¨Ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού Ελληνισμού¨

 

Άρθρο του Προέδρου της ΛΕΣΧΗΣ ΑΞ/ΚΩΝ Λ.Σ. Αντιναυάρχου Λ.Σ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Πελοπίδα Επιτιμ. Α΄ Υπαρχηγού Λ.Σ.

¨Ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού Ελληνισμού¨

Τον Σεπτέμβριο του 2022 κορυφώνονται οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή και την εξόντωση των ελληνικών πληθυσμών του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ένα φοβερό σχέδιο των Νεότουρκων κατά το οποίο οι εθνικές μειονότητες και προπάντων οι Έλληνες και οι Αρμένιοι έπρεπε να φονευθούν ή να αφομοιωθούν καθώς είχαν αποκτήσει μεγάλη οικονομική και κοινωνική δύναμη.

Επίκεντρο η ελληνικότατη ¨ΣΜΥΡΝΗ¨.

Είναι δε απερίγραπτες οι σκηνές του ξεριζωμένου και εξαθλιωμένου λαού που έντρομος συγκεντρώνεται στην προκυμαία της Σμύρνης και προσπαθεί να βρει τρόπο να ταξιδέψει για την Ελλάδα υπό την πίεση, την βία και την σφαγή από τους Τσέτες. Αποκορύφωμα αυτών των τραγικών γεγονότων είναι το μαρτύριο του Εθνο ιερομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, με χιλιάδες Έλληνες κληρικούς και προκρίτους να απαγχονίζονται και ο άμαχος και μάχιμος πληθυσμός να βρίσκουν τον θάνατο με απάνθρωπα βασανιστήρια.

Ας αφήσουμε κάποιες μαρτυρίες να ζωντανέψουν μπροστά μας.

Ο Τζων Χόρτον (Υποπρόξενος των Η.Π.Α.) αναφέρει : ¨εκείνους τους άμοιρους που πήγαιναν να σκαρφαλώσουν πιασμένοι από την αλυσίδα της άγκυρας, οι ναύτες των συμμαχικών πλοίων από πάνω τους έσπρωχναν κάτω με κοντάρια, ακόμα και βραστό νερό τους έχυναν¨. Και συνεχίζει ¨ότι όλες αυτές οι σφαγές θα είχαν αποτραπεί αν οι συμμαχικές δυνάμεις που στάθμευαν στο λιμάνι της Σμύρνης, έδιναν στον Κεμάλ να καταλάβει με μία κουβέντα τους να σταματήσει το κακό, τις βιαιότητες και τις σφαγές. Δυστυχώς υπήρξε η σιωπηρή αποδοχή της σφαγής εκ μέρους των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης¨.

Αξιομνημόνευτη ήταν ωστόσο η στάση του φιλόπατρη Πλοιάρχου –Κυβερνήτη του θωρηκτού ¨ΚΙΛΚΙΣ¨ ο οποίος παρά τα μηνύματα προς τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδος για αποστολή πλοίων χωρίς να λάβει καμία απάντηση. Κατόπιν τούτου, συγκεντρώνει ένα στολίσκο με (26) εμπορικά πλοία και βάζει πλώρη από Μυτιλήνη για την Σμύρνη και σώθηκαν (250.000) ψυχές.

Παρόμοιες βιαιότητες και σφαγές εκτυλίχθηκαν και σε άλλες μικρασιατικές πόλεις.

Ο επίλογος του δράματος ήταν η Σύμβαση της Λωζάννης τον Ιανουάριο του 1923, όπου υπήρξε η ανταλλαγή των πληθυσμών: 1.500.000 Έλληνες εγκαταλείπουν τις πατρογονικές τους εστίες, ενώ από την Ελλάδα μετέβησαν 500.000 μουσουλμάνοι.

Ο μικρασιατικός χώρος που υπήρξε κοιτίδα του Ελληνικού πολιτισμού καταδικάσθηκε σε ερήμωση.

Ο Ελληνισμός εγκατέλειψε τη γη του, εκεί όπου έλαμψε ως φωτεινός αστέρας ανάμεσα σε βάρβαρους λαούς και οδηγήθηκε δέσμιος, γεμάτος συντρίμμια  έξω από τα όρια του. Όμως συνέχισε να παράγει πολιτισμό. ¨Οι νεκροί είναι αθέατοι, αλλά δεν είναι απόντες¨.  Να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας και να ακούσουμε το μήνυμα τους, για να στοιχήσουμε σε αυτό την Εθνική μας πορεία, γιατί μόνο έτσι θα ορθοποδήσουμε ως λαός.

¨Αιωνία η μνήμη των ψυχών της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικρασιατικής Καταστροφής 1922¨.