Ο ιστορικός απόηχος της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου
Και της τραγωδίας του «Nino Bixio»
Την περασμένη Κυριακή είχα την τιμή να παραβρεθώ ως καλεσμένος και ομιλητής, στην ετήσια εκδήλωση μνήμης της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου, που διοργάνωσε η Παμπυλιακή Αδελφότητα Μελβούρνης και Βικτώριας “Το Ναυαρίνο”.
Μετά την τέλεση θείας λειτουργίας από τον πάτερ Δημήτριο στην Ιερά Μονή “Άξιον Εστί” Northcote, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο Ελληνο-Αυστραλιανό Mνημείο Πολέμου, που βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της Μονής. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με την απαγγελία του εθνικού ύμνου, ενώ στη συνέχεια περισσότερα από 200 μέλη της κοινότητας συγκεντρώθηκαν στο club της Αδελφότητας “Ναυαρίνο”, επί της High Street, προκειμένου να τιμήσουν την ιστορική ημέρα.
Φέτος συμπληρώνονται 190 χρόνια από την μάχη που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση της Ελλάδας από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Στις 20 Οκτωβρίου 1827, οι συμμαχικοί στόλοι Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας και Ρωσίας, ενώνοντας τις δυνάμεις τους, κατάφεραν να νικήσουν τους Οθωμανούς στον κόλπο του Ναυαρίνου, στη σημερινή Πύλο. Η έκβαση της μάχης έμελλε να ασκήσει σημαντική πίεση στην Οθωμανική ηγεσία, σημαίνοντας το τέλος της κατοχής της Πελοποννήσου και οδηγώντας στην ίδρυση ανεξάρτητου ελληνικού κράτους αναγνωρισμένου από τη διεθνή κοινότητα.
Τις εκδηλώσεις μνήμης της Παμπυλιακής Αδελφότητας συνόδευε μία ακόμη ξεχωριστή επέτειος, αφιερωμένη στην ιστορία του ιταλικού πλοίου “Nino Bixio”, που στις 17 Αυγούστου 1942 κατέφθασε στο λιμάνι της Πύλου. Επρόκειτο για την σκοτεινή εποχή του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, και το πλοίο μετέφερε εκατοντάδες αιχμαλώτους πολέμου των Συμμαχικών Δυνάμεων, όσους είχαν καταφέρει να επιβιώσουν από την επιχείρηση καταβύθισης του πλοίου που είχε προηγηθεί στα ανοιχτά της Πύλου. Περισσότεροι από 300 στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους κατά την επίθεση.
Μεταξύ αυτών βρίσκονταν και Αυστραλοί που πιάστηκαν αιχμάλωτοι στα πεδία των μαχών της Λιβύης. Ένας εκ των επιζώντων, ο τότε νεαρός στρατιώτης Bill Rudd, πρόκειται σύντομα να γιορτάσει τα 100ά του γενέθλια στη Μελβούρνη.
Με την άφιξή του στο λιμάνι, ανέλαβε μαζί με συμμαχητές που είχαν την τύχη να επιβιώσουν, να θάψουν τους νεκρούς. Κατόπιν, άλλοι κρατήθηκαν στο οχυρό της Πύλου, ενώ μερικοί στις εγκαταστάσεις μιας αποθήκης, ωσότου μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα φυλακισμένων στην Ιταλία. O Bill, πάντως, θυμάται μέχρι και σήμερα τη φιλοξενία του ντόπιου πληθυσμού, με τους κατοίκους να μοιράζονται το λιγοστό φαγητό τους με τους στρατιώτες, παρά το φόβο αντιποίνων από τις ιταλικές φρουρές.
Σε ένα από κοινού εγχείρημα της Παμπυλιακής Αδελφότητας “Ναυαρίνο”, της Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας “Παπαφλέσσας” με τη συμμετοχή επίσης του Bill Rudd και τη δική μου, έχουμε αποφασίσει να τοποθετήσουμε μια τιμητική πλακέτα στο λιμάνι της Πύλου, σε μνήμη αυτών των τραγικών γεγονότων.
Παρόμοια πλακέτα θα τοποθετηθεί και στη γειτονική Μεθώνη, σε ανάμνηση του τορπιλισμού του πλοίου Sebastiano Veniero στις 9 του Δεκέμβρη 1941.
Προτού σταλούν στην Ελλάδα για την τοποθέτησή τους από τις τοπικές αρχές, οι πλακέτες αναμένεται να παρουσιαστούν επισήμως στον κ. Bill Rudd.
Οι τιμητικές πλακέτες αποτελούν μέρος της προσπάθειας καταγραφής της φυσικής παρουσίας των ANZAcs στα ελληνικά εδάφη, για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των δύο χωρών και τη διευκόλυνση των απογόνων τους που επιθυμούν να επισκεφθούν αυτά τα μέρη.
Εκ μέρους της Παμπυλιακής Αδελφότητας, ο πρόεδρος Γιώργος Σαρατσιώτης, και η αντιπρόεδρος Ρίτα Λάμπρου, έκαναν λόγο για την εξαιρετική τιμή που αισθάνεται η κοινότητα έχοντας την ευκαιρία να υποστηρίξει αυτό το σημαντικό έργο που πρόκειται να διατηρήσει ζωντανή την ιστορία των στρατιωτών Anzac που βρέθηκαν στην Ελλάδα στη συλλογική μνήμη των μελλοντικών γενιών.
Με αίσθημα υπερηφάνειας μίλησε και ο κ. Δημήτριος Σαρατσιώτης, βετεράνος του ελληνικού στρατού στον πόλεμο της Κορέας, ο οποίος και γνωρίζει την ιστορία άφιξης των Anzacs στην Ελλάδα από μικρό παιδί.
“Υπάρχει ένας σημαντικός δεσμός μεταξύ των λαών της Αυστραλίας και της Ελλάδας, που εμπεδώθηκε με τον πόλεμο και καλλιεργήθηκε κατά την περίοδο της ειρήνης. Είμαι περήφανος που η κοινότητά μας μπορεί να συμμετάσχει στη δημιουργία ενός μνημείου για την τραγωδία του ‘Nino Brixio'” δήλωσε χαρακτηριστικά.
* Ο Jim Claven, ιστορικός και συγγραφέας, έχει ερευνήσει σε βάθος και επί σειρά ετών τους ελληνικούς δεσμούς με την αυστραλιανή ιστορία των Anzac.
Όποιος ενδιαφέρεται να συνδράμει στην προσπάθεια ανάδειξης της ιστορίας των ANZAC στην Ελλάδα μπορεί να επικοινωνήσει με τον κ. Claven μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη διεύθυνση jimclaven@yahoo.com.au
Αποκαλυπτήρια τιμητικών πλακών για τις τραγωδίες του Β’ Παγκοσμίου σε Πύλο και Μεθώνη
Σε μια κίνηση, που λειτουργεί μεταξύ άλλων ως υπενθύμιση των ιστορικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας, δύο τιμητικές πλακέτες για τους πεσόντες στα ιστορικά μέρη της Μεσσηνίας, Πύλο και Μεθώνη, πρόκειται να παρουσιαστούν στη Μελβούρνη προτού αποσταλούν στην Ελλάδα.
Οι πλακέτες θα αναγερθούν στη μνήμη των στρατιωτών Anzac και άλλων Συμμαχικών δυνάμεων, που βρέθηκαν στην Ελλάδα ως αιχμάλωτοι πολέμου εν μέσω των τραγικών περιστατικών του Β’ Παγκοσμίου με τα πλοία «Sebastiano Veniero-Jason» – ο τορπιλισμός του οποίου έλαβε χώρα στις 9 του Δεκέμβρη 1941 στη Μεθώνη – και «Nino Bixio», που έφτασε στο λιμάνι της Πύλου στις 17 Αυγούστου 1942.
Το ιταλικό «Nino Bixio» μετέφερε εκατοντάδες αιχμαλώτους πολέμου οι οποίοι είχαν επιβιώσει από την επιχείρηση καταβύθισης του πλοίου που είχε προηγηθεί στα ανοιχτά της Πύλου. Περισσότεροι από 300 στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους κατά την επίθεση.
Μεταξύ αυτών βρίσκονταν και Αυστραλοί που πιάστηκαν αιχμάλωτοι στα πεδία των μαχών της Λιβύης. Ένας εκ των επιζώντων, ο τότε νεαρός στρατιώτης Bill Rudd, πρόκειται σύντομα να γιορτάσει τα 100ά του γενέθλια στη Μελβούρνη.
Ο κ. Rudd θα παραβρεθεί στα αποκαλυπτήρια των τιμητικών πλακών που θα πραγματοποιηθούν την ερχόμενη Δευτέρα, στο κατάστημα Vanilla, 17-21 Eaton Street, Oakleigh, στις 12 το μεσημέρι.
Πρόκειται για ένα από κοινού εγχείρημα της Παμπυλιακής Αδελφότητας «Ναυαρίνο», της Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας «Παπαφλέσσας» με τη συμμετοχή επίσης του Bill Rudd και του ιστορικού Jim Claven, φέρνοντας σε πέρας την πρωτοβουλία για τοποθέτηση των τιμητικών πλακών στο λιμάνι της Πύλου και της γειτονικής Μεθώνης, σε μνήμη αυτών των τραγικών γεγονότων.
Οι τιμητικές πλακέτες αποτελούν μέρος της προσπάθειας καταγραφής της φυσικής παρουσίας των ANZAcs στα ελληνικά εδάφη, για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των δύο χωρών και τη διευκόλυνση των απογόνων τους που επιθυμούν να επισκεφθούν αυτά τα μέρη.
Οι διοργανωτές βρίσκονται μάλιστα ήδη σε συζητήσεις για την ανέργεση αντίστοιχων μνημείων στη Θεσσαλονίκη, την Κόρινθο, το Άργος, το Ναύπλιο και τη Λευκάδα, καθώς επίσης και στο χωριό Μουρνιές της Κρήτης, όπου σκοτώθηκε ο James Ζαμπέλης, ο μοναδικός Έλληνας των στρατευμάτων ANZAC που υπηρέτησε και σκοτώθηκε στην ελληνική εκστρατεία του 1941.
Συγκινητική η εκδήλωση μνήμης για τους πεσόντες του Β΄ Παγκοσμίου σε Πύλο και Μεθώνη
Δύο τιμητικές πλάκες παρουσιάστηκαν στη Μελβούρνη προτού αποσταλλούν στην Ελλάδα
Πριν από 75 χρόνια ένας Αυστραλός στρατιώτης από το Essendon βρήκε καταφύγιο στο λιμάνι της Πύλου, στη νοτιοδυτική ακτή της Πελοποννήσου. Ο τότε νεαρός Bill Rudd, κατάφερε να επιζήσει μιας τραγωδίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τον τορπιλισμό του ιταλικού πλοίου Nino Bixio.
Αυτή την εβδομάδα ο Bill γιόρτασε τα 100ά του γενέθλια, μαζί με μέλη της Παμπυλιακής και Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας Μελβούρνης, στο πλαίσιο εκδήλωσης μνήμης για την τραγωδία του Nino Bixio και της αντίστοιχης με το πλοίο Sebastiano Veniero-Jason που είχε προηγηθεί το 1941 στη Μεθώνη.
Ο λόγος για τα αποκαλυπτήρια των χάλκινων πλακών προς τιμή των πεσόντων στρατιωτών των Anzacs και άλλων Συμμαχικών Δυνάμεων στα δύο αυτά περιστατικά, παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στο κατάστημα Vanilla του Oakleigh τη Δευτέρα.
Πρόκειται για κοινή πρωτοβουλία της Παμπυλιακής Αδελφότητας «Ναυαρίνο», της Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας «Παπαφλέσσας» με τη συμμετοχή επίσης του Bill Rudd και του γράφοντος ιστορικού Jim Claven, φέρνοντας σε πέρας το πρώτο βήμα για την τελική τοποθέτηση των τιμητικών πλακών στο λιμάνι της Πύλου και της γειτονικής Μεθώνης.
Εκπρόσωποι παροικιακών συλλόγων, βετεράνοι πολέμου και απόγονοί τους, καθώς και λοιπά μέλη της ευρύτερης κοινότητας που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν την αφήγηση των γεγονότων του Nino Bixio, από τον αυτόπτη μάρτυρα Bill Rudd.
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ NINO BIXIO
Ο γεννημένος στο Essendon Bill υπηρετούσε στο τμήμα Αυστραλών μηχανικών όταν πιάστηκε αιχμάλωτος σε ένα από τα επεισόδια της σφοδρής μάχης του Ελ Αλαμέιν.
Τον Αύγουστο του 1942 βρέθηκε ανάμεσα σε 2.000 Συμμάχους στρατιώτες αιχμαλώτους στο μεταφορικό πλοίο Nino Bixio, αναχωρώντας από τη Λιβύη με τελικό προορισμό ένα στρατόπεδο στην Ιταλία.
Το ταξίδι φυσικά δεν ήταν ευχάριστο. Ο Bill περιγράφει γλαφυρά την ανυπόφορη ζέστη και αποπνικτική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο κατάστρωμα. Όμως κάτι χειρότερο περίμενε τους επιβαίνοντες καθώς πλησίαζαν στις ακτές της νοτιοδυτικής Ελλάδας. Νωρίς το απόγευμα της 17ης Αυγούστου, ενώ το πλοίο βρισκόταν σε απόσταση 12 ναυτικών μιλίων από την Πύλο δέχθηκε επίθεση υποβρυχίου.
Ο Bill θυμάται χαρακτηριστικά τον εκκωφαντικό θόρυβο του τορπιλισμού, τρέχοντας μαζί με άλλους τυχερούς επιζώντες στο κατάστρωμα. Περισσότεροι από 300 συμπολεμιστές του βρήκαν τραγικό θάνατο, είτε κατά τη διάρκεια της επίθεσης είτε μετέπειτα από τα συντρίμμια του πλοίου που σκόρπιζε με δύναμη το νερό. Παραδόξως το Nino Bixi κατάφερε να προσαράξει στην ακτή της Πύλου συρόμενο από ένα ιταλικό πολεμικό πλοίο.
Παρόμοια ήταν τα περιστατικά που εκτυλίχθηκαν ένα χρόνο νωρίτερα με την επιχείρηση καταβύθισης του Sebastiano Veniero-Jason έξω από τη Μεθώνη στις 9 Δεκεμβρίου 1941. Από τους 2.100 συνολικά επιβαίνοντες στρατιώτες των Συμμαχικών Δυνάμεων, περισσότεροι από 500 σκοτώθηκαν, ενώ οι ντόπιοι έσπευσαν να τοποθετήσουν σε προσωρινούς τάφους όσα πτώματα ανδρών ξεβράστηκαν στις ακτές της Μεθώνης.
Ο Bill κατάφερε να ξεφύγει από την αιχμαλωσία και να φτάσει στην Ελβετία και μετά το πέρας του πολέμου εργάστηκε στον Οργανισμό Περιθάλψεως και Αποκαταταστάσεως των Ηνωμένων Εθνών. Εδώ και πολλά χρόνια έχει επιδοθεί στο έργο της καταγραφής της ιστορίας ατόμων που υπηρέτησαν στον πόλεμο και διέφυγαν κυνηγημένοι στην Ευρώπη δημιουργώντας μια ιστοσελίδα που έχει αποδειχθεί ανεκτίμητης αξίας τόσο για ερευνητές όσο και για βετεράνους πολέμου και τους απογόνους τους.
ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΘΥΜΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
Ο Bill περίμενε με ανυπομονησία την ημέρα που οι πολεμιστές και πεσόντες στις τραγωδίες της Πύλου και της Μεθώνης θα λάμβαναν την αναγνώριση που τους αξίζει.
Αυτός είναι ακριβώς και ο σκοπός του εγχειρήματος της Παμπυλιακής και Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας Μελβούρνης, δημιουργώντας αυτές τις αναμνηστικές πλακέτες για να αναγερθούν στις τοποθεσίες των ακτών που βρέθηκαν επιζώντες και νεκροί, τιμώντας παράλληλα και τους ντόπιους κατοίκους που τους βοήθησαν.
Υπήρξε μοναδικό προνόμιο και τιμή για όλους τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση παρουσίασης των πλακών να ακούσουν την αφήγηση του Bill Rudd.
Ενδεικτικά είναι τα λόγια του προέδρου της Παμπυλιακής Αδελφότητας Μελβούρνης, Γιώργου Σαρατσιώτη, και της αντιπροέδρου, Ρίτας Λάμπρου, που μίλησαν για την ιδιαίτερη χαρά που αισθάνεται η Αδελφότητα, έχοντας συμμετάσχει στην κίνηση μνήμης των πολεμιστών που βρέθηκαν στην Πύλο. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η δήλωση του προέδρου της Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας, Ιωάννη Μητσάκου, ο οποίος πρόσθεσε: “Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε όσους υπηρέτησαν και έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία”.
Όσο για τον ίδιο τον Bill, η εκδήλωση υπήρξε ίσως το καταλληλότερο περιβάλλον για να γιορτάσει τα 100ά του γενέθλια, απολαμβάνοντας την ελληνική φιλοξενία και την παρέα των καλεσμένων που έπιναν ούζο στην υγειά του!
Οι αναμνηστικές πλακέτες πρόκειται να αποσταλούν εντός ολίγων μηνών στην Ελλάδα, όπου και αναμένεται η ανέγερσή τους σε Πύλο και Μεθώνη το ερχόμενο έτος, σηματοδοτώντας το πρώτο βήμα του εγχειρήματος καταγραφής της φυσικής παρουσίας των Anzacs στα ελληνικά εδάφη.
Συζητήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει για την ανέργεση αντίστοιχων μνημείων στη Λήμνο, την Κόρινθο, το Άργος, το Ναύπλιο, καθώς επίσης και στο χωριό Μουρνιές Κρήτης, όπου σκοτώθηκε ο James Ζαμπέλης, ο μοναδικός Έλληνας των στρατευμάτων ANZACsπου υπηρέτησε και σκοτώθηκε στην ελληνική εκστρατεία του 1941.
Προσωπικά ήταν για εμένα ιδιαίτερη τιμή να γνωρίσω τον Bill Rudd και να συνεργαστώ μαζί του και με την Παμπυλιακή και Παμμεσσηνιακή Αδελφότητα για την πρωτοβουλία ανέγερσης αυτών των τιμητικών πλακών που αποτελούν μια ακόμη υπενθύμιση των ισχυρών ιστορικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στις Ελένη Σπανού και Τία Τσώνη για το φιλόξενο περιβάλλον του Vanilla Restaurant που προσέφεραν στους καλεσμένους της εκδήλωσης.
*O ιστορικός και συγγραφέας Jim Claven έχει πραγματοποιήσει πολύχρονη έρευνα σχετικά με την παρουσία των Anzacs στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια τόσο του Α’ όσο και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο κ. Claven είναι γραμματέας της Επιτροπής Μνήμης Λήμνου-Καλλίπολης και μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου Μνήμης για τη Μάχη της Κρήτης και της υπόλοιπης Ελλάδας. Οποιοσδήποτε επιθυμεί να βοηθήσει στην καταγραφή της φυσικής παρουσίας των Anzacs στην Ελλάδα μπορεί να επικοινωνήσει με τον συγγραφέα στέλνοντας μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση jimclaven@yahoo.com.au.
Βετεράνος των ANZACs τιμά τον ιστορικό δεσμό Ελλάδας-Αυστραλίας
Ο 101 ετών Bill Rudd επισκέφθηκε το Μνημείο Λήμνου-Καλλίπολης
Ο Bill Rudd, ένας από τους γηραιότερους επιζήσαντες της εκστρατείας των ANZACs στην Ελλάδα, επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα το μνημείο Λήμνου-Καλλίπολης στο Άλμπερτ Παρκ της Μελβούρνης, με τη συνοδεία του ιστορικού και γραμματέα της Αυστραλιανής Επιτροπής Μνήμης Λήμνου-Καλλίπολης Jim Claven.
Η παρουσία του Bill Rudd σε αυτό το χώρο μνήμης και τιμής στους πεσόντες του πολέμου υπήρξε αναμφίβολα συμβολική, ενώ δεν παρέλειψε να εκφράσει τον θαυμασμό του για το έργο της Επιτροπής και όσων εργάστηκαν σκληρά για να αναβιώσουν τους ισχυρούς δεσμούς των δύο χωρών.
«Ως βετεράνος που έχει συνδεθεί με την Ελλάδα του Β’ Παγκοσμίου, εκτιμώ ιδιαίτερα την δημιουργία αυτού του υπέροχου μνημείου προς τιμήν των νοσοκόμων και στρατιωτών της Αυστραλίας που υπηρέτησαν στη Λήμνο στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μνημεία σαν και αυτό εμπεδώνουν μια βαθιά σύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν της Αυστραλίας των ANZAC και την Ελλάδα.»
Η προσοχή του όπως ήταν αναμενόμενο συγκεντρώθηκε στο περίφημο άγαλμα που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Peter Corlett.
Ο βετεράνος είχε μάλιστα παρευρεθεί στα αποκαλυπτήρια του μνημείου «Η θρηνούσα μητέρα» στο Μπαλαράτ που επίσης φέρει την υπογραφή του Corlett.
Το γλυπτό ανεγέρθηκε προς τιμήν όλων των γυναικών που έχασαν τα παιδιά τους εξαιτίας του πολέμου. Την εκδήλωση ανέγερσης του μνημείου παρακολούθησαν και τα μέλη της Επιτροπής Μνήμης Λήμνου-Καλλίπολης Χριστίνα Δεσποτέρη, Γιάννης Σαλπιγκτίδης, Λάμπης Εγγλέζος, Γιώργος Πέτρου και Jim Claven.
O Bill Rudd, ο οποίος πρόσφατα γιόρτασε τα εκατοστά πρώτα γενέθλιά του, υπηρέτησε στη Μέση Ανατολή κατά τον Β’ Παγκόσμιο και υπήρξε αιχμάλωτος πολέμου στην περίφημη μάχη του Ελ Αλαμέιν.
Μαζί με άλλους στρατιώτες συμμάχους είχε επιβιβαστεί στο πλοίο Nino Bixio που έμελλε να μεταφέρει τους αιχμαλώτους στην Ιταλία. Το πλοίο ωστόσο τορπιλίστηκε εν μέσω θαλάσσης και κατέληξε στο λιμάνι της Πύλου τον Αύγουστο του 1942.
Ακολουθώντας την φυλάκισή του στην κωμόπολη της Πελοποννήσου, ο Bill τοποθετήθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στην Ιταλία από όπου απέδρασε με τελικό προορισμό την Ελβετία.
Ακόμη θυμάται και αναπολεί την χαρακτηριστική καλοσύνη των ντόπιων κατοίκων της Πύλου, οι οποίοι αψηφώντας τα αντίποινα των Ιταλών φρουρών έφερναν σύκα και ντομάτες στους φυλακισμένους στρατιώτες.
Επί του παρόντος, μέλη Πελοποννησιακών συλλόγων της Μελβούρνης επιδιώκουν την ανέγερση ενός μνημείου αφιερωμένου στους Συμμάχους στρατιώτες που μεταφέρθηκαν στην Πύλο (καθώς και στην κοντινή Μεθώνη) κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου.
Παράλληλα, ο Bill Rudd έχει ήδη δημιουργήσει μια ιστοσελίδα με πληροφορίες για στρατιώτες των Συμμαχικών δυνάμεων που καταδιώκονταν στην Ελλάδα του Β’ Παγκοσμίου.
«Πέρα από το ότι συγκαταλέγεται ανάμεσα στους βετεράνους και επιζήσαντες αιχμαλώτους, ο Bill έχει μάλιστα αναλάβει ένα τεράστιο έργο προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η προσφορά και οι ιστορίες όσων αιχμαλωτίστηκαν στον πόλεμο δεν θα ξεχαστούν χάρη στην εμπεριστατωμένη του έρευνα και τη δημιουργία αυτού του του διαδικτυακού εργαλείου».
* Η ιστοσελίδα ‘Anzac POW(prisoners of war) Freemen in Europe’ αποτελεί μέρος της βάσης δεδομένων του αυστραλιανού πολεμικού αρχείου και μπορείτε να την επισκεφθείτε στη διεύθυνση http://www.aifpow.com/
παράλληλα υπάρχει μια πλάκα σύνθεση του Βασίλη Διονυσόπουλου για τους αδικαίωτους νεκρούς του '' Σταφιδικού κινήματος στην Πύλο '' το ψηφιδωτό είναι δωρεά του καλλιτέχνη που εδώ και δυο χρόνια έπρεπε να είχε τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση στην Πύλο να θυμίζει τους αγροτικούς αγώνες αυτού του λαού για τα 80 χρόνια του Σταφιδικού κινήματος στην Πυλία για αυτό βεβαίως ούτε να ακούει δεν θέλει ο δήμος.
και βεβαίως τα κεράσματα δώρο.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου