Στις εκλογές  της 6ης Μαΐου, η κοινωνία μίλησε και αποφάσισε! Εθνική συναίνεση εδώ και τώρα.

                                                Λαέρτης ο Πύλιος

                                                                      

«Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός» [1]

Χωρίς πρόλογο: Μετά από την διετή πληβειοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας, λόγω της εσωτερικής υποτίμησης που υπέβαλαν προς αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και χρησιμοποίησαν οι νέοι κατακτητές την Ελλάδα ως υπόδουλο πειραματόζωο, το Βερολίνο και οι δορυφόροι του και την εφάρμοσαν πρώτα, το ΠΑΣΟΚ, που υπέκυψε αμαχητί, και μετά, με τη  συναίνεση -συγκυβέρνηση της ΝΔ και του Καρατζαφέρη, είχε σαν αποτέλεσμα την Εθνική καταστροφή: 21% άνεργοι, κλείσιμο επιχειρήσεων, φτώχια, συσσίτια, ένας στους δύο νέους άνεργος, 18% του ΑΕΠ χαμένο από την αρχή της κρίσης. 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες εξελίχτηκε η εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαΐου, όπου ο λαός  θυμωμένος και πληγωμένος, χρησιμοποιώντας την ψήφο του, το όπλο που του δίνει η κοινοβουλευτική ολιγαρχία, την διέσπειρε σε πολλά μικρά μερίδια, σηματοδοτώντας ότι γι'αυτόν το δίλημμα δεν εστιάζεται στο σύμπτωμα (το μνημόνιο) αλλά στην αιτία ( κομματοκρατία) που βασίζεται στους πυλώνες της καταστροφής: το κομματοκρατικό πολιτικό σύστημα, το δυναστικό κράτος και τη νομοθεσία που οικοδομεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά..[2] και πλουτίζει με τις «μίζες»  και τα  «δανικά» από τους τοκογλύφους, εις βάρος του ελληνικού λαού.

Ο καινούργιος μετεκλογικός χάρτης φανερώνει, την γένεση ενός μείζονος κοινωνικού και πολιτικού μετασχηματισμού, καθόσον οι πολίτες τιμώρησαν τους πρωταίτιους της καταστροφής, πάνω από όλους το δικομματισμό που τόσα χρόνια ψήφιζαν  και υποστήριζαν κυρίως από ιδιοτέλεια. Ο μεγάλος νικητής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι αξιωματική αντιπολίτευση και αποτελεί  προς το παρόν τη μήτρα για μια νέα αριστερόστροφη παράταξη, η οποία θα καταλάβει τον χώρο που καταλείπει το συστημικό ΠΑΣΟΚ. Η Αριστερά αποσπάται από τη συνθήκη της ήττας και του κομπάρσου και διεκδικεί θέση στην κεντρική σκηνή. Η ευθύνη είναι βαριά ασφαλώς και ενώπιον εθνικού ακροατηρίου… όταν όμως ενέσκηψε ο Αρμαγεδδών της χρεοκοπίας, κατέρρευσε η αβαθύρριζη κι εύθραυστη δημοκρατική συναίνεση [3], όλες οι κομματικές δυνάμεις και προπάντων ο Σύριζα, δείχνουν ότι δεν έλαβαν το μήνυμα της κοινωνίας. Διότι, ξεκίνησαν ήδη να διαγκωνίζονται για τις προσωπικές τους φιλοδοξίες  μέσα από τη συστημική κομμοκρατία, τη στιγμή που η κοινωνία στοχοποιεί ουσιαστικά το κεντρικό πρόβλημα που είναι ο αυταρχισμός  της κομματοκρατίας επί της κοινωνίας και του κράτους.                                                                          

Συμπέρασμα: Αυτό  έπραξε η κοινωνία! οδήγησε το κομματικό σύστημα και το δικομματισμό  στην κατάρρευση, καθόσον η κομματοκρατία ήθελε να εξατομικεύσει τους πολίτες, να εκμηδενίσει την αίσθηση του Έθνους και  να   φυλακίσει το λαό σαν μεγάλο χταπόδι ανάμεσα στα πλοκάμια του. Και όμως, οι Έλληνες τους ξέφυγαν με τις εκλογές…  Οι Έλληνες πολίτες διέσπειραν την ψήφο τους  σε πολλά μικρά μερίδια και απαιτούν από τους Έλληνες βουλευτές να συνεργαστούν ως  μια πατριωτική αράχνη που υφαίνει τον ιστό της, για να απαλλαγεί από την κομματοκρατία και να οικοδομήσει μια οικουμενική κυβέρνηση που θα υπερασπιστεί τα εθνικά μας συμφέροντα, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δημοκρατικό διάλογο, με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, ώστε, μέσα από ένα δημοκρατικό εθνικό πλαίσιο ανάπτυξης και κοινωνικής αλληλεγγύης «Κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν τὴν μήτε πλουσίους ἄγαν μήτε πένητας ἔχουσαν πολίτας -Ἀρίστη εἶναι ἡ Δημοκρατία ἐκείνη ἡ ὁποία δεν ἔχει, οὔτε ὑπερβολικὰ πλουσίους οὔτε ὑπερβολικὰ φτωχοὺς πολίτες.»[4], η χώρα να ανταποκριθεί στις διεθνής υποχρεώσεις της και να  ελευθερωθεί από τους κατακτητές του Βερολίνου και τον δορυφόρων του. Επομένως ο μετασχηματισμός της κομματοκρατίας σε Δημοκρατικό Πολίτευμα, βασισμένο στην  αποφασιστική συμμετοχή του κυρίαρχου Λαού, διαμέσου των αντιπροσώπων του ως διαμεσολαβητές, είναι υποχρέωση και καθήκον τους, να δημιουργήσουν το  μελλοντολογικό εργαστήριο για μια Ελληνική και Δημοκρατική Ευρώπη, ως πρελούδιο του Αρχαίου ελληνικού πνεύματος, της δικαιοσύνης, της ηθικής, της δημοκρατικής πράξης και της συναίνεσης (σημαίνει ότι όλοι συμφωνούν να δηλώσουν ομαδικά αυτό που κανένας δεν πιστεύει ατομικά). Ιστορικά  μέχρι της εκλογές η κομματοκρατία είχε επιβάλλει το δικό της αυταρχισμό, που τον περιγράφει η ρήση του σοφού Θαλή: «Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός¨» δηλαδή  «ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί». Ο δικομματισμός τελείωσε και η κομματοκρατία αμφισβητήθηκε σφόδρα  στις εκλογές  της 6ης Μαΐου, η κοινωνία μίλησε και αποφάσισε! Εθνική συναίνεση εδώ και τώρα.

Πηγές:

[1] http://users.uoa.gr/~nektar/history/1antiquity/seven_wise.htm «Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός¨»  μετ « ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί»....  Θαλής, οι επτά σοφοί της αρχαιότητας.                                                   

[2] Γιώργος Κοντογιώργης  Η δημοκρατία ως ελευθερία. Δημοκρατία και αντιπροσώπευση, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα, 2007, σελ. 689 επ.                                          

[3] http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4718011  Δημοκρατία χωρίς δημοκράτες; Του Δημοσθένη Κούρτοβικ                                                                                                          

[4]   http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=745   “Κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν τὴν μήτε πλουσίους ἄγαν μήτε πένητας” μετ « Ἀρίστη εἶναι ἡ Δημοκρατία ἐκείνη ἡ ὁποία δεν ἔχει, οὔτε ὑπερβολικὰ πλουσίους οὔτε ὑπερβολικὰ φτωχοὺς πολίτες.»   Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός