Το μετεκλογικό σταυρόλεξο

Ποια είναι τα σενάρια της επόμενης μέρας Από τις 7.00 σήμερα το πρωί άνοιξαν οι κάλπες στη Μεσσηνία και οι πολίτες προσέρχονται για να αναδείξουν το κόμμα της αρεσκείας τους. Σ’ αυτές τις εκλογές, κατά τα φαινόμενα, τα δύο παραδοσιακά μεγάλα κόμματα της μεταπολίτευσης, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, θα χάσουν μεγάλο μέρος της δύναμής τους, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι δε θα μπορέσουν να διαμορφώσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας, που θα οδηγήσει τη χώρα για το επόμενο διάστημα. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι και οι παρεμβάσεις από τους δανειστές εταίρους. Δεν είναι τυχαίο ότι την Παρασκευή, τόσο το ΔΝΤ όσο και στελέχη κυβερνήσεων της Ευρωζώνης, έκαναν την δική τους παρέμβαση για τις εκλογές στη χώρα μας. Ακόμη και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών εμφανίστηκε, για άλλη μια φορά, με μεγάλο θράσος και είπε: «Αν οι Έλληνες στις εκλογές της Κυριακής εκλέξουν μια πλειοψηφία η οποία δε δέχεται τις δεσμεύσεις, η Ελλάδα θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες». Η κρίσιμη επιλογή των ψηφοφόρων θα έχει να κάνει με την επικράτηση των «φιλοευρωπαϊκών» δυνάμεων ή την επικράτηση των αντιμνημονιακών δυνάμεων. Σύμφωνα με το Έθνος της Κυριακής, το πρώτο μέτωπο -πλην ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.- απλώνεται και προς τα αριστερά, όπου η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτή την επιλογή, και προς τα δεξιά, προς τη ΔΗΣΥ της Ντόρας Μπακογιάννη και τη Δράση του Στέφανου Μάνου, που ακόμη κι αν δεν μπουν στη Βουλή, ασκούν επιρροή με τις ψήφους που θα έχουν πάρει. Οι συσχετισμοί που θα προκύψουν από την κάλπη θα είναι κρίσιμοι, ειδικά εάν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία. Όπως αναφέρει η «Καθημερινή» του Σαββάτου, εάν το πρώτο κόμμα κινείται σε σχετικά χαμηλά ποσοστά, το σενάριο των νέων εκλογών εντός ενός μήνα υποχωρεί σημαντικά και κατά τις διερευνητικές εντολές θα πρέπει να αναζητηθούν συγκλίσεις. Επίσης, σύμφωνα με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο», τα σενάρια της επόμενης ημέρας δείχνουν κυβέρνηση συνεργασίας, καθώς η Ν.Δ. δε δείχνει να αποκτά αυτοδυναμία, εκτός αν διαψεύσει τις δημοσκοπήσεις και περάσει κατά πολύ το 30%. Στην περίπτωση που η Ν.Δ. αγγίξει ποσοστά της τάξης του 27% - 28% και ανεξάρτητα από την είσοδο εννέα ή δέκα κομμάτων στη Βουλή, δεν υπάρχει δυνατότητα αυτοδυναμίας. Μπορεί, δηλαδή, το μπόνους των 50 εδρών να της δίνει υπερδιπλάσιο αριθμό εδρών από ό,τι στο ΠΑΣΟΚ -έστω κι αν η διαφορά τους κινηθεί σε χαμηλό ποσοστό-, αλλά θα υπολείπεται κατά πολύ των 151, με τις οποίες θα αποκτούσε οριακή πλειοψηφία, καθώς συγκεντρώνει 123 έδρες. Ενδεικτικό είναι πως η Ν.Δ. με ποσοστά που δεν ξεπερνούν το 30% δεν κερδίζει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ούτε αν η ψαλίδα από το ΠΑΣΟΚ διαμορφωθεί στις 8 μονάδες -αν συγκεντρώσει για παράδειγμα 26% έναντι 18% του ΠΑΣΟΚ-, ακόμη και στην περίπτωση όπου το ποσοστό των κομμάτων που δε θα μπουν στη Βουλή φτάσει παράλληλα το 9%. Κυβέρνηση συνεργασίας προκύπτει ακόμη κι αν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ διαμορφωθούν αθροιστικά στο 40%. Έτσι, με τη Ν.Δ. να λαμβάνει 24% και το ΠΑΣΟΚ 16%, τα δύο κόμματα κατορθώνουν να έχουν 157 έδρες, κατακτώντας έστω και ισχνή πλειοψηφία. Σε ένα συνολικό ποσοστό της τάξης του 42% θα είχαν 166 έδρες, ενώ με 44% οι έδρες τους θα έφταναν τις 171. Εκτός από το ποσοστό των κομμάτων που θα καταφέρουν να πιάσουν το 3% και να έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, καθοριστικός παράγοντας για το αποτέλεσμα θα είναι και η αποχή. Σύμφωνα με τους αναλυτές, τα υψηλά επίπεδα αποχής ευνοούν τα ποσοστά που θα πάρουν τα κόμματα και, άρα, μπορούν να μεταφραστούν σε περισσότερες έδρες για το πρώτο κόμμα, ενισχύοντας την πιθανότητα αυτοδυναμίας του.