ΣΧΟΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ - Μίκης Θεοδωράκης
12.07.2012
Άκουσα σήμερα το πρωί (11.7.2012) στη ΝΕΤ τον Αλέξη Τσίπρα να λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε σαν ανάχωμα απέναντι σ' αυτό το ανεξέλεγκτο κύμα λαϊκής οργής. (Μεταφέρω την φράση του όπως την θυμάμαι, άλλωστε σημασία έχουν οι δύο λέξεις που υπογραμμίζω, ΑΝΑΧΩΜΑ και ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ).
Αν θυμάμαι καλά, το τελευταίο κύμα λαϊκής οργής εκδηλώθηκε με την κολοσσιαία συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 12 Φεβρουαρίου, που την προκαλέσαμε βασικά εμείς: ο Μανώλης Γλέζος, ο Γιώργος Κασιμάτης κι εγώ, που υπογράψαμε την αφίσα της Ε.ΛΑ.Δ.Α. με φόντο την ελληνική σημαία. Εκεί που χτυπηθήκαμε κατά μέτωπο από τα ΜΑΤ με δακρυγόνα και χημικά και στη συνέχεια μας υποδέχθηκε μέσα στη Βουλή ο ίδιος ο Τσίπρας.
Χαίρομαι και λυπάμαι ταυτόχρονα που επιβεβαιώνεται έτσι η άποψή μου ότι η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΚΑΠ με τη δημιουργία του Μετώπου Ε.ΛΑ.Δ.Α. που για μας επρόκειτο να γίνει εφαλτήριο για την εξέλιξη του Ε.ΛΑ.Δ.Α. σε ένα νέο ΕΑΜ με την συμμετοχή ΟΛΩΝ των αντιμνημονιακών δυνάμεων, για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας κομματικού τύπου ελιγμός για την απόκτηση δύναμης μέσα στη Βουλή με την εγκατάλειψη του οράματος της ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, γεγονός που όπως σωστά το παραδέχθηκε ο αρχηγός του, τον καθιστούσε εξ αντικειμένου ανάχωμα, δηλαδή καταδίκη της λογικής της λαϊκής εξέγερσης με βάση την ενότητα του Λαού, που αποτελεί τον μοναδικό δρόμο για την ριζική λύση του εθνικού μας προβλήματος.
Περνώ τώρα στην λέξη «ανεξέλεγκτο». Για ένα κόμμα της ιστορικής Αριστεράς δεν νοείται να υπάρχει ακόμα και το πιο ισχυρό λαϊκό κίνημα, εάν δεν ελέγχεται από τον μηχανισμό του. Στην περίπτωση τη δική μας, δηλαδή στα δύο τελευταία χρόνια, δημιουργήθηκαν εκατοντάδες λαϊκά κινήματα, που παρά το ότι έφταναν κάποτε να συγκεντρώνουν δεκάδες χιλιάδες πολίτες, εν τούτοις θεωρήθηκαν και από τα δύο ιστορικά κόμματα «ανεξέλεγκτα» και γι' αυτό όχι μόνο αγνοήθηκαν αλλά και συκοφαντήθηκαν και χτυπήθηκαν.
Με το Μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. (με δύο λάμδα) εμείς επιδιώκαμε την όσο γίνεται πιο πλατειά ενότητα στην κορυφή (δηλαδή σ' αυτούς που είχαν την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του) και τον συντονισμό, έτσι που η ενότητα του Λαού να αναπτύσσεται και να προχωρά με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, υπεύθυνα και πειθαρχημένα, έχοντας η ίδια εξασφαλίσει την αυτοάμυνά της απέναντι στους κουκουλοφόρους και κάθε είδους εξτρεμιστές που θα προσπαθούσαν να αλλοιώσουν τον απόλυτα πατριωτικό, δημοκρατικό και υπεύθυνο χαρακτήρα της. Αποκλείαμε εμείς (το Κ.Α.Π.) τις παλιές μεθόδους ενός ασφυκτικού ελέγχου από τα πάνω, με στόχο την κομματικοποίηση του Μετώπου.
Και ίσως να είναι αυτό που πληρώσαμε εμείς και ο λαός, που μετά τις εκλογές βρεθήκαμε μπροστά σε ένα νέο σκηνικό με μια Μνημονιακή Κυβέρνηση που κατόρθωσε να αποσπάσει το 48% των ψήφων και μια Αξιωματική Αντιπολίτευση που χτίστηκε σαν ανάχωμα επάνω σ' αυτό που χαρακτηρίζεται επίσημα ως «ανεξέλεγκτο κίνημα οργής του ελληνικού λαού».
Ελπίζω μετά απ' αυτό το νέο ξεκαθάρισμα, τα μέλη της Σπίθας τα σημερινά και τα πρώην, να κατανοήσουν τελειωτικά ότι ο ρόλος που μας υποχρεώνουν να παίξουμε στο μέλλον οι τωρινές πολιτικές εξελίξεις είναι για μας ιστορικά αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε.
Όσοι και όποιοι πιστοί, πρέπει να συνεχίσουμε τη δράση μας από το ανάχωμα και πέρα. Όσοι προτίμησαν το ανάχωμα, παρακαλούνται να μας αφήσουν ήσυχους. Από δω και πέρα θα πρέπει να είμαστε αμείλικτοι στην υπεράσπιση και εφαρμογή των Αρχών και των Στόχων μας.
Αθήνα, 11.7.2012
Μίκης Θεοδωράκης
Αν θυμάμαι καλά, το τελευταίο κύμα λαϊκής οργής εκδηλώθηκε με την κολοσσιαία συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 12 Φεβρουαρίου, που την προκαλέσαμε βασικά εμείς: ο Μανώλης Γλέζος, ο Γιώργος Κασιμάτης κι εγώ, που υπογράψαμε την αφίσα της Ε.ΛΑ.Δ.Α. με φόντο την ελληνική σημαία. Εκεί που χτυπηθήκαμε κατά μέτωπο από τα ΜΑΤ με δακρυγόνα και χημικά και στη συνέχεια μας υποδέχθηκε μέσα στη Βουλή ο ίδιος ο Τσίπρας.
Χαίρομαι και λυπάμαι ταυτόχρονα που επιβεβαιώνεται έτσι η άποψή μου ότι η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΚΑΠ με τη δημιουργία του Μετώπου Ε.ΛΑ.Δ.Α. που για μας επρόκειτο να γίνει εφαλτήριο για την εξέλιξη του Ε.ΛΑ.Δ.Α. σε ένα νέο ΕΑΜ με την συμμετοχή ΟΛΩΝ των αντιμνημονιακών δυνάμεων, για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας κομματικού τύπου ελιγμός για την απόκτηση δύναμης μέσα στη Βουλή με την εγκατάλειψη του οράματος της ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, γεγονός που όπως σωστά το παραδέχθηκε ο αρχηγός του, τον καθιστούσε εξ αντικειμένου ανάχωμα, δηλαδή καταδίκη της λογικής της λαϊκής εξέγερσης με βάση την ενότητα του Λαού, που αποτελεί τον μοναδικό δρόμο για την ριζική λύση του εθνικού μας προβλήματος.
Περνώ τώρα στην λέξη «ανεξέλεγκτο». Για ένα κόμμα της ιστορικής Αριστεράς δεν νοείται να υπάρχει ακόμα και το πιο ισχυρό λαϊκό κίνημα, εάν δεν ελέγχεται από τον μηχανισμό του. Στην περίπτωση τη δική μας, δηλαδή στα δύο τελευταία χρόνια, δημιουργήθηκαν εκατοντάδες λαϊκά κινήματα, που παρά το ότι έφταναν κάποτε να συγκεντρώνουν δεκάδες χιλιάδες πολίτες, εν τούτοις θεωρήθηκαν και από τα δύο ιστορικά κόμματα «ανεξέλεγκτα» και γι' αυτό όχι μόνο αγνοήθηκαν αλλά και συκοφαντήθηκαν και χτυπήθηκαν.
Με το Μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. (με δύο λάμδα) εμείς επιδιώκαμε την όσο γίνεται πιο πλατειά ενότητα στην κορυφή (δηλαδή σ' αυτούς που είχαν την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του) και τον συντονισμό, έτσι που η ενότητα του Λαού να αναπτύσσεται και να προχωρά με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, υπεύθυνα και πειθαρχημένα, έχοντας η ίδια εξασφαλίσει την αυτοάμυνά της απέναντι στους κουκουλοφόρους και κάθε είδους εξτρεμιστές που θα προσπαθούσαν να αλλοιώσουν τον απόλυτα πατριωτικό, δημοκρατικό και υπεύθυνο χαρακτήρα της. Αποκλείαμε εμείς (το Κ.Α.Π.) τις παλιές μεθόδους ενός ασφυκτικού ελέγχου από τα πάνω, με στόχο την κομματικοποίηση του Μετώπου.
Και ίσως να είναι αυτό που πληρώσαμε εμείς και ο λαός, που μετά τις εκλογές βρεθήκαμε μπροστά σε ένα νέο σκηνικό με μια Μνημονιακή Κυβέρνηση που κατόρθωσε να αποσπάσει το 48% των ψήφων και μια Αξιωματική Αντιπολίτευση που χτίστηκε σαν ανάχωμα επάνω σ' αυτό που χαρακτηρίζεται επίσημα ως «ανεξέλεγκτο κίνημα οργής του ελληνικού λαού».
Ελπίζω μετά απ' αυτό το νέο ξεκαθάρισμα, τα μέλη της Σπίθας τα σημερινά και τα πρώην, να κατανοήσουν τελειωτικά ότι ο ρόλος που μας υποχρεώνουν να παίξουμε στο μέλλον οι τωρινές πολιτικές εξελίξεις είναι για μας ιστορικά αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε.
Όσοι και όποιοι πιστοί, πρέπει να συνεχίσουμε τη δράση μας από το ανάχωμα και πέρα. Όσοι προτίμησαν το ανάχωμα, παρακαλούνται να μας αφήσουν ήσυχους. Από δω και πέρα θα πρέπει να είμαστε αμείλικτοι στην υπεράσπιση και εφαρμογή των Αρχών και των Στόχων μας.
Αθήνα, 11.7.2012
Μίκης Θεοδωράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου