Ο ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ
Θεωρώ ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας μας, επιβάλλει να δούμε την αλήθεια κατάματα και να ξεχωρίσουμε για το μελλοντικό καλό των παιδιών μας, τις κόκκινες— πράσινες —κίτρινες —μπλε γραμμές.
Οι λεγόμενες κόκκινες γραμμές είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που παίζεται εις βάρος των μελλοντικών γενεών.
Είμαι επαγγελματίας 25 χρόνια, όλα αυτά τα χρόνια το μόνο σίγουρο που έχω διαπιστώσει, είναι ότι σε καμία περίπτωση , το Ελληνικό κράτος με την συγκεκριμένη νοοτροπία που είναι δομημένη , με πελατειακά κριτήρια και χωρίς αξιολόγηση των εργαζομένων, ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει ανταγωνιστικά με δημόσιες επιχειρήσεις. Δεν είναι δυνατόν ένας λογικός άνθρωπος , να πιστέψει ότι θα μπορέσει να αξιοποιηθεί μια επιχείρηση και να διακριθεί παγκόσμια χωρίς να είναι υπό την διοίκηση του ιδιωτικού τομέα. Εάν δεν υπάρξει ιδιωτική πρωτοβουλία, δεν είναι
δυνατόν μια περιουσία που ρημάζει τόσα χρόνια να μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε.
Είμαστε κατά η υπέρ των ομαδικών απολύσεων? Κοινή λογική λέει ότι κανένας εργοδότης οιασδήποτε πολιτικής ιδεολογίας, δεν του είναι ευχάριστο να κάνη απολύσεις. Γιατί μια απόλυση σημαίνει, μείωση της δουλειάς, του τζίρου και συρρίκνωση της επιχείρησης .Σημαίνει ότι η δουλειά μειώνεται. Το πρώτο που θα σκεφθεί ο εργοδότης θα είναι να μην αποχωριστεί την εργασιακή του ομάδα. Εάν φθάσει σε αδιέξοδο φυσικό είναι , εφόσον χρειάζεται 20 εργαζόμενους, δεν θα μπορεί να πληρώνει 30, πως θα τους πληρώνει? Με τι λεφτά? Θα του δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ? Ασφαλώς και όχι. Καμία επιχείρηση δεν μπορεί να πληρώνει εργαζομένους χωρίς να δουλεύουν. Εάν τους κρατήσει κάποια στιγμή δεν θα μπορεί να τους πληρώσει , η κατάληξη θα είναι η δικαστική αγώνες εκ μέρους των εργαζομένων , με τελικό αποτέλεσμα να κλείσει τελείως η συγκεκριμένη επιχείρηση και να χάσουν τη δουλειά τους και οι άλλοι 20. Εδώ μήπως θα επέμβουν οι κόκκινες γραμμές να σώσουν την επιχείρηση? Πρέπει να καταλάβουμε ότι τον εργαζόμενο , δεν τον προστατεύει ο νόμος περί απολύσεων , αλλά η μόνη ασπίδα ασφαλείας του είναι να έχει τζίρο, να είναι υγιείς η επιχείρηση που εργάζεται , να έχουμε ένα δίκαιο λογικό ασφαλιστικό σύστημα. Να μια βασική αιτία που δεν γίνονται προσλήψεις, γιατί οι ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνουμε για τους εργαζόμενους είναι υπέρογκες. Οι απολύσεις δεν έγιναν γιατί δεν υπήρχε κάποιος νόμος που να προστατεύει τους εργαζόμενους, αλλά γιατί έπεσε ο τζίρος και δεν μπορεί ο εργοδότης να πληρώνει. Το να επιβάλλεις σε έναν εργοδότη να κάνει απολύσεις, αυτόματα του απαγορεύεις την δυνατότητα των ελεύθερων προσλήψεων.
Είναι αδύνατον να επενδύσει κάποιος σε μία χώρα που απαγορεύονται οι απολύσεις και με ένα τέτοιο ασφαλιστικό σύστημα. Άλλη είναι η δουλειά στα κομματικά γραφεία και άλλο πράγμα να κρατάς έστω και ένα περίπτερο. Άλλο πράγμα να σχεδιάζεις από τα ωραία κλιματιστικά γραφεία και άλλο να στέκεσαι στο γκισέ της τράπεζας και να μην έχεις να πληρώσεις. Όταν μιλάμε για απελευθέρωση της αγοράς εργασίας , κάποιοι για να διεγείρουν το συναίσθημα του λαϊκισμού προσπαθούν να δημοσιοποιήσουν τις ομαδικές απολύσεις. Μία χώρα για να αποκτήσει οικονομική ανάπτυξη θα πρέπει να επιτρέπει ανά πάσα στιγμή στις επιχειρήσεις, να έχουν ευελιξία, κινητικότητα, να είναι ανταγωνιστικές και να μην έχουν δυσβάστακτα φορολογικά βάρη. Μια αγορά είναι υγιείς , όταν οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιούν τις ικανότητές τους.
Ας μας πουν οι λεγόμενοι αντιμνημονιακοί, εάν δεν περάσουν τα μέτρα των δανειστών, ποιο θα είναι το μέλλον των συντάξεων? Μα θα προβάλλουν κάποιοι και έχουν δίκιο, ότι οι ασφαλιστικές μας εισφορές τόσα χρόνια, ήταν αρκετά υψηλές ναι , αλλά δεν μας λένε οι υπεύθυνοι , ότι ο κουμπαράς αυτός δεν υπάρχει πλέων είναι άδειος. Ουσιαστικά ασφαλιστικό σύστημα δεν είχαμε ποτέ . Δεν είναι δυνατόν ο εξηνταπεντάρης να πληρώνει εισφορές και να παίρνει σύνταξη ο πενηντάρης. Δεν μπορεί να συνταξιοδοτούνται οι ανύπανδρες κορασίδες και οι 50άρηδες δεν είναι δυνατόν να έχουμε τις λεγόμενες πρόωρες συντάξεις. Η μόνη λύση είναι να μεταρρυθμιστεί όλο το ασφαλιστικό σύστημα με αντικειμενικά πραγματικά κριτήρια , γιατί διαφορετικά θα παρασύρει όλο το σύστημα και την οικονομία, στον πάτο και όλες τις συντάξεις στο μηδέν. Πρέπει επιτέλους να
καταλάβουμε ότι για να εφαρμοσθεί η νωπή εντολή, πρέπει να έχουμε πρωτογενή τομέα να παράγουμε αγαθά. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή εξάγει σε αγαθά τα μισά σχεδόν από όσα εισάγει, οπότε χάνει κάθε χρόνο ένα τεράστιο νούμερο σε συνάλλαγμα. Απλά μαθηματικά χρειάζονται για να επανακάμψει μια οικονομία πρώτα –πρώτα πρέπει οι εξαγωγές, να είναι περισσότερες από τις εισαγωγές. Η Ελλάδα είναι μια ιδιόρρυθμη χώρα, είναι σε καθολική πτώχευση από την ημέρα της δημιουργίας της. Αυτό οφείλεται στο χαρακτήρα μας , οι επιλογές μας πάντα για τους κυβερνώντες δεν ήταν ποτέ με αξιοκρατικά κριτήρια, το πελατειακό κράτος είναι κυρίαρχο από την ημέρα της δημιουργίας του. Η αγάπη που έχουμε για την δημοκρατία, κάνει να περιφρονούμε τους νόμους, κυριαρχεί στη νοοτροπία μας η ισότητα, αυτό μας κάνει να έχουμε μια εμπάθεια για αυτούς που είναι επιτυχημένοι στη ζωή. Είναι καιρός να το καταλάβουμε ότι η νωπή αλήθεια είναι , ότι κανένας Έλληνας αξιόλογος δεν απολαμβάνει την κατάλληλη εκτίμηση στο τόπο του, για όλους τους μεγάλους άνδρες όλοι κάτι άσχημο έχουν να πουν. Έλλειμμα οικονομικού προϋπολογισμού, σημαίνει ότι είναι απόρροια, ελλείμματος σωστού ορθολογισμού .Στα τόσα χρόνια που είμαστε ελεύθερο κράτος, είναι αλήθεια ότι δεν κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία με καθαρά βάσεις ορθολογικές. Οι οικονομία δεν αντιμετωπίζεται ποτέ με βάση το συναίσθημα , αλλά προοδεύει πάντα με βάση δυστυχώς η ευτυχώς την ψυχρή λογική. Είναι προτιμότερο να μάθουμε να ψαρεύουμε για να είμαστε πάντα χορτάτοι, παρά να μας δίνουν ψάρια για σήμερα και να πεινάσουμε αύριο.
Εμείς μιλάμε σαν ξεχωριστός λαός, με το συναίσθημα, οι εταίροι όμως μιλούν κατά κάποιο τρόπο με βάση τη λογική.
Στατιστικές που μας αντιτάσσουν λένε ότι ξοδεύουμε περισσότερα για συντάξεις (σε ποσοστό του ΑΕΠ) συγκριτικά με τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε.
Χωρίς ιδέες, αναλύσεις, σχέδιο, εποικοδομητικές προτάσεις, χωρίς επιστήμη, χωρίς μια διάχυτη ειδικευμένη παιδεία, που θα έχει την δυνατότητα να διαπερνά τις τοπικές και εθνικές κοινωνίες δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε κανένα παραγωγικό τομέα.
Η νέα διάκριση και η αντικατάσταση των μπλε –πράσινων – κόκκινων σε<< μνημονιακούς— αντιμνημονιακούς>> θα μας οδηγήσει σε νέους διχασμούς, διαιρέσεις, συγκρούσεις. Η γλώσσα της λογικής είναι αυτή που οδηγεί ένα λαό στο δρόμο της προόδου και της ανάπτυξης.
Οι κόκκινες γραμμές, ο λαϊκισμός, οι τσάμπα μαγκιές, δημιουργούν μια μαγική εικόνα, δεν φτάνουν όμως για να αποφύγουν τη διάλυση της χώρας και να μπούμε στο μαγικό δρόμο της ανάπτυξης.
ΚΑΡΜΙΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
(ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ 19—05—2015
6937128163.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου