Οι οικονομικοί δείκτες βελτιώνονται, η κοινωνία βουλιάζει και τα κόμματα περί άλλα τυρβάζουν
Ημέρες του Πάσχα δόθηκε στην δημοσιότητα η έκθεση του ΔΝΤ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Η έκθεση μιλά για τα σημαντικά βήματα που έχει κάνει η ελληνική οικονομία. Οι ανταποκρίσεις των ραδιοφώνων για τους ανθρώπους πουστέκονται στην ουρά για ένα προσφερόμενο πασχαλινό τραπέζι, μιλούν για μέλη της μεσοαστικής τάξης, που πριν από λόγο καιρό γιόρταζαν μαζί με την οικογένειά τους και με όλα τα καλά στο τραπέζι τους. Πολλοί από αυτούς είναι άστεγοι. Ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, σε συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα, δήλωσε ότι υπάρχουν δυσκολίες, αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχει κοινωνική έκρηξη.
Ο Γιάννης Στουρνάρας ακολουθεί την πεπατημένη των Ελλήνων πολιτικών, κάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις, που σου δίνουν την εντύπωση ότι ζούνε σε άλλη χώρα. Η επίσημη ανεργία έχει φθάσει τα 1,4 εκατομμύρια ανέργους. Στον αριθμό των ανέργων δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι κάνουν ακόμα και ένα μεροκάματο την εβδομάδα, όσοι εργάζονται με μειωμένο ωράριο ή εκ περιτροπής, με αμοιβές που δεν ξεπερνούν τα 300 ευρώ τον μήνα. Δεν υπάρχει κοινωνική έκρηξη, όταν το 60% των Ελλήνων ζεί κάτω ή γύρω στα όρια της φτώχειας; Η υποστήριξη της Χρυσής Αυγής από 800.000 πολίτες (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) τί είναι;
Κοντόφθαλμοι πολιτικοί λογαριάζουν τους αριθμούς, αλλά ποτέ δεν λογαριάζουν ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι. Απλά υπόσχονται για το πολιτικό μέλλον του ή αντιδρούν εξωπραγματικά για να προσελκύσουν μια επιπλέον χούφτα ψήφους, αδιαφορώντας για την ουσιαστική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου ενός λαού που έχει περάσει την πόρτα της εξαθλίωσης. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες έχουν κλείσει και οι χθεσινοί νοικοκυραίοι έγιναν σημερινοί ζήτουλες ενός πιάτου φαγητού. Το κακό είναι ότι δεν αισθάνονται ντροπή γι’ αυτό, δεν γυρίζουν να δουν τι αποφάσεις έχουν πάρει που μας έχουν φέρει σε αυτή την άθλια κατάσταση.
Η ΕΕ και η δημοκρατία
Για να λειτουργεί δημοκρατικά ένα καθεστώς δεν φθάνει ο λαός να ψηφίζει την κυβέρνηση. Η ουσία της δημοκρατίας είναι η κυβέρνηση να βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο του λαού ή τουλάχιστον να φροντίζει να μην υπάρχουν αποκλεισμένοι από τις κοινωνικές παροχές. Η σημερινή Ευρώπη έχει ανατρέψει όλες τις κοινωνικές δομές της Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο μόνο. Απλά οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και η Αξιωματική Αντιπολίτευση χορεύουν κατά πως τους λαλεί το ακριβές αντίγραφο και πιο βελτιωμένο της αλήστου μνήμης Μάργκαρετ Θάτσερ, η σημερινή καγκελάριος Αγκέλα Μέρκελ.
Το σημερινό μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέχει παρασάγγας από τα οράματα των ιδρυτών της ΕΟΚ, Σουμάν και Μονέ, και από την Ευρώπη της ευημερίας των λαών. Οι τωρινοί Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τους λαούς. Τόλμησαν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες να κάνουν δημοψήφισμα για την έγκριση ενός απερίγραπτου σχεδίου Συντάγματος. Μετά το αρνητικό αποτέλεσμα σε Γαλλία και Ολλανδία, τις Βρυξέλλες τους έπιασε τεταρταίος πυρετός και αμέσως αποφάσισαν ότι, από εδώ και πέρα, την απόφαση θα την λαμβάνουν οι κυβερνήσεις. Αυτό και μόνο σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών είναι υποχείρια ενός κέντρου αποφάσεων, που δεν πρόκειται να φέρουν αντιρρήσεις στις επιταγές του. Όπως λέμε, θέλει η... καλή κυρία να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν την αφήνει.
Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος χωρίς εξωτερικό χρέος, μηδέ της Γερμανίας εξαιρουμένης. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος έχει μαζέψει το χρήμα και ασκεί το «ευγενές» επάγγελμα του τοκογλύφου. Όλοι γνωρίζουμε ότι το χρήμα είναι μαζεμένο στις τράπεζες, οι οποίες όμως πουλάνε αέρα. Από το 1973, που ο συγκαιρινός της Θάτσερ Ρήγκαν αποδέσμευσε το δολάριο από τον χρυσό, το χαρτονόμισμα δεν έχει παραπάνω αξία από το χαρτί που είναι τυπωμένο. Ενώ μας πουλούν τα ευτελή σε μέταλλο νομίσματα πανάκριβα. Είναι ζήτημα αν το μέταλλο του δίευρου κοστίζει περισσότερο από 60 λεπτά. Τόσο πολύ και ανερυθρίαστα μας κλέβουν. Ο φούρνος των τραπεζιτών να μη καπνίσει. Κι όπου δεν έχουν εμπιστοσύνη σε πολιτικές κυβερνήσεις τοποθετούν κι έναν δικό τους για πρωθυπουργό ή υπουργό Οικονομικών, βλέπε Μόντι, Παπαδήμο και Στουρνάρα.
Το πεθαμένο ΠΑΣΟΚ
Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε οφείλεται στο πως «ετίμησαν» οι πολιτικοί τα διάφορα συμβόλαια με τον λαό. Δεν έχει έχει σχέση με την δημοκρατία η στρατιά των κομματικών εγκαθέτων που πλημμύρισε το δημόσιο και βούλιαξε το δημόσιο ταμείο. Ατόφια η νοοτροπία του αγά πέρασε στους πολιτικούς μας. Τσάμπα έχυσαν το αίμα τους οι ήρωες του ’21. Γλυτώσαμε από τον Τούρκο αγά και βάλαμε νέο στο σβέρκο μας με προβιά ελληνική. Όλη η αντίληψη του αγά φανερώνεται στην οικονομική διαχείριση του ΠΑΣΟΚ στην περίοδο Γιώργου Παπανδρέου. Σύμφωνα με διαρροές, γιατί επίσημη πληροφόρηση δεν έχουμε, για έξοδα εκατομμυρίων ευρώ δεν υπάρχουν παραστατικά, ενώ για το γυμναστήριο στην Ιπποκράτους και τον εξοπλισμό του ξοδεύτηκαν 126.000 ευρώ.
Το δυστύχημα είναι ότι αυτά δεν τα μαθαίνουμε γιατί ξαφνικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος αγάπησε την διαφάνεια. Όλες οι πληροφορίες και οι ερμηνείες συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι παπανδρεϊκοί ετοιμάζονται να αλώσουν και πάλι το κόμμα. Οι διαρροές για κακοδιαχείριση αποτελούν μέρος της άμυνας της σημερινής ηγεσίας να κρατήσει την εξουσία του κόμματος. Αλλά και να κρατήσει την ηγεσία ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σε ποιο κόμμα θα την κρατήσει; Το ΠΑΣΟΚ των εκατομμυρίων ψηφοφόρων αποτελεί παρελθόν, μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Μπήκε με την πιο αρνητική εικόνα, που στάθηκε η αρχή να ασκηθεί αρνητική κριτική για όλες τις περιόδους διακυβέρνησης, ακόμα και για τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπαπνδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν εδώ. Σήμερα είναι ένα από-κομμα, δεκανίκι της κυβέρνησης Σαμαρά, χωρίς μέλλον. Δεν μπορεί να έχει μέλλον ένα κόμμα, που ηδιακυβέρνηση Σημίτη άφησε πίσω «Άκηδες» και χρηματιστήριο, που έβαλε την χώρα στο μνημόνιο, που έχει για πρόεδρο τον εμπνευστή του χαρατσιού και να εισπράττεται αυτό μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, που έχει όλα τα παλιά στελέχη του στην πρώτη γραμμή και τρώγονται μεταξύ τους. Η αλαζονία της εξουσίας, το ναπολεόντειο σύμπλεγμα ότι αυτοί είναι κι άλλοι δεν είναι, δεν τους επιτρέπει την αυτοκριτική. Με λίγα λόγια, οι έχοντες μάθει στην καλοβόλεψη δεν είναι ικανοί για επανάσταση. Απλά να διατηρήσουν την βόλεψή τους ενδιαφέρονται και να συνεχίσουν τις βυζαντινές ίντριγκες.
Ο αλλοπρόσαλλος ΣΥΡΙΖΑ
Το δυστύχημα είναι ότι ο ζωτικός χώρος για την λειτουργία της δημοκρατίας, ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι ορφανός. Ακόμα μεγαλύτερο δυστύχημα είναι ότι τον χώρο αυτό προσπαθεί να τον αλώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα αλλοπρόσαλλο. Η μέχρι τώρα φυσιογνωμία του θυμίζει το βιβλικό «εκείνο ποιείν κακείνο μη αφιέναι». Άλλα στελέχη του εμφανίζονται να έχουν αριστερές θέσεις κι άλλα ομνύουν και θυσιάζουν την ιδεολογία τους σαν Ιφιγένεια στον βωμό της αύξησης της κομματικής πελατείας με μια παροχολογία, που ανάλογη συναντούσες στους αλήστου μνήμης «Μαυρογυαλούρους». Με ένα νόμο θα καταργήσουμε το μνημόνιο, θα επαναφέρουμε τους μισθούς στο επίπεδο του 2008, θα καταργήσουμε το χαράτσι και ό,τι άλλο βάζει ο νους του ανθρώπου, ανάλογα με την κοινωνική ομάδα που ο Αλέξης Τσίπρας έχει συνάντηση.
Επιχείρημα της μαϊμούς είναι ότι θα καταγγείλουμε το μνημόνιο και θα μείνουμε στην ζώνη του ευρώ. Εάν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένα να παίξουν το ευρωπαϊκό παιχνίδι, πρέπει να είναι έτοιμα να δεχθούν τους όρους του παιχνιδιού, όπως τους έχει ορίσει η Κομισιόν. Εδώ χώρες, όπως η Γαλλία, χωρίς μνημόνιο, δεν τολμούν να κηρύξουν έκπτωτη την πολιτική της δημοσιονομικής σταθερότητας, δηλαδή της λιτότητας , και παρεκάλεσαν μια διετή επιμήκυνση, για να φέρουν το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Όσο για το ότι θα επιδιώξουν μια νέα ελαφρότερη για το λαό δανειακή σύμβαση, πρόκειται για μια θέση που δείχνει ή ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεπίδεκτη μαθήσεως ή κοροϊδεύει τον λαό για να αρπάξει την εξουσία. Κάθε νέα δανειακή σύμβαση αυξάνει το εξωτερικό χρέος.
Φυσικά, αυτό δεν είναι αριστερή πολιτική, όπως είναι η έξοδος από το ευρώ. Ακόμα και όσοι στο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζουν για έξοδο από το ευρώ, δεν έχουν καταρτίσει ένα σχέδιο συγκροτημένης εξόδου κι ας είναι ορατή η διάλυση της ευρωζώνης με την μορφή που λειτουργεί σήμερα. Αριστερή πολιτική είναι να δοθεί η ευκαιρία στο λαό να εκφράσει την βούλησή του και ο λαός την εκφράζει μέσα από δημοψήφισμα. Αριστερή πολιτική είναι η απαίτηση να καθιερωθεί το πλέον δημοκρατικό εκλογικό σύστημα, η απλή αναλογική. Αντίθετα για να γευτεί το αγαθό των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα συνέδριο οπερέτα για να πάψει να είναι συνασπισμός κομμάτων. Αριστερή πολιτική είναι να αλλάξει ο επαίσχυντος νόμος περί ευθύνης υπουργών, άλλο δημιούργημα Βενιζέλου, για να μην ξεχνιόμαστε. Όμως αντί να κυριαρχούν αυτά τα συνθήματα στο ΣΥΡΙΖΑ, κυριαρχούν οι υποσχέσεις «θα σας κάνουμε γιοφύρια, θα σας φέρουμε και ποταμιά».
Η κυβέρνηση
Την κυβέρνηση την στηρίζουν τρία κόμματα, τα οποία επέλεξαν να παίξουν το μνημονιακό παιχνίδι και η αλήθεια είναι ότι το παίζουν αρκετά καλά. Όμως η έξοδος από το τούνελ της ύφεσης και η πορεία προς την ανάκαμψη είναι ακόμα μακρυά. Τα νέα μέτρα απέχουν μια ανάσα. Πως είναι δυνατόν να μην περικοπούν συντάξεις με το ύψος της ανεργίας, ή τις μειωμένες εισφορές από την εκ περιτροπής εργασία ή το μειωμένο ωράριο, που στερούν τα έσοδα από τα ασφαλιστικά ταμεία; Ακόμα και να πατάξουν την μαύρη εργασία, θα βελτιωθούν τα έσοδα, αλλά δεν θα ανατραπεί το βούλιαγμα των ταμείων. Τότε ή θα αναγκαστούν να περικόψουν κι άλλο τις συντάξεις ή οι κοινωνικές παροχές θα κοπούν εντελώς. Έχει η κυβέρνηση τα κότσια να καταργήσει τα ταμεία, να θεσπίσει εθνική σύνταξη και τα λεφτά του ΕΟΠΥΥ να δωθούν για ενίσχυση των κρατικών νοσοκομείων και όλοι οι Έλληνες πολίτες να αποκτήσουν κάρτα υγείας για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη;
Για μία σταθεροποίηση της οικονομίας χρειάζεται θεαματική άνοδος της ανάπτυξης, ώστε να δημιουργηθούν μόνιμες θέσεις εργασίας. Τα διάφορα προγράμματα πεντάμηνης απασχόλησης μετακυλύουν το πρόβλημα της ανεργίας κατά κοινωνικές ομάδες, ενώ τα 490 ευρώ τον μήνα είναι ασπιρίνη για όσους τυχόν θα προσληφθούν κι έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις. Στα μέσα Μαΐου λήγει η μετενέργεια και θα περικοπούν και άλλο τα εισοδήματα στον ιδιωτικό τομέα, αφού πλέον τα επιδόματα θα περιοριστούν στα τέσσερα. Άρα η φτώχεια είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας.
Μπροστά μας είναι ακόμα και η επιπλέον φορολόγηση των ιδιοκτητών ακινήτων. Δεν είναι μόνον η επέκταση τους χαρατσιού ακόμα και στα γιαπιά. Θα έλθουν σε μικρό χρονικό ο ΦΑΠ του 2011 και 2012 και το καλοκαίρι θα αναγγελθούν νέες αντικειμενικές αξίες. Μπορεί να ελάφρωσε το χαράτσι, αλλά στην ουσία οι ιδιοκτήτες το 2013 θα πληρώσουν περισσότερο φόρο. Αν δεν πέσει χρήμα στην αγορά, να μοχλευτεί, αναστροφή του κλίματος δεν υπάρχει. Θεωρούν Έλληνες και ξένοι αισιόδοξο μήνυμα ότι ο προϋπολογιςμός θα παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν μας λένε όμως ότι αυτό οφείλεται στο ότι το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του προς τους πολίτες και αυτά τα χρήματα λείπουν από την αγορά. Η ρευστότητα δεν καταπολεμιέται μόνον με εξαγγελίες.
Ρευστότητα και ανάπτυξη
Σήμερα είναι πολύ πιθανό να υπάρξει απόφαση στο Γιουρογκρούπ να καταβληθεί και η δόση του Ιουνίου. Όμως για να γίνουν ορατά τα καλά αποτελέσματα, χρειάζεται να κυκλοφορήσει χρήμα στην αγορά. Η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει πολύ σε αυτό. Βρισκόμαστε στον έκτο χρόνο ύφεσης και η αγορά έχει διαλυθεί. Όσες ξένες επενδύσεις και να έλθουν δεν πρόκειται να αποδώσουν άμεσα. Πάνε κάποιοι μήνες που υπογράφηκε η σύμβαση της ΚΟΣΚΟ, ΧΙΟΥΛΕΤ ΠΑΚΑΡΤ και ΟΣΕ για την μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων στην Ευρώπη. Το πότε θα αρχίσει να αποδίδει αυτή η επένδυση είναι άγνωστο. Πουλήθηκε ο ΟΠΑΠ. Όμως αυτή η πώληση ούτε νέες θέσεις εργασίας θα προσφέρει ούτε θα κυκλοφορήσει περισσότερο χρήμα στην πραγματική οικονομία.
Αντίθετα, έχουν εξαγγελθεί κάποια προγράμματα, μέσω ΕΣΠΑ, στήριξης των μικρομεσαίων. Όμως, οι όροι και οι προϋποθέσεις είναι τέτοιες που η στήριξη μένει στην εξαγγελία. Ήδη το Επιμελητήριο Μεσσηνίας ζήτησε παράταση υποβολής των μελετών επένδυσης. Ανάλογοι όροι μπήκαν και στην περίπτωση της καταβολής επιδόματος ανεργίας σε ελεύθερους επαγγελματίες. Αλλά ακόμα και αν δοθούν χρήματα στις επιχειρήσεις, πάλι στα ίδια θα γυρίσουμε, αν δεν βελτιωθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών. Για να κινηθεί η οικονομία χρειάζεται κατανάλωση. Είναι ο βασικός όρος της οικονομικής ανάπτυξης. Αν περιμένουμε να κινηθεί η οικονομία μόνον με τις εξαγωγές, τότε θα καταντήσουμε Μπαγκλαντές. Θα υπάρξει ανάπτυξη και κέρδη επιχειρήσεων (πολύ πιθανόν ξένων), αλλά οι Έλληνες θα πεθαίνουν σε άθλιες συνθήκες εργασίας και θα λιμοκτονούν.
Μοναδικός δρόμος ανάπτυξης είναι η ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, που τόσο βάρβαρα διάλυσε η εσωτερική υποτίμηση. Ας έχουν υπ’ όψη τους όλοι οι πολιτικοί ότι ακόμα και το γαϊδούρι του Χότζα πέθανε από την πείνα. Εκτός και αν μας θεωρούν περισσότερο γαϊδούρια από τα συμπαθή τετράποδα.
Γράφει ο
Θανάσης Κουκοβίστας
Θανάσης Κουκοβίστας
Ο Γιάννης Στουρνάρας ακολουθεί την πεπατημένη των Ελλήνων πολιτικών, κάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις, που σου δίνουν την εντύπωση ότι ζούνε σε άλλη χώρα. Η επίσημη ανεργία έχει φθάσει τα 1,4 εκατομμύρια ανέργους. Στον αριθμό των ανέργων δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι κάνουν ακόμα και ένα μεροκάματο την εβδομάδα, όσοι εργάζονται με μειωμένο ωράριο ή εκ περιτροπής, με αμοιβές που δεν ξεπερνούν τα 300 ευρώ τον μήνα. Δεν υπάρχει κοινωνική έκρηξη, όταν το 60% των Ελλήνων ζεί κάτω ή γύρω στα όρια της φτώχειας; Η υποστήριξη της Χρυσής Αυγής από 800.000 πολίτες (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) τί είναι;
Κοντόφθαλμοι πολιτικοί λογαριάζουν τους αριθμούς, αλλά ποτέ δεν λογαριάζουν ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι. Απλά υπόσχονται για το πολιτικό μέλλον του ή αντιδρούν εξωπραγματικά για να προσελκύσουν μια επιπλέον χούφτα ψήφους, αδιαφορώντας για την ουσιαστική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου ενός λαού που έχει περάσει την πόρτα της εξαθλίωσης. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες έχουν κλείσει και οι χθεσινοί νοικοκυραίοι έγιναν σημερινοί ζήτουλες ενός πιάτου φαγητού. Το κακό είναι ότι δεν αισθάνονται ντροπή γι’ αυτό, δεν γυρίζουν να δουν τι αποφάσεις έχουν πάρει που μας έχουν φέρει σε αυτή την άθλια κατάσταση.
Η ΕΕ και η δημοκρατία
Για να λειτουργεί δημοκρατικά ένα καθεστώς δεν φθάνει ο λαός να ψηφίζει την κυβέρνηση. Η ουσία της δημοκρατίας είναι η κυβέρνηση να βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο του λαού ή τουλάχιστον να φροντίζει να μην υπάρχουν αποκλεισμένοι από τις κοινωνικές παροχές. Η σημερινή Ευρώπη έχει ανατρέψει όλες τις κοινωνικές δομές της Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο μόνο. Απλά οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και η Αξιωματική Αντιπολίτευση χορεύουν κατά πως τους λαλεί το ακριβές αντίγραφο και πιο βελτιωμένο της αλήστου μνήμης Μάργκαρετ Θάτσερ, η σημερινή καγκελάριος Αγκέλα Μέρκελ.
Το σημερινό μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέχει παρασάγγας από τα οράματα των ιδρυτών της ΕΟΚ, Σουμάν και Μονέ, και από την Ευρώπη της ευημερίας των λαών. Οι τωρινοί Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τους λαούς. Τόλμησαν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες να κάνουν δημοψήφισμα για την έγκριση ενός απερίγραπτου σχεδίου Συντάγματος. Μετά το αρνητικό αποτέλεσμα σε Γαλλία και Ολλανδία, τις Βρυξέλλες τους έπιασε τεταρταίος πυρετός και αμέσως αποφάσισαν ότι, από εδώ και πέρα, την απόφαση θα την λαμβάνουν οι κυβερνήσεις. Αυτό και μόνο σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών είναι υποχείρια ενός κέντρου αποφάσεων, που δεν πρόκειται να φέρουν αντιρρήσεις στις επιταγές του. Όπως λέμε, θέλει η... καλή κυρία να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν την αφήνει.
Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος χωρίς εξωτερικό χρέος, μηδέ της Γερμανίας εξαιρουμένης. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος έχει μαζέψει το χρήμα και ασκεί το «ευγενές» επάγγελμα του τοκογλύφου. Όλοι γνωρίζουμε ότι το χρήμα είναι μαζεμένο στις τράπεζες, οι οποίες όμως πουλάνε αέρα. Από το 1973, που ο συγκαιρινός της Θάτσερ Ρήγκαν αποδέσμευσε το δολάριο από τον χρυσό, το χαρτονόμισμα δεν έχει παραπάνω αξία από το χαρτί που είναι τυπωμένο. Ενώ μας πουλούν τα ευτελή σε μέταλλο νομίσματα πανάκριβα. Είναι ζήτημα αν το μέταλλο του δίευρου κοστίζει περισσότερο από 60 λεπτά. Τόσο πολύ και ανερυθρίαστα μας κλέβουν. Ο φούρνος των τραπεζιτών να μη καπνίσει. Κι όπου δεν έχουν εμπιστοσύνη σε πολιτικές κυβερνήσεις τοποθετούν κι έναν δικό τους για πρωθυπουργό ή υπουργό Οικονομικών, βλέπε Μόντι, Παπαδήμο και Στουρνάρα.
Το πεθαμένο ΠΑΣΟΚ
Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε οφείλεται στο πως «ετίμησαν» οι πολιτικοί τα διάφορα συμβόλαια με τον λαό. Δεν έχει έχει σχέση με την δημοκρατία η στρατιά των κομματικών εγκαθέτων που πλημμύρισε το δημόσιο και βούλιαξε το δημόσιο ταμείο. Ατόφια η νοοτροπία του αγά πέρασε στους πολιτικούς μας. Τσάμπα έχυσαν το αίμα τους οι ήρωες του ’21. Γλυτώσαμε από τον Τούρκο αγά και βάλαμε νέο στο σβέρκο μας με προβιά ελληνική. Όλη η αντίληψη του αγά φανερώνεται στην οικονομική διαχείριση του ΠΑΣΟΚ στην περίοδο Γιώργου Παπανδρέου. Σύμφωνα με διαρροές, γιατί επίσημη πληροφόρηση δεν έχουμε, για έξοδα εκατομμυρίων ευρώ δεν υπάρχουν παραστατικά, ενώ για το γυμναστήριο στην Ιπποκράτους και τον εξοπλισμό του ξοδεύτηκαν 126.000 ευρώ.
Το δυστύχημα είναι ότι αυτά δεν τα μαθαίνουμε γιατί ξαφνικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος αγάπησε την διαφάνεια. Όλες οι πληροφορίες και οι ερμηνείες συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι παπανδρεϊκοί ετοιμάζονται να αλώσουν και πάλι το κόμμα. Οι διαρροές για κακοδιαχείριση αποτελούν μέρος της άμυνας της σημερινής ηγεσίας να κρατήσει την εξουσία του κόμματος. Αλλά και να κρατήσει την ηγεσία ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σε ποιο κόμμα θα την κρατήσει; Το ΠΑΣΟΚ των εκατομμυρίων ψηφοφόρων αποτελεί παρελθόν, μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Μπήκε με την πιο αρνητική εικόνα, που στάθηκε η αρχή να ασκηθεί αρνητική κριτική για όλες τις περιόδους διακυβέρνησης, ακόμα και για τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπαπνδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν εδώ. Σήμερα είναι ένα από-κομμα, δεκανίκι της κυβέρνησης Σαμαρά, χωρίς μέλλον. Δεν μπορεί να έχει μέλλον ένα κόμμα, που ηδιακυβέρνηση Σημίτη άφησε πίσω «Άκηδες» και χρηματιστήριο, που έβαλε την χώρα στο μνημόνιο, που έχει για πρόεδρο τον εμπνευστή του χαρατσιού και να εισπράττεται αυτό μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, που έχει όλα τα παλιά στελέχη του στην πρώτη γραμμή και τρώγονται μεταξύ τους. Η αλαζονία της εξουσίας, το ναπολεόντειο σύμπλεγμα ότι αυτοί είναι κι άλλοι δεν είναι, δεν τους επιτρέπει την αυτοκριτική. Με λίγα λόγια, οι έχοντες μάθει στην καλοβόλεψη δεν είναι ικανοί για επανάσταση. Απλά να διατηρήσουν την βόλεψή τους ενδιαφέρονται και να συνεχίσουν τις βυζαντινές ίντριγκες.
Ο αλλοπρόσαλλος ΣΥΡΙΖΑ
Το δυστύχημα είναι ότι ο ζωτικός χώρος για την λειτουργία της δημοκρατίας, ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι ορφανός. Ακόμα μεγαλύτερο δυστύχημα είναι ότι τον χώρο αυτό προσπαθεί να τον αλώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα αλλοπρόσαλλο. Η μέχρι τώρα φυσιογνωμία του θυμίζει το βιβλικό «εκείνο ποιείν κακείνο μη αφιέναι». Άλλα στελέχη του εμφανίζονται να έχουν αριστερές θέσεις κι άλλα ομνύουν και θυσιάζουν την ιδεολογία τους σαν Ιφιγένεια στον βωμό της αύξησης της κομματικής πελατείας με μια παροχολογία, που ανάλογη συναντούσες στους αλήστου μνήμης «Μαυρογυαλούρους». Με ένα νόμο θα καταργήσουμε το μνημόνιο, θα επαναφέρουμε τους μισθούς στο επίπεδο του 2008, θα καταργήσουμε το χαράτσι και ό,τι άλλο βάζει ο νους του ανθρώπου, ανάλογα με την κοινωνική ομάδα που ο Αλέξης Τσίπρας έχει συνάντηση.
Επιχείρημα της μαϊμούς είναι ότι θα καταγγείλουμε το μνημόνιο και θα μείνουμε στην ζώνη του ευρώ. Εάν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένα να παίξουν το ευρωπαϊκό παιχνίδι, πρέπει να είναι έτοιμα να δεχθούν τους όρους του παιχνιδιού, όπως τους έχει ορίσει η Κομισιόν. Εδώ χώρες, όπως η Γαλλία, χωρίς μνημόνιο, δεν τολμούν να κηρύξουν έκπτωτη την πολιτική της δημοσιονομικής σταθερότητας, δηλαδή της λιτότητας , και παρεκάλεσαν μια διετή επιμήκυνση, για να φέρουν το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Όσο για το ότι θα επιδιώξουν μια νέα ελαφρότερη για το λαό δανειακή σύμβαση, πρόκειται για μια θέση που δείχνει ή ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεπίδεκτη μαθήσεως ή κοροϊδεύει τον λαό για να αρπάξει την εξουσία. Κάθε νέα δανειακή σύμβαση αυξάνει το εξωτερικό χρέος.
Φυσικά, αυτό δεν είναι αριστερή πολιτική, όπως είναι η έξοδος από το ευρώ. Ακόμα και όσοι στο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζουν για έξοδο από το ευρώ, δεν έχουν καταρτίσει ένα σχέδιο συγκροτημένης εξόδου κι ας είναι ορατή η διάλυση της ευρωζώνης με την μορφή που λειτουργεί σήμερα. Αριστερή πολιτική είναι να δοθεί η ευκαιρία στο λαό να εκφράσει την βούλησή του και ο λαός την εκφράζει μέσα από δημοψήφισμα. Αριστερή πολιτική είναι η απαίτηση να καθιερωθεί το πλέον δημοκρατικό εκλογικό σύστημα, η απλή αναλογική. Αντίθετα για να γευτεί το αγαθό των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα συνέδριο οπερέτα για να πάψει να είναι συνασπισμός κομμάτων. Αριστερή πολιτική είναι να αλλάξει ο επαίσχυντος νόμος περί ευθύνης υπουργών, άλλο δημιούργημα Βενιζέλου, για να μην ξεχνιόμαστε. Όμως αντί να κυριαρχούν αυτά τα συνθήματα στο ΣΥΡΙΖΑ, κυριαρχούν οι υποσχέσεις «θα σας κάνουμε γιοφύρια, θα σας φέρουμε και ποταμιά».
Η κυβέρνηση
Την κυβέρνηση την στηρίζουν τρία κόμματα, τα οποία επέλεξαν να παίξουν το μνημονιακό παιχνίδι και η αλήθεια είναι ότι το παίζουν αρκετά καλά. Όμως η έξοδος από το τούνελ της ύφεσης και η πορεία προς την ανάκαμψη είναι ακόμα μακρυά. Τα νέα μέτρα απέχουν μια ανάσα. Πως είναι δυνατόν να μην περικοπούν συντάξεις με το ύψος της ανεργίας, ή τις μειωμένες εισφορές από την εκ περιτροπής εργασία ή το μειωμένο ωράριο, που στερούν τα έσοδα από τα ασφαλιστικά ταμεία; Ακόμα και να πατάξουν την μαύρη εργασία, θα βελτιωθούν τα έσοδα, αλλά δεν θα ανατραπεί το βούλιαγμα των ταμείων. Τότε ή θα αναγκαστούν να περικόψουν κι άλλο τις συντάξεις ή οι κοινωνικές παροχές θα κοπούν εντελώς. Έχει η κυβέρνηση τα κότσια να καταργήσει τα ταμεία, να θεσπίσει εθνική σύνταξη και τα λεφτά του ΕΟΠΥΥ να δωθούν για ενίσχυση των κρατικών νοσοκομείων και όλοι οι Έλληνες πολίτες να αποκτήσουν κάρτα υγείας για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη;
Για μία σταθεροποίηση της οικονομίας χρειάζεται θεαματική άνοδος της ανάπτυξης, ώστε να δημιουργηθούν μόνιμες θέσεις εργασίας. Τα διάφορα προγράμματα πεντάμηνης απασχόλησης μετακυλύουν το πρόβλημα της ανεργίας κατά κοινωνικές ομάδες, ενώ τα 490 ευρώ τον μήνα είναι ασπιρίνη για όσους τυχόν θα προσληφθούν κι έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις. Στα μέσα Μαΐου λήγει η μετενέργεια και θα περικοπούν και άλλο τα εισοδήματα στον ιδιωτικό τομέα, αφού πλέον τα επιδόματα θα περιοριστούν στα τέσσερα. Άρα η φτώχεια είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας.
Μπροστά μας είναι ακόμα και η επιπλέον φορολόγηση των ιδιοκτητών ακινήτων. Δεν είναι μόνον η επέκταση τους χαρατσιού ακόμα και στα γιαπιά. Θα έλθουν σε μικρό χρονικό ο ΦΑΠ του 2011 και 2012 και το καλοκαίρι θα αναγγελθούν νέες αντικειμενικές αξίες. Μπορεί να ελάφρωσε το χαράτσι, αλλά στην ουσία οι ιδιοκτήτες το 2013 θα πληρώσουν περισσότερο φόρο. Αν δεν πέσει χρήμα στην αγορά, να μοχλευτεί, αναστροφή του κλίματος δεν υπάρχει. Θεωρούν Έλληνες και ξένοι αισιόδοξο μήνυμα ότι ο προϋπολογιςμός θα παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν μας λένε όμως ότι αυτό οφείλεται στο ότι το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του προς τους πολίτες και αυτά τα χρήματα λείπουν από την αγορά. Η ρευστότητα δεν καταπολεμιέται μόνον με εξαγγελίες.
Ρευστότητα και ανάπτυξη
Σήμερα είναι πολύ πιθανό να υπάρξει απόφαση στο Γιουρογκρούπ να καταβληθεί και η δόση του Ιουνίου. Όμως για να γίνουν ορατά τα καλά αποτελέσματα, χρειάζεται να κυκλοφορήσει χρήμα στην αγορά. Η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει πολύ σε αυτό. Βρισκόμαστε στον έκτο χρόνο ύφεσης και η αγορά έχει διαλυθεί. Όσες ξένες επενδύσεις και να έλθουν δεν πρόκειται να αποδώσουν άμεσα. Πάνε κάποιοι μήνες που υπογράφηκε η σύμβαση της ΚΟΣΚΟ, ΧΙΟΥΛΕΤ ΠΑΚΑΡΤ και ΟΣΕ για την μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων στην Ευρώπη. Το πότε θα αρχίσει να αποδίδει αυτή η επένδυση είναι άγνωστο. Πουλήθηκε ο ΟΠΑΠ. Όμως αυτή η πώληση ούτε νέες θέσεις εργασίας θα προσφέρει ούτε θα κυκλοφορήσει περισσότερο χρήμα στην πραγματική οικονομία.
Αντίθετα, έχουν εξαγγελθεί κάποια προγράμματα, μέσω ΕΣΠΑ, στήριξης των μικρομεσαίων. Όμως, οι όροι και οι προϋποθέσεις είναι τέτοιες που η στήριξη μένει στην εξαγγελία. Ήδη το Επιμελητήριο Μεσσηνίας ζήτησε παράταση υποβολής των μελετών επένδυσης. Ανάλογοι όροι μπήκαν και στην περίπτωση της καταβολής επιδόματος ανεργίας σε ελεύθερους επαγγελματίες. Αλλά ακόμα και αν δοθούν χρήματα στις επιχειρήσεις, πάλι στα ίδια θα γυρίσουμε, αν δεν βελτιωθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών. Για να κινηθεί η οικονομία χρειάζεται κατανάλωση. Είναι ο βασικός όρος της οικονομικής ανάπτυξης. Αν περιμένουμε να κινηθεί η οικονομία μόνον με τις εξαγωγές, τότε θα καταντήσουμε Μπαγκλαντές. Θα υπάρξει ανάπτυξη και κέρδη επιχειρήσεων (πολύ πιθανόν ξένων), αλλά οι Έλληνες θα πεθαίνουν σε άθλιες συνθήκες εργασίας και θα λιμοκτονούν.
Μοναδικός δρόμος ανάπτυξης είναι η ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, που τόσο βάρβαρα διάλυσε η εσωτερική υποτίμηση. Ας έχουν υπ’ όψη τους όλοι οι πολιτικοί ότι ακόμα και το γαϊδούρι του Χότζα πέθανε από την πείνα. Εκτός και αν μας θεωρούν περισσότερο γαϊδούρια από τα συμπαθή τετράποδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου