Η ελληνική πολιτική ιλαροτραγωδία και η ευρωπαϊκή κωμική οπερέτα
Του Θανάση Κουκοβίστα
Αν τα πράγματα δεν αφορούσαν την χώρα μας, θα μπορούσαμε να γελάμε ασταμάτητα με τα καμώματα των Ευρωπαίων και ημετέρων ηγετών για την σωτηρία της ελληνικής οικονομίας. Προτάσεις επί προτάσεων απλώνονται στο τραπέζι, μόνον, πριν αλέκτορα φωνήσαι, τρις ο τραχανάς ξινίζει. Τα όσα παρακολουθήσαμε την Τετάρτη το βράδυ ήταν από τα άγραφα. Πρώτα, κοντά στις 8:00 το βράδυ ο πρωθυπουργός παραίτησε εαυτόν και κυβέρνηση και ανήγγειλε κυβέρνηση συνεργασίας και στις 9: 30 δήλωσε ότι μετάνιωσε, δεν παραιτείται και πάει για ανασχηματισμό. Την επομένη οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με τίτλους ότι ασκήθηκαν πιέσεις από το πολιτικό του περιβάλλον, γι’ αυτό και αργότερα ανακάλεσε. Ενώ η «Αυριανή» ξέθαψε από το χρονοντούλαπο της λήθης την «αρχηγομήτορα», όπως έγραφε «Το Παρόν» παλαιότερα, Μαργαρίτα. Χθες Πέμπτη η ημέρα ξεκίνησε με δύο παραιτήσεις βουλευτών, του Γιώργου Φλωρίδη και του Έκτορα Νασιάκου. Σύρθηκε όμως και σε έκτακτη σύγκλιση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ο Γιώργος Παπανδρέου. Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες, ανήμερα των γενεθλίων και ημέρα μνήμης του οσίου Μνημονίου επισκόπου της Κύπρου. Παίζει και η ιστορία τα δικά της χαριτωμένα παιχνίδια. Η τύχη το έφερε να γιορτάζει τα γενέ(α)θλιά του ο πρωθυπουργός την ημέρα του οσίου Μνημονίου.
Χθες όμως είχαμε κι άλλη χαριτωμένη παράσταση, του «μεσσία» Γιώργου Καρατζαφέρη. Συνάντησε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, για να του εκφράσει τις ανησυχίες του μετά τις εξελίξεις της Τετάρτης. Την δήλωσή του, μετά την έξοδο από το προεδρικό μέγαρο, εξέδωσε σε Δελτίο Τύπου το κόμμα και γράφει κατά λέξη: «Το ταξίδι για την Ιθάκη είναι μακρύ. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση η σωτηρία της πατρίδας για να την αφήσουμε σε μικρόπνοες πολιτικές ηγεσίες. Ανοητίζουν όσοι πιστεύουν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι εδώ μόνο για να ορκίζει κυβερνήσεις». Κάτι έχει ακούσει ο πρόεδρος- «μεσσίας» για τον Καβάφη, αλλά δεν του εξήγησε και κανένας τι λέει ο ποιητής. Γράφει ο Καβάφης:
«Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος…».
Ο ποιητής εύχεται νάναι μακρύς ο δρόμος, για να γεμίσει ο ταξιδιώτης περισσότερες εμπειρίες. Φυσικά δεν θα ευχόταν νάναι μακρύ το ταξίδι σε έναν λαό που ζει σε άθλιες συνθήκες και θα ζήσει σε αθλιότερες με το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, που του ετοιμάζουν. Προχώρησε στην ευφυέστατη και πρωτοφανή διαπίστωση ότι η σωτηρία της πατρίδας είναι σοβαρή υπόθεση και ότι «ανοητίζουν…». Φυσικά δεν «ανοητίζουμε» εμείς. Δεν βρέθηκε κάποιος από τους τόσους σοφούς βουλευτές του ΛΑΟΣ να πει στον πρόεδρο- «μεσσία» ότι το ρήμα δεν είναι ανοητίζω, αλλά ανοηταίνω; Και του ίδιου του ξέφυγε προφορικά, όμως όταν δεν διορθώνεται στην γραπτή ανακοίνωση, τότε σημαίνει, πως εκτός από κόμμα, προχωρούν ακάθεκτοι και στην δημιουργία «Ομίλου Αγραμμάτων».
H ευρωπαϊκή opera bufa
Με τον όρο opera bufa οι Ευρωπαίοι ονομάζουν την κωμική όπερα, από το πουλί μπούφο. Βεβαίως ο μπούφος (βύας στα ελληνικά) δεν είναι κωμικός, αλλά αντίθετα είναι ένας εξαιρετικός και πονηρός κυνηγός. Κοιμάται με ανοιχτό το στόμα. Στην γλώσσα του κολλάνε έντομα. Όταν κάποιο μικρό πουλί πάει να τσιμπήσει το έντομο, ο μπούφος ξυπνά και το αρπάζει αμέσως. Εξαιρετικοί αρπακτικοί μπούφοι είναι οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Κολλάνε στο στόμα τους την καραμέλα ότι θέλουν να σώσουν την ελληνική οικονομία. Εμείς σκύβουμε να πάρουμε την καραμέλα από τους κοιμώμενους κουτόφραγκους και μας αρπάζουν. Το κακό γι’ αυτούς είναι ότι οι πλατείες στις πόλεις της Ελλάδος δεν γεμίζουν από μπούφους, αλλά από αγανακτισμένους που δεν τσιμπάνε. Κι αυτό τους έχει εκνευρίσει και φοβερίζουν ότι αν , αν δεν υπάρξει συναίνεση, θα καταστραφούμε, δεν θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση. Όμως και μετά την παράσταση του θεάτρου σκιών της Τετάρτης, την Πέμπτη έσπευσαν να μας διαβεβαιώσουν ότι η τρόικα θα καταβάλει την Πέμπτη δόση του δανείου εμπρόθεσμα. Το έχουμε ξαναγράψει, οι μόνοι που μπορούν να εκβιάσουν είμαστε εμείς. Ή μας βοηθάνε να βγούμε από την κρίση ή οι δανειστές χάνουν τα λεφτά τους. Ας διαλέξουν.
Προσπαθούν να βρούνε άκρη με την συμμετοχή ιδιωτών στο νέο σχέδιο σωτηρίας. Δηλαδή, αντί να εξοφλήσουν οι ξένες τράπεζες τα ελληνικά ομόλογα, να τα ανταλλάξουν με άλλα νεότερα. Δηλαδή να παραταθεί η αποπληρωμή του χρέους. Βεβαίως έτσι θα διογκωθεί και άλλο το δημόσιο χρέος και σύντομα θα ξεπεράσει το 200% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, δηλαδή θα χρωστάμε τα διπλάσια από όσα μπορούμε να παράγουμε. Δηλαδή θα είμαστε μια ζωή χρεωμένοι. Εκτός αν τους πουλήσουμε, ή καλύτερα να τους ξεπουλήσουμε, τον εθνικό πλούτο. Η φωνή όμως της λογικής ήλθε από τον πρόεδρο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας. Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δήλωσε ότι δεν αρκεί μια απλή επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους, αλλά χρειάζεται «σκληρό κούρεμα χρέους». Θεωρεί ότι Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ελλάδα εξαναγκάζονται μόνον σε λιτότητα χωρίς προοπτική. Για τον λόγο αυτό προτείνει έναν φόρο χρηματοοικονομικών συναλλαγών, που θα διατεθεί σε επενδύσεις, για να έχουμε οι τρεις χώρες ελπίδες προοπτικής. Δεν χρειάζεται όμως στην παρούσα στιγμή σκληρό κούρεμα του χρέους. Αυτό έχει γίνει. Από τους συνεχείς υποβιβασμούς από τους οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας, τα ελληνικά ομόλογα έχουν χάσει την μισή αξία τους. Αν αυτή την στιγμή διατεθούν χρήματα για την αγορά ομολόγων θα πληρωθούν στο 50% της τιμής τους. Δηλαδή θα έχουμε ένα κούρεμα της τάξης του 50%. Αν μάλιστα αυτά αγοραστούν με την εγγύηση ευρωομολόγου, τότε η επιτυχία θα είναι απόλυτη και θα σπεύσουν και οι ιδιώτες, που είναι το ζητούμενο για τους Γερμανούς, στην αγορά τους.
Εφιάλτες παπαγαλάκια και ιστορίες του Χότζα
Αλλά τους μπούφους- αρπακτικά ηγέτες της ευρωζώνης δεν τους ενδιαφέρει στην ουσία η σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, αλλά το ξεπούλημα εθνικού πλούτου. Δεν τους ενδιαφέρει η εφιαλτική ανεργία και η περικοπή εισοδημάτων και των κοινωνικών παροχών που εξαθλιώνει την ζωή μας. Τους ενδιαφέρει ένας λαός αθλίων, που θα δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ και μέχρι τα βαθιά γηρατειά για ένα κομμάτι ψωμί. Στην ουσία δεν ζητούν συναίνεση για την σωτηρία μας, αλλά για το ξεπούλημά μας. Η αντίστασή μας τους χαλά τα σχέδια και γνωρίζουν ότι θέλουν δεν θέλουν θα μας βοηθήσουν. Οι πολίτες της μικρής Ισλανδίας με δημοψήφισμα αποφάσισαν να μην πληρωθούν τα χρέη της χώρας προς τις αγγλικές τράπεζες. Ένα μήνα μετά το ΔΝΤ της κατέβαλε την δόση του νέου δανείου. Οι Ισλανδοί ξέρουν καλύτερα από εμάς. Ο δικός μας πρωθυπουργός εξαγγέλλει δημοψήφισμα, αλλά δεν τολμά να το πραγματοποιήσει. Εξαγγέλλει παραίτηση, αλλά μετά από 1,5 ώρα την παίρνει πίσω. Τώρα προσπαθούν να αποφύγουν και τις εκλογές, γιατί γνωρίζουν οι ηγέτες της ευρωζώνης ότι η πρόθυμη σε αυτούς κυβέρνηση έχει χάσει την στήριξη του ελληνικού λαού και προσπαθούν με συνταγματικό πραξικόπημα να δώσουν παράταση στην προθυμία. Ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε ούτε κυβέρνηση συνεργασίας ούτε κυβέρνηση τεχνοκρατών. Ο ελληνικός λαός ψήφισε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, άσχετα αν κάνει τα αντίθετα με όσα είχε υποσχεθεί. Η κυβερνητική, ή καλύτερα η πολιτική της τρόικα απέτυχε. Το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα φέρει ακόμα μεγαλύτερα δεινά. Ο λαός καθημερινά διαδηλώνει να πάρουν το Μνημόνιο και μπρός!!!
Έλα όμως που υποχώρησε ο υπουργός Οικονομίας. Βγήκε ο Παπακωνσταντίνου και περιχαρής δήλωσε ότι την έκτακτη εισφορά θα την πληρώσουν εισοδήματα από 12. 000 ευρώ και πάνω. Έκανε όμως και ένα δωράκι προς τους κατέχοντες. Οι έχοντες εισοδήματα πάνω από 100. 000 ευρώ δεν θα πληρώσουν 4%, όπως είχε αποφασιστεί, αλλά 3%. Βλέπετε είναι πολλοί οι βουλευτές με εισοδήματα μεγαλύτερα των 100. 000 ευρώ. Επίσης δήλωσε ότι υπάρχει σκέψη να μην ισχύσει από εφέτος η εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης. Πολύ σκέψη πέφτει στο υπουργείο και θα τους κάψει τα «τσιπάκια». Ακόμα δήλωσε ότι το αφορολόγητο για τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας δεν θα είναι 100. 000 ευρώ, αλλά 200. 000 ευρώ. Δηλαδή απαλλάσσονται οι γκαρσονιέρες και τα μικρά δυάρια, αλλά δεν απαλλάσσονται τα μεγάλα δυάρια και τα τριάρια, κατ’ εξοχήν λαϊκές κατοικίες. Όπως λέει κι ο ευφυής λαός, χ… άρηκε η φοράδα στο αλώνι, από το ξαλάφρωμα φυσικά. Με τέτοιες πονηριές πάνε να διασωθούνε. Αλλά όμως φαίνεται ότι τα σύννεφα πυκνώνουν πάνω από την κυβέρνηση. Ο Γεώργιος Παπανδρέου είναι φανερό ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει. Όταν οι εσωκομματικές αντιδράσεις τον αναγκάζουν να υπαναχωρήσει σε μια τόσο σοβαρή απόφαση, που θα μπορούσε να αποτελέσει μια αχτίδα ελπίδας, τότε θα τον συνοδεύει η μυριόστομη η λαϊκή ευχή, του χρόνου να γιορτάσει τα γενέθλιά του στην Αμερική. Ήλθε ο καιρός να παραδώσει την εξουσία. Οι εκλογές, πλέον αποτελούν την μόνη λύση από το αδιέξοδο, ακόμα κι αν δεν δώσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Υπάρχουν πολλοί που αγαπούν τον τόπο και επιθυμούν την σωτηρία του. Αυτοί μπορούν να συνεννοηθούν και να προχωρήσουν προς την πολυπόθητη ανάπτυξη. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες, είναι ευνοϊκός ο καιρός. Όσο καθυστερεί η παραίτηση Παπανδρεόυ, τόσο θα δυσκολεύουν τα πράγματα. Είναι η ύστατη ευκαιρία να προσφέρει ελπίδα χαράς, αντί της οιμωγής που έχει δώσει στον ελληνικό λαό.