Καλαμάτα-Ριζόμυλος ένας δρόμος ανάπτυξης και προόδου
Γράφει: Η Αντωνία Μπούζα
Ανάπτυξη χωρίς να αλλάξουμε τίποτα δεν υπάρχει.
Αυτό το ξέρει όλος ο κόσμος, αλλά προβληματίζομαι αν το ξέρουν στη Μεσσηνία.
Φορείς, εμπλεκόμενοι επενδυτές και λαός είναι σε μία συνεχή αντιπαλότητα σχετικά με το τι εννοεί ο καθ΄ένας ανάπτυξη.
Εδώ και αρκετά χρόνια που παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στον τόπο μου και τα τελευταία με την άλλη ματιά της πολιτικής, βλέπω ότι είναι σαν να μην πέρασε μία μέρα!
Πάλι η αιώνια πάλη των φορέων, των επενδυτών και του λαού συνεχίζει ουδόλως μειούμενη.
Έτσι δημιουργούνται ερωτηματικά για το ρόλο αιρετών εκπροσώπων του λαού, στο ότι πιθανόν συνειδητά συντηρούν αυτήν την ομιχλώδη κατάσταση για να μπορούν να παρεμβαίνουν στις εξελίξεις.
Σήμερα που ο λαός δοκιμάζεται από τις δυσκολίες και την οικονομική δυσπραγία και που αναζητούμε και την ελάχιστη χαραμάδα ανάπτυξης, συζητάμε φιλολογικά λες κι έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε κονδύλια για την πορεία έργων που θα δώσουν ανάσα στον τόπο μας.
Μιλώ για το Καλαμάτα-Ριζόμυλος, ένα έργο που θα δώσει προοπτική σε όλη τη Νότιο -Δυτική Μεσσηνία και θα ανακουφίσει και τους πολίτες που καθημερινά ταλαιπωρούνται.
Ο υπάρχον δρόμος είναι ένα δρόμος που δέχεται μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο και ιδιαίτερα το καλοκαίρι χαρακτηρίζεται από μεγάλη επικινδυνότητα, με επακόλουθα σοβαρά τροχαία ατυχήματα και πολλά θανατηφόρα.
Χρέος όλων μας είναι να σταματήσουμε αυτήν την κατάσταση και να εκμεταλλευτούμε όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ε.Ε. που έχουμε στη διάθεσή μας.
Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης στις 24.5.2009, παρών ήταν και ο σημερινός Δήμαρχος Μεσσήνης με την τότε ιδιότητα του Προέδρου της Ν.Ε.Υποδομών.
Άκουσε τις αιτιάσεις των κατοίκων της Μεσσήνης, δέχθηκε μάλιστα και τη μήνη πολλών εξ΄αυτών για τον αρχικό σχεδιασμό “κλειστού” δρόμου και έγινε ξεκάθαρη η βούληση της τοπικής κοινωνίας για “ανοικτό” δρόμο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αναφέρθησαν ξεκάθαρα.
Στις 26.6.2009 η αρμόδια Νομαρχιακή Επιτροπή Υποδομών, πήρε τελικά απόφαση για “ανοιχτό” δρόμο 4ιχνο με ισόπεδους κυκλικούς κόμβους και ορισμένο ύψος, που δε θα δημιουργεί περιβαλλοντικές αλλοιώσεις, αλλά θα υποδέχεται και κατάλληλα τα νερά.
Με αυτήν την απόφαση είχαν συμφωνήσει, τόσο ο τότε Δήμαρχος Μεσσήνης κ.Σπυρόπουλος, όσο και ο τότε Δήμαρχος Πεταλιδίου κ.Κουτσοδημτρόπουλος.
Σήμερα 4 χρόνια μετά κι ενώ βρισκόμαστε στο παρά πέντε να χαθεί η χρηματοδότηση από το κομμάτι του ΕΣΠΑ, μαθαίνουμε ότι στη μελέτη δεν έχουν ληφθεί υπόψη τα όσα είχαν συμφωνηθεί για την τροποποίησή της.
Εύλογη λοιπόν η απορία ,γιατί κάποιοι εμμένουν σε υλοποίηση δρόμου ταχείας κυκλοφορίας κόντρα στη βούληση της τοπικής κοινωνίας, αλλά και γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Μεσσήνης όλο αυτό το διάστημα δεν παρακολούθησαν την πορεία της ΜΠΕ δηλ. αν προχώρησε η αναθεώρησή της, με την ενσωμάτωση των προτάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης;
Επίσης ζήτημα εγείρει και η τακτική της Περιφερειακής Αρχής Πελοποννήσου. Δεν ξεκαθάρισε τη θέση της σχετικά με τη ΜΠΕ, αντιθέτως οι πρόσφατες δηλώσεις του κ.Τατούλη την περιέπλεξαν, ενώ η σκέψη να “πετάξει ” την καυτή πατάτα για μία ακόμη φορά στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, θυμίζει το τι έγινε με το λιγνίτη στη Φαλάνθη-Χωματερό .
Μετά από αυτούς τους χειρισμούς,εύλογα δημιουργούνται δεύτερες σκέψεις για το ρόλο της αιρετής Διοίκησης στην πορεία του τόπου, όταν σε μείζονα αναπτυξιακά ζητήματα, νίπτει τας χείρας της και δεν λαμβάνει ευθαρσώς θέση.
Το θέμα είναι, πως η μελέτη που χρηματοδότησε ο αείμνηστος Βασίλης Κωνσταντακόπουλος που είχε πάντα στην καρδιά του τη Μεσσηνία, αφέθηκε στο χρόνο και κινδυνεύει από τακτικισμούς, να μην υλοποιηθεί ο δρόμος “ανάσα” της Δυτικής Μεσσηνίας.
Παρά το αδιέξοδο, βασίζομαι στο ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού μας κ.Αντώνη Σαμαρά και στην ικανότητα του Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ.Μανώλη Αγγελάκα που έχει αναλάβει το χειρισμό της υπόθεσης.Ήδη προσπαθεί για την απεμπλοκή του θέματος μέσα στο ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα για να μη χαθεί το μέρος της χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ, αφού φυσικά αναθεωρηθεί η ΜΠΕ σύμφωνα με τα δίκαια αιτήματα της Μεσσήνης.
Αυτό το ξέρει όλος ο κόσμος, αλλά προβληματίζομαι αν το ξέρουν στη Μεσσηνία.
Φορείς, εμπλεκόμενοι επενδυτές και λαός είναι σε μία συνεχή αντιπαλότητα σχετικά με το τι εννοεί ο καθ΄ένας ανάπτυξη.
Εδώ και αρκετά χρόνια που παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στον τόπο μου και τα τελευταία με την άλλη ματιά της πολιτικής, βλέπω ότι είναι σαν να μην πέρασε μία μέρα!
Πάλι η αιώνια πάλη των φορέων, των επενδυτών και του λαού συνεχίζει ουδόλως μειούμενη.
Έτσι δημιουργούνται ερωτηματικά για το ρόλο αιρετών εκπροσώπων του λαού, στο ότι πιθανόν συνειδητά συντηρούν αυτήν την ομιχλώδη κατάσταση για να μπορούν να παρεμβαίνουν στις εξελίξεις.
Σήμερα που ο λαός δοκιμάζεται από τις δυσκολίες και την οικονομική δυσπραγία και που αναζητούμε και την ελάχιστη χαραμάδα ανάπτυξης, συζητάμε φιλολογικά λες κι έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε κονδύλια για την πορεία έργων που θα δώσουν ανάσα στον τόπο μας.
Μιλώ για το Καλαμάτα-Ριζόμυλος, ένα έργο που θα δώσει προοπτική σε όλη τη Νότιο -Δυτική Μεσσηνία και θα ανακουφίσει και τους πολίτες που καθημερινά ταλαιπωρούνται.
Ο υπάρχον δρόμος είναι ένα δρόμος που δέχεται μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο και ιδιαίτερα το καλοκαίρι χαρακτηρίζεται από μεγάλη επικινδυνότητα, με επακόλουθα σοβαρά τροχαία ατυχήματα και πολλά θανατηφόρα.
Χρέος όλων μας είναι να σταματήσουμε αυτήν την κατάσταση και να εκμεταλλευτούμε όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ε.Ε. που έχουμε στη διάθεσή μας.
Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης στις 24.5.2009, παρών ήταν και ο σημερινός Δήμαρχος Μεσσήνης με την τότε ιδιότητα του Προέδρου της Ν.Ε.Υποδομών.
Άκουσε τις αιτιάσεις των κατοίκων της Μεσσήνης, δέχθηκε μάλιστα και τη μήνη πολλών εξ΄αυτών για τον αρχικό σχεδιασμό “κλειστού” δρόμου και έγινε ξεκάθαρη η βούληση της τοπικής κοινωνίας για “ανοικτό” δρόμο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αναφέρθησαν ξεκάθαρα.
Στις 26.6.2009 η αρμόδια Νομαρχιακή Επιτροπή Υποδομών, πήρε τελικά απόφαση για “ανοιχτό” δρόμο 4ιχνο με ισόπεδους κυκλικούς κόμβους και ορισμένο ύψος, που δε θα δημιουργεί περιβαλλοντικές αλλοιώσεις, αλλά θα υποδέχεται και κατάλληλα τα νερά.
Με αυτήν την απόφαση είχαν συμφωνήσει, τόσο ο τότε Δήμαρχος Μεσσήνης κ.Σπυρόπουλος, όσο και ο τότε Δήμαρχος Πεταλιδίου κ.Κουτσοδημτρόπουλος.
Σήμερα 4 χρόνια μετά κι ενώ βρισκόμαστε στο παρά πέντε να χαθεί η χρηματοδότηση από το κομμάτι του ΕΣΠΑ, μαθαίνουμε ότι στη μελέτη δεν έχουν ληφθεί υπόψη τα όσα είχαν συμφωνηθεί για την τροποποίησή της.
Εύλογη λοιπόν η απορία ,γιατί κάποιοι εμμένουν σε υλοποίηση δρόμου ταχείας κυκλοφορίας κόντρα στη βούληση της τοπικής κοινωνίας, αλλά και γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Μεσσήνης όλο αυτό το διάστημα δεν παρακολούθησαν την πορεία της ΜΠΕ δηλ. αν προχώρησε η αναθεώρησή της, με την ενσωμάτωση των προτάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης;
Επίσης ζήτημα εγείρει και η τακτική της Περιφερειακής Αρχής Πελοποννήσου. Δεν ξεκαθάρισε τη θέση της σχετικά με τη ΜΠΕ, αντιθέτως οι πρόσφατες δηλώσεις του κ.Τατούλη την περιέπλεξαν, ενώ η σκέψη να “πετάξει ” την καυτή πατάτα για μία ακόμη φορά στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, θυμίζει το τι έγινε με το λιγνίτη στη Φαλάνθη-Χωματερό .
Μετά από αυτούς τους χειρισμούς,εύλογα δημιουργούνται δεύτερες σκέψεις για το ρόλο της αιρετής Διοίκησης στην πορεία του τόπου, όταν σε μείζονα αναπτυξιακά ζητήματα, νίπτει τας χείρας της και δεν λαμβάνει ευθαρσώς θέση.
Το θέμα είναι, πως η μελέτη που χρηματοδότησε ο αείμνηστος Βασίλης Κωνσταντακόπουλος που είχε πάντα στην καρδιά του τη Μεσσηνία, αφέθηκε στο χρόνο και κινδυνεύει από τακτικισμούς, να μην υλοποιηθεί ο δρόμος “ανάσα” της Δυτικής Μεσσηνίας.
Παρά το αδιέξοδο, βασίζομαι στο ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού μας κ.Αντώνη Σαμαρά και στην ικανότητα του Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ.Μανώλη Αγγελάκα που έχει αναλάβει το χειρισμό της υπόθεσης.Ήδη προσπαθεί για την απεμπλοκή του θέματος μέσα στο ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα για να μη χαθεί το μέρος της χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ, αφού φυσικά αναθεωρηθεί η ΜΠΕ σύμφωνα με τα δίκαια αιτήματα της Μεσσήνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου