Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Από τον πανάξιο ιεράρχη Νικόλαο.





ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Από τον πανάξιο ιεράρχη Νικόλαο. ΕΥΓΕ.

ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑΟ τίμιος, άξιος και πατριώτης παπάς, δείχνει ότι η Ελλάδα έχει χρυσές εφεδρείες. Το μήνυμα του πρέπει να διαβαστεί σε κάθε Έλληνα.

Του Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικς Νικολάου
28
κτωβρίου 2013

Σήμερα γιορτάζουμε μι μέρα δόξας τς στορίας μας, μι μέρα πανηγυρικς πόδειξης τς ρωικς λληνικς ψυχς μας. λοι ο τότε σχυροί, Γερμανο κα ταλοί, ναντίον μας. Ο γονες μας φτωχοί, μικροί, δύνατοι. Δυνατο μως στν ψυχή, μεγάλοι στ ράματα, πλούσιοι σ δανικά. Μ κυβερντες πο κουγαν τν ναστεναγμ τς στορίας κα ξεραν ν κφράζουν τ φων το λαο στς πειλς τν ξένων κα χι τ λαίμαργη βούληση τν δίστακτων δυνάμεων στν γονατισμένο κα τότε λαό. Τ ΟΧΙ δν τ επε νας• τ επε λόκληρος λαός. πλά, βρέθηκε ατς πο συνδύασε τν ρμοδιότητα τς ξουσίας του μ τν παλμ το λαο.

Κα σήμερα πατρίδα μας βρίσκεται σ διότυπη μπόλεμη κατάσταση κα ζε σ κατοχή. Κα ατ τ φορ δυστυχς Γερμανική. Κα χι μόνον. λήθεια εναι τι, θύματα κα τς δικς μας περισκεψίας κα μικρόνοιας, ξεγελαστήκαμε κα παρασυρθήκαμε σ νόητη ζωή. Χαλάσαμε ς λαός. Τς τελευταες δεκαετίες φροντίσαμε ν καταστρέψουμε να-να τ θεμέλιά μας, τος βωμος κα τ ερά μας, πίστη, παιδεία, παράδοση, στορία, γλσσα, θεσμούς, ξίες. Γι’ ατ κα δν ντέξαμε τ σύγχρονη πίθεση. Κα ν πο φτάσαμε! Μέσα σ λίγα χρόνια βλέπουμε τς περιουσίες μας ν χάνονται, τν νεργία ν αξάνεται, τος νέους μας ν κπατρίζονται, τν λαό μας ν πεινάει, τν ξιοπρέπειά μας ν ξανεμίζεται, τ χώρα μας ν δειάζει. Βουλιάξαμε σ χρέη κα δάνεια, βυθιστήκαμε σ προβλήματα κα διέξοδα, γεμίσαμε συσσίτια.

welcome imgν συνεχίσουμε τσι, σ λίγο θ τρμε μπομπότα κα κονσερβαρισμένες τροφές. ν τ βρίσκουμε κι’ ατά. λληνικ σημαία δν θ μονοπωλε τν κυριαρχία μας σ ατν τν τόπο. Κάποιες λλες ξένες σημαες θ θυμίζουν τ λάθη μας κα τν κατοχικ μανία λλων λαν. Κάτι πρέπει νά λλάξει. Τώρα. μεσα. Χωρς δεύτερη σκέψη, δίχως καμία καθυστέρηση. Ατο πο μ τν ψφο μας διαχειρίζονται τς τύχες μας σως ποκατέστησαν τν ξιοπιστία μας στ ξωτερικό, σως μείωσαν τος δεκτες τς φεσης, σως δημιούργησαν πρωτογενς πλεόνασμα. τσι μς λένε. Δν θέλουμε ν τος δικήσουμε, τος πιστεύουμε. Ο διοι μως φορολόγησαν δυσώπητα τν λαό, δημιούργησαν στρατις νέργων, πλήθη πεινασμένων κα πελπισμένων, κατομμύρια φτωχν κα λεγενες ατοεξορίστων. Κα τ χειρότερο, γέννησαν πολιτικ μορφώματα κα κοινωνικ κρηκτικ μείγματα πού, ν δν γίνει κάτι σύντομα, θ βρεθομε μέσα σ μία κοινωνία νεξέλεγκτης ναρχίας κα νασφάλειας, βίας κα γκλήματος, διάλυσης κα καταστροφς, διχασμένοι κα γριεμένοι, μ κυβερντες χωρς ξίες, δίχως πόληψη κα σοβαρότητα, πραγματικ πικίνδυνους. λήθεια, ποιός θ πάρει ατ τν εθύνη; ποιός θ ντέξει τν αώνιο στιγματισμ τς στορίας;

«Ποτέ χώρα δν ταν σ χειρότερο σημεο», επε πρν π λίγες μέρες κάποιος π τος σημερινος ντιπολιτευόμενους πολιτικούς. Κα χει δίκιο. λλ κα ποτέ δν εχε τόσο πικίνδυνες πολιτικς ναλλακτικς λύσεις. Τ παρν τς χώρας εναι δραματικό. λλ κα τ μέλλον της πολ ζωφερό. χι γιατ δν πάρχουν λύσεις, λλ γιατ δν βρίσκονται πολιτικο μ καθαρή σκέψη κα ξυπνάδα, μ ρωισμ κα τόλμη. Τουλάχιστον στ ρατ πολιτικ φάσμα.

Δν θέλουμε πολιτικος πο μόνο ν ψηφίζουν κατ παραγγελία νόμους. Θέλουμε νθρώπους ν μς κυβερνήσουν, σως ν μς διορθώσουν. χι ν μς τιμωρήσουν γι τ δικά τους κυρίως λάθη. Τος θέλουμε ν κπροσωπον τν λαό στος δανειστές. χι τ ντίστροφο. Δν ντέχουμε πολιτικς συμβιβασμο, γιατ ξιοπρέπειά μας δν πιδέχεται οτε καθυστερήσεις οτε κα μισς λύσεις. Δν τος ψηφίσαμε γι ν μς στύψουν στ νομα τς Ερωπαϊκς σκοπιμότητας οτε γι ν ντικαταστήσουν τν πίστη μας στν Τριαδικ Θε μ τν ποτέλειά μας στ μνημονιακ Τρόϊκα. Δν τος κλέξαμε γι ν μς δέσουν μ ερωπαϊκς χειροπέδες οτε γι ν πογράψουνε τν παρκτικ κφυλισμ μας, λλ γι ν κφράζουν τ δόξα το στορικο λαο μας. Δν τος ψηφίσαμε γι ν σώσουν τ Ερώ• τος ξουσιοδοτήσαμε ν σώσουν τν στορία μας, τ ζωή μας, τν καθημερινότητά μας, τν ξιοπρέπειά μας, μς τος διους.

Χωρς μφιβολία, κάτι πρέπει ν γίνει. Τν πορεία μς τν δείχνει σημεριν μέρα. Εναι μονόδρομος. χώρα μας τν στορία της τν γραψε στ παρελθν μ να ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, μ να ρωικ ΟΧΙ, πο τ επανε κάποιοι συγκεκριμένοι νθρωποι τν κατάλληλη στιγμή. ταν φτασαν ο πρόγονοί μας ν τρνε ποντίκια κα γέμισαν μ ρρώστιες, τότε καναν τν ξοδό τους στ Μεσολόγγι κα ταν κατοχ χτυποσε τν πόρτα τς πατρίδας μας τ 1941, δυ νέοι Μανώλης Γλέζος κα Λάκης Σάντας τόλμησαν ν κατεβάσουν τ Γερμανικ σημαία π τν βράχο τς κρόπολης. Τέτοια πρότυπα κρύβει στ σπλάγχνα του λαός μας. Τέτοια γονίδια χει ταυτότητά μας. Θέλουμε πολιτικούς πο ν πονε ΟΧΙ στν Τρόικα κα ν δείξουν τ σημαίνει ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ σ λο τν κόσμο. Θέλουμε δηγος σ μία ξοδο λεύθερων πολιορκημένων γι ν κατεβάσουμε κάθε ξενικ σημαία π τν κρόπολη τς στορίας, το τόπου κα το πολιτισμο μας. ν δν βρεθον γέτες μ ρωικ χαρακτηριστικά, χαθήκαμε. Δώσαμε τν δρτα μας, δώσαμε κα τ δάκρυ μας. Δν θ δώσουμε μως καμι σταγόνα π τ αμα μας. Ατ πρέπει ν βρεθε ατς πο θ τ πε σ λον τν κόσμο. Γιατ κε φτάσαμε. Μόνο τ αμα μς μεινε. Θ μς πονε τι, ν τολμήσουμε τσι, θ ρθουν τ χειρότερα. Δν πάρχουν πλέον χειρότερα. πάρχει εκαιρία το ρωισμο. Τ ΟΧΙ κα τ ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ δν τ κουλούθησε μι φαινομενικ ττα• τ διαδέχθηκε δόξα. Γι’ ατ κι μες σήμερα γιορτάζουμε. μπομπότα μ ξιοπρέπεια ξίζει περισσότερο π τ σουβλάκι μ ποτέλεια. Τν ποια δυσκολία κα θυσία, μ νθουσιασμ θ τν σηκώσουμε ς συνακόλουθο το ρωισμο. Δν μπορομε μως λλο ν τν ντέξουμε ς συνέπεια δουλικότητας κα ξευτελισμο.

Μέχρι σήμερα χουμε δε μέτρα, συμφωνίες, ες βάρος μας κβιασμούς, νεκπλήρωτες ποσχέσεις, τέλειωτες ποχωρήσεις. Δν χουμε δε καμία νίκη, καθόλου τόλμη. Κάνουμε κκληση στν πολιτικό μας κόσμο. φείλουν ν φωνάξουνε παντο τι δν πεινμε μόνον ς πολίτες, κυρίως πονμε ς λαός. ποιος γέτης στν παροσα φάση δν μπορε ν εναι ριψοκίνδυνος, γίνεται π μόνος του πικίνδυνος. ντίθετα, ν βρεθον τώρα κάποιοι πο μπορέσουν ν κινηθον μ συνέπεια στν στορία μας, τότε θ μπορέσουμε κι μες ν τος συγχωρέσουμε γι σα κατεργάστηκε ες βάρος μας ποτέλεια στν ξένη λογικ κα τ λλότρια συμφέροντα. Ἐὰν σιωπήσουν, δν θ τος συγχωρέσει στορία. Δν μς νδιαφέρει πλέον ποιός φταίει γι τ σημερινή μας κατάσταση. Μς νοιάζει ποις κα τ θ μς σώσει. Ψάχνουμε γι πατριτες, χι γι νόχους. ν ο πολιτικοί μας καναν ς τώρα τ σωστό, θ τος παραδεχόμασταν μες ς κανούς. ν τ κάνουν τώρα, ατ τ στιγμή, θ τος μολογήσει στορία ς θνικ μεγάλους. Κα ξυπνους.

Τ ΟΧΙ το 1940 δν εχε καμία λογική, εχε μως ξυπνάδα κα ξιοπρέπεια. Τώρα τ ΟΧΙ χει τ σοφία το ατονόητου κα τ σαφήνεια τς μοναδικς λύσης. Ο νίκες δν στηρίζονται σ ΝΑΙ συμβιβασμο. Στηρίζονται σ ΟΧΙ ρωισμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου