Eλλάδα και Κύπρος. Το Μεγάλο Φαγοπότι και οι πραγματικοί ένοχοι

03/26/2013

Στην πολιτική κανείς πρέπει να είναι ελαστικός, να παρακολουθεί, να καταγράφει, να συμμετέχει, να μαθαίνει, να είναι ψύχραιμος, έτσι ώστε όταν χρειαστεί, να μπορεί να προβλέψει σωστά και να πάρει τις σωστές αποφάσεις. Οι ισχυροί δύνανται να αλλάσσουν τις ισορροπίες σε τοπικό επίπεδο

ενώ οι αδύνατοι έχουν θεωρητικά ως μόνη διέξοδο, πλήν της “αυτοκτονίας”, μια νέα επιλογή με εγκατάλειψη παλαιοτέρων θέσεων, ιδεών και υποσχέσεων. Ακόμη και μiα λάθος επιλογή τους θα είναι πάντα ιστορικά δικαιολογημένη, αφού ο φόβος πολλές φορές οδηγεί στην παράνοια, στις φαντασιώσεις και φυσικά στο λάθος!

 Αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει από χώρες – ακέφαλα πτώματα όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος.

Το Ισραήλ επίσης, έντονα εξηρτημένο απο την Αμερικανική πολιτική που έχει αποτύχει στη Συρία, αντάλλαξε την Κυπριακή φιλία με..

ένα “συγγνώμη” στη Τουρκία και με μιά πρόσκληση της τελευταίας σε συζήτηση για την εκμετάλλευση της ΑΟΖ της Κύπρου, ενός κράτους που παραμένει υπό κατοχή.

Σημείο παρακμής… και ήταν κάτι που αναμενόταν (διαβάστε εδώ). Ηδη οι σχηματισμοί για τους οποίους μίλαγα εμφανίστηκαν. Ας είναι καλά ο Νετανιάχου ο “φίλος” και “έμπιστος” που δίνει προσκλήσεις…

 Τα πλυντήρια, το μεγάλο φαγοπότι, η σιωπή της Καμόρα, οι κλακαδόροι και τα κοιτάσματα…

 Τα “πλυντήρια” στην ΕΕ δεν είναι μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος, είναι και το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες χώρες. Ομως σε καμμία χώρα απο αυτές δεν έχει γίνει τόσο μεγάλο φαγοπότι από τις καταθέσεις και τη κακοδιαχείριση στις τράπεζες, όσο έχει γίνει στην Ελλάδα και τη Κύπρο τις δεκαετίες που πέρασαν.

 Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είχε σκοπό να καλύψει τα κλεμμένα απο αυτό το φαγοπότι, που γινόταν απουσία των καταθετών και των επενδυτών. Δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα ότι η Ελλάδα και η Κύπρος ήταν πλυντήρια διότι αποτελούσαν πόλους έλξεις κεφαλαίων. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι μέσα στις τράπεζες, έφαγαν εκεί ότι ερχόταν για ξέπλυμα και ότι άλλο υπήρχε… ακόμη και τα ντουβάρια.

 Στην Ελλάδα επιβλήθηκαν φόροι, μειώσεις μισθών και έγιναν μνημόνια για να καλυφθούν τα κλεμμένα και αγύριστα ώστε να συγκεντρωθεί ενα 9% σε ρευστό απο το σύνολο των καταθέσεων κάθε τράπεζας. Φυλακή δεν μπήκε όμως κανείς. Εδώ η Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρωζώνης σιώπησαν για να μη αποκαλυφθούν οι ένοχοι, γιατί πολλοί δικοί τους πολιτικοί ήταν ανακατεμμένοι στα κόλπα αυτά, όπως και Ελληνες και Κύπριοι…

 Το ξέπλυμα στην Ελλάδα δεν γίνεται μόνο μέσω των τραπεζών αλλά και μέσω άλλων διόδων π.χ. μέσω ναυτιλιακών εταιρειών και εφοπλιστικών γραφείων που δεν πληρώνουν φόρους ώστε να υπάρχει ενδελεχής έλεγχος, μέσω νόμων με τους οποίους αγοράζονται οι μετοχές στο χρηματιστήριο απο κεφάλαια του εξωτερικού κλπ. Σε αυτά η Τρόικα έχει σιωπήσει. Ισως να είναι στο project του Tσίπρα να “δουλέψει” αυτά τα δύο θέματα στο μέλλον, αν και το ταξείδι του στις ΗΠΑ θα του άλλαξε τα σχέδια. Τις τελευταίες ημέρες διέγραψε όσα είχε πεί για την φορολόγηση των καταθέσεων στο προεκλογικό του πρόγραμμα τις τελευταίες εκλογές… Ο Καμμένος πάλι των εισαγωγέων, των εφοπλιστών και της υψηλής “διανόησης” ελπίζει να πάρει τους δυσαρεστημένους της ΝΔ, όσους δεν ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και διαλαλεί (πανέξυπνο) ότι θα συνεργαστεί μετεκλογικά με τον ΣΥΡΙΖΑ! Οπως καταλαβαίνετε ο αγώνας είναι σικέ. Θύματα οι ψηφοφόροι, όπως πάντα.

 Η Κυπριακή κυβέρνηση, επειδή το πσσό χρημάτων που χρειαζόταν να συγκεντρωθεί για να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση (δηλαδή να επανακτηθεί μέρος των δικών τους κλεμμένων ή των αποτελεσμάτων της κακοδιαχείρης των τραπεζών, για την οποία ευθύνονται οι εκάστοτε διοικητές τους, οι μέτοχοι και οι υπουργοί οικονομικών) δεν μπορούσε να καλυφθεί απο μειώσεις μισθών, αποφάσισε να τα πάρει απο το λαό με τη μία δηλαδή με την εφάπαξ φορολόγηση όλων των καταθέσεων.

 Στην αρχή ήθελε να βάλει 7% περίπου φόρος στις καταθέσεις των καταθετών κάτω απο 100000 ευρώ και 9.99% στις καταθέσεις των καταθετών πάνω απο 100000 ευρώ. Αυτό όμως ερχόταν σε αντίθεση με την υπάρχουσα απόφαση της ΕΚΤ να εγγυάται κάθε κατάθεση μέχρι 100000 ευρώ. Για το λόγο αυτό, επικράτησε στη συνέχεια η άποψη να φορολογηθούν με 15-25% οι καταθέσεις πάνω απο 100000 ευρώ. Και αυτό όμως είναι άδικο γιατί δεν μπορεί να φορολογούνται οι καταθέσεις και όχι οι μέτοχοι. Η δεν μπορεί να φορολογούνται με διαφορετικό τρόπο οι καταθέσεις πάνω απο 100,000 ευρώ σε διαφορετικές τράπεζες, θα έθιγε την ισονομία και τη ισοπολιτεία που προστατεύεται απο κάθε δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης. Θα υπάρξουν δικαστήρια…

 Σε ποιούς τελικά μπορεί να βασίζεται κανείς, όταν παντού υπάρχει έρημος;

 Η Ρωσία έχει εν τω μεταξύ ξακαθαρίσει, ότι δεν μπορεί να συμμετάσχει σε λύση αν δεν διευκρινισθεί το σκηνικό με την τρόικα και αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ανταλλάγματα πχ. οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, το εργοστάσιο LPG, η αγορά τραπεζικών μετοχών έναντι δανείου κλπ. Παράλληλα θέλει να έχει ένα κατάλογο των ονομάτων των Ρώσων ολιγαρχών, που βγάζουν τα λεφτά τους εκτός Ρωσίας (κάτι σαν τη λιστα Lagarde). Αυτό ενώ η Κυπριακή κυβέρνηση το αρνήθηκε, στη συνέχεια με νόμο δημιούργησε ένα ΤΑΙΠΕΔ σαν το Ελληνικό μέσα απο το οποίο θα μπορούσε να εκδίδει ομόλογα απο τα μελλοντικά κέρδη των εξορύξεων μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ κλπ. Αυτό το προβλέψαμε με άρθρο μας εδώ.

 Σε αυτό το σημείο παρενέβη η Τουρκία και νομίζω δίκαια διότι δεν μπορεί κανείς να διαχειρίζεται συνολικά μια ΑΟΖ εφόσον υποτίθεται ότι το κράτος της Κύπρου είναι ακόμη ένα με δύο μειονότητες. Θα έπρεπε κάθε μειονότητα να παίρνει αυτό που της αναλογεί (για την ΑΟΖ της Παλαιστίνης κουβέντα όμως…). Καλώς φυσικά έθεσε και το διαχωρισμό των ΑΟΖ εφόσον σχηματιστούν στην Κύπρο δύο κράτη. Εχει λησμονήσει όμως ότι έπρεπε ήδη να έχει αποχωρήσει απο την Κύπρο υπακούοντας τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Σε αυτό το σημείο, είναι άστοχη η πρόταση του Ισραήλ, προφανώς με εντολή των Αμερικανών και απουσία του Ελληνοεβραικού λόμπυ που τόσο αγαπήθηκε, να συμμετάσχει η Τουρκία σε συζήτηση για τη διαχείριση της Κυπριακής ΑΟΖ, μια άποψη που υποστηρίζει και η Ρωσία που τόσο πολύ στηρίζει τις αποφάσεις του ΟΗΕ αλλά μερικές φορές τις ξεχνάει, όταν εκ των πραγμάτων τίθεται εκτός παιγνιδιού.

 Η Γερμανία στη διαχείριση της οποίας είναι η Κύπρος έχει να αντιμετωπίσει αυτά τα διλήμματα, αν και οι αποφάσεις της ελέγχονται απο τις ΗΠΑ μέσα απο τη παρουσία του ΔΝΤ στην τρόικα.

 Σαν δικαιότερη λύση φαίνεται ότι είναι να μπεί κοινός φόρος για όλους τους καταθέτες πάνω έστω απο 100,000 ευρώ και να γίνει ανταλλαγή των χρημάτων που τους υφαρπάσθηκαν απο την Κυπριακή κυβέρνηση με τη τωρινή ισόποση αξία τραπεζικών μετοχών. Με αυτή τη πρόταση ούτε οι Ρώσοι ολιγάρχες αδικούνται ούτε οι μικροκαταθέτες. Στις άλλες περιπτώσεις και σε κάθε μορφής εξέλιξη, περισσότερο ευνοούνται οι σημερινοί μέτοχοι των τραπεζών που έχουν διαλύσει και καταφάει τα πάντα. Βλέπετε περισσότερα εδώ. Ο Αναστασιάδης έφερε την κατάσταση εκεί που αναμενόταν, στη σύγκρουση όχι όμως χάριν των καταθετών αλλά των τραπεζιτών και όσων έφαγαν. Δεν επιθυμεί με τίποτα να μαθευτεί ποιοί, πώς, πότε και γιατί έφαγαν τις καταθέσεις στις τράπεζες. Ληστοσυμμορίες…

 Στόχος και πόθος όλων τα κοιτάσματα με αντάλλαγμα τη σιωπή και τη συγκάλυψη

 Στόχος των “υπολοίπων” παραμένει ο ορυκτός πλούτος και η εξασθένηση της λαικής θέλησης μέσα απο ψυχολογικά τεχνάσματα, εισαγόμενη φτώχεια και οικονομική ύφεση. μέσα απο μνημόνια χωρίς αναπτυξιακή ρήτρα βασισμένα σε μοντέλα υπολογισμού της ανταγωνιστικότητας τελείως λάθος. Ούτε τη θεωρία δεν ξέρουν να γράψουν φαινομενικά σωστή οι πανίβλακες…Ποιό πανεπιστήμιο έβγαλαν, το Harvard; Μμμμ, συγχαρητήρια…

 Ρωσία και Ισραήλ την πιό κρίσιμη στιγμή έβαλαν μέσα στο παιγνίδι της διαχείρισης των κοιτασμάτων της Κυπριακής ΑΟΖ την Τουρκία, διευκολύνοντας τον Αναστασιάδη στην υφαρπαγή των καταθέσεων για να καλυφθούν τα κλεμμένα αλλά και εξασθενίζοντας την Κυπριακή οικονομία με τρόπο που θα επιτρέψει στο Κυπριακό ΤΑΙΠΕΔ να αυξήσει την ποσότητα ομολόγων κοιτασμάτων που θα εκποιήσει σε χαμηλές τιμές. Το πιό επικίνδυνο όμως είναι, μήπως μέσα απο την αναδυόμενη ανάρμοστη σχέση Ισραήλ και Τουρκίας προκύψει συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Κύπρου σε κρατικό επίπεδο και με τη Τουρκία (πώληση δικαιωμάτων απο το Ισραήλ στη Τουρκία). Λέτε να έχει ληφθεί πρόνοια στις υπάρχουσες συμφωνίες της Κύπρου ή σε μελλοντικές μέ άλλες εταιρείες ή κράτη κάτι τέτοιο; Φοβάμαι όχι.

 Εν εσχάτει αναλύσει το πρόβλημα είναι, πώς η Ελλάδα και η Κύπρος θα πάρουν τα σωστά τους ποσοστά απο τα κέρδη της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων και όχι ποιές εταιρείες θα συμμετάσχουν. Ολα αυτά υπό τον όρο να υπάρχει συμφωνία σε ένα γεωστρατηγικό σχέδιο που θα συντάξει η Κυπριακή κυβέρνηση και με συγκεκριμένες ρήτρες.

 Ενα μέρος των Κυπριακών κερδών θα πρέπει να αποδοθεί στη Τουρκική μειονότητα της Κύπρου, υπό τον όρο ότι η Τουρκία θα σεβαστεί τα υπάρχοντα ψηφίσματα του ΟΗΕ και θα έχει συνυπογράψει το Νόμο της Θάλασσας. Αλλοιώς δεν μπορεί να γίνει αυτό. Πάνω απο το “σωστό” υπάρχει το “δίκαιο…”

 Πάλι δεν έκαναν, πάλι δεν θα μπορέσουν… Πάλι δεν είδαν, πάλι δεν άκουσαν…

 Η απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης να συγκαλέσει το Ελληνο-Ισδραηλιτικό συμβούλιο έπρεπε να είχε γίνει. Με το να το συγκαλέσει τώρα, μόνο σαν πολιτική κάλυψη στην απόφαση Νετανιάχου να ζητήσει την είσοδο της Τουρκίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το μοίρασμα – εκποίηση των κοιτασμάτων της Κυπριακής ΑΟΖ μπορεί να εκληφθεί. Ενα ακόμη βήμα κατά της χώρας και των πολιτών της. Μιά ακόμη προδοσία. Ενα ακόμη βήμα υποταγής σε όλους και σε όλα.

 Υπο τις συνθήκες αυτές η άμεση ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ με χάρτη, όπως κάνουν τα σοβαρά κράτη και όχι οι Μπανανίες είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Νομίζω ότι είναι καιρός επίσης ο Ευρωπαικός Νότος να αφήσει την ΕΕ.

 Η Γερμανία συνεχίζει να κάνει λάθη και να οδηγεί τα πράγματα σε δρόμο χωρίς γυρισμό. Γιατί να περιμένει κανείς όταν βλέπει απο μακρυά το τέλος να είναι ορατό; Ποιός πιστεύει τη Γερμανία και τις προθέσεις της όταν η ίδια συνεχίζει μετά μανίας να συγκεντρώνει χρυσό;

 Ποιός μπορεί να μη θεωρεί προδότες τους Ελληνες πολιτικούς όταν δεν κάνουν κάτι αναπτυξιακό και ουσιαστικό για τη χώρα, όταν όλοι αλλάζουν χρώματα ανάλογα με τις περιστάσεις;

Ποιά ανάπτυξη;

 Δεν είναι ορατό το βάπτισμα των Κινεζικών προιόντων σαν Ελληνικών μέσω της κομπίνας της μεταποίησης στην ΕΟΖ του Πειραιά, ώστε τεχνικά αλλά όχι με παραμέτρους πλούτου να αυξηθούν οι εξαγωγές της Ελλάδας; Μα αφού και εδώ πιάνονται τα κορόιδα. Σκοπός τους είναι να καλυτερεύσουν τα νούμερα αλλά όχι η ζωή των ανθρώπων.

 Οταν η Ελλάδα έχει τόσο χρυσό και άλλα τόσα μεταλλεύματα στην ξηρά που δεν υπάρχει ΑΟΖ, δεν είναι βλακεία να μη τα εξάγει από μόνη της και χωρίς εργολάβους; Η τεχνολογία είναι γνωστή. Εχει βγεί πολύς χρυσός τόσα χρόνια απο τα μεταλλεία… Το ΣΔΟΕ τί κάνει; Για την απόφαση του ΣτΕ για την Ελληνικός Χρυσός τί να πώ; Είναι πολλά τα λεφτά…

Αντί επιλόγου

 Δεν φταίει η ΕΕ αλλά ούτε και οι “φίλοι” για αυτά που συμβαίνουν στην Κύπρο, φταίνε αυτοί που έφαγαν τα λεφτά απο τις Κυπριακές Τράπεζες, οι μέτοχοι των τραπεζών, οι εκάστοτε διαχειριστές των τραπεζών, οι εκάστοτε υπουργοί οικονομικών που πέρασαν και οι εκάστοτε Πρόεδροι των κυβερνήσεων που πέρασαν. Αυτοί είχαν τα κέρδη και τις λαμογιές τους τις πλήρωσαν οι Κύπριοι. Aυτοί υπέγραφαν και αυτοί ακόμη υπογράφουν θανάτους. Με τη κατάργηση της Κύπρου σαν χρηματοσπιστωτικού κέντρου χάνουν τις μάσες τους αλλά χάνουν και οι Κύπριοι πολίτες διότι πολλοί ολιγάρχες απο τη Ρωσία, την Ουκρανία και αλλού θα πάνε σε άλλα μέρη του κόσμου με τίς πραμάτειες τους φτωχεύοντας την οικονομική ζωή του νησιού και φτηναίνοντας τις τιμές πώλησης κάθε αξίας.

 Θεωρώ εκ του πονηρού και μεγάλο σκάνδαλο την εξαίρεση Κυπριακών τραπεζών απο τη φορολόγηση καταθέσεων πάνω απο 100000 ευρώ. Είναι το ξέπλυμα χρήματος και διάσωσης καταθέσεων ευνοημένων της τελευταίας στιγμής.

 Η δικαιοσύνη είναι τυφλή πράγματι και στην Ελλάδα και στην Κύπρο και φτηνή…πολύ φτηνή και θα παραμένει έτσι, όσο δεν ξεκουμπίζονται οι κάθε λογής κλέφτες απο τα ταμεία και τις θέσεις – κλειδιά. Η Ελλάδα και η Κύπρος χρεοκόπησαν γιατί τα κάθε λογής “περίπτερα” έγιναν περισσότερα απο τους πελάτες…

 Περιμένω, ότι ο Κυπριακός χρυσός που είναι στη Τράπεζα Κύπρου, κάπου 13-14 δίς ευρώ θα κάνει φτερά, άν δεν έχει ήδη κάνει…

Σε τέτοιες οικονομικές συνθήκες που υπάρχουν στην Ελλάδα και τη Κύπρο, οι εισαγγελείς πρέπει να δρούν αυτοβούλως. ακόμη και στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Στην Κύπρο, υπάρχουν πολλά ανοικτά θέματα αλλά και πολύ ενδιαφέρον για το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα απο τη φορολόγηση των καταθέσεων.