Μέχρι και το τέλος της β’ φάσης στις 6 Νοεμβρίου 2018, έγιναν γυρίσματα στην Καλόγρια Στούπας, στο Νεοχώριο, στην Παστροβά, στο Πραστείο, στην Τραχήλα, στο Καταφύγι, στον Άγιο Δημήτριο και στη Σάντοβα της Μάνης, στην Αλαγονία, στις Πηγές και στην Καλαμάτα. Στο μεταξύ, τον Απρίλιο του 2018, είχαν ήδη γίνει  γυρίσματα στην   Ταβέρνα «Πλάτανος» της Καλαμάτας και την Πέμπτη 1^η Νοεμβρίου στο ιστορικό κέντρο, την παραλία και το λιμάνι της Καλαμάτας,  αφού ο Ζορμπάς επισκεπτόταν τακτικά την πόλη  το 1916 και το 1917  για προμήθειες σε τρόφιμα και υλικά, που δεν έβρισκε στη Μάνη,  και άλλες προσωπικές του ανάγκες.


Αξίζει να προσθέσουμε στο σημείο αυτό,  ότι στο έργο  παρουσιάζονται και πολλά άκρως ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία  του Μεσοπολέμου, όπως ο επαναπατρισμός 150.000 ξεσπιτωμένων Ελλήνων από τον Καύκασο οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία και τη Θράκη. Το 1919, στην αποστολή αυτή ηγείται ο Νίκος Καζαντζάκης, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Περίθαλψης, της Κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου μαζί με επτά άτομα, μεταξύ αυτών και το Ζορμπά. Ο Ζορμπάς με τον αλέγρο χαρακτήρα του, ήταν ο ποιο κατάλληλος να εισχωρεί στα χωριά του Καυκάσου, να προσεγγίζει τις Ελληνικές οικογένειες και να εφευρίσκει τρόπους διαφυγής. Οι Έλληνες εκεί υφίσταντο τα πάνδεινα από τους Μπολσεβίκους και Κούρδους, οι τελευταίοι έφτασαν στο σημείο να πεταλώνουν τους Έλληνες. Επίσης ο πολυπράγμων Ζορμπάς, μετά το κλείσιμο του λιγνιτωρυχείου το 1918, εγκαθιστά την οικογένεια του στην Καλαμάτα, όπου κάνει διάφορες εργασίες, μετά δε τον επαναπατρισμό των Ελλήνων του Καυκάσου, το 1919, φέρνει στην Καλαμάτα τον πρόσφυγα Κώστα Κεχάεφ, τον οποίο παντρεύει με την πρωτοκόρη του Ανδρονίκη και τους ανοίγει  φωτογραφείο στην οδό Υπαπαντής της Καλαμάτας.
Η δημιουργία του δεύτερου ντοκιμαντέρ εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της ανάδειξης και προβολής της Μεσσηνίας και αυτή τη φορά πιστεύουμε ότι θα επιτευχθεί με ένα πρόσωπο παγκόσμια γνωστό το Ζορμπά που έζησε στην περιοχή μας. Εν κατακλείδι από την προσπάθεια αυτή φαίνεται πως ο σκηνοθέτης Μπάμπης Τσόκας μας έμαθε να συνεργαζόμαστε, για να φέρουμε σε  πέρας ένα σπουδαίο έργο, στηριγμένο κι αυτή τη φορά στην εθελοντική προσφορά όλων των συμμετεχόντων, τους οποίους ευχαριστούμε. Επίσης ευχαριστίες αρμόζουν  στο Λιμενικό Ταμείο, το Λιμεναρχείο, και τους Δήμους Καλαμάτας και Δυτικής Μάνης .καθώς και το  πυροσβεστικό κλιμάκιο Πύλου που βοήθησαν , και που διευκόλυναν  απρόσκοπτα τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ.

«Η Πύλη της Μεσογείου»

του Αντιναυάρχου Λ.Σ. Αγγελόπουλου Πελοπίδα, Επίτιμου Α΄ Υπαρχηγού Λ.Σ. και Προέδρου ΛΕΣΧΗΣ ΑΞ/ΚΩΝ Λ.Σ. την 18/04/2019, ημέρα Πέμπτη στην εκδήλωση για το λεύκωμα «Η Πύλη της Μεσογείου» που πραγματοποιήθηκε στην φιλολογική αίθουσα «ΠΑΡΝΑΣΟΣ», Πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρίτση, Αθήνα και ώρα 19:30.

Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Με χαρά χαιρετίζω την παρουσίαση του λευκώματος «Η Πύλη της Μεσογείου» για τον Δήμο Πύλου – Νέστορος με τις δημοτικές ενότητες του (Πύλου, Ναυαρίνου, Νέστορος, Μεθώνης, Κορώνης, Χιλιοχωρίων και Παπαφλέσσα) και θα ήθελα να συγχαρώ όλους όσους συνέβαλαν στην δημιουργία αυτού του λευκώματος.
Το λεύκωμα είναι εξαιρετικός, πραγματικός ύμνος στην ιστορία και τις ξεχωριστές ομορφιές της Πύλου, Νέστορος, Μεθώνης, Κορώνης, δημιουργήθηκε από ανθρώπους με πολύ μεράκι και προσωπική εργασία, καταφέρνοντας να παντρέψουν το χθες με το σήμερα, να τοποθετήσουν την ιστορία και τον πολιτισμό της πολυαγαπημένης μας Πύλου και της ευρύτερης περιοχής στο χώρο και στο χρόνο, ως αναπόσπαστο κομμάτι.
Το πολυσέλιδο επετειακό λεύκωμα με φωτογραφίες και κείμενα, είναι αποτέλεσμα δουλειάς ανθρώπων που λατρεύουν τον τόπο τους, ταξιδεύεις μαζί τους στην μνήμη, το χώρο και το χρόνο.
Αποτελεί παρακαταθήκη, καθώς αποτυπώνει ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία, ενώ τιμά το παρελθόν μεταφέροντας κληρονομιά στις νεότερες γενιές.
Ένας τόπος εξαίσιου φυσικού κάλλους και αδιάλειπτης ιστορικής παρουσίας διαμέσου των αιώνων από την εποχή του Ομηρικού Νέστορος ως σήμερα η Πύλος, η ιδιότυπη πολιτεία του Νότου, και η περιοχή της με τα κάστρα και τα μνημεία της, το Νιόκαστρο, το ιστορικό λιμάνι, με την ένδοξη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, την Σφακτηρία, το Φανάρι, το Χελωνάκι, τον υδροβιότοπο Ντιβαρίου, την Βοϊδοκοιλιά, το Παλιοναβαρίνο, την Γιάλοβα, το ανακτορικό συγκρότημα του Νέστορος αλλά και την ιστορική Μεθώνη, την βενετσιάνικη Κορώνη και τα ταμπούρια του Παπαφλέσσα στο ηρωικό Μανιάκι, αποτυπώνονται στην πολυτελή έκδοση του λευκώματος με θέμα «Η Πύλη της Μεσογείου».
Το λεύκωμα περιλαμβάνει γλαφυρή λογοτεχνική εισαγωγή, ιστορικό σημείωμα, παλιά καρτποστάλ, γκραβούρες, χάρτες, πίνακες και φωτογραφίες που συνοδεύονται από δίγλωσσο σχολιασμό (Ελληνικά και Αγγλικά) με πολλή φροντίδα.
Σε αυτούς τους όμορφους τόπους των κάστρων και της θάλασσας, της ελιάς, της λεμονιάς, της μουσμουλιάς και του αμπελιού, στον τόπο της Σιωπής που στοίχειωσε και εννοώ την Σφακτηρία, όπου η Δόξα μας θυμίζει το στιχάκι «Σιγά εδώ, μη ταράξεις την ιεράν ανάπαυση των τεθνημένων» μας καλοδέχεται και πάλι με την έκδοση αυτού του λευκώματος.
Αποτελεί χρήσιμο βοήθημα τόσο για τους κατοίκους του Δήμου Πύλου – Νέστορος όσο και για τους επισκέπτες.
Σας Ευχαριστώ.

Γυρίσματα του Ζορμπά στην Πύλο

Aπο τα γυρίσματα της ταινίας του Ζορμπά στην Πύλο

ΤΑ ΝΕΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΖΟΡΜΠΑ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ

ΤΑ ΝΕΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΖΟΡΜΠΑ

Ολοκληρώθηκε η β΄Φάση των γυρισμάτων για τον πραγματικό Ζορμπά, που
ήρθε με τον Καζαντζάκη το 1916 στη Στούπα της Μάνης, για να
επαναλειτουργήσουν το λιγνιτωρυχείο της «Παστροβάς». Την εποχή εκείνη, ο
λιγνίτης είχε περίπου το ρόλο του σημερινού πετρελαίου, καθώς η
Εταιρεία Ηλεκτρισμού, τα τρένα, τα ατμόπλοια  λειτουργούσαν με λιγνίτη.
Στην εφημερίδα «Θάρρος» της εποχής γίνεται συχνή αναφορά  στην επάρκεια ή
την έλλειψη λιγνίτη, όπως και στην εξόρυξη λιγνίτη στην περιοχή της
Καρδαμύλης που προμηθεύει και την Καλαμάτα.


Η Μεσσηνιακή Αμφικτυονία μετά το ντοκιμαντέρ «Η Δική μας Μαρία
Κάλλας», υποστηρίζει και πάλι το σκηνοθέτη Μπάμπη Τσόκα για τη
δημιουργία του έργου: «Ο  Ζορμπάς στη Μάνη». Στην προσπάθεια αυτή
συμμετέχουν εθελοντικά τα τοπικά Θεατρικά σχήματα: «Θεατρική Διαδρομή»,
«Θεατρική Ομάδα Μέθεξη», «ΜΕΘ», «ΔΗΜΕΘΕΚ», «ΩΚΥΤΟΠΟ», οι σύλλογοι
Νεδουσαίων,  «Ελληνομνημόνων», Αλαγονίων, Μανιατών, Μεσσηνίων
Συγγραφέων, η Επιχείρηση Χ. Συκκά «ΗΧΟΣ», η Μαρίνα Καλαμάτας, η μακιγιέρ
Ιωάννα Μανέα,  μεμονωμένοι πολίτες της Καλαμάτας, κάτοικοι από τα χωριά
της Αλαγονίας και της Μάνης καθώς  και άλλοι που  έχουν εκδηλώσει το
ενδιαφέρον τους να συμμετάσχουν εθελοντικά. Τον πρωταγωνιστή, τον 
«Γιώργη Ζορμπά», υποδύεται ο Χρήστος Ζερίτης. Οι εθελοντές, που με τον
ένα ή άλλο τρόπο  έχουν συμμετάσχει μέχρι τώρα στο έργο, έχουν ξεπεράσει
τους 200.


Αξίζει να σημειωθεί η εθελοντική συμμετοχή στο έργο των Σουηδών. Από
την αρχή των γυρισμάτων, ο κινηματογραφιστής Peter Ostlund, και στη β’
Φάση, από 20 Οκτωβρίου μέχρι 6 Νοεμβρίου 2018, ο τιμηθείς 3 φορές με τη
«Χρυσή Άρκτο» κινηματογραφιστής Jean Fischer, ο ηχολήπτης-παραγωγός Bion
Thisel, η σκηνογράφος Lena Ostlud  και η ηχολήπτης Ingren Eriksson. Οι
σημαντικοί αυτοί άνθρωποι του κινηματογράφου ήρθαν εθελοντικά και με
δικά τους έξοδα  στη Μεσσηνία, χάριν της φιλίας και της αγάπης για την
Ελλάδα που τους έχουν εμπνεύσει  ο Μπάμπης Τσόκας και ο Θανάσης
Ψαρούλης, στη Σουηδία όπου ζουν. Επίσης, η Κατερίνα Εξαρχουλέα-
Γεωργιλέα με την οικογένεια της, από τη Στούπα, υποστηρίζει σημαντικά το
έργο προσφέροντας στέγη,  φιλοξενία και όχι μόνο στους ξένους μας και
στους εθελοντές, όπως και τα εστιατόρια της Καλόγριας και ο Δημήτρης Εξαρχουλέας με το σκάφος του.


Μέχρι και το τέλος της β’ φάσης στις 6 Νοεμβρίου, έγιναν γυρίσματα
στην Καλόγρια Στούπας, στο Νεοχώριο, στην Παστροβά, στο Πραστείο, στην
Τραχήλα, στο Καταφύγι, στον Άγιο Δημήτριο και στη Σάντοβα της Μάνης,
στην Αλαγονία, στις Πηγές και στην Καλαμάτα. Στο μεταξύ, τον Απρίλιο του
2018, είχαν ήδη γίνει  γυρίσματα στην   Ταβέρνα «Πλάτανος» της
Καλαμάτας και την Πέμπτη 1^η Νοεμβρίου στο ιστορικό κέντρο,
την παραλία και το λιμάνι της Καλαμάτας,  αφού ο Ζορμπάς επισκεπτόταν
τακτικά την πόλη  το 1916 και το 1917  για προμήθειες σε τρόφιμα και
υλικά, που δεν έβρισκε στη Μάνη,  και άλλες προσωπικές του ανάγκες.


Η Πρόεδρος της Μεσσηνιακής Αμφικτυονίας κ. Ελένη Αλειφέρη,
Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας, επισκέφτηκε το συνεργείο κινηματογράφησης
στον λιμενικό βραχίονα Κοιλάκου, για να ευχαριστήσει τον κ. Τσόκα, τους
Σουηδούς κινηματογραφιστές και τους ηθοποιούς. Η ομάδα του σκηνοθέτη
Μπάμπη Τσόκα αναχώρησε για τη Στοκχόλμη στις 6 Νοεμβρίου και θα
επανέλθει για τα γυρίσματα της γ΄ Φάσης τον Ιανουάριο του 2019.


Αξίζει να προσθέσουμε στο σημείο αυτό,  ότι στο έργο  παρουσιάζονται
και πολλά άκρως ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία  του Μεσοπολέμου, όπως ο
επαναπατρισμός 150.000 ξεσπιτωμένων Ελλήνων από τον Καύκασο οι οποίοι
εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία και τη Θράκη. Το 1919, στην αποστολή αυτή
ηγείται ο Νίκος Καζαντζάκης, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου
Περίθαλψης, της Κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου μαζί με επτά άτομα,
μεταξύ αυτών και το Ζορμπά. Ο Ζορμπάς με τον αλέγρο χαρακτήρα του, ήταν ο
ποιο κατάλληλος να εισχωρεί στα χωριά του Καυκάσου, να προσεγγίζει τις
Ελληνικές οικογένειες και να εφευρίσκει τρόπους διαφυγής. Οι Έλληνες
εκεί υφίσταντο τα πάνδεινα από τους Μπολσεβίκους και Κούρδους, οι
τελευταίοι έφτασαν στο σημείο να πεταλώνουν τους Έλληνες. Επίσης ο
πολυπράγμων Ζορμπάς, μετά το κλείσιμο του λιγνιτωρυχείου το 1918,
εγκαθιστά την οικογένεια του στην Καλαμάτα, όπου κάνει διάφορες
εργασίες, μετά δε τον επαναπατρισμό των Ελλήνων του Καυκάσου, το 1919,
φέρνει στην Καλαμάτα τον πρόσφυγα Κώστα Κεχάεφ, τον οποίο παντρεύει με
την πρωτοκόρη του Ανδρονίκη και τους ανοίγει  φωτογραφείο στην οδό
Υπαπαντής της Καλαμάτας.


Η δημιουργία του δεύτερου ντοκιμαντέρ εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της
ανάδειξης και προβολής της Μεσσηνίας και αυτή τη φορά πιστεύουμε ότι θα
επιτευχθεί με ένα πρόσωπο παγκόσμια γνωστό το Ζορμπά που έζησε στην
περιοχή μας. Εν κατακλείδι από την προσπάθεια αυτή φαίνεται πως ο
σκηνοθέτης Μπάμπης Τσόκας μας έμαθε να συνεργαζόμαστε, για να φέρουμε
σε  πέρας ένα σπουδαίο έργο, στηριγμένο κι αυτή τη φορά στην εθελοντική
προσφορά όλων των συμμετεχόντων, τους οποίους ευχαριστούμε. Επίσης
ευχαριστίες αρμόζουν  στο Λιμενικό Ταμείο, το Λιμεναρχείο, και τους
Δήμους Καλαμάτας και Δυτικής Μάνης που διευκολύνουν  απρόσκοπτα τα
γυρίσματα του ντοκιμαντέρ.