Επικήδειος

Επικήδειος
Ο θάνατος ενός επιφανούς πολίτη στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε το ''σήμα'' τον τόπο ταφής ως χώρο μνήμης ,για τον φίλτατο και αγαπητό μας Μιμη θα πρέπει να είναι ''σήμα'' ο χώρος της εκκλησίας που υπηρέτησε αδιαλείπτως πάνω από μισό αιώνα ,ανιδιοτελώς από διάφορες θέσεις ευθύνης με μακαριστούς πατέρες .
Ήταν το διακόνημα του πάνω από 50 χρόνια και άφησε το στίγμα του στην τοπική εκκλησία καθώς ήταν αγαπητός απο όλους , - στις ενορίες της Πύλου από τον παλιό ενοριακό ναό της κοιμήσεως της Θεοτόκου στο νέο,- με ενδιάμεσους σταθμούς στην Μεταμόρφωση του Σωτηρος στο Νιοκαστρο , στην Παναγουλα στην Σφακτηρία ,στον Άγιο Νεκτάριο, Άγιο Κωνσταντίνο, Άγιο Βασίλη και στο τέλος στον Αι Γιάννη ...

Από μικρός τον θυμάμαι την δεκαετία του 1970 όταν θα έπαιρνε σάρκα και οστά ο νέος μητροπολιτικός ναός της κοιμήσεως της Θεοτόκου που βρισκόμαστε σήμερα ,την μεταφορά των ιερών εικόνων και κειμηλίων στο κάστρο εν πομπή και εν είδη λιτανείας μέχρι την αποπεράτωση του νέου ναού.
Ο περίλαμπρος αυτός ναός που βρισκόμαστε σήμερα για  να αποχαιρετίσουμε τον αγαπητό μας Μιμη όπου ένα από τα πολλά του έργα ήταν και η συνεχής εποπτεία του και βοήθεια στην αγιογράφηση του ναού .!
έφυγες γαλήνιος
Μιμη μην ανησυχείς κούνησα και σήμερα την καντήλα της παναγιας που τόσο πολύ αγάπησες
Αἰωνία σου ἡ μνήμη, ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφέ ἡμῶν.
Η εκκλησία της Πύλου και οι Άνθρωποι της θα σε θυμούνται πάντα .
Καλό παράδεισο.