ΒΑΦΕΤΑΙ "ΓΑΛΑΖΙΑ" Η ... ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ "ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ"...

Πολιτική "προσωποκράτηση" Τατούλη,
από την Ν.Δ.

22/02

Η συμφωνία "1-4-0" (τέσσερις τουλάχιστον στους πέντε αντιπεριφερειάρχες νομαρχιακών ενοτήτων, κανένας θεματικός) υπέρ της Ν.Δ. και με "αδύναμο" κρίκο τον Π. Τατούλη, με αντάλλαγμα την επονομαζόμενη "χαλαρή στήριξη" στην "Νέα Πελοπόννησο", που όμως ουσιαστικά είναι "σκληρή στήριξη" και σημαίνει "πολιτική προσωποκράτηση" Τατούλη, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
 
Παράλληλα, το ΠΑΣΟΚ Πελοποννήσου που "στα πάνω του" το 2010 στήριξε τον Π. Τατούλη στις περιφερειακές διαχωρίζεται σε "νέο - ΠΑΣΟΚ", που στηρίζει, ... "μη έχοντας καλύτερη επιλογή, μετά την αναζήτηση που έκανε", την υποψηφιότητα Π. Τατούλη και ... ανεξάρτητη κεντροαριστερά, που εργάζεται για αυτόνομη κάθοδο στις περιφερειακές εκλογές, πιθανότητα με ευρύτερη στήριξη και από την ΔΗΜΑΡ.     

ΑΡΚΑΔΙΑ


"Κλείδωσε" στην επιτροπή αυτοδιοίκησης της ΝΔ και ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης ΑΡΚΑΔΙΑΣ με τον συνδυασμό "ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ", του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη.

Πρόκειται για τον Νίκο Κωστόπουλο, πολιτευτή της ΝΔ στην Β' Αθηνών το 2012. Είναι γιος του πρώην βουλευτή Αρκαδίας της ΝΔ Δημήτρη Κωστόπουλου.

Αλήθεια τι θα πράξει στην περίπτωση αυτή ο "πιστός και υπάκουος" Βαγγέλης Γιανακούρας, που δεν "έδωσε ποτέ αφορμή" στον Π. Τατούλη, που όμως δεν έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων για την κατάρτιση του περιφερειακού συνδυασμού του;

ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Ανδρέας Πουλάς

Απέναντι θα βρει ο Π. Τατούλης τον Αντιπεριφερειάρχη Απασχόλησης – Παιδείας – Υγείας Ανδρέα Πουλά. Ο γιατρός με πρόσφατο "ισχυρισμό Τατούλη" για το ποιοί θα πάνε στο μπλόκο των αγροτών στη Νεστάνη είχε δηλώσει:  "θα πάει ο Χειβιδόπουλος, ο Γιαννακούρας και η Νικολάκου. Βέβαια θα πάει και από την εσωτερική αντιπολίτευση ο Πουλάς"! Το ανεξάρτητο κεντροαριστερό και αντι-τατουλικό μπλοκ Πελοποννήσου "πρόσθεσε" έναν ακόμα υποψήφιο...

    
Τάσος Χειβιδόπουλος

Η συμφωνία ΝΔ και Τατούλη είναι "4 τουλάχιστον γαλάζιοι αντιπεριφερειάρχες στους 5". Και έχει γίνει αποδεκτή, γιατί αλλιώς ο σημερινός περιφερειάρχης δεν θα ... έβλεπε στήριξη.

Όμως, το "γαλάζιο αργολικό στρατόπεδο", όπου μετά τη Μεσσηνία υπακούει απόλυτα στον Αντώνη Σαμαρά, προτείνει νέο "γαλάζιο" υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Αργολίδας, εκτός δηλαδή Τ. Χειβιδόπουλου.

Ο Τ. Χειβιδόπουλος έχει διατελέσει στο κοντινό παρελθόν αποσπασμένος στο Πολιτικό Γραφείο του τότε Υπουργού Άμυνας Βαγγέλη Βενιζέλου.

Ο ίδιος έχει κάνει ότι είναι δυνατόν (*) στη διάρκεια της σημερινής περιφερειακής θητείας για να υποστηρίξει τον διορισμό του στην αντιπεριφέρεια Αργολίδας. Θα τον "σώσει" ο "συγκυβερνήτης" Βαγγέλης Βενιζέλος και θα παραμείνει και πάλι υποψήφιος; Είναι ο ένας από τους πέντε αντιπεριφερειάρχες που μπορεί να διασωθεί; Αυτό σημαίνει η συμφωνία "1-4"; Θα "υπακούσει" ο Αντώνης Σαμαράς στην "οικογένεια" του ή στον Βαγγέλη Βενιζέλο;

Και, εάν τελικά "απολυθεί" ο Τάσος Χειβιδόπουλος θα παραμείνει ως ο ... "τελευταίος μοϊκανός στρατιώτης" Τατούλη - Βενιζέλου και ... αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Πελοποννήσου;
 
ΚΟΡΙΝΘΙΑ

Στην Κορινθία ο αντιπεριφερειάρχης Γεώργιος Δέδες ... "έχει φύγει από καιρό".

Μαζί με τον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Γιώργο Πουλοκέφαλο, ο αντιπεριφερειάρχης Κορινθίας Γεώργιος Δέδες, ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Παναγιώτης Αλευράς και ο πρώην γενικός γραμματέας της αποκεντρωμένης αυτοδιοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Στερεάς και Ιονίων Τάσος Αποστολόπουλος διαβουλεύονται και -όπως φαίνεται καταλήγουν- στην σύμπτυξη ενός ανεξάρτητου περιφερειακού κεντροαριστερού συνδυασμού, που θα αναλάβει να σώσει την ... "τιμή του Δημοκράτη" και την "ευθύνη της ανάπτυξης της Πελοποννήσου".

Ο αντιπεριφερειάρχης Ενέργειας – Βιομηχανίας – Πολιτισμού Απόστολος Παπαφωτίου "αντιπολιτεύθηκε" και έχει διαρρήξει τις σχέσεις με τον αντιπεριφερειάρχη Κορινθίας και αναμένει την "επιβράβευση" Τατούλη, που όμως είναι ... αδύναμος να τον υποστηρίξει, άμα τεθεί θέμα αλλαγής προς το "γαλανότερο"...


ΛΑΚΩΝΙΑ

Εδώ, τα πράγματα φαίνονται εύκολα για την Ν.Δ.. Η σημερινή αντιπεριφερειάρχης Αδαμαντία Τζανετέα πρόσκειται στο "γαλάζιο" χώρο και μάλιστα γίνεται λόγος για κάθοδο της στις προσεχείς εθνικές εκλογές ως υποψηφίας. Επομένως, παραμένει εκτός απροόπτου...


ΜΕΣΣΗΝΙΑ

Παναγιώτης Αλευράς

Ο σημερινός αντιπεριφερειάρχης Παναγιώτης Αλευράς, που αντικατέστησε τον γρήγορα "αδειασμένο" από τον περιφερειάρχη Χρήστο Μαλαπάνη, δεν συμφώνησε με την νέα υποψηφιότητα Π. Τατούλη και ήδη βρίσκεται στην κεντροαριστερή ανεξάρτητη αναζήτηση.

Ο νέος υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας θα είναι "γαλάζιος" και τα ... "σκυλιά δεμένα".

Με πρώτο σε πιθανότητα (αν και δεν έχει και μεγάλη σημασία) τον πρόεδρο της ΝΟΔΕ Μεσσηνίας Περικλή Μαντά ή την πρώην Δήμαρχο Μελιγαλά Ελένη Αλειφέρη. Εκτός εάν τελικά δεχθεί να θέσει υποψηφιότητα ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ Στέλιος Στασινόπουλος.

Ντίνα Νικολάκου

Το κυριολεκτικά "δεξί και αριστερό χέρι" του περιφερειάρχη, θα είναι υποψήφια στην Μεσσηνία, αλλά σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό και δημοσκοπικό περιβάλλον.

Η σημερινή αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης- Έργων – Περιφερειακής Ενημέρωσης Κωνσταντίνα Νικολάκου θα έχει απέναντι της στην ... κάλπη, τόσο τους "γαλάζιους" παλιούς "εχθρούς" της, όσο και "ολοπράσινους"  ... "νεο-εχθρούς".

Πιθανότατα θα βρει απέναντι της ή σωστότερα "αδιάφορους" ακόμα και "χθεσινούς" φίλους, που η πολιτική κατάσταση και η συμφωνία "1-4-0" τους ... παρασύρει στην "γαλάζια" πλευρά.

----------

 

(*) Το Διακύβευμα της Νέας Πελοποννήσου

3 Φεβρουαρίου 2014

 

Του Τάσου Χειβιδόπουλου, Αντιπεριφερειάρχη Αργολίδας, Μέλους ΚΕ ΠΑΣΟΚ 

 

Το 2010 φτιάχτηκε η Νέα Πελοπόννησος με επικεφαλής τον Πέτρο Τατούλη και κυρίαρχη στήριξη από ένα ΠΑΣΟΚ που διατηρούσε ακόμα τις εκλογικές του δυνάμεις. Το εγχείρημα στέφθηκε με επιτυχία και η νίκη ήρθε στις εκλογές.

Κατά την γνώμη μου αυτό συνέβη γιατί οι πολίτες το 2010 είχαν ήδη βάλει σε δεύτερη μοίρα τις κομματικές επιλογές. Αυτό τεκμαίρεται από το γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων τότε της Ν.Δ., παρέκλινε από την κομματική επιλογή Δράκου και ψήφισε Τατούλη. Από την άλλη, ο «δημοκρατικός» χώρος, για τον οποίο διάφοροι κόπτονται και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα τελευταία, επέδειξε ιδιαίτερη ωριμότητα και ευελιξία, μη διστάζοντας να ψηφίσει τη Νέα Πελοπόννησο με επικεφαλής τον Πέτρο Τατούλη, προφανώς αξιολογώντας την καταλληλότητα του για την θέση αυτή και αφήνοντας στην άκρη τους συνειρμούς και τους συναισθηματισμούς που προκαλούσε η «δεξιά» του καταγωγή.

 

Ήταν η πρώτη σφαλιάρα για το πολιτικό σύστημα και για τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει τους εκλεκτούς των ψηφοδελτίων. Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και το εγχείρημα της Νέας Πελοποννήσου μετοίκισε στην κεντρική πολιτική σκηνή. Οι συνεργασίες, οι προγραμματικές συμφωνίες, η υπέρβαση των κομματικών συνόρων είναι πλέον κομμάτι του πολιτικού συστήματος, αφού αποδείχτηκε η ανεπάρκεια των αυτοδύναμων κυβερνήσεων να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις στα χρόνια προβλήματα της ελληνικής παθογένειας. Όπως όλα δείχνουν, αυτό είναι και το μέλλον, τουλάχιστον το πιο κοντινό.

 

Πάντως, και τα δύο εγχειρήματα ( σε περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο), έχουν ως αφετηρία το ΠΑΣΟΚ και αυτήν την υπερβατική λογική σε ανύποπτες περιόδους πρέπει να την αναγνωρίσουμε ως ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ.

 

Βεβαίως την αλλαγή που έχει περιέλθει στο εκλογικό σώμα κάποιοι – οι λίγοι και γνωστοί κομματικοί παράγοντες ένθεν κακείθεν- αρνούνται να την παραδεχθούν. Επιμένουν πως το χρώμα του αίματος που κυλάει στις φλέβες τους πρέπει να είναι αυστηρά ή μπλε ή πράσινο ή κόκκινο ή μαύρο. Καμία άλλη απόχρωση δεν είναι αποδεκτή στην χρωματική τους παλέτα!

 

Αυτή η οπτική ενέχει λογικές ασυνέχειες.

 

Πρώτον, δεν λαμβάνει υπόψιν της την ίδια την προσδοκία των πολιτών, που εκείνοι είναι τελικώς που γύρισαν την πλάτη στα κομματικά στεγανά και τις δήθεν ιδεολογικές καθαρότητες. Τι σημαίνει προοδευτικός και τι συντηρητικός στην σημερινή Ελλάδα;

 

Δεύτερον, εμφορείται από ιδιοτέλεια ή πιο ήπια από προσπάθεια αντικειμενικοποίησης της υποκειμενικής αγωνίας ορισμένων πολιτικών παραγόντων για προσωπική επιβίωση. Δείχνει την ανάγκη ανάληψης στατικών ρόλων σε μια κοινωνία που ως κινούμενη άμμος μεταβάλλεται διαρκώς και αλλάζει μαζί της το πολιτικό σκηνικό.

 

Τρίτον, αγνοούν επιδεικτικά μια βασική αρχή του πολιτικού εξελικτισμού. Ότι οι κοινωνίες σε περιόδους σαν την σημερινή που διάγουμε, μεγάλης και πολυεπίπεδης κρίσης, συντηρητικοποιούνται. Τρεις –ισμοί κυριαρχούν σήμερα στην Ελλάδα: ο λαικισμός, ο εθνοκεντρισμός και ο κρατισμός. Ποιος είναι ο ρόλος του προοδευτισμού στην σημερινή Ελλάδα, από ποιον εκφράζεται και τι τελικώς σημαίνει;

 

Πριν από τρεισήμισι χρόνια, αποφασίσαμε όλοι όσοι ακολουθήσαμε τον Πέτρο Τατούλη να συνυπάρξουμε: δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι και «άστεγοι». Σε αυτό το πρωτόγνωρο εγχείρημα , περπατήσαμε μαζί με το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ. Όλους εμάς, μας ένωσε η κοινή πεποίθηση ότι τα κομματικά στεγανά ανήκαν στο παρελθόν και προχωρήσαμε σε ένα είδος προγραμματικής συμφωνίας ανάμεσα μας προκειμένου να πραγματώσουμε τους στόχους μας, όπως τους είχαμε αναλάβει νωρίτερα στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις απέναντι στον λαό της Πελοποννήσου. Όλα αυτά τα χρόνια πορευτήκαμε σταθερά και το έργο μας γίνεται αντιληπτό σε κάθε γωνιά της περιφέρειας. Σε πολλές περιπτώσεις, ο δικός μας τρόπος, ήταν αυτός που αποτέλεσε παράδειγμα και για την υπόλοιπη χώρα να λύσει τα δισεπίλυτα της προβλήματα. Και σε αυτό το δύσκολο θέμα, της διαχείρισης των απορριμμάτων, πετύχαμε όχι μόνο την ενότητα της Νέας Πελοποννήσου, αλλά και το βάθεμά της με νέους ανθρώπους που είδαν κι αυτοί στη λύση που προτείναμε ένα καινούριο μοντέλο για την έξοδο από την πολυδαίδαλη κρίση.

 

Δεν σταματήσαμε ποτέ αυτά τα τρεισήμισι χρόνια να συνομιλούμε καθημερινά με τους συμπολίτες μας. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν διαθέτει κλειστά κι αραχνιασμένα γραφεία, όπου κάποιοι λίγοι σχεδιάζουν ερήμην των πολλών το μέλλον. Οι ζυμώσεις κεκλεισμένων των θυρών, κάποιων «προικισμένων» ινστρούκτορων που σχεδιάζουν το μέλλον της χώρας, γύρω πρωτίστως και πάντοτε από το δικό τους, ανήκει σε άλλες εποχές. Οι ινστρούκτορες σε πολλές περιπτώσεις δεν λένε να το κατανοήσουν. Οι πολίτες ωστόσο έχουν στείλει από καιρό το μήνυμα.

 

Αυτά τα τρεισήμισι χρόνια η κριτική που δεχτήκαμε ήταν προσωπική. Όχι σε επίπεδο έργου. Κίτρινη και τύπου της παλιάς «Αυριανής». Σε όλα αυτά απαντήσαμε πάνω στο τραπέζι. Χωρίς κρυμμένα χαρτιά. Χωρίς συνδιαλλαγές. Με ξεκάθαρες κουβέντες που δεν σηκώνουν το παρασκήνιο. Κι αυτό διότι είμαστε όλοι σύμφωνοι ότι αυτοί που δουλεύουν στο παρασκήνιο εκεί και τελικώς μένουν. Ο βυζαντινισμός των παλαιοκομματικών συστημάτων έχει κι αυτός από καιρό φανεί ατελέσφορος.

 

Σε αυτόν τον δρόμο στην νέα πενταετία , στο πλοίο της Νέας Πελοποννήσου θα ανέβουν κι άλλοι. Κάποιοι που πείστηκαν στην πορεία. Κάποιοι που κουράστηκαν και θα κατέβουν. Κάποιοι των οποίων οι προσδοκίες ταιριάζουν κι άλλων που διαψεύστηκαν. Το διακύβευμα είναι αλλού: Ποιος μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον της Πελοποννήσου, όπως αυτό ήδη δυναμικά εκκίνησε; Ποιος είναι ο προοδευτικός πολιτικός; Αυτός που αποδείχτηκε αποτελεσματικός και χρήσιμος για τον τόπο και τους πολίτες ή εκείνος που φορά την προβιά του προοδευτισμού για να κρύψει τον βαθύ λαικισμό και την ένδεια δημιουργικής πρακτικής; Τι χρειάζεται η Πελοπόννησος; Ύψωση κομματικών τειχών ή υπέρβαση επιγραφών;

 

Αυτό είναι το διακύβευμα της επόμενης περιόδου. Και πάνω σε αυτό το διακύβευμα η Νέα Πελοπόννησος, ανεξάρτητη, πολυσυλλεκτική και βαθιά προοδευτική έχει ήδη δώσει δείγματα γραφής. Πάνω σε αυτά τα βήματα πατώντας, όλοι οι Πελοποννήσιοι, όλων των αποχρώσεων, μπορούμε να αποδείξουμε ότι είναι εφικτή μια καλύτερη ζωή: με ρεαλιστικές πολιτικές, τεχνοκρατικές δυνατότητες και συγκεκριμένο όραμα. Το τρίπτυχο που ήδη με συνέπεια και νηφαλιότητα υπηρετούμε.

 

ΥΓ. Για τους βαθέως αδιάβαστους και ανερμάτιστους ανησυχούντες πέριξ του «προοδευτικού» χώρου, ο Φράνσις Φουκουγιάμα, αφού αποδέχτηκε ότι τελικώς η «ιστορία δεν θα τελειώσει…» σε άρθρο του με τίτλο «Το Μέλλον της Ιστορίας» είχε επισημάνει ότι η οικονομική κρίση ανέδειξε ένα παράδοξο. Αντί να επωφεληθούν οι προοδευτικοί, κέρδισαν έδαφος οι εθνικιστές εχθροί της παγκοσμιοποίησης και οι υπερσυντηρητικοί. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα. Το θέμα δεν είναι να ορίσουμε εκ νέου τι είναι προοδευτικό. Αλλά και ποιος θα το ορίσει διότι από λύκους καλυμμένους με προβιά αρνιού «ευτυχώς» εχορτάσαμεν… Και μάθαμε…