Τα σπιτάκια της Μπιρμπίτα έγιναν… καυσόξυλα
Γράφτηκε από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Online
Μόλις 5 χρόνια μετά τα εγκαίνια της τσιγγάνικης κατασκήνωσης, στη Μπιρμπίτα, όσοι απομένουν ζουν μέσα στη βρωμιά, χωρίς νερό και ηλεκτρικό, σε όσα ξύλινα σπιτάκια παραμένουν έστω και μισοδιαλυμένα. Ολα τα υπόλοιπα έχουν εξαφανιστεί γιατί έγιναν... καυσόξυλα, σύμφωνα με τους τσιγγάνους, που ζητούν να επανασυνδεθεί το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό.
"Με ρολόι όμως ξεχωριστό για τον καθένα, για να μην την πληρώνουν όσοι δε φταίνε", λένε φωνάζοντας πως "ακόμα και οι πεθαμένοι έχουν φώτα".
Τα χρέη των λογαριασμών οδήγησαν στη διακοπή της ύδρευσης από τη ΔΕΥΑΚ πριν από 2 περίπου μήνες, ενώ το ρεύμα έχει κοπεί εδώ και 2 χρόνια.
"Παίρνουμε νερό από το ποτάμι για τα πιάτα και για να πιούμε γεμίζουμε παγούρια από τα βενζινάδικα" λέει με παράπονο ο Γιώργος Διονυσόπουλος που επιμένει να ζει στη διαλυμένη κατασκήνωση, μέσα στη βρωμιά, με τη 10μελή οικογένειά του. "Στην αρχή ήμασταν εντάξει, όλα βάδιζαν καλά. Ερχόταν και λεωφορείο κι έπαιρνε τα παιδιά για το σχολείο. Τώρα τίποτα. Ούτε λεωφορείο, ούτε φως έχουν τα παιδιά για να διαβάσουν. Ομως και οι πεθαμένοι έχουν φώτα".
Για εκείνους που έφυγαν λέει πως είχαν οικόπεδα και πήγαν εκεί να ζήσουν, αφού στην Μπιρμπίτα δεν είχαν πια ούτε ηλεκτρικό. Οσο για τα πολλά ξύλινα σπιτάκια που έχουν κάνει... φτερά κι έχει μείνει μόνο η τσιμεντένια βάση τους, επιμένει πως τα έκαναν καυσόξυλα οι οικογένειες που έμειναν πίσω, αφού δεν είχαν ρεύμα να βάλουν ένα σομπάκι στην πρίζα. "Λίγο-λίγο τα κάψανε, αφού κρυώνουν τα παιδιά. Πώς θα ζεσταθούν το χειμώνα με το κρύο; Ούτε ξύλα από τα χωράφια δε μας αφήνουν να πάρουμε. Μας κυνηγάνε. Κάπως πρέπει να ζεσταθούν τα παιδιά". Αναρωτιέται όμως: "Γιατί έφτιαξαν ξύλινα σπιτάκια για εμάς και με τσιμέντο έκαναν μόνο το ιατρείο και τις τουαλέτες; Αν ήταν από τσιμέντο δε θα τα χάλαγε κανείς".
"Τώρα αναγκαστικά κλέβουμε γιατί πεινάμε. Δεν υπάρχει δουλειά" ομολογεί αυθόρμητα ο Γιάννης καθώς φεύγει με την παρέα του μέσα σ' ένα αγροτικό. Ο Γιώργος Διονυσόπουλος, αποφεύγοντας να συνεχίσει την κουβέντα περί κλοπών παρατηρεί πως σηκώθηκε στις 4 το πρωί, πήγε στη Μαραθόλακκα, αλλά γύρισε με άδειο το αγροτικό, αφού δε βρήκε ούτε ένα κουτάκι αλουμινένιο για να πουλήσει, με συνέπεια να μην έχει ούτε βενζίνη να βάλει στο αυτοκίνητό του. Με παράπονο σχολίασε μάλιστα: "Εκείνοι που έχουν δημοσίας (φορτηγά) μας βγάλανε και από τις πατάτες και δεν μπορούμε ούτε εκεί να πάμε να δουλέψουμε, έστω για να φορτώνουμε".
Στην Μπιρμπίτα παραμένουν 15 περίπου οικογένειες, στα ισάριθμα όρθια σπιτάκια. Τα υπόλοιπα μέχρι τα... 66 που κατασκευάστηκαν κάποτε, δεν υπάρχουν πια. Στη θέση τους χαλάσματα, σκουπίδια, βρωμιά...Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/item/25558-mpirmpita
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου