Η επόμενη μέρα θα είναι… νύχτα

Η επόμενη μέρα θα είναι… νύχτα
«Πιστεύω ότι ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Οι νέοι, τα παιδιά μας, δε θα έχουν πουθενά να στηριχθούν, καμία ελπίδα»
Οι περισσότεροι αρνήθηκαν να φωτογραφηθούν, δυσκολεύονταν να δώσουν βασικά στοιχεία τους. «Άσε, γιατί έχουμε και παιδιά και οι καταστάσεις είναι ανεξέλεγκτες». «Δεν ξέρω ποιος θα τα διαβάσει και τι θα πάθω». «Μας έχουν τρομοκρατήσει, δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε», μου έλεγαν. Σκιασμένοι από το πέπλο του φόβου, οι Μεσσήνιοι με τους οποίους μιλήσαμε θεωρούν ότι το παρόν και μέλλον, μετά τις σημερινές αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, θα είναι αβίωτο. Για πρώτη φορά, σε σύγκριση με παλαιότερα σχετικά ρεπορτάζ κοινής γνώμης, μιλούν για «έλλειμμα Δημοκρατίας», για «καταστρατήγηση του Συντάγματος», για «νέες πολιτικές δυνάμεις που πρέπει να προκύψουν». Έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στους Έλληνες πολιτικούς, ανεξαρτήτως χρώματος.

Συνταξιούχος εδώ και πέντε μήνες, ο 66χρονος κ. Γιάννης είναι χειμαρρώδης: «Της που#@@^@ς θα γίνει από την Τετάρτη και πέρα. Να το πούμε μορφωμένα, της εκδιδομένης γυνής το κιγκλίδωμα. Μόνο χειρότερα θα βλέπουμε στο εξής. Όπως έχουμε καταντήσει, δεν μπορώ να δω καμία θετική εξέλιξη, γιατί, δυστυχώς, δεν κάνουμε κουμάντο εμείς. Αυτοί ό,τι τους υπαγορεύουν κάνουν.
Για την καθημερινότητά μας, εμάς των πολιτών, θα σου μιλήσω παραβολικά: Έχω ένα φίλο, ο οποίος το 1970 διορίστηκε στην Εμπορική Τράπεζα και έπαιρνε 900 δραχμές το μήνα. Πώς τη βγάζεις, ρε Μήτσο; του λέγαμε. Θα σας πω, μας λέει. Πληρώνομαι πρώτη και δεκαπέντε. Τις πρώτες πέντε μέρες τρώω μεσημέρι βράδυ. Τις επόμενες πέντε τρώω μόνο μεσημέρια και τις πέντε τελευταίες δεν τρώω καθόλου. Ε, εμείς είμαστε τώρα λίγο πριν από το καθόλου. Δράμα η ζωή μας».
«Φταίνε και οι εφημερίδες», λέει ο κ. Χρήστος, 58 ετών, τραπεζικός υπάλληλος. «Όπως και όλα τα λαμόγια οι οικονομολόγοι, που τώρα μας κάνουν τους προφέσορες. Τόσον καιρό πού ήταν; Γιατί δεν τα λέγανε και είχαν τους πολιτικούς και αλωνίζανε; Δεν την είχαν καταλάβει την προδοσία που γίνονταν; Φταίνε και οι εφημερίδες. Εντεταλμένη προδοσία είναι αυτό που ζούμε. Εμείς μέχρι τώρα φιλήσυχοι είμαστε. Αλλά, για πόσο;
Πάνω απ’ όλα, να το πούμε κι αυτό, βρίσκουν και τα κάνουν, γιατί ο ραγιαδισμός είναι στο DNA του Έλληνα. Ως ένα σημείο βέβαια. Τέτοιοι είμαστε, αυτούς έχουμε. Θα δεις στις πλατείες, άμα γίνουν εκλογές, κάποιοι θα βγούνε και θα χειροκροτούνε. Η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων έχει ήδη γίνει. Κι εμείς οι Έλληνες κοιμόμαστε. Και νέες πολιτικές δυνάμεις να πάνε να ξεπηδήσουν, οι κομματικοί στρατοί θα τους διαλύσουν όπως διέλυσαν τους αδέσμευτους αγανακτισμένους πολίτες».
«Πιστεύω ότι ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Οι νέοι, τα παιδιά μας, δε θα έχουν τίποτα στο οποίο να στηριχθούν, καμία ελπίδα», λέει ο Παναγιώτης, 56 ετών, αγρότης. «Απλά, λαϊκά, εμένα η γνώμη μου είναι: Καλύτερα χίλιες φορές στη δραχμή. Ας πτωχεύσουμε. Ας μάθουμε να ζούμε όπως έζησαν οι πατεράδες μας, και να μην τους δώσουμε τίποτα. Πολλές μελλοντικές γενιές δε θα δουν άσπρη μέρα, αν δε γίνει κάτι. Χάος. Σκοτάδι.
Από την άλλη, τι να διεκδικήσεις και από ποιους; Εντεταλμένοι είναι όλοι τους, προγραμματισμένοι, κομπιουτεράκια. Και ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς. Για το αν θα γίνουν εκλογές, τι να πω; Η κυβέρνηση αυτή είναι απρόβλεπτη. Είναι φασιστική κυβέρνηση. Ό,τι τους πούνε απ’ έξω. Εν τω μεταξύ, έχουν καταστρατηγηθεί πλήρως τα συνταγματικά μας δικαιώματα. Άκουγα έναν συνταγματολόγο τις προάλλες να λέει: Αν αύριο ο Βενιζέλος σταματήσει την πολιτική και ακολουθήσει την ακαδημαϊκή του καριέρα, τι θα πάει να διδάξει στους φοιτητές, που έχει καταπατήσει το Σύνταγμα; Ένας άνθρωπος που βάζει φωτιά στο σπίτι σου, θα γυρίσει να τη σβήσει; Αυτοί έχουν βάλει φωτιά και έχουν κάψει όλη την Ελλάδα».
Γονατιστό, απογοητευμένο, βρήκα τον κ. Δημήτρη έξω από την Εφορία Καλαμάτας. Είναι 63 ετών, εδώ και τέσσερα χρόνια άνεργος.
«Πάμε για φούντο», λέει. «Δε μας γλιτώνει τίποτα. Νομίζω ότι δε θα γλιτώσουμε ποτέ. Και τα εγγόνια μας ακόμα θα πληρώνουν. Δεν μπορώ να δω φως πουθενά. Και κούρεμα να γίνει, τίποτα δε θα βελτιωθεί. Δεν υπάρχει σωτηρία. Έρχονται χειρότερες μέρες. Η χώρα δε θα γλιτώσει την επίσημη πτώχευση, γιατί στην πραγματικότητα έχει ήδη πτωχεύσει. Εγώ βλέπω συντέλεια. Τέλος. Ο σώζων εαυτό σωθήτω».
«Αγανακτισμένος πολίτης» δηλώνει ο κ. Τάκης, 52 ετών, οικοδόμος, που δουλεύει για μεροκάματο 20 ευρώ.
«Είμαι απαισιόδοξος. Δεν υπάρχουν δουλειές, δεν υπάρχει τίποτα. Πώς θα τη βγάλει ο κόσμος; Δεν έχουμε φτάσει στα χειρότερα, έρχονται κι άλλα χαράτσια. Αλλά ο κόσμος, όχι ότι δε θέλει να πληρώσει, δεν έχει να πληρώσει. Από αυτούς και οι τριακόσιοι είναι να πηγαίνουν σπίτια τους. Μήπως κάνουμε εμείς κουμάντο; Τώρα θα βάλουνε μπάστακες σε κάθε υπουργείο. Αυτοί είναι εντεταλμένη υπηρεσία, όλοι τους».
(σ.σ. ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΦΩΤΟ) Είκοσι πέντε ετών, ο Νίκος έχει να δουλέψει τρία χρόνια.
«Θα χειροτερέψουν τα πράγματα», λέει. «Πλέον περιμένω το οτιδήποτε. Μέχρι και πραξικόπημα. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Θα τα καταφέρουν, να μας εξαθλιώσουν εντελώς.
Εγώ, ως νέος, ως πολίτης, δεν τα βγάζω πέρα. Θα φύγω για το εξωτερικό, έτσι όπως είναι τα πράγματα. Για αρχή, μια θετική εξέλιξη θα ήταν να φύγουν αυτοί που μας κυβερνούνε. Θέλω να ελπίζω, πως αν φύγουν αυτοί, θα υπάρξει κάτι καλύτερο, θα προκύψουν καλύτερες πολιτικές δυνάμεις».
(σ.σ. ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΦΩΤΟ) Ο Μεσσήνιος ζωγράφος, Σωτήρης Τζαμουράνης, δε βλέπει να υπάρχει διέξοδος. «Έχουν δημιουργήσει την κατάσταση έτσι, με τέτοιον προγραμματισμό, που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από πουθενά. Ό,τι και να κάνουμε, ό,τι διαδηλώσεις και να γίνουν, δε μας λαμβάνει κανένας πλέον υπόψη του. Πάμε προς το χειρότερο και θα σταματήσουν αυτοί που μας έφεραν εδώ, όταν αυτοί θελήσουν. Έχω απελπιστεί κυριολεκτικά. Αυτή τη στιγμή εισπράττουν τη χλεύη και την περιφρόνησή μας, τίποτα άλλο.
Προβλέπω ότι θα οδηγηθούμε σε ένα επίπεδο ζωής πολύ κατώτερο από αυτό που έχουμε συνηθίσει. Θα μάθουμε να ζούμε όπως ζούσαν οι πατεράδες μας. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι αφού μας τα παίρνουν όλα, δε θα έχουμε πια τίποτα στο οποίο να στηριχθούμε για να ανέβουμε.
Νέες πολιτικές δυνάμεις ήδη υπάρχουν. Κυοφορούνται και έχουν γίνει και απόπειρες. Αλλά είναι το κατεστημένο τόσο ισχυρό που το βλέπω πολύ δύσκολο. Ελέγχουν τα πάντα.
Εάν γίνει το κούρεμα που θέλει η Μέρκελ, θα έχουμε τις συνέπειες που θα είχαμε αν γυρίζαμε στη δραχμή. Με τη διαφορά, ότι αν είχαμε εξαρχής γυρίσει στη δραχμή, με το χρόνο θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα επίπεδο ζωής ανεκτό. Τώρα, δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση. Θα μας τα πάρουν όλα, θα γίνουμε, όπως είπε ο Τσόμσκι, σταβλάνθρωποι. Για εκεί μας προορίζουν. Θα μας έχουν στο παχνί όπως έχουν τα ζώα, θα τρώμε το αναγκαίο για να παράγουμε αυτό που χρειάζεται ώστε να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Όπως πάνε τα μεροκάματα τώρα –μεροκάματα Βουλγαρίας με πολύ ακριβότερα είδη-, το βλέπω δυστυχώς ήδη να συμβαίνει. Θα πηγαίνουμε στο παχνί και θα παρακαλάμε να μας δέσουν το σκοινί για να έχουμε το καθημερινό φαγάκι, αυτό που θέλουν αυτοί να μας δίνουν, όχι αυτό που εμείς θέλουμε».
Συνταξιούχος ο κ. Ντίνος λέει τη δική του άποψη: «Έχουμε διεφθαρμένη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Θεωρώ ότι οι εκλογές είναι κοντά, αλλά λύση δε θα φέρουν ούτε οι εκλογές. Η Ελλάδα δε θα ξεμπλέξει από τη μέγγενη που την έχουν πιάσει. Θα περάσουν πολλά χρόνια. Αν δεν πέσουν κεφάλια, δε γίνεται τίποτα. Αλλά, υπόψη, δικά μας, του λαού, θα πέσουν περισσότερα. Πρέπει να ξεπηδήσουν νέες πολιτικές δυνάμεις, αλλά το βλέπω δύσκολο. Ο κόσμος όλος είναι απελπισμένος. Μόνο με επανάσταση, δε γίνεται τίποτα άλλο. Αν δεν ξεσηκωθεί, δικαίως θα υποφέρει».
(σ.σ. ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΦΩΤΟ) «Πιστεύω ότι μετά το κούρεμα, θα χάσει ο κόσμος πολλά από τα χρήματα που έχει, όπως και τα ταμεία δε θα έχουν να δώσουν συντάξεις. Δεν ξέρω τι τέχνασμα θα εφεύρουν οι πολιτικοί μετά, προσπαθώντας να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου, την οποία πιστεύω έχουν χάσει 100%. Θα ανέβει υπερβολικά η ανεργία στην Ελλάδα, θα έχουμε μεγάλο κύμα μετανάστευσης», λέει ο Κύρκος Τσώλης, 32 ετών, έμπορος.
«Δε θα αποδώσει τίποτα όλο αυτό που περνάει ο κόσμος. Τα χρήματα φεύγουν και πάνε και πέφτουν σε μια μαύρη τρύπα. Η θετική εξέλιξη θα ήταν, πριν από δυο χρόνια, να είχε γίνει μια πτώχευση, μια επανεκκίνηση και μια πραγματική κάθαρση. Τώρα, να μας κάνει την κάθαρση ο Λοβέρδος και ο κάθε Λοβέρδος, δε γίνεται. Θέλουμε άλλους ανθρώπους να κάνουν την κάθαρση».
Νίκη, 43 ετών , μητέρα δύο παιδιών: «Τα παιδιά μου διδάσκονται στο σχολείο ότι στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία. Τι να τους πω; Πώς να τους εξηγήσω; Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις για να έχουν ένα αξιοπρεπές παρόν και για να έχουν μέλλον. Ελπίζω όταν αυτά φτάσουν σε ηλικία ψήφου, να έχει καθαρίσει οι Βουλή από τους τριακόσιους. Να έχουν βγει νέοι άνθρωποι με όραμα. Αυτό μας λείπει. Έλληνες στους οποίους να μπορούμε να πιστέψουμε. Εγώ, ό,τι χρειαστεί να κάνω, θα το κάνω».
Της Γεωργίας Οικονομοπούλου