Πολιτική επικαιρότητα

Τα αμάξια και οι οδηγοί των δημάρχων, η αυτοδιοίκηση και το «κόλλημα» Σαμαρά Πριν από καιρό συνάντησα έναν φίλο απέναντι από το Διοικητήριο. Εκεί που τα λέγαμε μια χαρά, ξαφνικά τον έχασα… Γύρισε το κεφάλι προς το δρόμο ενώ εγώ του μιλούσα, διέκοψε στιγμιαία κάθε επαφή μαζί μου και όπως διαπίστωσα αμέσως, αυτό που «χάζευε» ήταν μια γυαλιστερή, αναμφισβήτητα εντυπωσιακή, λιμουζίνα. Φυσικά και τα δικά μου μάτια τα μαγνήτισε το ίδιο θέαμα, μέχρι που πήγαν και στον οδηγό του πολυτελούς οχήματος. Ήταν ο δήμαρχος Οιχαλίας, Φίλιππος Μπάμης. Τελικά περισσότερο ο οδηγός της λιμουζίνας παρά το ίδιο το όχημα, ήταν η αιτία που διέκοψε τη συζήτησή μας. Πριν λίγες ημέρες διάβασα ότι ένας, ας τον πούμε «πόθος», του ίδιου δημάρχου εκπληρώθηκε. Κατάφερε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, για την αγορά αυτοκινήτου από το Δήμο, με 25.000 ευρώ, για τις μετακινήσεις τις δικές του αλλά και υπαλλήλων των δημοτικών υπηρεσιών. Κανείς ουδέτερος παρατηρητής, φανταζόμαστε και κάτοικος του Δήμου Οιχαλίας, δεν μπορεί να καταλάβει τι χρειάζεται ένα τόσο ακριβό αυτοκίνητο σε μια περίοδο που τα λεφτά καλά- καλά δεν φτάνουν ούτε για τους μισθούς των υπαλλήλων. Άλλος φίλος μάς έλεγε ότι ο δήμαρχος Καλαμάτας, Παναγιώτης Νίκας, ναι μεν έχει αγοράσει, από την πρώτη του θητεία, ένα προσιτό οικονομικά αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις του, πλην όμως χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο και οδηγό ακόμη και για τις πιο μικρές αποστάσεις. Για τη διαδρομή Δημαρχείο-Διοικητήριο ας πούμε. Στις εφημερίδες πάλι έχουμε διαβάσει σχόλια ότι οι δήμαρχοι Πύλου-Νέστορος, Δημήτρης Καφαντάρης και Μεσσήνης, Στάθης Αναστασόπουλος, απασχολούν υπηρεσιακά αυτοκίνητα και οδηγούς για δραστηριότητες που είναι περισσότερο κοσμικές παρά υπηρεσιακές. Την ίδια ώρα οι δήμαρχοι, όλης της χώρας, παραπονούνται ότι οι περικοπές στη χρηματοδότηση τη αυτοδιοίκησης είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορούν οι Δήμοι να αντέξουν, ότι δεν μπορούν πλέον να καλυφθούν βασικές ανάγκες και ότι τα λεφτά σε λίγο δεν θα φτάνουν ούτε για τους μισθούς των δημοτικών υπαλλήλων.  Είναι δημαγωγικό, ωστόσο, να ισχυριστεί κανείς ότι τα αυτοκίνητα των δημάρχων ή οι οδηγοί που απασχολούν, αποτελούν σοβαρή σπατάλη και επιβαρύνουν τόσο τα ταμεία των Δήμων. Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχει θέμα επιδεικτικής συμπεριφοράς των δημάρχων, η οποία χτυπάει άσχημα στους δημότες. Ας βάλεις, δε, δίπλα σε αυτά, τα έξοδα για τους μισθούς αντιδημάρχων, προέδρων δημοτικών επιχειρήσεων, ειδικών συνεργατών, επιστημονικών συμβούλων, τις δαπάνες  για τις δημόσιες σχέσεις, τότε προφανώς μαζεύονται μεγάλα ποσά. Και απορούμε πως ελπίζουν οι δήμαρχοι ότι οι δημότες θα σταθούν πλάι τους, στις κινητοποιήσεις που ετοιμάζουν, εφόσον η κυβέρνηση συνεχίσει να στέλνει ψαλιδισμένα σε μεγάλο ποσοστό τα χρήματα με τα οποία οφείλει να επιχορηγεί την αυτοδιοίκηση; Δηλαδή οι δημότες γιατί να πάνε να κάνουν κατάληψη στα Δημαρχεία μαζί με τους δημάρχους ή να πάνε σε πορεία μαζί τους στην Αθήνα; Για να συνεχίσουν οι δήμαρχοι να  απολαμβάνουν όλα αυτά όταν ο κόσμος πλέον ίσα που βγαίνει να πληρώσει τρόφιμα, νοίκια και χαράτσια;  Είναι δύσκολο, λοιπόν, να τα καταφέρουν οι δήμαρχοι απέναντι στην κυβέρνηση και να εξασφαλίσουν την υποστήριξη τόσο των δημοτών όσο και των ίδιων των εργαζομένων. Σημειώνουμε ότι είναι άλλο εργαζόμενοι και άλλο η Ομοσπονδία τους, η ΠΟΕ-ΟΤΑ. Έχουμε δει πόσο τεράστια επιτυχία έχουν οι κινητοποιήσεις της… Τα λεφτά που έπαιρναν οι Δήμοι είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να τα ξαναπάρουν. Θα αναγκαστούν λοιπόν, προκειμένου να «διασωθούν» οι ίδιοι οι δήμαρχοι, να αποδεχθούν τις ιδιωτικοποιήσεις που φαίνεται ότι θα έρθουν και στην αυτοδιοίκηση. Άλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων δεν έχει εκφράσει καμία διαφωνία με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων σε όλους τους υπόλοιπους τομείς του κράτους, πως θα εκφράσουν για την αυτοδιοίκηση; Έτσι είναι πολύ πιθανό σύντομα να μπει θέμα ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας, του πολιτισμού, του νερού, των τεχνικών υπηρεσιών. Αυτά ακούγονται εδώ και χρόνια, οπότε είναι ευκαιρία να μπουν σε εφαρμογή τώρα που η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση… Και ενώ η χώρα τα βγάζει δύσκολα πέρα, οι Μεσσήνιοι κινδυνεύουμε να στοχοποιηθούμε από τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας. Και ο λόγος είναι αυτό το «κόλλημα» του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, με τον τόπο καταγωγής του. Συχνά πυκνά σε εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα γράφονται διάφορα σχόλια για ευνοϊκή μεταχείριση, για ρουσφέτια, βολέματα κ.λπ. Και όλα αυτά με κακό ύφος. Έγραψε για παράδειγμα προχθές το «Ποντίκι» για «τους απανταχού Μεσσήνιους που φυτρώνουν -ελέω Σαμαρά- σε θέσεις κλειδιά», τους οποίους «καταγράφουν  προσεκτικά κάποιοι από τους κυβερνητικούς εταίρους, για να τους έχουν εύκαιρους ανά πάσα στιγμή και για κάθε χρήση». Πολύ απειλητικά ακούγονται αυτά… Απειλητικός ακούγεται και ο Οδυσσέας Βουδούρης, της ΔΗΜΑΡ. Θα ξεκινήσει άραγε από αυτόν η ρωγμή που θα μπορούσε να φέρει αστάθεια στην τρικομματική κυβέρνηση; Οι δημοσιογράφοι της Αθήνας δεν δείχνουν να συμμερίζονται ότι ο Μεσσήνιος βουλευτής θα το πάει κάτω κάτω. Γράφουν μάλιστα ότι παρά τις διαφοροποιήσεις του, ο Οδυσσέας Βουδούρης δεν ζητάει από τη ΔΗΜΑΡ να αποσύρει τη στήριξή της από την  κυβέρνηση αλλά να προβεί σε «διορθωτικές κινήσεις». Για να δούμε.. Καραμαχίλης