Η Μεσσηνία στη μετά Σαμαρά εποχή
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 πολλοί Μεσσήνιοι είχαν επενδύσει πολλές ελπίδες στο άστρο του νεαρού τότε Αντώνη Σαμαρά πιστεύοντας ότι μια μέρα ο φέρελπις πολιτικός θα γίνει πρωθυπουργός. Τα χρόνια περνούσαν και καθώς έφευγαν τα τρένα των ευκαιριών, ολοένα και περισσότεροι Μεσσήνιοι πίστευαν ότι η… πρωθυπουργία Σαμαρά είναι αναπτυξιακός μονόδρομος για το νομό. Ακόμα και πολιτικοί του αντίπαλοι πίστευαν ότι ο κ. Σαμαράς θα κάνει πολλά έργα για τη Μεσσηνία και ότι είναι συμφέρον για το νομό να εκλεγεί Μεσσήνιος πρωθυπουργός. Από την άλλη πλευρά ο κ. Σαμαράς για ευνόητους πολιτικούς λόγους δεν έκανε τίποτα για να αντιστρέψει το μεσσηνιακό κλίμα που καλλιεργείτο στην Μακαρία Γη. Αντιθέτως άφησε να θεριέψουν, για ευνόητους πολιτικούς λόγους επίσης, οι προσδοκίες των Μεσσηνίων αναφορικά με τα έργα που θα γίνουν στο νομό. Οι προσδοκίες αυτές γιγαντώθηκαν, αυτονομήθηκαν και τελικώς μετατράπηκαν σε αναπτυξιακό εμπόδιο, καθώς η έλευση του… Μεσσία έγινε αυτοσκοπός. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι προσδοκίες αυτές δεν έσβησαν ούτε κατά τη διάρκεια των "πέτρινων χρόνων" της πολιτικής ζωής του Αντώνη Σαμαρά. Οι οπαδοί του πίστευαν -όπως και πριν- ότι ο Αντώνης θα γίνει πρωθυπουργός και ότι θα αφήσει με έργα την σφραγίδα του στη Μεσσηνία. Δεν θα ήταν υπερβολή να γραφτεί ότι εδώ και εικοσιπέντε χρόνια οι Μεσσήνιοι οπαδοί και αντίπαλοι του σημερινού πρωθυπουργού ζούσαν με το όνειρο ή τον εφιάλτη, αντίστοιχα, της πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά. Σε κάθε περίπτωση η παρουσία του κ. Σαμαρά δέσποζε στην πολιτική ζωή του τόπου και καθόριζε σε μεγάλο βαθμό την αναπτυξιακή ατζέντα του νομού.
Τα όνειρα των οπαδών και ο εφιάλτης των αντιπάλων έγινε πραγματικότητα και ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε πρωθυπουργός της Ελλάδας σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για τη χώρα. Ο κ. Σαμαράς θα προσπαθήσει να σώσει την Ελλάδα από την χρεοκοπία γνωρίζοντας ότι δεν έχει… δικαίωμα να αποτύχει. Αν τυχόν αποτύχει, θα υπογράψει μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πολιτικό κλίμα είναι σίγουρο ότι δύσκολα θα βρει το χρόνο που θα ήθελε για να ασχοληθεί με τα θέματα της Μεσσηνίας. Ακόμα πιο δύσκολο είναι να βρει τα χρήματα που απαιτούνται για τα έργα που προσδοκούν όλα αυτά τα χρόνια οι οπαδοί και οι φίλοι του. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά θα κληθεί να πάρει πολύ δυσάρεστες αποφάσεις και κάποιες από αυτές θα αφορούν σίγουρα και τη Μεσσηνία. Για παράδειγμα: Αν έλεγες πριν λίγα χρόνια σε κάποιον οπαδό του, ότι επί πρωθυπουργίας Σαμαρά θα κλείσει η ΔΟΥ Μεσσήνης θα σου απαντούσε ότι είσαι τρελός. Σήμερα η ΔΟΥ Μεσσήνης κλείνει, αλλά ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι δεν ήταν αναγκαία η λήψη αυτής της δυσάρεστης απόφασης. Ελάχιστοι είναι επίσης αυτοί που πιστεύουν ότι ο κ. Σαμαράς δεν θα αναγκαστεί να πάρει άλλες δυσάρεστες αποφάσεις για τη Μεσσηνία. Είναι λοιπόν σχεδόν σίγουρο ότι θα θυσιάσει πολλές μεσσηνιακές υπηρεσίες στο πλαίσιο των συγχωνεύσεων φορέων και οργανισμών. Δεν μπορεί να διατηρηθούν όλες οι υπηρεσίες της Μεσσηνίας και να κλείσουν στρατόπεδα, νοσοκομεία και πανεπιστημιακές σχολές σε Κορινθία, Αρκαδία, Αργολίδα και Λακωνία. Αν συμβεί αυτό, θα είναι εξαιρετικά τραγικό γεγονός για τη Μεσσηνία, καθώς τα επόμενα χρόνια η Μεσσηνία θα απομονωθεί κάτω από την ασφυκτική ρεβανσιστική πίεση των υπόλοιπων νομών της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Με διαφορετική διατύπωση: Τα βραχυπρόθεσμα οφέλη της σαμαρικής περιόδου θα γίνουν μπούμερανγκ στην μετά Σαμαρά εποχή. Αυτό θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι εκπρόσωποι των φορέων που ζητούν την παρέμβαση του πρωθυπουργού για… ψύλλου πήδημα. Θα πρέπει ουσιαστικά να αντιληφθούν ότι τέλειωσε η εποχή των μεγάλων προσδοκιών και ότι θα πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους. Θα πρέπει να αντιληφθούν, όσο τραγικό και αν είναι, ότι ο πρωθυπουργός των μεγάλων προσδοκιών είναι αναγκασμένος να κάνει περικοπές ακόμα και στη Μεσσηνία.
Ειλικρινώς δεν ξέρω πώς έχει ιεραρχήσει τις ανάγκες της Μεσσηνίας ο Αντώνης Σαμαράς και αν τελικώς θα κατορθώσει να βάλει με έργα τη σφραγίδα του στο νομό. Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι το αναπτυξιακό μέλλον της Μεσσηνίας δεν έχει καμία σχέση με κοντόφθαλμα συντεχνιακά μικροσυμφέροντα. Για αυτό εκτιμώ ότι το βάρος της αναπτυξιακής προσπάθειας δεν πρέπει να δοθεί στη διατήρηση αναχρονιστικών υπηρεσιών. Πρέπει να δοθεί στη δημιουργία υποδομών που θα συνδέσουν οριστικά και αμετάκλητα τη Μεσσηνία με την Ευρώπη. Τέτοιες υποδομές είναι η Ολυμπία Οδός, ένας σύγχρονος ηλεκτροκίνητος σιδηρόδρομος, ένα διεθνές αεροδρόμιο στην Καλαμάτα και ένα ασφαλές οδικό δίκτυο στη Μεσσηνία. Αυτά είναι τα αναγκαία έργα που πρέπει να γίνουν στη Μεσσηνία του 21ου αιώνα. Αν δεν γίνουν αυτά τα έργα, όσοι μείνουν στο νομό σύντομα θα χαζεύουν τα ερείπια από τα κτήρια που κάποτε στέγαζαν το στρατόπεδο, το εφετείο, το πανεπιστήμιο και το μεγάλο δημαρχείο.
Ετσι και αλλιώς η μετά Σαμαρά εποχή στη Μεσσηνία θα είναι δύσκολη. Ισως γίνει ευκολότερη αν όλοι αντιληφθούν ότι ήδη διανύουμε τις πρώτες μέρες της μετά Σαμαρά εποχής. Ο πρωθυπουργός είναι καταδικασμένος να σώσει τη χώρα και όχι τις υπηρεσίες της Μεσσηνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου