Οι εξελίξεις στην υγεία στο νομό Μεσσηνίας και οι θέσεις του ΚΚΕ. 28/02/2014
«Η Υγεία αποτελεί ένα από τα πιο κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα και με αφορμή τις μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Δημόσιας Υγείας η ΤΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ θα πάρει το επόμενο διάστημα μια σειρά πρωτοβουλίες για την ανάδειξη των προβλημάτων στο Χώρο της Υγείας στο νομό και την διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ.» Αυτό τόνισε σε συνέντευξη τύπου το μέλος της τομεακής επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ, Γιώργος Φερεντίνος και υπογράμμισε:
«Εργαζόμενοι, άνεργοι συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, υγειονομικοί, νέοι και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών,
Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει την Υγεία σαν κοινωνικό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα, για αυτό καταδικάζει κάθε πολιτική που εξυπηρετεί την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας. Καταδικάζει την πολιτική τα ΕΕ και των κομμάτων του Ευρωμονόδρομου, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Το ΚΚΕ παλεύει μέσα από την Βουλή αλλά και στους δρόμους για ένα αποκλειστικά, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας-Πρόνοιας, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες, με βασικό προσανατολισμό στην πρόληψη.
Για το κεφάλαιο, και το κράτος που το υπηρετεί, η εργατική δύναμη και οι δαπάνες για την αναπαραγωγή της, τη θεραπεία και την αποκατάστασή της αποτελούν κόστος που περιορίζει τα κέρδη τους, είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα. Γι’ αυτό μειώνονται οι κρατικές παροχές για την περίθαλψη, οι ιατρικές εξετάσεις, τα φάρμακα, οι υπηρεσίες Πρόνοιας και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βάζουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη για να πληρώνουν από το λεηλατημένο εισόδημά τους.
Στην ίδια πολιτική οφείλεται η ανεργία και η ημιαπασχόληση, η ανατροπή του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, η επιδείνωση των συνθηκών δουλειάς, κατοικίας, της ποιότητας και της ποσότητας της διατροφής, η έλλειψη θέρμανσης και η αιθαλομίχλη, οι άστεγοι. Γεννώνται δηλαδή όλες αυτές οι συνθήκες και οι παράγοντες που οδηγούν άμεσα και μακροπρόθεσμα στην πρόωρη φθορά της υγείας του λαού, επιδεινώνεται συνολικά το βιοτικό του επίπεδο. Ταυτόχρονα γίνονται ανύπαρκτες ουσιαστικά οι δημόσιες υποδομές και τα μέτρα για τη Δημόσια Υγεία.
Αυτή η ταξική αντιλαϊκή πολιτική αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό του 2014, όπου σε σχέση με το 2013 προβλέπεται μείωση των δαπανών στο υπουργείο Υγείας κατά 19,7%, στον ΕΟΠΥΥ μείωση κατά 30%, στα κρατικά νοσοκομεία μείωση κατά 32% και στη φαρμακευτική δαπάνη μείωση κατά 15%. Αποτυπώνεται στο κλείσιμο των μονάδων υγείας του ΕΟΠΥΥ και στη συγχώνευση-κατάργηση κλινικών και νοσοκομείων και άλλων μονάδων υγείας με εργαλείο την αξιολόγηση.
Στο Νομό Μεσσηνίας είναι ιδιαίτερα εμφανείς οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής.
Οι υπάρχουσες δομές στην δημόσιο τομέα της υγείας δεν είναι μόνο ανεπαρκείς και με σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό, αλλά λειτουργούν όλο και περισσότερο με γνώμονα το κέδρος. Το 5€ έχει επεκταθεί πέρα από τα τακτικά ιατρεία των 2 νοσοκομείων και στα Κ.Υ Πύλου και Γαργαλιάνων, όπου το προσωπικό το απόγευμα, τις νύχτες και τις αργίες καλείται με απόφαση της διοίκησης να κάνει το φοροεισπράκτορα και να συλλέξει το χαράτσι από τα μη επείγοντα περιστατικά.
Οι επιπτώσεις της έλλειψης προσωπικού είναι τραγικές για την Υγεία όσο και την τσέπη του Μεσσηνιακού λαού. Στο Γ.Ν.Μεσσηνίας δεν υπάρχει γαστρεντερολόγος και νευρολόγος στις εφημερίες και τα επείγοντα περιστατικά που έχουν ανάγκη από αυτές τις ειδικότητες καλούν ιδιώτες ιατρούς, πληρώνοντας από την τσέπη τους. Ο μαγνητικός τομογράφος λειτουργεί 1 φορά την εβδομάδα από ένα ακτινοδιαγνώστη και τα ραντεβού κλείνονται μετά από 2 μήνες. Ακόμα μεγαλύτερη καθυστέρηση στα ραντεβού υπάρχει και για το μαστογράφο.
Η έλλειψη οδηγών στα ασθενοφόρα αναγκάζει τους ασθενείς να απευθύνονται σε ιδιώτες και να πληρώνουν 100-200€ για τα τοπικά δρομολόγια από το νοσοκομείο προς το σπίτι και 500€ για διακομιδή τους στα νοσοκομεία της Αθήνας. Ταυτόχρονα το υγειονομικό προσωπικό δουλεύει διπλοβάρδιες και με απανωτές εφημερίες κάτι που είναι επικίνδυνο τόσο για την υγεία των ασθενών όσο και του προσωπικού. Επιπλέον χρωστούνται εκατοντάδες ρεπό και περικόπτονται μέρες άδειας.
Με πρόσχημα τη διοικητική συγχώνευση των νοσοκομείων Μεσσηνίας και Κυπαρισσίας η διοίκηση για καλύψει την έλλειψη προσωπικού εξαναγκάζει ιατρούς (καρδιολόγους, πνευμονολόγους κ.α) να μετακινούνται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο διανύοντας 100χλμ για να εξετάζουν ασθενείς και να λειτουργούν τα ιατρεία. Αυτό συμβαίνει παρά τις επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες της διοίκησης για την πρόσληψη 5 ειδικευμένων ιατρών, πρόσληψη που έχει γίνει εδώ και 3 χρόνια περίπου, χωρίς όμως να έχει γίνει ο διορισμός των ιατρών, οι οποίοι βρίσκονται σε ομηρία. Αυτό βέβαια γεννά και υποψίες για τη βιωσιμότητα του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας, παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις από πλευράς διοίκησης και κυβέρνησης.
Στην υποχρηματοδότηση οφείλεται και η χαμηλής ποιότητας υλικών που προμηθεύονται οι υγειονομικές μονάδες (πιεσόμετρα, θερμόμετρα, σύριγγες, φλεβοκαθετήρες, ουροκαθετήρες κ.α) που είναι επικίνδυνα για τους ασθενείς, καθώς και η έλλειψη βασικών αντιδραστηρίων (θυρεοειδή, μυοκαρδιακών ενζύμων κ.α). Αν σε αυτά προσθέσουμε τις εργαστηριακές εξετάσεις που δεν καλύπτουν τα ταμεία και το γεγονός ότι πάνω από 1000 φάρμακα είναι εκτός λίστας συνταγογράφησης, το κόστος διάγνωσης και θεραπείας που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι αυξάνει δραματικά.
Οι ανασφάλιστοι βιώνουν όλο και πιο πολύ τις συνέπειες της εμπορευματοποιημένης υγείας. Συνεχώς αποστέλλονται στην εφορία οι οφειλές από τα νοσήλια, όσων άνεργων και ανασφάλιστων έχουν νοσηλευτεί, επίσης των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτών που αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Ταυτόχρονα ανασφάλιστοι εργαζόμενοι με σοβαρά προβλήματα αρνούνται τη νοσηλεία τους στις μονάδες υγείας επειδή δεν μπορούν να καταβάλλουν τα νοσήλεια. Απαράδεκτος είναι και ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων γυναικών από τον προληπτικό έλεγχο της μαστογραφίας.
Δεν υπάρχουν γιατροί εργασίας σε πολλές βιομηχανικές μονάδες.
Ταυτόχρονα εντάσσονται μονάδες υγείας στο νομό στον περιβόητο «ιατρικό τουρισμό». Δηλαδή στελεχώνονται και εξοπλίζονται τμήματα και Κ.Υ όχι με βάση την κάλυψη των αναγκών του μεσσηνιακού λαού, αλλά με κριτήριο το που παρατηρείται μεγαλύτερη τουριστική κίνηση, άρα περισσότερα έσοδα για τις μονάδες υγείας-επιχειρήσεις.
Η κατάσταση στο χώρο της Υγείας στο νομό μας δεν διαφέρει από αυτή που υπάρχει στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Η πολιτική που ακολουθείται στην υγεία, προωθείται διαχρονικά και ενιαία από τις κυβερνήσεις, σε όλα τα κράτη της ΕΕ, πριν και μετά την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη μνημονίων και δημόσιων ελλειμμάτων. Υπηρετεί τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ιδιωτικής υγείας, του φαρμάκου και του υγειονομικού υλικού.
Οι εξελίξεις στην Υγεία πριν απ’ όλα αφορούν τους εργατοϋπαλλήλους και τη συμμαχία τους με τα λαϊκά στρώματα. Αυτή η κοινωνική συμμαχία και ο βαθμός της ισχυροποίησής της πρέπει να καθορίσει τις εξελίξεις στην Υγεία με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Με κριτήριο ότι οι υπηρεσίες Υγείας πρέπει να αποτελούν κατοχυρωμένο λαϊκό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα ή φιλανθρωπία. Η αναζήτηση λύσης των λαϊκών προβλημάτων στην Υγεία με άλλον τρόπο διαχείρισης, εντός της ΕΕ και με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο, όχι μόνο δε λύνει προβλήματα, αλλά οδηγεί στην επιδείνωσή τους, δεν χειραφετεί, αλλά εγκλωβίζει το κίνημα στις επιλογές του κεφαλαίου, οδηγεί στην απογοήτευση.
Η κατάσταση στην Υγεία πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου στις 3 εκλογικές μάχες που έρχονται.
Το ΚΚΕ έχει βαθιά εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, ότι αυτός μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει και να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, να γίνει κυρίαρχος και να αξιοποιήσει ο ίδιος τον πλούτο που παράγει. Αυτό εξοπλίζει με δύναμη και αντοχή το λαό στην καθημερινή μάχη για όλα τα λαϊκά προβλήματα.
Με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με λαϊκή περιουσία του τεράστιου πλούτου που παράγει ο ίδιος ο λαός μπορεί να σχεδιάσει και να αναπτύξει ένα πανελλαδικό κρατικό σύστημα Υγείας – Πρόνοιας στο πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, στην επείγουσα ιατρική, το οποίο θα παρέχει απολύτως δωρεάν όλες τις υπηρεσίες χωρίς διάκριση. Μπορεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του υπάρχοντος εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού, να σχεδιάσει την εκπαίδευση όχι μόνο του υπάρχοντος, αλλά και άλλου, τόσο σε αριθμό, όσο και σε ειδικότητες και κλάδους, με εξασφαλισμένη την εργασία και τις κοινωνικές παροχές από το λαϊκό κράτος, να προσφέρουν την εργασία τους σε όλες τις περιοχές της χώρας. Μπορεί να αξιοποιήσει και να αναπτύξει την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία έρευνας, παραγωγής και διάθεσης φαρμάκων, υγειονομικού υλικού, τεχνικών βοηθημάτων κλπ., να αναπτύξει τουλάχιστον σε ένα βαθμό τη βιομηχανία παραγωγής βιοϊατρικής τεχνολογίας. Μπορεί να αναπτύξει τη “ραχοκοκαλιά” του συστήματος Υγείας, το Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με κύριο προσανατολισμό την πρόληψη, αλλά και θεραπεία και αποκατάσταση.
Η ισχυρή κοινωνική συμμαχία και η πάλη θα έχει αποτελέσματα και προοπτική όσο θα διαμορφώνει τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους για την κατάκτηση του άλλου δρόμου ανάπτυξης, με εργατική – λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Γι’ αυτήν την προοπτική είναι αναγκαία η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού, στην ευρωβουλή, στη βουλή, στους δήμους και τις περιφέρειες, στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση για την ανασυγκρότηση του εργατικού – λαϊκού κινήματος απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, στην πολιτική της ΕΕ και των μονοπωλίων.»
«Η Υγεία αποτελεί ένα από τα πιο κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα και με αφορμή τις μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Δημόσιας Υγείας η ΤΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ θα πάρει το επόμενο διάστημα μια σειρά πρωτοβουλίες για την ανάδειξη των προβλημάτων στο Χώρο της Υγείας στο νομό και την διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ.» Αυτό τόνισε σε συνέντευξη τύπου το μέλος της τομεακής επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ, Γιώργος Φερεντίνος και υπογράμμισε:«Εργαζόμενοι, άνεργοι συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, υγειονομικοί, νέοι και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών,
Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει την Υγεία σαν κοινωνικό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα, για αυτό καταδικάζει κάθε πολιτική που εξυπηρετεί την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας. Καταδικάζει την πολιτική τα ΕΕ και των κομμάτων του Ευρωμονόδρομου, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Το ΚΚΕ παλεύει μέσα από την Βουλή αλλά και στους δρόμους για ένα αποκλειστικά, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας-Πρόνοιας, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες, με βασικό προσανατολισμό στην πρόληψη.
Για το κεφάλαιο, και το κράτος που το υπηρετεί, η εργατική δύναμη και οι δαπάνες για την αναπαραγωγή της, τη θεραπεία και την αποκατάστασή της αποτελούν κόστος που περιορίζει τα κέρδη τους, είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα. Γι’ αυτό μειώνονται οι κρατικές παροχές για την περίθαλψη, οι ιατρικές εξετάσεις, τα φάρμακα, οι υπηρεσίες Πρόνοιας και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βάζουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη για να πληρώνουν από το λεηλατημένο εισόδημά τους.
Στην ίδια πολιτική οφείλεται η ανεργία και η ημιαπασχόληση, η ανατροπή του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, η επιδείνωση των συνθηκών δουλειάς, κατοικίας, της ποιότητας και της ποσότητας της διατροφής, η έλλειψη θέρμανσης και η αιθαλομίχλη, οι άστεγοι. Γεννώνται δηλαδή όλες αυτές οι συνθήκες και οι παράγοντες που οδηγούν άμεσα και μακροπρόθεσμα στην πρόωρη φθορά της υγείας του λαού, επιδεινώνεται συνολικά το βιοτικό του επίπεδο. Ταυτόχρονα γίνονται ανύπαρκτες ουσιαστικά οι δημόσιες υποδομές και τα μέτρα για τη Δημόσια Υγεία.
Αυτή η ταξική αντιλαϊκή πολιτική αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό του 2014, όπου σε σχέση με το 2013 προβλέπεται μείωση των δαπανών στο υπουργείο Υγείας κατά 19,7%, στον ΕΟΠΥΥ μείωση κατά 30%, στα κρατικά νοσοκομεία μείωση κατά 32% και στη φαρμακευτική δαπάνη μείωση κατά 15%. Αποτυπώνεται στο κλείσιμο των μονάδων υγείας του ΕΟΠΥΥ και στη συγχώνευση-κατάργηση κλινικών και νοσοκομείων και άλλων μονάδων υγείας με εργαλείο την αξιολόγηση.
Στο Νομό Μεσσηνίας είναι ιδιαίτερα εμφανείς οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής.
Οι υπάρχουσες δομές στην δημόσιο τομέα της υγείας δεν είναι μόνο ανεπαρκείς και με σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό, αλλά λειτουργούν όλο και περισσότερο με γνώμονα το κέδρος. Το 5€ έχει επεκταθεί πέρα από τα τακτικά ιατρεία των 2 νοσοκομείων και στα Κ.Υ Πύλου και Γαργαλιάνων, όπου το προσωπικό το απόγευμα, τις νύχτες και τις αργίες καλείται με απόφαση της διοίκησης να κάνει το φοροεισπράκτορα και να συλλέξει το χαράτσι από τα μη επείγοντα περιστατικά.
Οι επιπτώσεις της έλλειψης προσωπικού είναι τραγικές για την Υγεία όσο και την τσέπη του Μεσσηνιακού λαού. Στο Γ.Ν.Μεσσηνίας δεν υπάρχει γαστρεντερολόγος και νευρολόγος στις εφημερίες και τα επείγοντα περιστατικά που έχουν ανάγκη από αυτές τις ειδικότητες καλούν ιδιώτες ιατρούς, πληρώνοντας από την τσέπη τους. Ο μαγνητικός τομογράφος λειτουργεί 1 φορά την εβδομάδα από ένα ακτινοδιαγνώστη και τα ραντεβού κλείνονται μετά από 2 μήνες. Ακόμα μεγαλύτερη καθυστέρηση στα ραντεβού υπάρχει και για το μαστογράφο.
Η έλλειψη οδηγών στα ασθενοφόρα αναγκάζει τους ασθενείς να απευθύνονται σε ιδιώτες και να πληρώνουν 100-200€ για τα τοπικά δρομολόγια από το νοσοκομείο προς το σπίτι και 500€ για διακομιδή τους στα νοσοκομεία της Αθήνας. Ταυτόχρονα το υγειονομικό προσωπικό δουλεύει διπλοβάρδιες και με απανωτές εφημερίες κάτι που είναι επικίνδυνο τόσο για την υγεία των ασθενών όσο και του προσωπικού. Επιπλέον χρωστούνται εκατοντάδες ρεπό και περικόπτονται μέρες άδειας.
Με πρόσχημα τη διοικητική συγχώνευση των νοσοκομείων Μεσσηνίας και Κυπαρισσίας η διοίκηση για καλύψει την έλλειψη προσωπικού εξαναγκάζει ιατρούς (καρδιολόγους, πνευμονολόγους κ.α) να μετακινούνται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο διανύοντας 100χλμ για να εξετάζουν ασθενείς και να λειτουργούν τα ιατρεία. Αυτό συμβαίνει παρά τις επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες της διοίκησης για την πρόσληψη 5 ειδικευμένων ιατρών, πρόσληψη που έχει γίνει εδώ και 3 χρόνια περίπου, χωρίς όμως να έχει γίνει ο διορισμός των ιατρών, οι οποίοι βρίσκονται σε ομηρία. Αυτό βέβαια γεννά και υποψίες για τη βιωσιμότητα του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας, παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις από πλευράς διοίκησης και κυβέρνησης.
Στην υποχρηματοδότηση οφείλεται και η χαμηλής ποιότητας υλικών που προμηθεύονται οι υγειονομικές μονάδες (πιεσόμετρα, θερμόμετρα, σύριγγες, φλεβοκαθετήρες, ουροκαθετήρες κ.α) που είναι επικίνδυνα για τους ασθενείς, καθώς και η έλλειψη βασικών αντιδραστηρίων (θυρεοειδή, μυοκαρδιακών ενζύμων κ.α). Αν σε αυτά προσθέσουμε τις εργαστηριακές εξετάσεις που δεν καλύπτουν τα ταμεία και το γεγονός ότι πάνω από 1000 φάρμακα είναι εκτός λίστας συνταγογράφησης, το κόστος διάγνωσης και θεραπείας που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι αυξάνει δραματικά.
Οι ανασφάλιστοι βιώνουν όλο και πιο πολύ τις συνέπειες της εμπορευματοποιημένης υγείας. Συνεχώς αποστέλλονται στην εφορία οι οφειλές από τα νοσήλια, όσων άνεργων και ανασφάλιστων έχουν νοσηλευτεί, επίσης των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτών που αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Ταυτόχρονα ανασφάλιστοι εργαζόμενοι με σοβαρά προβλήματα αρνούνται τη νοσηλεία τους στις μονάδες υγείας επειδή δεν μπορούν να καταβάλλουν τα νοσήλεια. Απαράδεκτος είναι και ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων γυναικών από τον προληπτικό έλεγχο της μαστογραφίας.
Δεν υπάρχουν γιατροί εργασίας σε πολλές βιομηχανικές μονάδες.
Ταυτόχρονα εντάσσονται μονάδες υγείας στο νομό στον περιβόητο «ιατρικό τουρισμό». Δηλαδή στελεχώνονται και εξοπλίζονται τμήματα και Κ.Υ όχι με βάση την κάλυψη των αναγκών του μεσσηνιακού λαού, αλλά με κριτήριο το που παρατηρείται μεγαλύτερη τουριστική κίνηση, άρα περισσότερα έσοδα για τις μονάδες υγείας-επιχειρήσεις.
Η κατάσταση στο χώρο της Υγείας στο νομό μας δεν διαφέρει από αυτή που υπάρχει στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Η πολιτική που ακολουθείται στην υγεία, προωθείται διαχρονικά και ενιαία από τις κυβερνήσεις, σε όλα τα κράτη της ΕΕ, πριν και μετά την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη μνημονίων και δημόσιων ελλειμμάτων. Υπηρετεί τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ιδιωτικής υγείας, του φαρμάκου και του υγειονομικού υλικού.
Οι εξελίξεις στην Υγεία πριν απ’ όλα αφορούν τους εργατοϋπαλλήλους και τη συμμαχία τους με τα λαϊκά στρώματα. Αυτή η κοινωνική συμμαχία και ο βαθμός της ισχυροποίησής της πρέπει να καθορίσει τις εξελίξεις στην Υγεία με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Με κριτήριο ότι οι υπηρεσίες Υγείας πρέπει να αποτελούν κατοχυρωμένο λαϊκό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα ή φιλανθρωπία. Η αναζήτηση λύσης των λαϊκών προβλημάτων στην Υγεία με άλλον τρόπο διαχείρισης, εντός της ΕΕ και με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο, όχι μόνο δε λύνει προβλήματα, αλλά οδηγεί στην επιδείνωσή τους, δεν χειραφετεί, αλλά εγκλωβίζει το κίνημα στις επιλογές του κεφαλαίου, οδηγεί στην απογοήτευση.
Η κατάσταση στην Υγεία πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου στις 3 εκλογικές μάχες που έρχονται.
Το ΚΚΕ έχει βαθιά εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, ότι αυτός μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει και να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, να γίνει κυρίαρχος και να αξιοποιήσει ο ίδιος τον πλούτο που παράγει. Αυτό εξοπλίζει με δύναμη και αντοχή το λαό στην καθημερινή μάχη για όλα τα λαϊκά προβλήματα.
Με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με λαϊκή περιουσία του τεράστιου πλούτου που παράγει ο ίδιος ο λαός μπορεί να σχεδιάσει και να αναπτύξει ένα πανελλαδικό κρατικό σύστημα Υγείας – Πρόνοιας στο πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, στην επείγουσα ιατρική, το οποίο θα παρέχει απολύτως δωρεάν όλες τις υπηρεσίες χωρίς διάκριση. Μπορεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του υπάρχοντος εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού, να σχεδιάσει την εκπαίδευση όχι μόνο του υπάρχοντος, αλλά και άλλου, τόσο σε αριθμό, όσο και σε ειδικότητες και κλάδους, με εξασφαλισμένη την εργασία και τις κοινωνικές παροχές από το λαϊκό κράτος, να προσφέρουν την εργασία τους σε όλες τις περιοχές της χώρας. Μπορεί να αξιοποιήσει και να αναπτύξει την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία έρευνας, παραγωγής και διάθεσης φαρμάκων, υγειονομικού υλικού, τεχνικών βοηθημάτων κλπ., να αναπτύξει τουλάχιστον σε ένα βαθμό τη βιομηχανία παραγωγής βιοϊατρικής τεχνολογίας. Μπορεί να αναπτύξει τη “ραχοκοκαλιά” του συστήματος Υγείας, το Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με κύριο προσανατολισμό την πρόληψη, αλλά και θεραπεία και αποκατάσταση.
Η ισχυρή κοινωνική συμμαχία και η πάλη θα έχει αποτελέσματα και προοπτική όσο θα διαμορφώνει τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους για την κατάκτηση του άλλου δρόμου ανάπτυξης, με εργατική – λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Γι’ αυτήν την προοπτική είναι αναγκαία η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού, στην ευρωβουλή, στη βουλή, στους δήμους και τις περιφέρειες, στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση για την ανασυγκρότηση του εργατικού – λαϊκού κινήματος απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, στην πολιτική της ΕΕ και των μονοπωλίων.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου