Αρχισε σήμερα η σχολική χρονιά…..
-Εύχομαι η πραγματική γνώση στο σχολείο να χτίζει το μάρμαρο της αλήθειας, και να γκρεμίζεις την αχεροπλιθιά του ψέματος.
-Εύχομαι, η παιδεία να μη ταξινομηθεί, γιατί δεν μπορούν να σπέρνουν ρήματα και να ζητούν να θερίσουν στάχυα.
...
-Εύχομαι η πραγματική γνώση στο σχολείο να χτίζει το μάρμαρο της αλήθειας, και να γκρεμίζεις την αχεροπλιθιά του ψέματος.
-Εύχομαι, η παιδεία να μη ταξινομηθεί, γιατί δεν μπορούν να σπέρνουν ρήματα και να ζητούν να θερίσουν στάχυα.
...
-Εύχομαι να μην λογαριάζουν το σχολειό σαν επένδυση ανάμεσα στις άλλες, έστω και την πιο σημαντική, γιατί θα συνεχίζουμε να τελούμε σε σύγχυση φρενών. Έτσι, ώστε να μπερδεύουμε το ψάρι με τον ψαρά που το ψάρευε.
-Εύχομαι οι καθημερινές πράξεις να ζωγραφίζουν την παιδεία και το πολιτισμό των ελλήνων και να προετοιμάζουν…… τον αυριανό ταξιτζής να μην κλέβει τον Τουρίστα, τους αυριανούς επαγγελματίες να διατηρούν τους επαγγελματικούς χώρους καθαρούς και να μην ζωντανεύουν τους στάβλους του παλιού Αυγεία.
-Εύχομαι τον αυριανό πολίτη να μπορεί να πάει στον κρεοπώλη και να του πει, δώσε μου ένα κιλό κρέας από «μήλο» και ο αυριανός κρεοπώλης να ξέρει ότι το αρνί στ ̓ αρχαία το λέγανε "μήλο"».
-Εύχομαι, η παρούσα σχολική χρονιά να μην δημιουργήσει μαθητές πιστόνια- μπιέλες της καπιταλιστικής μηχανής, και στρατιωτάκια στις κομματικές στρούγκες, αλλά από την μια, πολεμιστές με ανθρωπισμό, ενάντιοι στο ψέμα, στην υποκρισία, στο σκεπασμένο περίγελο, στη δυσπιστία, στην ανασφάλεια, στη συμπεριφορά του <πολιτικάντη> κλόουν και από την άλλη συλλογικά να ξεσκεπάζουν την οργάνωση των δημόσιτων <προσωπικοτήτων> από καουτσούκ και νάιλον.
-Εύχομαι, ο δάσκαλος νά ‘ναι η δύναμη, πράξη ο μαθητής, και το σχολειό γιορτή.
Καλή χρονιά, με υγεία και με «Discimus vitae» ( θα ειπεί πως κάθε γνώση που περνάμε στο παιδί, και κάθε δεξιότητα που του αναπτύσσουμε είναι αποφάσεις δεμένες με την πραγματικότητα όπως το νύχι με το κρέας).
ΥΓ: Οι ευχές μου στηρίζονται στις σκέψεις για την Ελληνική Παιδεία που δίδαξε ο δάσκαλος Λιαντίνης.
Αλιευμένο από το Facebook
-Εύχομαι οι καθημερινές πράξεις να ζωγραφίζουν την παιδεία και το πολιτισμό των ελλήνων και να προετοιμάζουν…… τον αυριανό ταξιτζής να μην κλέβει τον Τουρίστα, τους αυριανούς επαγγελματίες να διατηρούν τους επαγγελματικούς χώρους καθαρούς και να μην ζωντανεύουν τους στάβλους του παλιού Αυγεία.
-Εύχομαι τον αυριανό πολίτη να μπορεί να πάει στον κρεοπώλη και να του πει, δώσε μου ένα κιλό κρέας από «μήλο» και ο αυριανός κρεοπώλης να ξέρει ότι το αρνί στ ̓ αρχαία το λέγανε "μήλο"».
-Εύχομαι, η παρούσα σχολική χρονιά να μην δημιουργήσει μαθητές πιστόνια- μπιέλες της καπιταλιστικής μηχανής, και στρατιωτάκια στις κομματικές στρούγκες, αλλά από την μια, πολεμιστές με ανθρωπισμό, ενάντιοι στο ψέμα, στην υποκρισία, στο σκεπασμένο περίγελο, στη δυσπιστία, στην ανασφάλεια, στη συμπεριφορά του <πολιτικάντη> κλόουν και από την άλλη συλλογικά να ξεσκεπάζουν την οργάνωση των δημόσιτων <προσωπικοτήτων> από καουτσούκ και νάιλον.
-Εύχομαι, ο δάσκαλος νά ‘ναι η δύναμη, πράξη ο μαθητής, και το σχολειό γιορτή.
Καλή χρονιά, με υγεία και με «Discimus vitae» ( θα ειπεί πως κάθε γνώση που περνάμε στο παιδί, και κάθε δεξιότητα που του αναπτύσσουμε είναι αποφάσεις δεμένες με την πραγματικότητα όπως το νύχι με το κρέας).
ΥΓ: Οι ευχές μου στηρίζονται στις σκέψεις για την Ελληνική Παιδεία που δίδαξε ο δάσκαλος Λιαντίνης.
Αλιευμένο από το Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου