Αριστοφανική καρικατούρα ή αλλιώς δημοψήφισμα
Την Κυριακή 5 Ιουλίου το εκλογικό σώμα σε αριστοφανικές συνθήκες και υπό τον εύθυμο ήχο των τζιτζικιών πρέπει να αποφασίσει όχι ή ναι. Ακόμα βέβαια δεν έχει διευκρινισθεί ΟΧΙ σε τι και ΝΑΙ σε τι και κυρίως δεν έχει εξηγηθεί από το ανάπηρο ως τυφλό πολιτικό προσωπικό τι και πως μετά το ΟΧΙ και τι και πώς μετά το ΝΑΙ.
Είναι προφανές ότι πρέπει να επικρατήσει το ΟΧΙ. Με την επικράτησή του ίσως από τα μεσάνυκτα της προσεχούς Κυριακής και πάντως σίγουρα την επόμενη Δευτέρα ο κύριος Λαφαζάνης μαζί με τον κο Πετράκο είτε θα οδηγούν, είτε θα ξεφορτώνουν τις νταλίκες, που θα μεταφέρουν ρώσικο, κινέζικο, ιρανικό ή εξωγήινο χρήμα στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες πλέον και θα ανοίξουν. Αν αργήσουν οι νταλίκες, οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές αλλά η κυβέρνηση θα εξαλείψει τις ουρές, καθώς η προσέγγιση στα ΑΤΜ ή στα ανοικτά καταστήματα θα γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια, όπως με βάση το αρχικό γράμμα του επιθέτου του ονόματος ή του ψευδώνυμου με τον αρχικό ή τον τελευταίο αριθμό του ΑΦΜ κλπ., οπότε ουρές δεν θα υπάρχουν. Ο κος Λαπαβίτσας θα αναλάβει εκπομπή μαγειρικής στην τηλεόραση, όπου θα μας δείχνει τον τρόπο να συνηθίσουμε να βράζουμε λαχανίδες ή να παρασκευάζουμε κατοχικά γεύματα. Ο κος Βαρουφάκης θα διδάσκει σε ξένα Πανεπιστήμια, πώς κατάφερε να εφαρμόσει τη θεωρία των παιγνίων έχοντας ως πιόνια εμάς τους πολίτες και παίζοντας με τα νεύρα μας. Ο κος Τσίπρας, μόνος ένοικος στο Μέγαρο Μαξίμου, στο οποίο ήδη λαλούν κουκουβάγιες, θα ετοιμάζεται να κάνει διάγγελμα για πρώτη φορά με γραβάτα, έχοντας καταφέρει η Αριστερά να παραδώσει δι’ αυτού τη χώρα σε αυτούς, από τους οποίους νομίσαμε, ότι απαλλαγήκαμε την 25.1.2015. Συγχρόνως, ο κος Καμμένος με το φουσκωτό του θα περιπολεί ως «Frontex», στην ακτογραμμή του Αιγαίου για να αποτρέπει την είσοδο λαθρομεταναστών. Αν όλα αυτά αποτύχουν, η κα Ραχήλ Μακρή θα τρέχει στους διαδρόμους του Νομισματοκοπείου επιβλέποντας την εκτύπωση εκατομμυρίων ευρώ ενώ η κα Κωνσταντοπούλου θα ξαναπροεδρεύει αυτοθαυμαζόμενη μεγαλοπρεπώς. Τέλος, ελικόπτερα και αεροπλάνα θα μας ραντίζουν με αρώματα Σ.ΑΝ.ΕΛ., ευωδιάζοντας πόλεις και χωριά.
Προφανώς, αυτοί που εφηύραν αλλά και αυτοί που ανέχτηκαν την απόφαση για το δημοψήφισμα, καθώς και εκείνοι που επιμένουν, όπως και αυτοί που ανέχονται τη διενέργειά του είναι επικίνδυνοι, αν δεν είναι αφελείς. Συγχρόνως είναι ανεύθυνοι, ανεπρόκοποι, αλλοπρόσαλλοι και διαπράττοντες συνολικά και συστηματικά εξακολουθηματική ύβρη εις βάρος της νοημοσύνης και της ιστορίας του ελληνικού λαού. Προκειμένου, όμως, να συγκροτηθεί η εικόνα πρέπει να μη λησμονούμε ή να μην μηρυκάζουμε εμπρός στα αντικειμενικά γεγονότα. Ήδη, αφρόνως το ανάπηρο πολιτικό μας προσωπικό, εν συνόλω, επαιτεί και ζητιανεύει στις διασταυρώσεις των διεθνών θεσμών νέα και πιο επώδυνη συμφωνία, αφού δεν υπάρχει ούτε άλλος δρόμος, ούτε άλλος τρόπος. Το ίδιο πολιτικό προσωπικό κάθε βράδυ σπαράζεται στα παράθυρα και τα τηλεοπτικά τραπέζια, λησμονώντας, ότι όποτε η Ελλάδα έμεινε μόνη της, χωρίς διεθνείς συμμαχίες και εσωτερικά διχασμένη, ηττήθηκε παταγωδώς. Την ίδια στιγμή εκτός προγράμματος στήριξης και μνημονίων παραμένουμε με τα ρέστα, δηλαδή με ισχύουσα τη μνημονιακή νομοθεσία που, περιέργως πώς, δεν καταργήθηκε αυτομάτως την 1.7.2015. Συγχρόνως, η Κυβέρνηση με την κατάσταση, στην οποία επέτρεψε να την οδηγήσουν, έστω και από απειρία (και αυτή είναι η πιο αθώα εκδοχή), επιτρέπει την εσωτερική αναδιανομή του πλούτου, που γίνεται σήμερα εις βάρος παινόντων, ανέργων και μη εχόντων πολιτών. Συγχρόνως, το κράτος αποστέλλει εκλογικό υλικό και ψηφοδέλτια επί ερωτήματος, που ενώ όλοι αποδέχονται ως ανύπαρκτο πλέον εξακολουθούν να συζητούν και να ερίζουν δημοσίως επ’ αυτού. Ταυτοχρόνως, υπόγεια αλλά εμφανώς η κοινωνία διαιρείται και διχάζεται τη στιγμή, που η ελάχιστη φρόνηση επιβάλλει ενότητα και αλληλεγγύη, ο διχασμός της δε εντείνεται από το αν την επόμενη εβδομάδα θα ανοίξουν οι Τράπεζες ή όχι. Αυτά συμβαίνουν και αυτά συγκροτούν τις συνθήκες και το περιβάλλον διεξαγωγής του προκηρυχθέντος αριστοφανικού δημοψηφίσματος της 5.7.2015. Το εκλογικό σώμα έχει πολλές επιλογές. Ενδεχομένως, η πιο σοβαρή, η πιο αριστερή και η πιο ελευθεριακή να είναι η ομαδική αποχή από την καρικατούρα της επόμενης Κυριακής. Μια άλλη επιλογή είναι ο καθείς με τη φαντασία του και τη λογική του να κατασκευάσει επί χάρτου το περιεχόμενο του ψηφοδελτίου που θα ρίξει στην κάλπη. Για παράδειγμα ΝΑΙ ή ΌΧΙ στην Ευρώπη; ΝΑΙ ή ΌΧΙ στο ευρώ; Με τους άλλους ή μόνοι μας; κλπ.
Η κοινωνία των πολιτών αυτή τη φορά πρέπει να αντισταθεί. Μόνον έτσι θα περάσουμε επιτέλους ένα όμορφο κυριακάτικο βράδυ, βλέποντας και ακούγοντας το πολιτικό προσωπικό να αναλύει βαθυστόχαστα την εκλογική μας συμπεριφορά. Να είστε σίγουροι ότι στην ανάλυση αυτή όλοι θα λένε τα ίδια φληναφήματα. Αυτή τη φορά δεν πρέπει να μασήσουμε. Τους είδαμε πλέον όλους και τα είδαμε όλα. Πρέπει οι πολιτικοί και τα κόμματα να φοβηθούν επιτέλους ότι ξυπνήσαμε, ώστε να σοβαρευτούν. Μόνον έτσι, τα κόμματα θα καταστούν και πάλι πολιτικά υποκείμενα εφεύρεσης του κοινού καλού και υπηρέτησης του συμφέροντος του ελληνικού λαού, που δεν συγκροτείται από εμάς, τους παρόντες και τους εφήμερους αλλά από τα έτοιμα να αναπαραχθούν ωάρια και σπερματοζωάρια της παρούσας γενιάς. Μόνον έτσι θα επανέλθουμε στην πολιτική και μόνον με τον τρόπο αυτό θα σαπίσει και θα μαραθεί το σκουλήκι του φασισμού που με την ευκαιρία της κρίσης και της ανικανότητας των δημοκρατικών κομμάτων εισήλθε και σαπίζει τα έδρανα του ελληνικού κοινοβουλίου.
Την Κυριακή 5 Ιουλίου το εκλογικό σώμα σε αριστοφανικές συνθήκες και υπό τον εύθυμο ήχο των τζιτζικιών πρέπει να αποφασίσει όχι ή ναι. Ακόμα βέβαια δεν έχει διευκρινισθεί ΟΧΙ σε τι και ΝΑΙ σε τι και κυρίως δεν έχει εξηγηθεί από το ανάπηρο ως τυφλό πολιτικό προσωπικό τι και πως μετά το ΟΧΙ και τι και πώς μετά το ΝΑΙ.
Είναι προφανές ότι πρέπει να επικρατήσει το ΟΧΙ. Με την επικράτησή του ίσως από τα μεσάνυκτα της προσεχούς Κυριακής και πάντως σίγουρα την επόμενη Δευτέρα ο κύριος Λαφαζάνης μαζί με τον κο Πετράκο είτε θα οδηγούν, είτε θα ξεφορτώνουν τις νταλίκες, που θα μεταφέρουν ρώσικο, κινέζικο, ιρανικό ή εξωγήινο χρήμα στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες πλέον και θα ανοίξουν. Αν αργήσουν οι νταλίκες, οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές αλλά η κυβέρνηση θα εξαλείψει τις ουρές, καθώς η προσέγγιση στα ΑΤΜ ή στα ανοικτά καταστήματα θα γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια, όπως με βάση το αρχικό γράμμα του επιθέτου του ονόματος ή του ψευδώνυμου με τον αρχικό ή τον τελευταίο αριθμό του ΑΦΜ κλπ., οπότε ουρές δεν θα υπάρχουν. Ο κος Λαπαβίτσας θα αναλάβει εκπομπή μαγειρικής στην τηλεόραση, όπου θα μας δείχνει τον τρόπο να συνηθίσουμε να βράζουμε λαχανίδες ή να παρασκευάζουμε κατοχικά γεύματα. Ο κος Βαρουφάκης θα διδάσκει σε ξένα Πανεπιστήμια, πώς κατάφερε να εφαρμόσει τη θεωρία των παιγνίων έχοντας ως πιόνια εμάς τους πολίτες και παίζοντας με τα νεύρα μας. Ο κος Τσίπρας, μόνος ένοικος στο Μέγαρο Μαξίμου, στο οποίο ήδη λαλούν κουκουβάγιες, θα ετοιμάζεται να κάνει διάγγελμα για πρώτη φορά με γραβάτα, έχοντας καταφέρει η Αριστερά να παραδώσει δι’ αυτού τη χώρα σε αυτούς, από τους οποίους νομίσαμε, ότι απαλλαγήκαμε την 25.1.2015. Συγχρόνως, ο κος Καμμένος με το φουσκωτό του θα περιπολεί ως «Frontex», στην ακτογραμμή του Αιγαίου για να αποτρέπει την είσοδο λαθρομεταναστών. Αν όλα αυτά αποτύχουν, η κα Ραχήλ Μακρή θα τρέχει στους διαδρόμους του Νομισματοκοπείου επιβλέποντας την εκτύπωση εκατομμυρίων ευρώ ενώ η κα Κωνσταντοπούλου θα ξαναπροεδρεύει αυτοθαυμαζόμενη μεγαλοπρεπώς. Τέλος, ελικόπτερα και αεροπλάνα θα μας ραντίζουν με αρώματα Σ.ΑΝ.ΕΛ., ευωδιάζοντας πόλεις και χωριά.
Προφανώς, αυτοί που εφηύραν αλλά και αυτοί που ανέχτηκαν την απόφαση για το δημοψήφισμα, καθώς και εκείνοι που επιμένουν, όπως και αυτοί που ανέχονται τη διενέργειά του είναι επικίνδυνοι, αν δεν είναι αφελείς. Συγχρόνως είναι ανεύθυνοι, ανεπρόκοποι, αλλοπρόσαλλοι και διαπράττοντες συνολικά και συστηματικά εξακολουθηματική ύβρη εις βάρος της νοημοσύνης και της ιστορίας του ελληνικού λαού. Προκειμένου, όμως, να συγκροτηθεί η εικόνα πρέπει να μη λησμονούμε ή να μην μηρυκάζουμε εμπρός στα αντικειμενικά γεγονότα. Ήδη, αφρόνως το ανάπηρο πολιτικό μας προσωπικό, εν συνόλω, επαιτεί και ζητιανεύει στις διασταυρώσεις των διεθνών θεσμών νέα και πιο επώδυνη συμφωνία, αφού δεν υπάρχει ούτε άλλος δρόμος, ούτε άλλος τρόπος. Το ίδιο πολιτικό προσωπικό κάθε βράδυ σπαράζεται στα παράθυρα και τα τηλεοπτικά τραπέζια, λησμονώντας, ότι όποτε η Ελλάδα έμεινε μόνη της, χωρίς διεθνείς συμμαχίες και εσωτερικά διχασμένη, ηττήθηκε παταγωδώς. Την ίδια στιγμή εκτός προγράμματος στήριξης και μνημονίων παραμένουμε με τα ρέστα, δηλαδή με ισχύουσα τη μνημονιακή νομοθεσία που, περιέργως πώς, δεν καταργήθηκε αυτομάτως την 1.7.2015. Συγχρόνως, η Κυβέρνηση με την κατάσταση, στην οποία επέτρεψε να την οδηγήσουν, έστω και από απειρία (και αυτή είναι η πιο αθώα εκδοχή), επιτρέπει την εσωτερική αναδιανομή του πλούτου, που γίνεται σήμερα εις βάρος παινόντων, ανέργων και μη εχόντων πολιτών. Συγχρόνως, το κράτος αποστέλλει εκλογικό υλικό και ψηφοδέλτια επί ερωτήματος, που ενώ όλοι αποδέχονται ως ανύπαρκτο πλέον εξακολουθούν να συζητούν και να ερίζουν δημοσίως επ’ αυτού. Ταυτοχρόνως, υπόγεια αλλά εμφανώς η κοινωνία διαιρείται και διχάζεται τη στιγμή, που η ελάχιστη φρόνηση επιβάλλει ενότητα και αλληλεγγύη, ο διχασμός της δε εντείνεται από το αν την επόμενη εβδομάδα θα ανοίξουν οι Τράπεζες ή όχι. Αυτά συμβαίνουν και αυτά συγκροτούν τις συνθήκες και το περιβάλλον διεξαγωγής του προκηρυχθέντος αριστοφανικού δημοψηφίσματος της 5.7.2015. Το εκλογικό σώμα έχει πολλές επιλογές. Ενδεχομένως, η πιο σοβαρή, η πιο αριστερή και η πιο ελευθεριακή να είναι η ομαδική αποχή από την καρικατούρα της επόμενης Κυριακής. Μια άλλη επιλογή είναι ο καθείς με τη φαντασία του και τη λογική του να κατασκευάσει επί χάρτου το περιεχόμενο του ψηφοδελτίου που θα ρίξει στην κάλπη. Για παράδειγμα ΝΑΙ ή ΌΧΙ στην Ευρώπη; ΝΑΙ ή ΌΧΙ στο ευρώ; Με τους άλλους ή μόνοι μας; κλπ.
Η κοινωνία των πολιτών αυτή τη φορά πρέπει να αντισταθεί. Μόνον έτσι θα περάσουμε επιτέλους ένα όμορφο κυριακάτικο βράδυ, βλέποντας και ακούγοντας το πολιτικό προσωπικό να αναλύει βαθυστόχαστα την εκλογική μας συμπεριφορά. Να είστε σίγουροι ότι στην ανάλυση αυτή όλοι θα λένε τα ίδια φληναφήματα. Αυτή τη φορά δεν πρέπει να μασήσουμε. Τους είδαμε πλέον όλους και τα είδαμε όλα. Πρέπει οι πολιτικοί και τα κόμματα να φοβηθούν επιτέλους ότι ξυπνήσαμε, ώστε να σοβαρευτούν. Μόνον έτσι, τα κόμματα θα καταστούν και πάλι πολιτικά υποκείμενα εφεύρεσης του κοινού καλού και υπηρέτησης του συμφέροντος του ελληνικού λαού, που δεν συγκροτείται από εμάς, τους παρόντες και τους εφήμερους αλλά από τα έτοιμα να αναπαραχθούν ωάρια και σπερματοζωάρια της παρούσας γενιάς. Μόνον έτσι θα επανέλθουμε στην πολιτική και μόνον με τον τρόπο αυτό θα σαπίσει και θα μαραθεί το σκουλήκι του φασισμού που με την ευκαιρία της κρίσης και της ανικανότητας των δημοκρατικών κομμάτων εισήλθε και σαπίζει τα έδρανα του ελληνικού κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου