για την καταγραφή των καταστροφών για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Ερώτηση – Πρόταση Θ. Μπρεδήμα για την καταγραφή των καταστροφών για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
      17/03/2015

Ο επικεφαλής της «Αλλαγής για το Δήμο Καλαμάτας» Θόδωρος Μπρεδήμας, κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου χθες 16 Μαρτίου, ανεφέρθη με Ερώτηση-Πρότασή του στην αναγκαιότητα σύστασης ειδικής επιτροπής από το Δήμο για την καταγραφή των καταστροφών για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
Αναλυτικά η Ερώτηση – Πρόταση του κ. Μπρεδήμα:
«κ. Δήμαρχε
Όπως είναι γνωστόν η Βουλή των Ελλήνων κατά την πρόσφατη, ιστορική της συνεδρίαση ομόφωνα αποφάσισε την επανασυγκρότηση της αρμοδίας επιτροπής για την άμεση διεκδίκηση του κατοχικού δανείου και των γερμανικών αποζημιώσεων για τα θύματα και τις καταστροφές που προξένησαν κατά την διάρκεια της εχθρικής κατοχής, προκειμένου να αποκατασταθεί και η ιστορική μνήμη.
Η απότιση φόρου τιμής στη μνήμη όσων εκτελέστηκαν ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο βασανίστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές κατά την κατοχική περίοδο στην Καλαμάτα, τη Μεσσηνία και την Ελλάδα γενικότερα, αποτελεί πρωταρχικό καθήκον όλων μας αλλά και πρωταρχική υπόσχεση του Συνδυασμού μας προς τον καλαματιανό Λαό, όπως έχει εκφραστεί σε αλλεπάλληλα ψηφίσματα αλλά και προσφάτως, υπήρξε το πρώτον ψήφισμα που έφθασε στην πρόσφατη ιστορική συνεδρίαση της Ελληνικής Βουλής, από το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας.
Όπως είναι γνωστόν, η Καλαμάτα και η Μεσσηνία γενικότερα έχει το θλιβερό προνόμιο να συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων νομών της Χώρας που πλήρωσαν τον βαρύτατο φόρο αίματος για την Ελευθερία της Πατρίδας μας από τους γερμανούς κατακτητές. Αναρίθμητοι είναι οι ηρωικοί νεκροί μας άνδρες, γυναίκες, γέροντες, ακόμη και παιδιά που εκτελέστηκαν από τους κατακτητές, καθώς επίσης αναρίθμητοι είναι οι όμηροι που μαρτύρησαν στα κολαστήρια του Νταχάου στα κρεματόρια του Άουσβιτς κ.α. Αλλά και εκείνοι που αντιστάθηκαν στον κατακτητή και οδηγήθηκαν στα Μακρονήσια γιατί δεν συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και δεν «συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις…»
Ειδικότερα, ο Δήμος Καλαμάτας συγκαταλέγεται μεταξύ των μαρτυρικών πόλεων που υπέστησαν τα πάνδεινα από τις πολυάριθμες ομαδικές εκτελέσεις πατριωτών από τα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής αλλά και τις καταστροφές που υπέστησαν οι υποδομές (δρόμοι, γέφυρες, κτίρια, ο συρμός του Τραμ, ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, υδρευτικό δίκτυο κλπ.), οι οποίες θα πρέπει να καταγραφούν τόσον από τον τοπικό Τύπο της κατοχικής περιόδου, όσο και τα υφιστάμενα πάσης φύσεως αρχεία σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες ακόμη μαρτυρίες πολιτών της Καλαμάτας και κυρίως από τα στοιχεία που υπάρχουν στα αρχεία του Δήμου και τις Κρατικές Υπηρεσίες.
Ως εκ τούτου κρίνουμε αναγκαία τη σύσταση ειδικής επιτροπής για να καταγραφούν οι μεγάλες αυτές καταστροφές και να αποτελέσουν τη βάση συνολικής διεκδίκησης ή αγωγικών απαιτήσεων ενώπιον των αρμοδίων Δικαστηρίων με δεδομένη τη νομική βοήθεια του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας αλλά και εγκρίτων μεσσηνίων ανωτάτων δικαστικών λειτουργών που έχουν χειρισθεί το όλον θέμα στον Άρειο Πάγο και μεσσηνίων Καθηγητών της Νομικής.
Η απαίτηση να πληρώσει η Γερμανία και στην Ελλάδα τις καταστροφές που προκάλεσαν και τα ερείπια που άφησαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής όπως έκαναν η Ιταλία και η Βουλγαρία, που κατέβαλαν έστω ένα μέρος των επανορθώσεων που όφειλαν, παίρνει διαστάσεις.
Επί τάπητος θέτει επίσης, το θέμα και το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας «Μαρτυρικά Ολοκαυτώματα», που σε ανακοίνωσή του τονίζει:
«Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν περιγράφονται. Επανορθώνονται. Και οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα πρέπει να εξοφληθούν στο ακέραιο. Σε κάθε περίπτωση, το δικό μας μήνυμα είναι ένα και αδιαπραγμάτευτο: ο ελληνικός λαός δεν παραγράφει την ιστορία του».
Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας, περιόδου 1940-1945 κυκλοφόρησε στις αρχές του Ιανουαρίου 2011, ένα Λεύκωμα 414 σελίδων, που φέρει τον τίτλο «Ελληνικά Ολοκαυτώματα 1940-1945». Η έκδοση προλογίζετο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια, ο οποίος καταλήγει ότι, «όλοι μας έχουμε το διαρκές χρέος να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη της σφαγής, την κραυγή της απόγνωσης. Είναι το ελάχιστο που οφείλουμε στα θύματα και στον πολιτισμό μας.»
Σχετικά με το νομό Μεσσηνίας, παρουσιάζεται μόνο το «Ολοκαύτωμα του Αετού» και τίποτα άλλο, παρά την μαρτυρία με απόρρητα έγγραφα του Γερμανικού Στρατού Κατοχής για τα εξής «Ολοκαυτώματα» της Μεσσηνίας, τα οποία αποσιωπούνται προκλητικά:

1. Για την ενέδρα των Ανταρτών του ΕΛ.ΑΣ. στον Άγιο Φλώρο, 5 Φεβρουαρίου 1944, Ο Ναυτικός Διοικητής Πελοποννήσου διέταξε […] την πυρπόληση 3 γειτονικών χωριών και την εκτέλεση 149 κατοίκων με τουφεκισμό. Πρόκειται για τα χωριά του Αγίου Φλώρου, Χριστοφιλέικων και Σκάλας. Την ίδια ημερομηνία πυρπόλησαν και τα χωριά Γκρούστεσι και Δουβρέικα, συνοικισμοί της Κοινότητας Χαραυγής Πυλίας (πλησίον της Καζάρμας).
2. Οι εκτελέσεις των 149 πατριωτών έλαβαν χώρα στους χώρους του 9^ου Συντάγματος Πεζικού στις 8 Φεβρουαρίου 1944 και τα κορμιά τους ρίφθηκαν δίκην απορριμμάτων σε νεοανοιγέντα λάκκο προ των τότε σφαγείων της Καλαμάτας.

Γιατί ο Άγιος Φλώρος και η Καλαμάτα δεν έχουν θέση στα «Ελληνικά Ολοκαυτώματα 1940-1945»;
Τα ανωτέρω γεγονότα παρουσιάζονται εν εκτάσει και τεκμηριωμένα σε αντίστοιχες Απόρρητες Γερμανικές Αναφορές στο έργο του Νίκου Ι. Ζερβή «ΚΑΛΑΜΑΤΑ, Κατοχή-Αντίσταση-Απελευθέρωση» τόμος Ε΄ (1/1/-5/9/1944), Καλαμάτα 2005 σελ. 62-81, όπου το κεφάλαιο «Η ενέδρα του ΕΛ.Α.Σ. εναντίον Γερμανικής φάλαγγας στο χωριό Άγιος Φλώρος (5 Φεβρουαρίου 1944), σελ. 82-91, όπου το κεφάλαιο «Η ενέδρα του ΕΛ.Α.Σ. εναντίον Γερμανικής φάλαγγας στην Καζάρμα Πυλίας» (8 Φεβρουαρίου 1944), σελ. 92-122, όπου στο κεφάλαιο «Οι Ομαδικές Εκτελέσεις (αντίποινα) από τον Γερμανικό Στρατό στην Καλαμάτα (8 Φεβρουαρίου 1944).

3. Στις 2 Οκτωβρίου 1943, ενισχυμένος λόχος του 749^ου Συντάγματος Κυνηγών ήρθε σε επαφή με Αντάρτες του ΕΛ.Α.Σ, στην περιοχή του χωριού Αλικοντούζι (από το 1931 φέρει την ονομασία Παλαιό Λουτρό), όπου επακολούθησε μάχη. Στην απόρρητη ημερησία του Γερμανικού Στρατού της 2 Οκτωβρίου 19443 αναγράφεται: «το Αλικοντούζι πυρπολήθηκε ολοσχερώς». Για λεπτομέρειες βλπ. το βιβλίο του Νίκου Ι. Ζερβή: «Η Γερμανική Κατοχή στη Μεσσηνία» (Σεπτέμβριος 1943-Σεπτέμβριος 1944) Καλαμάτα 1998 σελ. 89. Βλέπε ακόμη, και τον πίνακα ΙΙΙ όπου αναφέρονται οι πυρπολήσεις χωριών στη Μεσσηνία από το Γερμανικό στρατό Κατοχής, όπου αναφέρονται και οι Γερμανικές μονάδες που πυρπόλησαν τα χωριά.

Γιατί το Παλαιό Λουτρό (Αλικοντούζι) δεν έχει θέση στα «Ελληνικά Ολοκαυτώματα»;
κ. Δήμαρχε
Εν όψει όλων αυτών σας ΡΩΤΑΜΕ
Αν προτίθεσθε να προβήτε, επί τη βάσει και των στοιχείων που κατέχετε, στη σύσταση ειδικής επιτροπής για το Δήμο Καλαμάτας προκειμένου να καταγραφεί ο αριθμός των θυμάτων καθώς και των τραυματιών αλλά και των μεγάλων αυτών καταστροφών για την διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.»