29-4-2016 Μεγάλη Παρασκευή Περιφορα επιταφίου στην Πυλο παρουσία του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρα ,που συμμετείχε στην ψαλτική χορωδιακή ομαδα της Πυλου ψάλλοντας εγκώμια του επιταφίου
Στην Πύλο ο Αντώνης Σαμαράς και φέτος για τον επιτάφιο
Φωτογραφία του Δημήτρη Πανοσκάλτση
29Απρ 2016
ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
Στην Πύλο βρίσκεται και φέτος ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, προκειμένου να ακολουθήσει την περιφορά του επιταφίου, το βράδυ, όπως κάνει κάθε χρόνο. Το μεσημέρι επισκέφθηκε το σημαντικό ναό και μνημείο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, στο Νιόκαστρο, το οποίο αποκαταστάθηκε με χρηματοδότηση που εξασφαλίστηκε όταν ήταν υπουργός Πολιτισμού, το 2008…
Ο πρώην πρωθυπουργός συνοδευόταν από το δήμαρχο Πύλου-Νέστορος, Δημήτρη Καφαντάρη και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όπως τον θεματικό αντιεπριφερειάρχη Περικλή Μαντά, την αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη, την πρόεδρο της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής Μεσσηνίας της Ν.Δ. Νατάσσα Κυριακοπούλου, την πρόεδρο της Δημοτικής Οργάνωσης Καλαμάτας της Ν.Δ. Αγγελική Σκλήκα, τον υποψήφιο βουλευτή Μίλτο Χρυσομάλλη κ.ά
Ο Αντώνης Σαμαράς συνήθιζε να έρχεται στη Μεσσηνία από τη Μεγάλη Πέμπτη, όπου το βράδυ παρακολουθούσε τη θρησκευτική τελετή στη Μεθώνη.
Αύριο, Μεγάλο Σάββατο, ο Αντώνης Σαμαράς θα αναχωρήσει από την Πύλο.
Στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος ενημέρωσε τον πρώην πρωθυπουργό για το έργο που ολοκληρώθηκε και ο υπάλληλος της αρχαιολογικής υπηρεσίας, Δημήτρης Πανοσκάλτσης, ο οποίος του προσέφερε και ένα σημαντικό ενθύμιο δώρο.
Στ.Μ.
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.
Αγαπητοί μου γονείς
Σαν συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μητέρα εκπαιδευτικών και γιαγιά μαθητών, σκέφθηκα να επικοινωνήσω μαζί σας και να σας εκθέσω τις σκέψεις μου.
Αρχίζω λοιπόν από την παρεχόμενη από την Πολιτεία παιδεία και εκπαίδευση για τα παιδιά μας, τα οποία είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει κάθε γονιός.
Για την υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων και για τις κενές θέσεις εκπαιδευτικών, αυτά είναι γνωστά σε όλους και δεν θα ήθελα να μακρυγορήσω επ' αυτών.
Θα σταθώ όμως στον πρώτο και σημαντικότατο άξονα της παιδείας και εκπαίδευσης, που είναι οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων.
Είναι άραγε τέτοιο το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων στις Παιδαγωγικές Σχολές που να μας δίνει άριστους εκπαιδευτικούς ή όποιος γράψει καλά στα μαθήματα γίνεται εκπαιδευτικός; Μ' αυτό το σύστημα πολλοί ξεκίνησαν για άλλες σχολές και βρέθηκαν εκπαιδευτικοί είτε για να λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα, είτε από πίεση των γονέων τους.
Πιστεύω ότι αυτή η κατηγορία εκπαιδευτικών θα μπορούσε να διαπρέψει στις σπουδές που είχε αρχικά διαλέξει και όχι στο εκπαιδευτιλίκι.
Θεωρώ λοιπόν ότι θα πρέπει το Υπουργείο να δημιουργήσει ξεχωριστή δέσμη εξετάσεων για εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων. Σ' αυτή τη δέσμη οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί, πριν από τις εξετάσεις θα πρέπει να περνούν από ειδικά τεστ. Αν κριθούν ακατάλληλοι ν' αναλάβουν την αγωγή και εκπαίδευση των παιδιών, θα έχουν το χρόνο να στραφούν σε άλλες επιστήμες, στις οποίες θα μπορούσαν να αποδώσουν πολύ καλύτερα.
Ο δεύτερος και εξίσου σημαντικός άξονας αγωγής και εκπαίδευσης των παιδιών είναι τα σχολικά βιβλία. Είναι τέτοιο το περιεχόμενό τους, ώστε να ανταποκρίνονται στο σκοπό τους; Η ύλη τους είναι τόση και τέτοια ώστε να μπορεί ο εγκέφαλος του παιδιού να την αφομοιώσει;
Διδάσκεται σε αυτά η ιστορία του τόπου μας, τα ήθη και έθιμά μας, η αγάπη προς την Πατρίδα, προς την οικογένεια, προς την εργασία, η αγάπη και ο σεβασμός προς τον κάθε άνθρωπο;
Διδάσκεται σε αυτά ότι αυτό το υπέροχο “οικόπεδο γωνία” στο οποίο κατοικούμε και που μας το κληροδότησαν από αρχαιοτάτων χρόνων οι πρόγονοί μας και είναι ποτισμένο με το αίμα τους, ότι οφείλουμε να το διαφυλάξουμε σαν τα μάτια μας και να το παραδώσουμε στους απογόνους μας;
Είμαστε ένας λαός, που παρά τα όποια ελαττώματά μας, έχουμε άπειρα προτερήματα και αξίζουμε πολύ καλύτερη τύχη απ' αυτήν που κάθε φορά μας επιφυλάσσουν οι ταγοί μας.
Μην ξεχνάμε ότι αντέξαμε κάτω από την χατζάρα του πλέον άγριου κατακτητή, του Τούρκου και διατηρήσαμε τη γλώσσα μας, τη θρησκεία μας, τα ήθη και τα έθιμά μας τετρακόσια χρόνια για τη Νότια Ελλάδα και πεντακόσια για την Βόρεια Ελλάδα. Θα εμμείνουμε λοιπόν στις αρχές και αξίες του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού ή θα παραδοθούμε άνευ όρων στις ιδεοληψίες του αναθεωρητισμού και της πολυπολιτισμικότητας, που αφαιρούν από κάθε λαό τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και τον μεταχειρίζονται σαν ανθρωπομάζα;
'Αλλωστε ακούγεται ότι το Υπουργείο Παιδείας (θα έπρεπε να λέγεται Απαιδείας) μας ετοιμάζει νέους κεραυνούς. Άραγε “εν αιθρία”; Υπάρχουν
2
εισηγήσεις από μερικούς για κατάργηση της έπαρσης της σημαίας και της πρωινής προσευχής στα σχολεία, της διδασκαλίας των θρησκευτικών, της αποκαθήλωσης των εικόνων (όσες έχουν απομείνει) από τις αίθουσες των σχολείων, των γραφείων, κλπ. Και μάλιστα ακούστηκε και κάτι εντελώς εξωφρενικό: Να καταργηθεί η λέξη “Έλληνας” και όλοι να λεγόμαστε απλώς “κάτοικοι” της Ελλάδας. Επίσης ετοιμάζεται ν'ανοίξει μέσα στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Τμήμα Μουσουλμανικών Σπουδών. Μάλιστα αποκαθηλώθηκε και η εικόνα του Χριστού που βρισκόταν στην είσοδο της Θεολογικής Σχολής. Γιατί στη Θεσσαλονίκη και γιατί μέσα στη Θεολογική Σχολή; Και γιατί τώρα; Μήπως για να αισθάνονται σαν στη χώρα τους οι εκατοντάδες μουσουλμάνοι που θα μας απομείνουν αμανάτι, αφού δεν τους δέχεται η υπερπολλαπλάσια σε πληθυσμό πονόψυχη (!), ανθρωπιστική (!), δημοκρατική (!) Ευρώπη;
Όλοι αυτοί ήρθαν απρόσκλητοι και μάλιστα εκβιαστικά, αφού πολλοί τρυπούσαν τις βάρκες τους μπροστά στα μάτια των λιμενικών μας για να τους διασώσουν. Δεν είναι απορίας άξιο πως άνθρωποι νέοι, σε στρατεύσιμη ηλικία δεν έμειναν στην πατρίδα τους, αλλά προτίμησαν να λιποτακτήσουν; Όλοι αυτοί είναι όντως πρόσφυγες ή κάτι άλλο; Και αυτοί και οι λαθρομετανάστες ήρθαν στην πτωχευμένη Ελλάδα, όπου ο ένας στους δύο Έλληνες ζει κάτω ή στο όριο της φτώχιας.
Όλοι αυτοί θα απαιτήσουν σπίτια να μείνουν, σχολεία για τα παιδιά τους και τζαμιά για την πίστη τους. Έτσι θα δούμε μιναρέδες να υψώνονται σ' όλη την Ελλάδα, για να μας επαναφέρουν στον καιρό της Τουρκοκρατίας. 'Αλλωστε ο Τούρκος Πρόεδρος Οζάλ είχε επισημάνει ότι η Τουρκία δεν χρειάζεται να στείλει στρατό για να υποτάξει την Ελλάδα. Αρκεί να διοχετεύσει 3-4 εκατομύρια μουσουλμάνους και θα την αποτελειώσει. Σε όλους αυτούς που ήρθαν στην Πατρίδα μας απρόσκλητοι (κανείς δεν ξέρει και με τι προθέσεις και αποστολές) τους φερθήκαμε με απαράμιλλη ανθρωπιά και συμπόνια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους παραδώσουμε “γη και ύδωρ”.
Είναι ντροπή να βλέπεις στην τηλεόραση 'Ελληνες οδηγούς να δείχνουν τα χαρτιά τους και να εκπλιπαρούν τους παράνομους να επιτρέψουν να περάσουν οι νόμιμοι κάτοικοι αυτής της χώρας.
Αλήθεια με τι χρήματα θα γίνουν όλα τα παραπάνω; Με τα χρήματα που θα στέλνει (αν στέλνει και όποτε στέλνει) με το σταγονόμετρο η Ε.Ε. ή όποιος άλλος; Και αυτοί οι άνθρωποι όταν πεινάσουν τι θα κάνουν; Μήπως κάποιοι θα αρχίσουν να κλέβουν και να ληστεύουν; Κάποιοι άλλοι θα ζητήσουν εργασία με πιο φτηνό μεροκάματο. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες οι Έλληνες άνεργοι τι θα γίνουν; Οι ταγοί μας υπολογίζουν ότι έτσι θα λύσουν και το πρόβλημα της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα. Αντί λοιπόν να επιδοτούν εδώ και χρόνια τα νεαρά ζευγάρια για να γεννούν παιδιά θα μας εγκαταστήσουν νέους εποίκους και οι Έλληνες θα καταντήσουν σαν ένα έθνος προς έρευνα και μελέτη όπως έγινε με τους “Καλλάς” στα βουνά του Πακιστάν.
Μήπως λοιπόν η Κυβέρνησή μας έλυσε όλα τα προβλήματα του Ελληνικού λαού και ειδικότερα της Παιδείας και της απόμεινε μόνο η ΑΠΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΙΗΣΗ της Ελλάδας;
Ο τρίτος άξονας και το ίδιο σημαντικός με τους προηγούμενους, για την αγωγή των παιδιών, είμαστε εμείς οι γονείς. Την πρώτη αγωγή το παιδί την
3
παίρνει από την οικογένειά του. Όπως υποστηρίζουν οι πιο διάσημοι παιδαγωγοί και ψυχολόγοι, ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του ανθρώπου διαμορφώνεται κατά 80% με 90% μέχρι την ηλικία των 5-6 ετών. Μέσα σ' αυτήν την τόσο σημαντική ηλικία περιλαμβάνεται και η φοίτηση των παιδιών στο Νηπιαγωγείο. Ακούγεται όμως ότι το Υπουργείο ετοιμάζεται να συγχωνεύσει πολλά νηπιαγωγεία και να κλείσει όσα δεν συμπληρώνουν τον απαραίτητο αριθμό νηπίων. Έτσι πολλοί κάτοικοι των μικρών χωριών και νησιών θα αναγκαστούν να μετακομίσουν σε άλλο μέρος που θα υπάρχει νηπιαγωγείο, αφού η φοίτηση σ' αυτό είναι υποχρεωτική.
Τα παιδιά μας εκτός από την απέραντη αγάπη μας έχουν απόλυτη ανάγκη και από την διαρκή παρουσία μας. Η ψυχή των παιδιών δεν γεμίζει με υλικά αγαθά αλλά με το συναίσθημα και με τους σταθερούς δεσμούς της οικογένειας. 'Ετσι θα διδαχθούν κι αυτά την αγάπη και τον σεβασμό προς εμάς και προς τον κάθε άνθρωπο.
Όμως είναι απαραίτητο να βάλουμε κάποια όρια στα παιδιά όσο μικρά και αν είναι. Είναι αναγκαίο να μάθουν τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να κάνουν. Τα λογικά όρια δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά, όσο και αν μερικές φορές γκρινιάζουν και θέλουν να τα παραβούν.
Πολλές φορές παραπονιούνται για διάφορα συμβάντα στο σχολείο. Ας τα ακούσουμε με προσοχή και ας εξετάσουμε διακριτικά αν όλα αυτά είναι αλήθεια. Είναι εντελώς απαραίτητο να συνεργαζόμαστε στενά με τους εκπαιδευτικούς των παιδιών μας, γιατί και εμείς και αυτοί είμαστε οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι για το καλό των παιδιών μας. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκφραζόμαστε απαξιωτικά και να κατηγορούμε τους εκπαιδευτικούς μπροστά στα παιδιά για το καλό των ίδιων των παιδιών. Τα παιδιά είναι αναγκαίο να σέβονται και να αγαπούν το δάσκαλό τους για να μαθαίνουν και αυτά που τους διδάσκει.
Και προς Θεού μη δεχόμαστε (ή μην απαιτούμε) πλασματικούς βαθμούς για το παιδί μας. Πρέπει να απαιτούμε βαθμούς που ανταποκρίνονται στις πραγματικές γνώσεις του παιδιού μας γιατί με αυτές θα σταδιοδρομήσει.
Αγαπητοί μου γονείς
Επιτρέψτε μου να σας επισημάνω ότι η δύναμή μας είναι τεράστια αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε. Είναι καιρός να συσπειρωθούμε γύρω από τους συλλόγους μας και τις ομοσπονδίες μας.
Οι σύλλογοι γονέων δεν είναι μόνο για να οργανώνουν πάρτι αποκριάτικα καθώς και άλλα δρώμενα ή να αγοράζουν χρώματα και άλλα υλικά για το σχολείο. Είναι και για αυτά. Όμως ο πιο σημαντικός ρόλος τους είναι να απαιτούν από την Πολιτεία σωστή αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά της Πατρίδας μας. Γι' αυτό όταν γίνονται εκλογές στους συλλόγους μας για ανάδειξη διοικητικών συμβουλίων, πρώτον θα πρέπει να συμμετέχουμε ανεξαιρέτως όλοι οι γονείς και δεύτερον να αφήνουμε έξω από τους συλλόγους τις κομματικές μας πεποιθήσεις και να ψηφίζουμε τους πιο άξιους και δραστήριους. Ο ρόλος μας είναι να κάνουμε σοβαρές και επωφελείς προτάσεις στους συλλόγους μας και οι σύλλογοι στις ομοσπονδίες μας και αυτές να απαιτούν από την Πολιτεία να έχουν λόγο, πάντα σε συνεργασία με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών για τη διαμόρφωση της παρεχόμενης Παιδείας στον τόπο μας.
Είναι καιρός λοιπόν να απαιτήσουμε σοβαρά και δυναμικά ένα σταθερό
4
εκπαιδευτικό σύστημα. Και όχι κάθε φορά που ο κάθε νέος Υπουργός Παιδείας καταλαμβάνεται από το “βέρτιγκο της εξουσίας” να αναστατώνει εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς.
Μήπως θα πρέπει επιτέλους να απαιτήσουμε να υπάρχει ένας μόνιμος, άξιος υπερκομματικός Υφυπουργός Παιδείας τουλάχιστον για μια δεκαετία για να συμμαζέψει τα ασυμάζευτα της Παιδείας στον τόπο μας; Και ας θυμόμαστε πάντα ότι η αριστεία δεν είναι ρετσινιά.
Μήπως θα έπρεπε να απαιτήσουμε από την Πολιτεία, το Λύκειο να αποτελεί συνέχεια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και όχι προθάλαμο και φροντιστηριο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση; Μήπως με το υπάρχον σύστημα χάνονται τρία χρόνια βασικής μόρφωσης των παιδιών;
Ίσως είναι καιρός να απαιτήσουμε και την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Πατρίδα μας, για να μη φεύγουν τα παιδιά μας αλλά και το πολύτιμο συνάλλαγμά μας σε ξένες χώρες. Μήπως θα έπρεπε να ασχοληθούμε λίγο σαν γονείς και με την ασυδοσία που επικρατεί σε μερικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα που όποιου του καπνίσει κάνει μια κατάληψη και χάνονται τα μαθήματα και ολόκληρες εξεταστικές περίοδοι, χωρίς να ληφθεί υπόψη η ανάγκη των υπολοίπων φοιτητών αλλά και η οικονομική αιμορραγία των γονέων τους; Και το χτίσιμο των καθηγητών στα γραφεία τους; Αυτό λέγεται δημοκρατία και ελεύθερη διακίνηση ιδεών ή ασυδοσία και τραμπουκισμός; Και αυτή η βρωμιά στους τοίχους; “Οι τοίχοι ανήκουν στο πλήθος” λέει κάποιο σύνθημά τους. Οι τοίχοι ανήκουν σε εκείνον που πλήρωσε για το χτίσιμό τους και προκειμένου για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ανήκουν στον Ελληνικό λαό που τα πληρώνει με τη φορολογία του. Αγαπητοί μου γονείς
Και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό με τα προηγούμενα. Ας γίνουμε οι άγρυπνοι φρουροί των παιδιών μας και εκτός σχολείου. Η εξάπλωση των ναρκωτικών σε πόλεις, κωμοπόλεις ακόμη και σε χωριά έχει χτυπήσει κόκκινο. Δυστυχώς δεν πάει πίσω και η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών από εφήβους και νέους. Γι' αυτό επιβάλλεται να ελέγχουμε τα παιδιά μας για τις παρέες τους και που ξοδεύουν το χαρτζηλίκι τους. Ας απαιτούμε ανάλογα με την ηλικία τους να επιστρέφουν στο σπίτι από τις εξόδους τους μια συγκεκριμένη και λογική ώρα. Και ας είμαστε σταθεροί σ' αυτό. Ας μη φοβόμαστε ότι θα κατηγορηθούμε ως συντηρητικοί και ότι παραβιάζουμε την ελευθερία και τα ατομικά δικαιώματα των παιδιών μας. Για κάθε γονιό το πρώτιστο ατομικό δικαίωμα του παιδιού είναι η ζωή του και η υγεία του.
Με πολλή αγάπη
Χριστίνα Καραμπάτσου
Μεσσηνία
christina.karabatsou@gmail.com
Παρά τις πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή (άνεμοι 6 με 7 μποφόρ), εορτάσθηκαν από τον Δήμο Πύλου-Νέστορος για πρώτη φορά με κάθε επισημότητα: η Ναυμαχία της Πύλου, η Μάχη της Σφακτηρίας και η έξοδος του ΑΡΕΩΣ την 26-4-1825
Στα πλαίσια της εκδήλωσης τελέσθηκε την Μεγάλη Τρίτη 26 Απριλίου 2016 επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στη μνήμη των ηρωικώς πεσόντων στη μάχη της Σφακτηρίας την 26-4-1825 Σαχίνη, Τσαμαδού, Αναγνωσταρά και του ένδοξου φιλέλληνα Ιταλού Σαντόρε ντι Σανταρόζα.
Στεφάνια κατέθεσαν, εκ μέρους του Δήμου Πύλου-Νέστορος ο Δήμαρχος κ. Δημήτριος Καφαντάρης , ενώ εκ μέρους των οικογενειών των ηρωικώς πεσόντων Σαχινη ,Τσαμαδου ,Αναγνωσταρά, για τον φιλέλληνα Σαντορε ντι Σανταρόζα η πρόξενος της Ιταλίας στην Ελλάδα κυρία Margherita Bovicelli.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν επίσης ο κ. Χρήστος Κορομηλάς απόγονος του Αναγνωσταρά, από την περιφέρεια ο κ. Άγγελος Χρονάς καθώς και ο πολιτευτής Λεωνίδας Φιλιππόπουλος
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Αντιναύαρχος-Επίτιμος Α΄. Υπαρχηγός Λ.Σ. Πελοπίδας Αγγελόπουλος, Πρόεδρος της ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ..
Ομιλία εκφωνηθείσα στην τελετή προ του μνημείου των Ηρώων Σαχίνη – Τσαμαδού – Αναγνωσταρά και του ένδοξου Φιλέλληνα Σανταρόζα την 26-04-2016 (Μ. Τρίτη) στην νήσο Σφακτηρία – Πύλου – Ναυαρίνο - Μεσσηνίας υπό του Αντιναυάρχου Λ.Σ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΛΟΠΙΔΑ Επιτιμ. Α’ Υπαρχηγού Λ.Σ κ Προέδρου ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ.
Η Μάχη της Σφακτηρίας , η διάσπαση του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου και η Έξοδος των Ελληνικών Πλοίων ¨ Άρεως¨ κ.λ.π. την 26 Απριλίου 1825.
Προσφωνήσεις Σεβασμιώτατε ή Πανοσιολογιώτατε ή Αιδεσιμολογιώτατε Σεβαστοί Πατέρες Κοι Βουλευτές Κε Αντιπεριφερειάρχα ή εκπρόσωπε Κε εκπρόσωπε της Ιταλικής πρεσβείας εν Αθήναις Κε εκπρόσωπε του Δήμου Σιβιλιάνο Ιταλίας γενέτειρα του ενδόξου ήρωα και φιλέλληνα Σανταρόζα Κε Δήμαρχε, Κε Αντιδήμαρχε , Κε Πρόεδρε Δημοτικού Συμβουλίου Πύλου , Κε Λιμενάρχα, Κε Διοικητά Αστυνομικού τμήματος Πύλου, Κε Διοικητά Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Πύλου, Κοι Εκπρόσωποι των τοπικών Δημοτικών, Εκκλησιαστικών, Πολιτικών , Δικαστικών Αρχών , Κοι Πρόεδροι Συλλόγων και φορέων της Πύλου, Αγαπητοί απόγονοι των ενδόξων Ηρώων Αναστασίου Τσαμαδού και Σταύρου Σαχίνη , Κοι Ιωάννη Σαχίνη και Ιωάννη Τσαμαδέ, αμφότεροι εξ Ύδρας και επίλεκτα στελέχη Αδελφότητας των Υδραίων εν Αθήναις και του ένδοξου ήρωος του Βαλτετσίου και της Τριπολιτσάς Χρήστου Αναγνωσταρά ή Παπαγεωργίου εκ Πολιανής Μεσσηνίας κύριε Χρήστο Κορομηλά ανώτερε αξιωματικέ του Πεζικού Κυρίες και Κύριοι, Η Ελληνική Επανάσταση είναι η πιο πνευματική επανάσταση που έγινε στον κόσμο. Είναι αγιασμένη. Η επανάσταση γίνεται τις περισσότερες φορές από κάποιες υλικές αιτίες, που είναι η σκλαβιά , η στέρηση , η κακοπέραση , τα βασανιστήρια , η περιφρόνηση. Η λευτεριά είναι η θεότητα που λατρεύει ο επαναστάτης και για αυτήν χύνει το αίμα του. Η σκλαβιά που έσπρωξε τους Έλληνες να ξεσηκωθούνε καταπάνω στον Τούρκο, δεν ήτανε μοναχά η στέρηση και η κακοπάθηση του κορμιού των, αλλά , απάνω από όλα , το ότι ο τύραννος ήθελε να χαλάσει την πίστη τους, εμποδίζοντάς τους από τα θρησκευτικά χρέη τους , αλλαξοπιστίζοντας τους και σφάζοντάς ή κρεμάζοντάς τους , επειδή δεν αρνιόντουσαν την πίστη τους για να γίνουν μωχαμετάνοι. Για αυτό πίστη και πατρίδα είχανε γίνει ένα και το ίδιο πράγμα. Για αυτό, κατά τα χρόνια της σκλαβιάς χιλιάδες παλληκάρια εσφάγησαν και εκρεμάσθησαν ως και παλουκωθήκανε για την πίστη τους και την ελευθερία τους, αψηφώντας την νεότητά τους και την πρόσκαιρη ζωή. Ο Έλληνας πολεμά συνεχώς για την πίστη του και την πατρίδα του, και όχι σαν κάποιους άλλους λαούς , για να αποφύγουν τις συνέπειες του πολέμου, φεύγουν από τις πατρίδες τους και γίνονται πρόσφυγες και μετανάστες σε ξένους τόπους. Βρισκόμαστε στο μέσο της Επανάστασης του 1821, με όλα τα θετικά και αρνητικά που διαδραματίσθηκαν και ο Αιγύπτιος στρατάρχης Ιμπραήμ Πασάς καταπλέει με τον πολυάριθμο στόλο του και αποβιβάζεται με τους χιλιάδες πεζούς και ιππείς στην Μεθώνη την 12-02-1825 με σκοπό να κυριεύσει άμεσα όλα τα κάστρα της Μεθώνης , Κορώνης , Νιόκαστρου (Πύλου) και Παλαιόκαστρο ( Αβαρίνο –Πύλου). Ο μεγάλος στρατηγός και ιστορικός Ιωάννης Μακρυγιάννης που βρισκόταν επικεφαλής του φρουρίου του Νεόκαστρου και παρακολουθούσε τα γενόμενα, γράφει στα απομνημονεύματα του τα παρακάτω: Στίς 26 Απριλίου 1825, ημέρα Κυριακή ο Ιμπραήμ επιχείρησε αστραπιαία επίθεση κατά της Σφακτηρίας αδιαφορώντας για τις απώλειες των στρατιωτών του. Έστειλε δεκάδες μικρά αποβατικά σκάφη γεμάτα με τους Αράπηδές του κατά της νήσου, οι οποίες αποτελούσαν εύκολο στόχο για τα κανόνια πού είχε στήσει ο Αναγνωσταράς στην παραλία. Τόσο σίγουροι ήταν οι Έλληνες ότι η Σφακτηρία δεν κινδύνευε, ώστε ο Μαυροκορδάτος συνοδευόμενος από μερικούς φιλέλληνες και τον Ιταλό Σανταρόζα, γευμάτισε με τον πλοίαρχο Τσαμαδό στο πλοίο του και αργότερα όλοι μαζί αποβιβάστηκαν από τον «Άρη», για να επιθεωρήσουν τις οχυρώσεις των Ελλήνων. Όμως οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές. Οι σφοδροί κανονιοβολισμοί από τις αιγυπτιακές φρεγάτες και οι αμέτρητες λέμβοι πού έφθαναν στην Σφακτηρία έκαμψαν τελικά την αντίσταση των υπερασπιστών πού πανικόβλητοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους. Οι στρατιώτες έπεφταν στην θάλασσα για να κολυμπήσουν μέχρι το Παλαιόκαστρο και να σωθούν. Ο Μαυροκορδάτος ήταν ο μόνος από τούς αρχηγούς πού έσπευσε να επιβιβαστεί σε μία βάρκα τού πλοίου τού Τσαμαδού για να καταφύγει στην ασφάλεια τού πολεμικού πλοίου και να σωθεί. Όταν κάλεσε τον Σανταρόζα Υπουργό των Εξωτερικών του Πεδεβεμοντίου Ιταλίας να τον ακολουθήσει, ο Ιταλός αρνήθηκε λέγοντας απλά ότι ήρθε να πολεμήσει και να πεθάνει για την ελευθερία της σκλαβωμένης Ελλάδος. Ο Σανταρόζα, μαζί με τον Αναστάσιο Τσαμαδό Κυβερνήτη του ¨Άρεως¨, τον Σταύρο Σαχίνη και τον ήρωα της μάχης τού Βαλτετσίου Αναγνωσταρά ή (Αναγνώστη-Χρήστο Παπαγεωργίου), σκοτώθηκαν πολεμώντας στην Σφακτηρία για την ελευθερία της Ελλάδος. Οι απώλειες των Ελλήνων στη Σφακτηρία έφθασαν τους 350 νεκρούς και τους 200 αιχμαλώτους. Ανάμεσά στους νεκρούς ήταν και ο Ρουμελιώτης αγωνιστής Κίρτσαλης, ο οποίος κλείστηκε σε ένα εκκλησάκι στην βόρεια μεριά τού νησιού και πολεμούσε ολομόναχος τούς εχθρούς που τον είχαν περικυκλώσει. Όταν πλέον κουράστηκε, τους άφησε να μπουν στο κτίριο και βάζοντας φωτιά στο μπαρούτι τινάχτηκε μαζί με τους Τουρκοαιγύπτιους στον αέρα. Τα λίγα ελληνικά πλοία που ήταν μέσα στον κόλπο τού Ναβαρίνου, μόλις αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο τού αποκλεισμού τους από τον εχθρικό στόλο, έκοψαν τις άγκυρες και προσπάθησαν να πετύχουν ούριο άνεμο, για να μεταφερθούν στην ασφάλεια της ανοιχτής θάλασσας. Ο «Λυκούργος» του Σάντου και ο «Αλέξανδρος» του Μπουντούρη πρόλαβαν να βγούν πριν πλησιάσει η αιγυπτιακή αρμάδα. Το μπρίκι «Αθηνά», που περίμενε τον καπετάνιο του τον Νικόλαο Βότση, αργοπόρησε και του έφραξαν τον δρόμο δύο εχθρικές κορβέτες πού ετοιμάστηκαν να το καταλάβουν με ρεσάλτο. Το τσούρμο (πλήρωμα) της δείλιασε και κατέβηκε στην μπαρουταποθήκη να την τινάξει στον αέρα. Πάνω στην γέφυρα έμεινε μόνο ο δεκαπεντάχρονος μούτσος Ιωάννης Βρέττας. Βλέποντας ο μικρός μία αναμμένη μίτζα (δαυλό) πού άναβαν τα κανόνια, την άρπαξε και τρέχοντας έβαλε φωτιά σε όλα τα κανόνια. Καθώς η απόσταση ήταν μικρή, οι εχθρικές κορβέτες έπαθαν τέτοια ζημιά πού οπισθοχώρησαν αμέσως, αφήνοντας ανοιχτό τον δρόμο στην «Αθηνά». Το δρόμο της ελευθερίας τον ακολούθησαν τα σπετσιώτικα «Αχιλλεύς» τού Γεωργίου Ορλάνδου και «Ποσειδών» τού Θεόφιλου Μούλα. Μα ξαφνικά τους έκλεισε την πορεία μία τεράστια αιγυπτιακή γολέτα. Τα πληρώματα, τα έχασαν αφού δεν μπορούσαν πλέον να μανουβράρουν τα καράβια τους όπως ήθελαν. Τότε μία αναπάντεχη έκρηξη τίναξε την γολέτα στον αέρα. Κανείς δεν κατάλαβε τί έγινε, αλλά τα δύο ελληνικά καράβια φούσκωσαν τα πανιά τους και κατάφεραν να βγουν στα ανοιχτά. Τώρα μέσα στον όρμο απόμεινε μόνο ο «Άρης» του οποίου το πλήρωμα δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον αγαπημένο του πλοίαρχο Αναστάσιο Τσαμαδό Αυτή η καθυστέρηση βγήκε σε καλό στον Δημήτριο Σαχτούρη και τον Νικόλαο Βότση (ο Τρικούπης τόν αναφέρει ως Βώκο) ο οποίος ανέλαβε την διακυβέρνηση του ¨Άρεως¨, οι οποίοι τελευταία στιγμή ανέβηκαν στο πλοίο και έδωσαν την πληροφορία ότι ο Τσαμαδός είχε σκοτωθεί. Πλέον ο κόλπος τού Ναβαρίνου είχε γεμίσει από 57 αιγυπτιακά εχθρικά καράβια. Δεν υπήρχε καμία ελπίδα για το μικροκάραβο της Ύδρας. Όλοι άρχισαν να προσεύχονται ενώ έφεραν την εικόνα της Παναγίας στον εργάτη και πέρασαν όλοι οι ναύτες να την προσκυνήσουν. Της έταξαν να τη χρυσώσουν στην περίπτωση που τους γλύτωνε. Ο φόβος έκανε πολλούς να χάσουν τα λογικά τους. Ο Μαυροκορδάτος είχε δειλιάσει και είχε κλειστεί στο αμπάρι. Οι ναύτες αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον λέγοντας: «Καλήν αντάμωσι στον Άδη.» Τότε ένας μούτσος, ονόματι Τουφεξής άρπαξε το καντήλι από το εικονοστάσι και όρμησε στην πυριτιδαποθήκη για να βάλει φωτιά. Μόλις πού πρόλαβαν οι υπόλοιποι ναύτες να τον πιάσουν και να τον δέσουν. Ένας Ιερέας που είχε διασωθεί πάνω στον ¨Άρη ¨, μετά την καταστροφή στην Σφακτηρία , ψέλνει παρακλήσεις. Με απλωμένα τα πανιά ο «Άρης» έφθασε στην μπούκα του όρμου όπου του έκλεισαν το δρόμο δύο τεράστιες φρεγάτες με φανερή πορεία εμβολής. Το ταχύπλοο ελληνικό σκάφος τις απέφυγε με γρήγορους ελιγμούς. Του άδειασαν τα κανόνια χωρίς όμως να καταφέρουν να το σταματήσουν. Παντού ο «Άρης» συναντούσε δάσος από εχθρικά κατάρτια. Οι βολές των εχθρικών κανονιών είχαν γεμίσει τον αέρα με καπνό σκοτεινιάζοντας την ατμόσφαιρα. Βρέθηκαν τότε πέντε εχθρικά πολεμικά που περικύκλωσαν τον «Άρη», του οποίου τα πανιά είχαν ξεσκιστεί και τα περισσότερα ξάρτια είχαν σπάσει. Μόνο ένα θαύμα από την Παναγία μπορούσε να σώσει το πληγωμένο μπρίκι. Το ένα από τα πέντε αιγυπτιακά πολεμικά καταστράφηκε πλήρως από τις βολές των 16 κανονιών τού «Άρη» και μετά από λίγο βούλιαξε. Ένα δεύτερο έχασε το κεντρικό άλμπουρο (κατάρτι) και αποχώρησε, παρασύροντας μαζί του και τα υπόλοιπα τρία εχθρικά πλοία. Τότε βρέθηκαν δύο αιγυπτιακές φρεγάτες, στις οποίες φαίνονταν Αιγύπτιοι και Ευρωπαίοι ναύτες, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να επιχειρήσουν ρεσάλτο. Ο Βότσης ετοίμασε δύο ναύτες με δαυλούς για να βάλουν φωτιά στην μπαρουταποθήκη και άρχισε να φωνάζει δυνατά: «Αδέλφια, ετοιμαστείτε να τιναχτούμε στον αέρα!». Μερικοί Κασιώτες ναύτες, πού ήταν σκλάβοι στην αιγυπτιακή φρεγάτα, είπαν στον καπετάνιο της ότι οι Ρωμιοί ετοιμάζονται να βάλουν φωτιά και εκείνος βλέποντας την αποφασιστικότητα των μπαρουτοκαπνισμένων Ελλήνων ναυτών, άλλαξε ρότα. Πάλι σώθηκε ο «Άρης» και αυτή τη φορά οριστικά, καθώς άρχισε να σκοτεινιάζει και το υδραίικο μπρίκι ξεγλίστρησε πίσω από τα εχθρικά πολεμικά και χάθηκε μέσα στη νύκτα. Οι απώλειες των Ελλήνων μετά από πέντε ώρες ναυμαχίας ήταν 2 νεκροί και έξι τραυματίες. Το μπρίκι ¨ΆΡΗΣ¨ θεωρείται ένα από τα ενδοξότερα πλοία του Ελληνικού ναυτικού , αφού διακρίθηκε στις περισσότερες ναυμαχίες του 1821, ενώ έγινε ευρύτατα γνωστό, όταν κατόρθωσε να διασπάσει μόνο του τον κλοιό πολυάριθμων πλοίων του εχθρικού στόλου, διαφεύγοντας σώο από τον κόλπο του Ναυαρίνου μετά από πολύωρη μάχη. Οι χαρακτηριστικές αυτές σκηνές είναι αυθεντικές, από τις ωραιότερες του ναυτικού Αγώνα και τις περιγράφει διεξοδικά ο μεγάλος ιστορικός Σπυρίδων Τρικούπης. Είχε τις πληροφορίες από τον κουνιάδο του τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο , που επέβαινε στον ¨ΆΡΗ¨ για την υπεράνθρωπη εκείνη συμπλοκή. Πέντε εχθρικά καράβια αχρηστεύτηκαν παντελώς. Δεν είχε απλώς διαφύγει την σύλληψη και την βύθιση, ήταν ο αναμφισβήτητος νικητής. Οι Αιγύπτιοι σαστίζουν, δεν μπορούν να κρύψουν τον θαυμασμό τους και σταματούν την ναυμαχία. Ο στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης , η μεγάλη αυτή Ελληνική ψυχή, που παρακολουθούσε την ναυμαχία από το Φρούριο του Νεόκαστρου, γράφει στα απομνημονεύματά του : ¨Σώθηκαν με μεγάλο κίνδυνο και απερίγραπτη γενναιότητα αυτείνοι οι άνθρωποι του καραβιού. Άλλο είναι να το βλέπει άνθρωπος και άλλο να το λέγει. Σώθηκαν με την βοήθεια του θεού , δίνοντας τους ανδρεία πολλή. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους. Η Έξοδος του ¨Άρεως¨ την 26-04-1825 στον κόλπο του Ναυαρίνου, έχει αποτυπωθεί σε πίνακα του ξακουστού Ζωγράφου Κων/νού Βολανάκη και ευρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου στην Αθήνα ( γραφείο κ. Πρωθυπουργού). Δυστυχώς η απερισκεψία των υπευθύνων της εποχής εκείνης οδήγησε στην απόφαση , το μπρίκι ¨Άρης¨ το 1911 να καταστραφεί δια βυθίσεως του ως στόχος, ανοιχτά της Αίγινας διότι κρίθηκε ασύμφορη η συντήρησή του. Εάν ο ¨Άρης¨ σήμερα υπήρχε θα στόλιζε μαζί με το θωρηκτό ¨Αβέρωφ¨ στο δέλτα του Φαλήρου, ως ζωντανά κειμήλια της ναυτικής ιστορίας και του ναυτικού αγώνος της Ελλάδος. Θα πρότεινα στον κ. Δήμαρχο Πύλου , όπως στο Δημαρχείο της Πύλου , εκτός από τον πίνακα της Ναυμαχίας Ναυαρίνου, (20-10-1827) να τοποθετηθεί και ένας πίνακας με την ¨Έξοδο του Άρεως¨.(26-04-1825) Το βαθύτερο χρέος μας σήμερα στους ήρωες- αγωνιστές που σκοτώθηκαν εδώ, είναι όχι βέβαια να εορτάζουμε τυπικά, αλλά να ανοίγουμε προσεκτικά το βιβλίο της ιστορικής Μνήμης. Γιατί σιγά-σιγά, καθώς έρχεται η μνήμη, η θύμιση, έρχεται και η γνώση, που κρύβει ανυπολόγιστη αξία. Αυτό είναι το χρέος όλων μας σήμερα. Διαφορετικά δεν ενεργούμε με σεβασμό στο ναό της Εθνικής μας παλιγγενεσίας. Η επανάσταση του 1821, εντούτοις με την μεγαλοσύνη της, διέψευσε την απαισιοδοξία της εποχής της. Η εποχή μας δεν πρέπει να διαψεύσει τις προσδοκίες του εικοσιένα. Ευχαριστώ Αντιναύαρχος Λ.Σ. ε.α. Πελοπίδας Αγγελόπουλος Επιτ. Α΄ Υπαρχηγός ΛΣ Πρόεδρος ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ.
ΜΕ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΑΧΙΝΗ, ΤΣΑΜΑΔΟΥ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΤΑΛΟΥ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ ΣΑΝΤΑΡΟΖΑ
Με ευλάβεια τελέστηκε το πρωί της 26ης Απριλίου 2016, για πρώτη φορά, η επιμνημόσυνη δέηση και η κατάθεση στεφάνων εις μνήμην των ηρώων πεσόντων Σαχίνη, Τσαμαδού και Αναγνωσταρά καθώς και του Ιταλού φιλέλληνα Σανταρόζα.
Λόγω των ισχυρών ανέμων δεν στάθηκε δυνατή η μετακίνηση του κόσμου με τις λάτζες στην Σφακτηρία και έτσι η τελετή έγινε στον μόλο της Πύλου.
Ο δήμαρχος Πύλου – Νέστορος και Α’ Αντιπρόεδρος της ΚΕΔΕ κ. Καφαντάρης Δημήτριος, δήλωσε τα εξής: « Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που με την παρουσία σας σήμερα τιμάτε την μνήμη των ηρώων που δώσανε την ζωή τους για την ελευθερία αυτού εδώ του τόπου. Των ηρώων που με το σθένος και την ανδρεία τους θυσίασαν την ζωή τους για να αποτάξουν τον αιγυπτιακό στόλο. ΉΡΩΕΣ που πρέπει να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση αυτές τις δύσκολες ώρες για την πατρίδα μας. Αισθάνομαι μεγάλη υπερηφάνεια που ζω και κατάγομαι από τούτον εδώ τον ιστορικό τόπο. Θα ήθελα να γνωρίζετε όλοι πως η δημοτική αρχή θα φροντίσει η τελετή αυτή να οργανώνεται κάθε χρόνο στο μέλλον ώστε να απονέμονται στους ήρωες μας όλες οι τιμές καθώς πρέπει.»
Ανάμεσα σε όσους έδωσαν το παρόν ήταν η κα Margherita Bovicelli Πρόξενος της Ιταλικής Πρεσβείας της νοτίου Πελοποννήσου, ο κ. Κορομηλάς Χρήστος , απόγονος του ήρωα Αναγνωσταρά, , την περιφέρεια εκπροσώπησε ο περιφερειακός Σύμβουλος κος Χρονάς Άγγελος, το παρόν έδωσε και ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κος Φιλιππόπουλος Λεωνίδας.
Τέλος, τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο κος Αγγελόπουλος Πελοπίδας, Αντιναύαρχος και επίτιμος Α’ υπαρχηγός Λ.Σ κάνοντας μια εκτενή ιστορική αναδρομή στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την 26η Απριλίου 1825.
ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ,(ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΑΝΕΜΟΙ 6 ΜΕ 7 ΜΠΟΦΟΡ) ΕΤΕΛΕΣΘΗ ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΣΦΑΚΤΗΡΙΑΣ 26-4-1825
Για πρώτη φορά, ο δήμο Πύλου – Νέστορος πραγματοποίησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων, την Μεγάλη Τρίτη 26/4 στην μνήμη των ηρώων πεσόντων Σαχίνη, Τσαμαδού, Αναγνωσταρά καθώς και του Ιταλού φιλέλληνα Σαντόρε ντι Σανταρόζα.
Εκ μέρους του δήμου Πυλου-Νεστορος στεφάνη κατέθεσε ο δήμαρχος κ Δημήτριος Καφαντάρης καθώς και εκ μέρους των οικογενειών των ηρωικός πεσόντων Σαχινη ,Τσαμαδου ,Αναγνωσταρά, για τον φιλέλληνα Σαντορε ντι Σανταρόζα η πρόξενος της Ιταλιας στην Ελλάδα κυρια Margherita Bovicelli. Παρευρέθηκαν επίσης ο Χρηστος Κορομηλάς απόγονος του Αναγνωσταρά .Από την περιφέρεια παρεστει ο Άγγελος Χρονας καθώς και ο πολιτευτής Λεωνίδας Φιλιπποπουλος.
Στις 26 Απριλίου του 1825 , ο Αιγυπτιακός στόλος κατέλαβε την Σφακτηρία και πάνω από 400 Έλληνες και φιλέλληνες σκοτώνονται. Παρόλα αυτά το βρίκιον «Άρης» κατόρθωσε να βγει νικητής στο ανοιχτό πέλαγος από τον αιγυπτιακό στόλο, προκαλώντας μεγάλη φθορά στους εχθρούς, απίστευτη για το μέγεθός του.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Αντιναύαρχος Αγγελόπουλος Πελοπίδας, Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός Λ.Σ.
Ομιλία εκφωνηθείσα στην τελετή προ του μνημείου των Ηρώων
Σαχίνη – Τσαμαδού – Αναγνωσταρά και του ένδοξου Φιλέλληνα Σανταρόζα την
26-04-2016(Μ. Τρίτη) στην νήσο
Σφακτηρία – Πύλου – Ναυαρίνο- Μεσσηνίας
υπό του Αντιναυάρχου Λ.Σ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΛΟΠΙΔΑ Επιτιμ. Α’ Υπαρχηγού Λ.Σ κ
Προέδρου ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ.
Η Μάχη της Σφακτηρίας
, η διάσπαση του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου και η Έξοδος των Ελληνικών
Πλοίων¨ Άρεως¨ κ.λ.π. την 26 Απριλίου
1825.
Προσφωνήσεις
Σεβασμιώτατε
ή Πανοσιολογιώτατε ή Αιδεσιμολογιώτατε
Σεβαστοί
Πατέρες
Κοι
Βουλευτές
Κε
Αντιπεριφερειάρχα ή εκπρόσωπε
Κε εκπρόσωπε
της Ιταλικής πρεσβείας εν Αθήναις
Κε εκπρόσωπε
του Δήμου Σιβιλιάνο Ιταλίας γενέτειρα του ενδόξου ήρωα και φιλέλληνα Σανταρόζα
Αγαπητοί απόγονοι των ενδόξων Ηρώων Αναστασίου Τσαμαδού και
Σταύρου Σαχίνη , Κοι Ιωάννη Σαχίνη και Ιωάννη Τσαμαδέ, αμφότεροι εξ Ύδρας και
επίλεκτα στελέχη Αδελφότητας των Υδραίων εν Αθήναις και του ένδοξου ήρωος του
Βαλτετσίου και της Τριπολιτσάς Χρήστου Αναγνωσταρά ή Παπαγεωργίου εκ Πολιανής
Μεσσηνίας κύριε Χρήστο Κορομηλά ανώτερε αξιωματικέ του Πεζικού
Κυρίες και Κύριοι,
Η Ελληνική Επανάσταση είναι η πιο πνευματική επανάσταση που
έγινε στον κόσμο. Είναι αγιασμένη. Η επανάσταση γίνεται τις περισσότερες φορές
από κάποιες υλικές αιτίες, που είναι η σκλαβιά , η στέρηση , η κακοπέραση , τα
βασανιστήρια , η περιφρόνηση.
Η λευτεριά είναι η θεότητα που λατρεύει ο επαναστάτης και για
αυτήνχύνει το αίμα του.
Η σκλαβιά που έσπρωξε τους Έλληνες να ξεσηκωθούνε καταπάνω
στον Τούρκο, δεν ήτανε μοναχά η στέρηση και η κακοπάθηση του κορμιού των, αλλά
, απάνω από όλα , το ότι ο τύραννος ήθελε να χαλάσει την πίστη τους,
εμποδίζοντάς τους από τα θρησκευτικά χρέη τους , αλλαξοπιστίζονταςτους και σφάζοντάςή κρεμάζοντάς τους , επειδή δεν αρνιόντουσαν
την πίστη τους για να γίνουν μωχαμετάνοι. Για αυτό πίστη και πατρίδα είχανε
γίνει ένα και το ίδιο πράγμα. Για αυτό, κατά τα χρόνια της σκλαβιάς χιλιάδες
παλληκάρια εσφάγησαν και εκρεμάσθησαν ως και παλουκωθήκανε για την πίστη τους
και την ελευθερία τους, αψηφώντας την νεότητά τους και την πρόσκαιρη ζωή. Ο
Έλληνας πολεμά συνεχώς για την πίστη του και την πατρίδα του, και όχι σαν
κάποιους άλλους λαούς , για να αποφύγουν τις συνέπειες του πολέμου, φεύγουν από
τις πατρίδες τους και γίνονται πρόσφυγες και μετανάστες σε ξένους τόπους.
Βρισκόμαστε στο μέσο της Επανάστασης του 1821, με όλα τα
θετικά και αρνητικά που διαδραματίσθηκανκαι ο Αιγύπτιος στρατάρχης Ιμπραήμ Πασάς καταπλέει με τον πολυάριθμο
στόλο του και αποβιβάζεται με τους χιλιάδεςπεζούς και ιππείς στην Μεθώνη την 12-02-1825 με σκοπό να κυριεύσει άμεσα
όλα τα κάστρα της Μεθώνης , Κορώνης , Νιόκαστρου (Πύλου) και Παλαιόκαστρο (
Αβαρίνο –Πύλου).
Ο μεγάλος στρατηγός και ιστορικός Ιωάννης Μακρυγιάννης που
βρισκόταν επικεφαλής του φρουρίου του Νεόκαστρου και παρακολουθούσε τα
γενόμενα, γράφει στα απομνημονεύματα του τα παρακάτω:
Στίς 26
Απριλίου 1825, ημέρα Κυριακή ο Ιμπραήμ επιχείρησε αστραπιαία επίθεση κατά της
Σφακτηρίας αδιαφορώντας για τις απώλειες των στρατιωτών του. Έστειλε δεκάδες
μικρά αποβατικά σκάφη γεμάτα με τους Αράπηδές του κατά της νήσου, οι οποίες
αποτελούσαν εύκολο στόχο για τα κανόνια πού είχε στήσει ο Αναγνωσταράς στην
παραλία. Τόσο σίγουροι ήταν οι Έλληνες ότι η Σφακτηρία δεν κινδύνευε, ώστε ο
Μαυροκορδάτος συνοδευόμενος από μερικούς φιλέλληνες και τον Ιταλό Σανταρόζα,
γευμάτισε με τον πλοίαρχο Τσαμαδό στο πλοίο του και αργότερα όλοι μαζί
αποβιβάστηκαν από τον «Άρη», για να επιθεωρήσουν τις οχυρώσεις των Ελλήνων.
Όμως οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές. Οι σφοδροί
κανονιοβολισμοί από τις αιγυπτιακές φρεγάτες και οι αμέτρητες λέμβοι πού
έφθαναν στην Σφακτηρία έκαμψαν τελικά την αντίσταση των υπερασπιστών πού
πανικόβλητοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους. Οι στρατιώτες έπεφταν
στην θάλασσα για να κολυμπήσουν μέχρι το Παλαιόκαστρο και να σωθούν. Ο
Μαυροκορδάτος ήταν ο μόνος από τούς αρχηγούς πού έσπευσε να επιβιβαστεί σε μία
βάρκα τού πλοίου τού Τσαμαδού για να καταφύγει στην ασφάλεια τού πολεμικού
πλοίου και να σωθεί. Όταν κάλεσε τον Σανταρόζα Υπουργό των Εξωτερικών του
Πεδεβεμοντίου Ιταλίας να τον ακολουθήσει, ο Ιταλός αρνήθηκε λέγοντας απλά ότι
ήρθε να πολεμήσει και να πεθάνει για την ελευθερία της σκλαβωμένης Ελλάδος. Ο
Σανταρόζα, μαζί με τον Αναστάσιο Τσαμαδό Κυβερνήτη του ¨Άρεως¨, τον Σταύρο
Σαχίνη και τον ήρωα της μάχης τού Βαλτετσίου Αναγνωσταρά ή (Αναγνώστη-Χρήστο
Παπαγεωργίου), σκοτώθηκαν πολεμώντας στην Σφακτηρία για την ελευθερία της
Ελλάδος.
Οι απώλειες των Ελλήνων στη Σφακτηρία έφθασαν
τους 350 νεκρούς και τους 200 αιχμαλώτους. Ανάμεσά στους νεκρούς ήταν και ο
Ρουμελιώτης αγωνιστής Κίρτσαλης, ο οποίος κλείστηκε σε ένα εκκλησάκι στην
βόρεια μεριά τού νησιού και πολεμούσε ολομόναχος τούς εχθρούς που τον είχαν
περικυκλώσει. Όταν πλέον κουράστηκε, τους άφησε να μπουν στο κτίριο και
βάζοντας φωτιά στο μπαρούτι τινάχτηκε μαζί με τους Τουρκοαιγύπτιους στον αέρα.
Τα λίγα ελληνικά πλοία που ήταν μέσα στον κόλπο
τού Ναβαρίνου, μόλις αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο τού αποκλεισμού τους από τον
εχθρικό στόλο, έκοψαν τις άγκυρες και προσπάθησαν να πετύχουν ούριο άνεμο, για
να μεταφερθούν στην ασφάλεια της ανοιχτής θάλασσας. Ο «Λυκούργος» του Σάντου
και ο «Αλέξανδρος» του Μπουντούρη πρόλαβαν να βγούν πριν πλησιάσει η αιγυπτιακή
αρμάδα. Το μπρίκι «Αθηνά», που περίμενε τον καπετάνιο του τον Νικόλαο Βότση,
αργοπόρησε και του έφραξαν τον δρόμο δύο εχθρικές κορβέτες πού ετοιμάστηκαν να
το καταλάβουν με ρεσάλτο. Το τσούρμο (πλήρωμα) της δείλιασε και κατέβηκε στην
μπαρουταποθήκη να την τινάξει στον αέρα. Πάνω στην γέφυρα έμεινε μόνο ο
δεκαπεντάχρονος μούτσος Ιωάννης Βρέττας. Βλέποντας ο μικρός μία αναμμένη μίτζα
(δαυλό) πού άναβαν τα κανόνια, την άρπαξε και τρέχοντας έβαλε φωτιά σε όλα τα
κανόνια. Καθώς η απόσταση ήταν μικρή, οι εχθρικές κορβέτες έπαθαν τέτοια ζημιά
πού οπισθοχώρησαν αμέσως, αφήνοντας ανοιχτό τον δρόμο στην «Αθηνά».
Το δρόμο της ελευθερίας τον ακολούθησαν τα
σπετσιώτικα «Αχιλλεύς» τού Γεωργίου Ορλάνδου και «Ποσειδών» τού Θεόφιλου Μούλα.
Μα ξαφνικά τους έκλεισε την πορεία μία τεράστια αιγυπτιακή γολέτα. Τα
πληρώματα, τα έχασαν αφού δεν μπορούσαν πλέον να μανουβράρουν τα καράβια τους
όπως ήθελαν. Τότε μία αναπάντεχη έκρηξη τίναξε την γολέτα στον αέρα. Κανείς δεν
κατάλαβε τί έγινε, αλλά τα δύο ελληνικά καράβια φούσκωσαν τα πανιά τους και
κατάφεραν να βγουν στα ανοιχτά.
Τώρα μέσα στον όρμο απόμεινε μόνο ο «Άρης» του
οποίου το πλήρωμα δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον αγαπημένο του πλοίαρχο
Αναστάσιο Τσαμαδό Αυτή η καθυστέρηση βγήκε σε καλό στον Δημήτριο Σαχτούρη και
τον Νικόλαο Βότση (ο Τρικούπης τόν αναφέρει ως Βώκο) ο οποίος ανέλαβε την
διακυβέρνηση του ¨Άρεως¨, οι οποίοι τελευταία στιγμή ανέβηκαν στο πλοίο και
έδωσαν την πληροφορία ότι ο Τσαμαδός είχε σκοτωθεί. Πλέον ο κόλπος τού
Ναβαρίνου είχε γεμίσει από 57 αιγυπτιακά εχθρικά καράβια. Δεν υπήρχε καμία
ελπίδα για το μικροκάραβο της Ύδρας. Όλοι άρχισαν να προσεύχονται ενώ έφεραν την
εικόνα της Παναγίας στον εργάτη και πέρασαν όλοι οι ναύτες να την προσκυνήσουν.
Της έταξαν να τη χρυσώσουν στην περίπτωση που τους γλύτωνε. Ο φόβος έκανε
πολλούς να χάσουν τα λογικά τους. Ο Μαυροκορδάτος είχε δειλιάσει και είχε
κλειστεί στο αμπάρι. Οι ναύτες αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον λέγοντας: «Καλήν
αντάμωσι στον Άδη.» Τότε ένας μούτσος, ονόματι Τουφεξής άρπαξε το καντήλι από
το εικονοστάσι και όρμησε στην πυριτιδαποθήκη για να βάλει φωτιά. Μόλις πού
πρόλαβαν οι υπόλοιποι ναύτες να τον πιάσουν και να τον δέσουν. Ένας Ιερέας που
είχε διασωθεί πάνω στον ¨Άρη ¨, μετά την καταστροφή στην Σφακτηρία , ψέλνει
παρακλήσεις.
Με απλωμένα τα πανιά ο «Άρης» έφθασε στην μπούκα
του όρμου όπου του έκλεισαν το δρόμο δύο τεράστιες φρεγάτες με φανερή πορεία
εμβολής. Το ταχύπλοο ελληνικό σκάφος τις απέφυγε με γρήγορους ελιγμούς. Του
άδειασαν τα κανόνια χωρίς όμως να καταφέρουν να το σταματήσουν. Παντού ο «Άρης»
συναντούσε δάσος από εχθρικά κατάρτια. Οι βολές των εχθρικών κανονιών είχαν
γεμίσει τον αέρα με καπνό σκοτεινιάζοντας την ατμόσφαιρα. Βρέθηκαν τότε πέντε
εχθρικά πολεμικά που περικύκλωσαν τον «Άρη», του οποίου τα πανιά είχαν
ξεσκιστεί και τα περισσότερα ξάρτια είχαν σπάσει. Μόνο ένα θαύμα από την
Παναγία μπορούσε να σώσει το πληγωμένο μπρίκι.
Το ένα από τα πέντε αιγυπτιακά πολεμικά
καταστράφηκε πλήρως από τις βολές των 16 κανονιών τού «Άρη» και μετά από λίγο
βούλιαξε. Ένα δεύτερο έχασε το κεντρικό άλμπουρο (κατάρτι) και αποχώρησε,
παρασύροντας μαζί του και τα υπόλοιπα τρία εχθρικά πλοία. Τότε βρέθηκαν δύο
αιγυπτιακές φρεγάτες, στις οποίες φαίνονταν Αιγύπτιοι και Ευρωπαίοι ναύτες, οι
οποίοι ήταν έτοιμοι να επιχειρήσουν ρεσάλτο. Ο Βότσης ετοίμασε δύο ναύτες με
δαυλούς για να βάλουν φωτιά στην μπαρουταποθήκη και άρχισε να φωνάζει δυνατά:
«Αδέλφια, ετοιμαστείτε να τιναχτούμε στον αέρα!». Μερικοί Κασιώτες ναύτες, πού
ήταν σκλάβοι στην αιγυπτιακή φρεγάτα, είπαν στον καπετάνιο της ότι οι Ρωμιοί
ετοιμάζονται να βάλουν φωτιά και εκείνος βλέποντας την αποφασιστικότητα των
μπαρουτοκαπνισμένων Ελλήνων ναυτών, άλλαξε ρότα. Πάλι σώθηκε ο «Άρης» και αυτή
τη φορά οριστικά, καθώς άρχισε να σκοτεινιάζει και το υδραίικο μπρίκι
ξεγλίστρησε πίσω από τα εχθρικά πολεμικά και χάθηκε μέσα στη νύκτα. Οι απώλειες
των Ελλήνων μετά από πέντε ώρες ναυμαχίας ήταν 2 νεκροί και έξι τραυματίες.
Το μπρίκι ¨ΆΡΗΣ¨ θεωρείται ένα από τα ενδοξότερα πλοία του
Ελληνικού ναυτικού , αφού διακρίθηκε στις περισσότερες ναυμαχίες του 1821, ενώ
έγινε ευρύτατα γνωστό, όταν κατόρθωσε να διασπάσει μόνο του τον κλοιό
πολυάριθμων πλοίων του εχθρικού στόλου, διαφεύγοντας σώο από τον κόλπο του
Ναυαρίνου μετά από πολύωρη μάχη.
Οι χαρακτηριστικές αυτές σκηνές είναι αυθεντικές, από τις
ωραιότερες του ναυτικού Αγώνα και τις περιγράφει διεξοδικά ο μεγάλος ιστορικός
Σπυρίδων Τρικούπης. Είχε τις πληροφορίες από τον κουνιάδο του τον Αλέξανδρο
Μαυροκορδάτο , που επέβαινε στον ¨ΆΡΗ¨ για την υπεράνθρωπη εκείνη συμπλοκή.
Πέντε εχθρικά καράβια αχρηστεύτηκαν παντελώς. Δεν είχε απλώς
διαφύγει την σύλληψη και την βύθιση, ήταν ο αναμφισβήτητος νικητής.
Οι Αιγύπτιοι σαστίζουν, δεν μπορούν να κρύψουν τον θαυμασμό τους και σταματούν
την ναυμαχία.
Ο στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης , η μεγάλη αυτή Ελληνική
ψυχή, που παρακολουθούσε την ναυμαχία από το Φρούριο του Νεόκαστρου, γράφει στα
απομνημονεύματά του : ¨Σώθηκαν με μεγάλο κίνδυνο και απερίγραπτη γενναιότητα
αυτείνοι οι άνθρωποι του καραβιού. Άλλο είναι να το βλέπει άνθρωπος και άλλο να
το λέγει. Σώθηκαν με την βοήθεια του θεού , δίνοντας τους ανδρεία πολλή. Ας
είναι αιωνία η μνήμη τους.
Η Έξοδος του ¨Άρεως¨ την 26-04-1825 στον κόλπο του Ναυαρίνου,
έχει αποτυπωθεί σε πίνακα του ξακουστού Ζωγράφου Κων/νού Βολανάκη και
ευρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου στην Αθήνα ( γραφείο κ. Πρωθυπουργού). Δυστυχώς η
απερισκεψία των υπευθύνων της εποχής εκείνης οδήγησε στην απόφαση , το μπρίκι
¨Άρης¨ το 1911 να καταστραφεί δια βυθίσεως του ως στόχος, ανοιχτά της Αίγινας
διότι κρίθηκε ασύμφορη η συντήρησή του. Εάν ο ¨Άρης¨ σήμερα υπήρχε θα στόλιζε
μαζί με το θωρηκτό ¨Αβέρωφ¨ στο δέλτα του Φαλήρου, ως ζωντανά κειμήλια της
ναυτικής ιστορίας και του ναυτικού αγώνος της Ελλάδος.
Θα πρότεινα στον κ. Δήμαρχο Πύλου , όπως στο Δημαρχείο της
Πύλου , εκτός από τον πίνακα της Ναυμαχίας Ναυαρίνου, (20-10-1827) να
τοποθετηθεί και ένας πίνακας με την ¨Έξοδο του Άρεως¨.(26-04-1825)
Το βαθύτερο χρέος μας σήμερα στους ήρωες- αγωνιστές που σκοτώθηκαν
εδώ, είναι όχι βέβαια να εορτάζουμε τυπικά, αλλά να ανοίγουμε προσεκτικά το
βιβλίο της ιστορικής Μνήμης. Γιατί σιγά-σιγά, καθώς έρχεται η μνήμη, η θύμιση,
έρχεται και η γνώση, που κρύβει ανυπολόγιστη αξία. Αυτό είναι το χρέος όλων μας
σήμερα. Διαφορετικά δεν ενεργούμε με σεβασμό στο ναό της Εθνικής μας
παλιγγενεσίας. Η επανάσταση του 1821, εντούτοις με την μεγαλοσύνη της, διέψευσε
την απαισιοδοξία της εποχής της. Η εποχή μας δεν πρέπει να διαψεύσει τις
προσδοκίες του εικοσιένα.
Ευχαριστώ
Αντιναύαρχος Λ.Σ. ε.α.
Πελοπίδας Αγγελόπουλος
Επιτ. Α΄ Υπαρχηγός ΛΣ
Πρόεδρος ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ.
Η πτώση της Σφακτηρίας 26-4-1825
Η μάχη της Σφακτηρίας, πίνακας του λαϊκού ζωγράφου Παναγιώτη Ζωγράφου.
Η πτώση της Σφακτηρίας: Στις 26 Απριλίου 1825, με αποβατική επιχείρηση, ο Ιμπραήμ κατέλαβε τη βραχονησίδα Σφακτηρία στην είσοδο του όρμου του Ναυαρίνου και προξένησε βαρύτατες απώλειες στους Έλληνες υπερασπιστές της...
Στις 26 Απριλίου 1825, με αποβατική επιχείρηση, ο Ιμπραήμ κατέλαβε τη βραχονησίδα Σφακτηρία στην είσοδο του όρμου του Ναυαρίνου και προξένησε βαρύτατες απώλειες στους Έλληνες υπερασπιστές της. Ήταν ένα σημαντικό επεισόδιο στη μακρά πορεία της Επανάστασης του '21, που συνετέλεσε στην αφύπνιση των επαναστατημένων Ελλήνων, καθώς εκείνη την περίοδο ήταν απασχολημένοι με τις εμφύλιες διαμάχες τους.
Μετά τη νίκη του στο Κρεμμύδι (7 Απριλίου 1825), ο Ιμπραήμ Πασάς στράφηκε κατά της Σφακτηρίας, της απόκρημνης βραχονησίδας που εκτείνεται μπροστά από τον όρμο του Ναυαρίνου, σε απόσταση 150 μέτρων από την Πύλο. Στόχος του Αιγύπτιου στρατηλάτη ήταν η κατάληψή της, που θα διευκόλυνε τις επιχειρήσεις του κατά του Παλαιοκάστρου και του Νεόκαστρου, των δύο οχυρών φρουρίων της Πύλου.
Οι Έλληνες είχαν προνοήσει να οχυρώσουν τη Σφακτηρία με 1.000 άνδρες και οκτώ κανόνια, ενώ το νησί προστάτευαν τρία σπετσιώτικα πλοία και ο «Άρης» του Υδραίου Αναστασίου Τσαμαδού. Την οργάνωση της άμυνας είχε αναλάβει αυτοπροσώπως ο Υπουργός Πολέμου Αναγνωσταράς (Χρήστος Παπαγεωργίου το πραγματικό του όνομα). Στο νησί βρίσκονταν ακόμη ο απεσταλμένος του Εκτελεστικού (κυβέρνησης) Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και οι φιλέλληνες Σανταρόζα και Γκρασέ.
Η επίθεση των Αιγυπτίων άρχισε το μεσημέρι της 26ης Απριλίου, αρχικά με σφοδρό κανονιοβολισμό της Σφακτηρίας και στη συνέχεια με αποβατική επιχείρηση κατά κύματα τριών χιλιάδων πεζοναυτών, των οποίων ηγούντο Γάλλοι αξιωματικοί. Οι υπερασπιστές της Σφακτηρίας ανταπέδωσαν τα πυρά, αλλά δεν μπόρεσαν να αντέξουν στην υπέρτερη εχθρική δύναμη. Η μάχη ήταν άνιση και γρήγορα ο Ιμπραήμ πέτυχε τον σκοπό του κι έγινε κύριος της Σφακτηρίας.
Οι υπερασπιστές της Σφακτηρίας είχαν μεγάλες απώλειες: 350 νεκρούς, ανάμεσά τους ο Αναγνωσταράς, ο Αναστάσιος Τσαμαδός και ο ιταλός φιλέλληνας κόμης Σανταρόζα, και 200 αιχμαλώτους. Οι υπόλοιποι κατόρθωσαν να διασωθούν κολυμπώντας στην απέναντι ακτή. Ο Μαυροκορδάτος σώθηκε την τελευταία στιγμή με το πλοίο «Άρης», που αν και «λαβωμένο», κατόρθωσε να διαφύγει από τα εχθρικά πολεμικά και να ανοιχθεί στο πέλαγος.
Όταν η είδηση της πτώσης της Σφακτηρίας έφθασε στην έδρα της επαναστατικής κυβέρνησης στο Ναύπλιο, όλοι έμειναν κεραυνόπληκτοι. «Κανενός πρόσωπον δεν έβλεπες να γελά, όλοι σκυθρωποί και οι πέτρες και αυτές ελυπούντο. Χίλιες υποψίες απαρνούσαν εις καθενός τον νουν και το μέλλον όλοι το έβλεπον ως κινδυνώδες» γράφει στα απομνημονεύματά του ο αγωνιστής Νικόλαος Κασομούλης.
Οι συνέπειες της καταστροφής στη Σφακτηρία δεν άργησαν να φανούν. Στις 30 Απριλίου παραδόθηκε η φρουρά του Παλαιοκάστρου και στις 11 Μαΐου 1825 η φρουρά του Νεοκάστρου. Το λιμάνι της Πύλου έγινε ο κυριότερος σταθμός ανεφοδιασμού των Αιγυπτίων του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Το μέλλον της Ελληνικής Επανάστασης διαγραφόταν ζοφερό...
Άπό την δεύτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικής στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ... Από τον ψαλτικό χορό "'χορευμα ''της σχολης Βυζαντινής Μουσικής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας ,υπο τη διεύθυνση του Διευθυντή της ,κ Κωσταντίνου Σιαχου. ''Αναστάσιμα ευλογητάρια ΄΄,από την ακολουθία του επιταφίου ,σε ήχο πλάγιο του πρώτου .
Άπό την δεύτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικής στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ... Από τον ψαλτικό χορό "'χορευμα ''της σχολης Βυζαντινής Μουσικής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας ,υπο τη διεύθυνση του Διευθυντή της ,κ Κωσταντίνου Σιαχου. ΄΄Σε τον αναβαλλόμενον το φως ΄΄από την ακολουθια της Αποκαθήλωσης ,σε ήχο πλαγιο του πρωτου .
Άπό την δεύτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικής στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ... Από τον ψαλτικό χορό "'χορευμα ''της σχολης Βυζαντινής Μουσικής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας ,υπο τη διεύθυνση του Διευθυντή της ,κ Κωσταντίνου Σιαχου. Από την Άκολουθια του Όρθρου ,τα τροπάρια ΄΄Το Νυμφώνα σου βλεπω΄΄σε ήχο τριτο , και το ''Οτε οι ένδοξοι μαθηται ....'' σε ήχο πλάγιο του τετάρτου
Άπό την δεύτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικής στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ...την φιλαρμονική του δημου Πυλου - Νεστορος ακούγετε η πένθιμη Μarcia (Mάρτσια) Marcia Funebre.(Μάρτσια Φουνέμπρε) του συνθέτη Liberally (Λιμπεράλι)
Άπό την δεύτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικής στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ... Από τον ψαλτικό χορό "'χορευμα ''της σχολης Βυζαντινής Μουσικής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας ,υπο τη διεύθυνση του Διευθυντή της ,κ Κωσταντίνου Σιαχου. ΄΄Αλληλούια ΄΄ και ΄΄Ιδου ο Νυμφίος΄΄ τροπάρια της Ακολουθίας του Νυμφίου σε ήχο πάγιο του τετάρτου .
Απο την δευτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικης στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ... Από τον ψαλτικό χορό "'χορευμα ''της σχολης Βυζαντινής Μουσικής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας ,υπο τη διεύθυνση του Διευθυντή της ,κ Κωσταντίνου Σιαχου.΄΄Της ξηραθείσης συκής ΄΄,τροπάρια των Αποστίχων ,σε ήχο πλάγιο του Τετάρτου.
Απο την δευτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικης στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ... Από τον ψαλτικό χορό "'χορευμα ''της σχολης Βυζαντινής Μουσικής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας ,υπο τη διεύθυνση του Διευθυντή της ,κ Κωσταντίνου Σιαχου.Απο την Ακολουθία του Όρθρου της Μ Δευτέρας θα ακούσουμε το ΄΄Ερχόμενος ο Κυριος ΄΄,τροπάριο των Αίνων ,σε ήχο Πρώτο .
Απο την δευτερη σύναξη θρησκευτικής μουσικης στον ιερο ναο Κοιμήσεως της Θεοτοκου στην Πυλο 24/4/2016 Και ... Από τον ψαλτικό χορό "'χορευμα ''της σχολης Βυζαντινής Μουσικής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας ,υπο τη διεύθυνση του Διευθυντή της ,κ Κωσταντίνου Σιαχου θα ακούσουμε το Απολυτίκιο της Κυριακής των Βαιων , ΄΄Την κοινήν Ανάστασιν ....΄΄,σε ηχο Πρώτο .
Συνοριοφύλακες και πλοίο της Frontex από την Φιλανδία στο λιμανι του Ναυαρινου στην Πυλο
23/4/2016
Την ανάπτυξη συνοριοφυλάκων και πλοίων στα ελληνικά νησιά και οχι μονον ως απάντηση σε σχετικό αίτημα της Αθήνας ανακοίνωσε η Frontex.αριθμός των συνοριοφυλάκων αναμένεται να αυξηθεί σταδιακά και να ξεπεράσει τους 400, ενώ θα ενισχυθεί και ο αριθμός των πλοίων, των οχημάτων και άλλου τεχνικού εξοπλισμού, για να βοηθήσουν τις εθνικές αρχές να διαχειρισθούν τη χωρίς προηγούμενο μεταναστευτική πίεση στα εξωτερικά σύνορα της Ελλάδας.
Η επιχείρηση «Ποσειδών» έχει ως στόχο την αποτελεσματικότερη προστασία των εξωτερικών συνόρων και διάρκεια της θα είναι αγνωστη Στην επιχείρηση μετέχουν αξιωματούχοι της Frontex καθώς και αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος, ενώ αναπτύχθηκαν 293 αξιωματικοί της Frontex.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης αναμένεται ότι θα μετάσχουν 520 αξιωματικοί, εμπειρογνώμονες και διερμηνείς, που θα ασχοληθούν με τις καταγραφές, τον έλεγχο όσων εισέρχονται στη χώρα, τη δακτυλοσκόπηση, τον εντοπισμό πλαστών εγγράφων, ενώ θα διεξάγονται και περιπολίες.
Η πολύ μεγάλη πλειονότητα των προσφύγων και των μεταναστών που κατευθύνθηκαν το 2015 προς την Ευρώπη -περισσότεροι από 821.000 σε 1 εκατ. εισόδους- πέρασε από την Ελλάδα. Απ' αυτούς οι 816.000 έφθασαν δια θαλάσσης.
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, σχεδόν 3.700 μετανάστες, οι περισσότεροι απο τους οποίους προσπαθούσαν να διαφύγουν απο τις συγκρούσεις στη Συρία και αλλού, έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα ή αγνοείται η τύχη τους - περίπου 700 επιχειρώντας να διασχίσουν το Αιγαίο για να φθάσουν στην Ελλάδα και σχεδόν 3.000 στη Μεσόγειο κατευθυνόμενοι προς την Ιταλία. http://www.frontexit.org/en/docs/63-frontexit-rapport-grece-turquie-gr/file
Το 20ο οδοιπορικό του Νίκου Μάνεση μας οδηγεί στη Μεθώνη και την Κορώνη, με τα ενετικά κάστρα να γυρίζουν το ρολόι του χρόνου πίσω. Ένα πραγματικό μάθημα ιστορίας…
Οι ιστορίες ξετυλίγονται…
Η ξενάγηση ξεκινά από τη Βοϊδοκοιλιά κοντά στον κόλπο του Ναυαρίνου, μια από τις ωραιότερες παραλίες του πλανήτη. Εκεί, δεσπόζει η ιστορική νήσος Σφακτηρία, όπου το 1827 οι σύμμαχοι έδωσαν τέλος στην κυριαρχία των Τούρκων.
Την ευρύτερη περιοχή της Νότιας Μεσσηνίας έχουν διαλέξει πολίτες απ’ όλη την Ευρώπη για μόνιμη εγκατάσταση. Υπάρχουν, μάλιστα, και οικισμοί ξένων, οι οποίοι ανακάλυψαν τη δεύτερη πατρίδα τους στη Μεθώνη και την Κορώνη.
ΜΕΘΩΝΗ
Η μικτή χορωδία Ελλήνων και ξένων προβάρει το… Nα ‘ταν η θάλασσα κρασί, ενώ ο φοροτεχνικός της πόλης προβληματίζεται αν είναι πιο επικίνδυνα τα φίδια που έχει στο γραφείο του ή η Εφορία!
Ο 80χρονος γανωματής μάς μαθαίνει τα μυστικά της δουλειάς του και μας σιγοψιθυρίζει ότι το κόστος των υλικών είναι 5 ευρώ, αλλά παίρνει 40 γιατί… οι πελάτισσες είναι γυναίκες και δεν ξέρουν!
Στα γύρω χωριά που ζουν από το λάδι, οι κάτοικοι νίκησαν την κρίση φτιάχνοντας ψωμί και τυρί στο σπίτι. Ημερήσια έξοδα; Μηδέν!
Στη Γιάλοβα μας δείχνουν τα αυγά… δεινόσαυρου, σύμφωνα με τους παλαιοντολόγους, ενώ οι παραδοσιακοί καρβουνιάρηδες φτιάχνουν στα καμίνια τα κάρβουνα για τον πασχαλινό οβελία.
ΚΟΡΩΝΗ
Περιήγηση στην καστροπολιτεία, με τα σπιτάκια των ντόπιων να είναι χτισμένα δίπλα στις μπούκες των κανονιών αλλά και τις μοναχές να καλλιεργούν τα μποστάνια τους εκεί που κάποτε ήταν οι προμαχώνες.
Κοντά στο λιμάνι της Κορώνης, ο τσαγκάρης από την Κρήτη φτιάχνει τα παραδοσιακά στιβάνια, ενώ η γυναίκα του μας καλεί να την ακούσουμε στην ταβέρνα όπου τραγουδά.
Λίγο μακρύτερα, η Ισραηλίτισσα που φτιάχνει κοσμήματα για τους τουρίστες, θυμάται τη ζωή της στα Ιεροσόλυμα και δηλώνει ότι δεν μετανιώνει για την απόφασή της να έρθει στον παράδεισό της.
Στην Χρυσοκελλαριά, τα παιδιά του χωριού κάνουν μάθημα καράτε. Δασκάλα τους; Η 24χρονη Αθηναία που παντρεύτηκε ντόπιο και έμεινε…
ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΣΦΑΚΤΗΡΙΑ
Για πρώτη φορά, στον δήμο Πύλου – Νέστοροςθα πραγματοποιηθεί επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων, την Μεγάλη Τρίτη 26/4 και ώρα 10:00 π.μ. στην νήσο Σφακτηρία εις μνήμην των ηρώων πεσόντων Σαχίνη, Τσαμαδού, Αναγνωσταρά καθώς και του Ιταλού φιλέλληνα Σαντόρε ντι Σανταρόζα.
Στις 26 Απριλίου του 1825 , ο Αιγυπτιακός στόλος κατέλαβε την Σφακτηρία και πάνω από 400 Έλληνες και φιλέλληνες σκοτώνονται. Παρόλα αυτά το βρίκιον «Άρης» κατόρθωσε να βγει νικητής στο ανοιχτό πέλαγος από τον αιγυπτιακό στόλο, προκαλώντας μεγάλη φθορά στους εχθρούς, απίστευτη για το μέγεθός του.
Ο Βότσης , μετά την ηρωική έξοδο, οδηγεί τον «Άρη» στην Καλαμάτα και από κει στο Ναύπλιο. Η θαυμαστή διαφυγή του «Άρη» εντυπωσίασε και ενθουσίασε όλους τους Έλληνες αλλά και τους Ευρωπαίους. Άξια λοιπόν, ειπώθηκαν και γράφτηκαν ηχηρές εκφράσεις θαυμασμού όπως: «Πολεμικό και Ναυτικό μεγαλούργημα, υπέρτατη δεξιοτεχνία, ανήκουστη τόλμη και αδάμαστη θέληση».
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Δήμαρχος Πύλου-Νέστορος κ. Καφαντάρης Δημήτριος,
σας προσκαλεί στην επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων που θα τελεστεί την
Μεγάλη Τρίτη 26 Απριλίου 2016 και ώρα 10:00 π.μ.
στα μνημεία των ηρώων πεσόντων Σαχίνη, Τσαμαδoύ και Αναγνωσταρά, καθώς και του φιλέλληνα Ιταλού Σαντόρε ντι Σανταρόζα.
Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα .
Ώρα Συνάντησης: 9:30 στο Δημαρχείο και επιβίβαση στις λάτζες.
(Μετά το πέρας της τελετής θα ακολουθήσει μικρή δεξίωση στο Δημαρχείο)
Τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει ο Αντιναύαρχος Αγγελόπουλος Πελοπίδας, Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός Λ.Σ.
