ΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ.

ΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ.
    Εδώ και 35 χρόνια έχει αρχίσει να συντελείται, μια εγκληματική πολιτική κατά των Ελλήνων αγροτών, κτηνοτρόφων, ένας τεράστιος  βιασμός ενάντια στην Ελληνική ύπαιθρο. Ένα σχέδιο που ήταν καλά μελετημένο, οργανωμένο και δυστυχώς τα θύματα έπεσαν εύκολα, στο βωμό του εύκολου και τσάμπα χρήματος.
    Η κυβέρνηση της μεγάλης αλλαγής, του ΠΑΣΟΚ το 1981, αντί να ενώσει τις περιφέρειες, να αναπτύξει την ύπαιθρο, τον πρωτογενή τομέα, έβαλε τη χώρα μας στις παλιές ράγες  του τραίνου, ενώ με μια άλλη πολιτική, θα μπορούσε να είναι επάνω στο σύγχρονο τραίνο των τροφίμων. 
     Η αγροτική παιδεία, η αισθητική της υπαίθρου, χάθηκε από το  τσιμέντο, την  κακογουστιά, την αστυφιλία, γνωρίζοντας τον εμπαιγμό , την ταπείνωση.
     Έδινε επιδοτήσεις στους αγρότες, με την προϋπόθεση να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους. Στους αμπελουργούς, έταζαν λεφτά , αφού ξεριζώσουν τα αμπέλια τους, την ίδια τους την παραγωγή, ένα κομμάτι του εαυτού τους. 
      Στη συνέχεια ήρθαν οι κτηνοτρόφοι, τους έδιναν επιδοτήσεις για να καταστρέψουν το ζωικό τους βασίλειο..
      Στους ψαράδες για να καταστρέψουν τις ψαρόβαρκες. Όλοι γλυκάθηκαν , τσίμπησαν, καλόμαθαν, τα χωράφια έμειναν χέρσα , έρημα, η αστυφιλία σημείωσε αλματώδη αύξηση, όλοι στράφηκαν στα αστικά κέντρα, για να βρουν τον παράδεισο, το
μεγάλο όνειρο, για μια καλύτερη ζωή. Οι περισσότεροι βρήκαν δουλειές όχι παραγωγικές, αλλά παροχής υπηρεσιών, το μπαλόνι όμως τώρα έσκασε, ευτυχώς που οι παππούδες πίσω έμειναν και ένα μεγάλο μέρος των συντάξεων, διοχετεύεται στην πόλη, για να συντηρηθούν οι λεγόμενοι αστοί. Μαζί με τις πενιχρές συντάξεις φθάνουν και οι επιδοτήσεις. 
    Οι επιδοτήσεις ουσιαστικά  δεν επενδύθηκαν  στα χωράφια. 
    Εδώ το κράτος ήταν και είναι απών, όσων αφορά τον ορθολογικό και σωστό καταμερισμό των επιδοτήσεων από την Ε.Ε.  Το τσάμπα χρήμα, οδήγησε τις παραγωγικές τάξεις, στα καφενεία, τα κοπάδια στα σφαγεία, τα κούρβουλα από τους ευλογημένους αμπελώνες μας στα τζάκια. Οι επιδοτήσεις φαγώθηκαν σε πολυτελή αυτοκίνητα, σε ένα νέο μικροαστικό τρόπο ζωής. Οι ξένοι έτριβαν τα χέρια τους από χαρά, οι Γερμανοί μας πωλούσαν ακριβά αυτοκίνητα , ηλεκτρικές συσκευές, οι Ολλανδοί γάλατα, κρέατα, βούτυρο, τυριά, οι Φιλανδοί με τους σουηδούς τεράστιες ποσότητες ψαριών, οι Γάλλοι πανάκριβα κρασιά, σε μια χώρα ηλιόλουστη, που θα μπορούσε να παράγει τα καλύτερα κρασιά στο κόσμο, όπως μας εξυμνεί και ο ΟΜΗΡΟΣ στην ΙΛΙΑΔΑ για τα υψώματα της Πύλου. Κερδισμένοι βρέθηκαν οι Ισπανοί και οι Ιταλοί γιατί καταφέραμε να  εισάγουμε το λάδι τους. 
    Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ 3-4 δεκαετίες έταζαν τα πάντα για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους, διέλυσαν  τον αγροτικό τομέα, ο ιδρώτας των αγροτών πήγε στράφι στις λεγόμενες χωματερές. Εδώ στην Πυλία , μια περιοχή ευλογημένη από το Θεό και την μητέρα φύση, που θα μπορούσε  να είναι το περιβόλι του παραδείσου, έμεινε μόνο στην μονοκαλλιέργεια της ελιάς, γιατί έσβησαν από τον χάρτη,
την μεγάλη αγροτική  βιομηχανία επιβάλλοντας την βιομηχανία  του τουρισμού.  Την γεωργία, την κτηνοτροφία, την βάλαμε σε δεύτερη μοίρα. Αναρωτιέμαι που πήγαν τα χιλιάδες στρέμματα που καλλιεργούσαν και παρήγαγαν κάθε είδους προϊόντα. Έτσι η χώρα μας έχασε το πιο σημαντικό παιχνίδι στην ιστορία της, των τροφίμων , της πρωτογενούς παραγωγής.
    Ήρθε η ώρα του λογαριασμού για τους αγρότες, γιατί η πολιτεία ήταν απούσα, δεν τους συμβούλεψε με σχέδιο, τι να καλλιεργήσουν , τι σπόρους, να φυτέψουν κλπ.
     Η ήττα της υπαίθρου, έχει την αιτία της στην πολιτική, ο μεγάλος ένοχος, είναι οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
     Δεκάδες γεωπόνους, θα έπρεπε να προσλάβει το υπουργείο γεωργίας και να τους έχει όλη μέρα στα χωράφια , στις καλλιέργειες, να είναι οι σύμβουλοι των αγροτών μας, καταπολεμώντας με αυτό τον τρόπο και την ανεργία στο κλάδο των γεωπόνων. Γιατί την Ελληνική ύπαιθρο, αυτή τη στιγμή να την καλλιεργούν μετανάστες και να μην κάνουν ειδικά προγράμματα για τα χιλιάδες άνεργα Ελληνόπουλα που βρίσκονται πολλές ώρες στις καφετέριες χωρίς να παράγουν τίποτα. Χιλιάδες τόνοι εσπεριδοειδών πάνε στη χωματερή κάθε χρόνο, γιατί το κράτος δεν τα αγοράζει και να τα προσφέρει σαν χυμό στα σχολεία και σε τόσα άλλα ιδρύματα.
      Είναι παράλογο να δίνονται επιδοτήσεις , για περιουσίες εγκαταλελειμμένες,  για προϊόντα που σαπίζουν στο χωράφι, για  γη που έχει λογγόσει. Δεν είναι δυνατόν να μην ελέγχετε ο προορισμός των επιδοτήσεων, γιατί τα χρήματα αυτά πρέπει να πηγαίνουν στο χωράφι, για ανάπτυξη της παραγωγής.
       Με τις επιδοτήσεις θα έπρεπε να είχαμε <<χτίσει την ύπαιθρο>>. Να ξαναζωντανέψουμε τον αγροτικό χώρο, την μεγάλη αυτή βιομηχανία, την ραχοκοκαλιά της χώρας μας, να αποκαταστήσουμε το οικοσύστημα της υπαίθρου, σε όλα τα συστατικά του.
       Ζούμε σε ένα ευλογημένο τόπο από τη φύση και το Θεό, οι αγρότες μας μπορούν με την βοήθεια της πολιτείας, να παράγουν τα πάντα, να μειώσουμε τις εισαγωγές μας, να αυξήσουμε τις εξαγωγές.
       Να γιατί οι αγρότες είναι στους δρόμους, γιατί τώρα τους ήλθε ο λογαριασμός, κάτι που αν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, είχαν ακολουθήσει μια αναπτυξιακή αγροτική πολιτική , με στόχο την περιφερειακή ανάπτυξη, οι δρόμοι δεν θα είχαν τα λεγόμενα μπλόκα των αγροτών.
    Οι αγρότες τώρα απαιτούν εκτός από όλα τα άλλα, ένα μεγάλο συγγνώμη από τις διευθύνουσες ομάδες  των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης και όχι μόνο αυτό, να αποχωρήσουν και από το δημόσιο βίο. 
    Οι αγρότες μας πρέπει να προσέξουν σε ποιους απευθύνουν τα αιτήματα τους; Από ποιους διεκδικούν; Από μια κυβέρνηση οι οποία για να τους δώσει απάντηση πρέπει πρώτα να συνεννοηθεί με τους δανειστές;; το παρόν κοινοβούλιο δεν είναι σε θέση να δώσει λύση σε οποιοδήποτε αίτημα του κλάδου. Το κίνημα των αγροτών πρέπει να πάρει ευρωπαϊκή διάσταση, να απευθυνθεί στις Βρυξέλλες, με μοναδικό αίτημα την<< αγροφιλία>>, για να δοθεί μια συνολική λύση και να μην μείνει μόνο στο φορολογικό και ασφαλιστικό.  
      Ο ΟΓΑ έχει την δυνατότητα να παραμείνει ένας αυτοτελής οργανισμός, με την προϋπόθεση να μικρύνει τελείως  η ψαλίδα, των τιμών από το χωράφι, στο ράφι, και όταν θα πάψουμε να εισάγουμε κρέας, φρούτα, λαχανικά, αυγά, κ.λ.π.
από το εξωτερικό .Γιατί είμαστε μια χώρα που έχει την δυνατότητα να γίνει αυτάρκης στο χώρο των τροφίμων.   
    Το κίνημα των αγροτών,  πρέπει να έχει κεντρικότητα κοινωνική και πολιτική. Σαν νέο κίνημα πρέπει να εκφράσει μια συνολικότητα, μια καθολικότητα, στην Ευρώπη αναδεικνύοντας το σε ένα μεγάλο ζήτημα περιφερειακής ανάπτυξης, γιατί περί αυτού πρόκειται. Αν μείνει περιορισμένο μόνο στη μερικότητα του θα ηττηθεί.
           ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ          (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ.
      03—02—2016         6937128163.