Καλό βόλι σε όλους!

Ανθολογία από τα φυλλάδια των υποψηφίων και οι Μαυρογιαλούροι… Πολλοί, εκτιμούμε, θα ξύπνησαν σήμερα με άγχος. Πολλοί θα αισθάνονται ότι έχουν το χρέος απέναντι στον εαυτό τους να πάνε στην κάλπη, να τιμωρήσουν και ταυτόχρονα να χαράξουν μια καινούργια πορεία. Όμως, δεν έχουν κατασταλάξει σε ποιο κόμμα και σε ποιους υποψηφίους να δώσουν την ψήφο τους. Είναι πραγματικά ένα βαρύ άγχος αυτό. Θα λέγαμε, εάν έχετε ακόμη καιρό, ρίξτε μια ματιά στα φυλλάδια των κομμάτων και των υποψηφίων και ίσως βοηθηθείτε. Ή μάλλον σίγουρα θα βοηθηθείτε, γιατί καλύτερο αγχολυτικό από αυτά που γράφουν κάποιοι υποψήφιοι στα φυλλάδιά τους δεν υπάρχει. Το πιο κορυφαίο φυλλάδιο, από όσα έπεσαν στα χέρια μας, είναι αυτό του Χρήστου Βασιλόγιαννη, υποψήφιου βουλευτή του ΛΑΟΣ.   Είναι αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού εν αποστρατεία και υπόσχεται ότι, εάν εκλεγεί, τη βουλευτική του αποζημίωση θα την προσφέρει για να γίνουν… πρωτοποριακά και μεγάλου συμβολισμού έργα, όπως: «Τοποθέτηση αρδευτικού δικτύου για την άρδευση πρασίνου που θα φυτευτεί στα πλαίσια της αναβαθμίσεως του χώρου της Πηγάδας του Μελιγαλά»! Επίσης, με τα χρήματα που θα παίρνει από τη Βουλή θα κατασκευάσει «ένα δημοτικό Πολυχώρο στη γειτονιά μου, στη μνήμη του συμπατριώτη μας Ιωάννη Ηλ. Λαδά». Η πιο κορυφαία υπόσχεση, όμως, είναι η εξής: «Θα προσφέρω στους πιστούς διάφορα εδέσματα σε μικρές συνευρέσεις μετά τη Θεία Λειτουργία διαφόρων Θρησκευτικών Εορτών όλου του Νομού Μεσσηνίας, προκειμένου να ξαναενώσω ένα κομμάτι της κοινωνίας μας, που το έχει τόσο πολύ ανάγκη»! Να μια κορυφαία έμπνευση, ώστε οι Μεσσήνιοι να γίνουμε μια οικογένεια και να αρχίσουμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον… Μη μου πείτε, λοιπόν, ότι διαβάζοντας τέτοια φυλλάδια δε θα νιώσετε καλύτερα, έστω και ας μην πάρετε, τελικά, την απάντηση για το ποια είναι η καλύτερη επιλογή που έχετε να κάνετε, όταν βρεθείτε επάνω από την κάλπη.   Υπάρχουν και υποψήφιοι που δεν τάζουν έργα, αλλά έχουν  άλλα χαρίσματα, είναι στοχαστές. Και σήμερα η πολιτική έχει πολύ μεγάλη ανάγκη το στοχασμό, ώστε να εμπνεύσει και να κερδίσει και πάλι τον πολίτη. Θα λέγαμε ότι ο πιο στοχαστικός υποψήφιος αυτών των εκλογών είναι ο Ευστράτιος Καλογερέας, από το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Γράφει στο φυλλάδιό του: «Η όποια μέση ανθρώπινη δυνατότητα, επαρκούς, συνειδητοποίησης του παρόντος, και θεμιτής (εύλογης, αληθοφανούς) “πρόγνωσης” του μέλλοντος, βρίσκεται κρυμμένη στην αντίστοιχη επίγνωση του παρελθόντος!!». Θεωρώ, από όσα γράφει ο Ευστράτιος Καλογερέας στο φυλλάδιό του, ότι πρόκειται για έναν «ψαγμένο» άνθρωπο με πνευματικές ανησυχίες, κάτι που σε καμία περίπτωση δε διακρίνει τους πολιτικούς. Ωστόσο, με στοχασμούς δε μαζεύονται ψήφοι, δεν κερδίζονται εκλογές. Δυστυχώς… Στα φυλλάδια των υποψηφίων οι λέξεις που «παίζουν» πάρα πολύ είναι η «πατρίδα» και η «ορθοδοξία». Ψάξτε, για παράδειγμα, το φυλλάδιο του υποψήφιου της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννη Αδαμόπουλου. Απορούμε, όμως, γιατί γίνεται τόση επίκληση της ορθοδοξίας; Κινδυνεύουμε τόσο πολύ από αλλόθρησκους και δεν το έχουμε καταλάβει; Είχαμε τη μεγάλη τύχη να πέσει στα χέρια μας το προεκλογικό φυλλάδιο ενός κοντοπατριώτη, που τα τελευταία χρόνια δεν πολυακούγεται, αλλά παραμένει ιδιαίτερη μορφή της πολιτικής, οι παροιμιώδεις φράσεις του οποίου έχουν γράψει ιστορία. Είναι ο Βύρων Πολύδωρας. «Ήρωάς μου πάντα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», γράφει ο Ολύμπιος πολιτικός, αποφεύγοντας πάντως να προτρέψει «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»… Και εμείς, αν ήμασταν υποψήφιοι, θα αποφεύγαμε μια τέτοια προτροπή. Στις κάλπες δεν πρέπει να πάμε με μίσος. Σαφώς πρέπει να τιμωρήσουμε αυτούς που ευθύνονται, χρειάζεται όμως η ψήφος μας να έχει και μια προοπτική. Ας σκεφθούμε καλά τι θέλουμε βαθιά μέσα μας. Να αλλάξουμε τους διαχειριστές με άλλους εντιμότερους και αποτελεσματικότερους; Να γκρεμίσουμε τον καπιταλισμό; Να απελευθερώσουμε εντελώς την οικονομία και να διώξουμε από παντού το κράτος; Αυτή τη φορά υπάρχουν κόμματα και υποψήφιοι που μπορούν να υπηρετήσουν κάθε μία από τις παραπάνω επιλογές. Νηφαλιότητα, λοιπόν, και καλό βόλι! Και κάτι τελευταίο: Σε αυτές τις εκλογές οι διάφοροι τοπικοί θεσμικοί παράγοντες πρόσεξαν τη στάση τους, υποστήριξαν μεν τα κόμματά τους, αλλά με κάποια δεοντολογία. Ευτυχώς, ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις παραγόντων που έπαιξαν με τα προβλήματα του κόσμου άσχημο παιχνίδι, που έταξαν ότι, εάν από αύριο αλλάξει η πολιτική κατάσταση, τότε και επικίνδυνοι δρόμοι θα αποκατασταθούν και ευνοϊκές πολεοδομικές αναθεωρήσεις θα γίνουν και βιολογικοί καθαρισμοί θα κατασκευαστούν… Τι να κάνουμε, από τον Μαυρογιαλούρο ή, πιο σωστά, τον Γκρούεζα ποτέ δε θα απαλλαγούμε… Καραμαχίλης