Ο Τσικλητήρας μας
Σαν σήμερα, στις 25 Ιουνίου του 1912, ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης, στο «άλμα εις μήκος άνευ φοράς», με επίδοση 3,37 μέτρα. Ο αθλητής του Πανελληνίου, με την ευλύγιστη —παρά το ύψος του (1,92)— μέση, κυνηγούσε το χρυσό από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1908, όταν είχε κατακτήσει δύο αργυρά μετάλλια.
Τρεις μήνες μετά το χρυσό της Στοκχόλμης, ξεσπά ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Ο Τσικλητήρας στρατεύεται και απαιτεί να πάει στο μέτωπο αντί να παραμείνει στο Φρουραρχείο Αθηνών, δηλαδή στα μετόπισθεν. Τον στέλνουν όντως στο μέτωπο, όπου προσβάλλεται από μηνιγγίτιδα. Μεταφέρεται εσπευσμένα σε στρατιωτικό νοσοκομείο της πρωτεύουσας όπου αφήνει την τελευταία του πνοή στις 10 Φεβρουαρίου 1913, σε ηλικία είκοσι πέντε ετών.
Στις 27 Ιουνίου του 1912, δύο μέρες μετά τον θρίαμβο του Τσικλητήρα στη Στοκχόλμη, η εφημερίδα «Ακρόπολις» δημοσιεύει ένα διθυραμβικό άρθρο, με τίτλο «Ο Τσικλητήρας μας». Στον ενθουσιασμό του, ο ανώνυμος συντάκτης ανακατεύει τους ολυμπιονίκες της αρχαιότητας, τον Δαβίδ και τον Γολιάθ, τους κατοίκους των νησιών του Αγαίου, τον Γεώργιο Μιστριώτη, τον Νεόφυτο Δούκα, τον Θουκυδίδη και τον πρωτοπόρο της ελληνικής αεροπορίας Δημήτριο Καμπέρο, που λίγες μέρες πριν από το χρυσό του Τσικλητήρα μετέτρεψε το αεροπλάνο του σε υδροπλάνο και έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας (110 χλμ. / ώρα). Αργότερα, στους Βαλκανικούς, ο Καμπέρος πετούσε πάνω από τις θέσεις του εχθρού και τον βομβάρδιζε με χειροβομβίδες τις οποίες πετούσε με τα χέρια. Για τα παράτολμα ακροβατικά του του κόλλησαν τον παρατσούκλι «τρελοκαμπέρος», από το οποίο, κατά πάσα πιθανότητα, προέρχεται ο γυναικείος χαρακτηρισμός «τρελοκαμπέρω».
Το φύλλο της εφημερίδας «Ακρόπολις» (27/6/1912) προέρχεται από τη συλλογή Τύπου της Βιβλιοθήκης του ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου