ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ (ΔΕΝ) ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ"

 ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ (ΔΕΝ) ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ"


Στήνουμε με την ψήφο μας … τις εξέδρες των παρελάσεων!

 25/03
Το Ελλαδιστάν του 2012 είναι πάλι υποδουλωμένο, όχι για τετρακόσια, αλλά σίγουρα για πολλά χρόνια. Στο Δ.Ν.Τ., αλλά και στον εαυτό του! Βυθίζεται στην κρίση (κοινωνικο-οικονομική), χωρίς εθνική και ατομική κρίση [1] (νοητική παραγωγή και πράξη)!
Λες και έχει χαθεί κάθε ίχνος λογικής, ΤΑ ΠΑΝΤΑ παρερμηνεύτηκαν τριάντα οχτώ χρόνια τώρα, αλλά και συνεχίζουν να παρερμηνεύονται. Πολλά τα παραδείγματα:
Φταίνε και δεν πρέπει να γίνονται οι παρελάσεις (το ακούσαμε κι αυτό)! Ακούστηκε τώρα, ακόμα και από επίσημα χείλη. Έτσι θα σταματήσουν τα επεισόδια… «Πονάει χέρι, κόψει κεφάλι»! Δεν γίνονται, λένε, πουθενά αλλού στο (πολιτισμένο) κόσμο… Ψέματα! Παρελάσεις (όχι απαραίτητα για επίδειξη στρατιωτικής δύναμης, αλλά κυρίως για λόγους παράδοσης σε γιορταστικές επετείους προς ανάμνηση ενός αξιομνημόνευτου γεγονότος) σήμερα διεξάγονται διεθνώς και σε πολιτισμένες χώρες και πόλεις: στην Μόσχα στην επέτειο της λήξης του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, στα Σόφια στην επέτειο του Αγίου Γεωργίου στις 6 Μαΐου, στο Λονδίνο στα γενέθλια του Βρετανού Μονάρχη, στο Παρίσι στην Γαλλική εθνική εορτή στις 14 Ιουλίου, στην Άγκυρα στις 30 Αυγούστου και στις 29 Οκτωβρίου, στην Βιέννη αρχές Σεπτεμβρίου, στην Μαδρίτη στην εθνική εορτή στις 12 Οκτωβρίου, κ.ο.κ.
Φταίνε οι ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ και η ΕΥΡΩΠΗ, για τον κακό μας τον …οικονομικό καιρό! Φταίνε οι … επιδοτήσεις, που «αποκοιμήθηκαν» οι αγρότες μας, που «τις έφαγε» το ρουσφετολόϊ όλων των κυβερνήσεων (επιδοτήσεις της ψήφου και όχι της ανταγωνιστικότητας), που τις «κατασπάραξαν» οι συνεταιρισμοί αντί να … διώξουν τους μεσάζοντες, που «κατέρρευσαν» μαζί με … δρόμους, που δεν πήγαν στην υγιή επιχειρηματικότητα αλλά στην … επιχειρηματική ανηθικότητα…
Μας έφταιξαν το … πολυτονικό σύστημα, τα αρχαία ελληνικά, η … περισπωμένη και η δασεία… Ανακαλύψαμε πίσω από την συνέχεια δύο χιλιάδων χρόνων γραφής, πολλαπλά «τοξικά» ιδεολογικά, πολιτικά, ατομικά κατάλοιπα και καταφέραμε ένα … προγραμματισμένο – προμελετημένο αφελληνισμό. Ό,τι δεν κατόρθωσαν τα τετρακόσια χρόνια της σκλαβιάς στους Τούρκους, ούτε το ξερίζωμα από πανάρχαιες κοιτίδες του Mικρασιατικού, Ποντιακού και της Aνατολικής Pωμυλίας Eλληνισμού. Σήμερα ο πληθυσμός της Eλλάδας, ο κάτω των σαράντα ετών, δεν καταλαβαίνει να διαβάσει ούτε καν τον Pοΐδη ή τον Παπαδιαμάντη, και η αττική διάλεκτος ή η ποίηση της εκκλησιαστικής λατρείας του είναι … ξένη γλώσσα. Πρόκειται για πολιτισμικό εξανδραποδισμό…
Μας έφταιξε τα τελευταία τριάντα οχτώ χρόνια η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ μεταξύ ίσων, αλλά διαφορετικών ανθρώπων – πολιτών. «ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ» πλέον σήμερα! Ο Υδραυλικός ξέρει τα ίδια οικονομικά και νομικά με τον Οικονομολόγο και τον Νομικό! Όλοι ξέρουν τα πάντα και μπορούν τα πάντα… Όλοι είναι «λαμόγια», εάν καταφέρνουν να ξεχωρίσουν… Κάτι έκαναν παράνομο! Γι’ αυτό «ανέβηκαν», όχι γιατί μπορεί να προσπάθησαν, χωρίς να «γλύψουν» και να υποκύψουν! Το «μπράβο», ο κοινωνικός μισθός, δεν καταβάλλεται, σήμερα. Κανένας Καλός! Η τέλεια και απολυταρχική ισοπέδωση των πάντων, είναι εδώ! Βασικό χαρακτηριολογικό γνώρισμα της κρίσης!
Μας έφταιξε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, μας έφταιξαν οι ΘΕΣΜΟΙ, μας έφταιξε η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ!... Και μας φταίνε και σήμερα! Και είμαστε έτοιμοι να φτάσουμε στο άλλο άκρο! Να … γιαουρτώσουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ, όντας σε πραγματική ΚΡΙΣΗ – ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ, χωρίς (ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ) ΚΡΙΣΗ!
Και ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ, που επιβάλλει Η ΜΙΚΡΗΣ ΑΚΟΜΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ: Αλληλοσεβασμό και συλλείτουργο των δημοκρατικών Θεσμών, Συλλογική και Ατομική Ευθύνη και Νομιμότητα!
Ορθά σήμερα ο Ελληνικός Λαός νοιώθει προδομένος από τους εκπροσώπους του. Ορθά εξοργίζεται γιατί από το 1974 μέχρι σήμερα στην κυριολεξία έχουν αποδείξει περίτρανα την αποδοκιμασία τους, την περιφρόνηση τους και την χλεύη τους, σε όλα εκείνα που συμβολίζουν ή θυμίζουν η 28η Οκτωβρίου και η 25η Μαρτίου:
•Πούλησαν χυδαία και ωμά, στους διεθνείς τοκογλύφους, την ελευθερία, στην κυριολεξία βγαλμένη από τα κόκαλα χιλιάδων Ελλήνων τα ιερά

•Υπέταξαν και αλυσόδεσαν χειροπόδαρα σε ζυγό εξωφρενικού χρέους, παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα, μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν, να συντηρήσουν και να διατηρήσουν το πελατειακό κράτος της μανιασμένης ψηφολαγνείας, της ασύδοτης ρεμούλας και λωποδυσίας, της κοινωνικής αδικίας, του νεποτισμού και του ημετερισμού…
Ορθά σήμερα ο Ελληνικός Λαός θεωρεί ανήκουστο να ανεβαίνουν και να καμαρώνουν στις εξέδρες και να τιμώνται από την στρατευμένη και μαθητιώσα νεολαία, αυτοί που κατά πλειοψηφία είναι κατώτεροι του μέσου όρου, που εργάστηκαν για τον αφελληνισμό της παιδείας, απάλειψαν από τα σχολικά βιβλία του Δημοτικού τα ονόματα ηρώων αγωνιστών και προπαγάνδισαν τον ραγιαδισμό…
Ορθά ο Ελληνικός Λαός πιστεύει ότι δεν θα έπρεπε οι αντιπρόσωποι του να ανεβαίνουν σκαλοπάτια εξεδρών, όταν στην πολιτική κατέβηκαν πολύ χαμηλά, για να καμαρώνουν και να τιμηθούν, αντί να παρακολουθούν από το ίδιο πεζοδρόμιο με το Λαό τις παρελάσεις και να … προκαλούν (εάν μπορούν!) τον κόσμο να … σηκωθεί στα νύχια για να τους δει και να τους χειροκροτήσει…
ΟΙ ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ, ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ – «ΥΠΗΡΕΤΕΣ» ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ [2], ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ «ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, ΟΜΩΣ, ΟΙ ΜΟΝΟΙ! ΚΑΛΩΣ ή ΚΑΚΩΣ, ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ή ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ, συνυπεύθυνοι είναι και οι «Κυρίαρχοι Πολίτες», οι Αντιπροσωπευόμενοι! Εμείς!
Κακά τα ψέματα! Έχουμε τους «Ηγέτες που (ΔΕΝ) μας αξίζουν»! Έχουμε ευθύνη για την «λευκή εξουσιοδότηση» που τους παρέχουμε…
Στις παρελάσεις, που πρέπει να γίνονται, εάν χρειάζεται ως επίδειξη στρατιωτικής δύναμης, αλλά κυρίως για λόγους παράδοσης σε γιορταστικές επετείους προς ανάμνηση ενός αξιομνημόνευτου γεγονότος, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ! Ο ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΜΕΝΟΣ! ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ, ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΟΥ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ [3] ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΑΣ! ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ!
ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΑ ΑΝΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ! ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΡΑΞΗ ΜΑΣ, ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ! ΜΑΣ ΒΥΘΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ…
Ας πάρουμε την τύχη της Ελλάδας στα χέρια μας! Εμείς οι «απλοί» Έλληνες! Ο «Κυρίαρχος Λαός»! Ας αλλάξουμε, το συντομότερο, ό,τι μας πληγώνει και μας προσβάλλει! Ας ανεβάσουμε … στις εξέδρες ό,τι πραγματικά μας εκπροσωπεί! Ό,τι και όποιους πραγματικά μας τιμούν! Αλλιώς, θα είμαστε άξιοι της τύχης μας!
[1] Πράξη νοητική με την οποία ο νους αποφαίνεται για κάποια «σχέση» προσώπων, ιδιοτήτων, πραγμάτων, καταστάσεων, εννοιών και διατυπώνει σχετική πρόταση κρίσης (απόφανση), που μπορεί να επαληθευτεί ή να διαψευστεί στην πράξη (και επιδέχεται το χαρακτηρισμό «αληθής» ή «ψευδής»). Η απόφανση αυτή δεν είναι απλή αναμετάδοση πληροφορίας που έχει εγγραφεί στη μνήμη, είναι κάτι καινούργιο, είναι νοητική παραγωγή και έκφραση του προσώπου, το οποίο διατυπώνει την κρίση. Αυτή μπορεί να διατυπωθεί με κατηγορηματική βεβαιότητα ή ως δυνατότητα - πιθανότητα ή ως λογική αναγκαιότητα· και αντίστοιχα ονομάζεται : κρίση κατηγορική, προβληματική, αποδεικτική.
[2] Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου κυβερνούν οι αντιπρόσωποι του λαού. Ο λαός μπορεί και εκλέγει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αναλόγως με τον ακριβή τύπο του πολιτεύματος, πρόεδρο, πρωθυπουργό, βουλευτές κλπ. Οι αντιπρόσωποι ασκούν είτε την εκτελεστική, είτε τη νομοθετική εξουσία. Οι εκλογές ανάδειξης αντιπροσώπων αποτελούν συνήθως την κύρια μέθοδο συμμετοχής των πολιτών στη λήψη αποφάσεων, σε αντιδιαστολή με την άμεση δημοκρατία.
[3] Ο όρος Θεσμός προέρχεται από το ρήμα τίθημι. Αυτό που έχει τεθεί, και ισχύει ως δίκαιο. Φέρεται με κύρια σημασία ως κανόνας Δικαίου, Νόμος. Επίσης φέρεται και ως σύστημα το οποίο δημιουργεί ηθική και νομική κατάσταση π.χ. ο θεσμός της οικογένειας. Στο πληθυντικό φέρεται ως σύνολο θεμελιωδών καταστάσεων νόμου π.χ. Οι πολιτικοί θεσμοί, τα κοινοβουλευτικά θέσμια, οι εκκλησιαστικοί θεσμοί.