Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Κινδυνεύουν ζωές ελλείψει βασικών φαρμάκων
Image
Στα πρόθυρα της απελπισίας βρίσκονται χιλιάδες ασφαλισμένοι και στη Μεσσηνία, καθώς γιατροί και φαρμακοποιοί είναι σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας τα χρήματα που τους οφείλει ο ΕΟΠΥΥ.
Τις τελευταίες ημέρες, όμως, προστέθηκε ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα στην πλάτη των ασφαλισμένων. Παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις σε μια σειρά από βασικά φάρμακα, όπως είναι το Sintrom, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν άμεσα άτομα με καρδιοπάθειες ή που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο.
Όπως μας έλεγαν φαρμακοποιοί, «το συγκεκριμένο σκεύασμα είναι αναντικατάστατο και ζωτικής σημασίας για πολλούς ασθενείς στους οποίους γίνεται αντιπηκτική αγωγή».
Δεν είναι, όμως, μόνο το Sintrom που λείπει από την αγορά φαρμάκου. Προβλήματα παρατηρούνται και με τις ινσουλίνες, καθώς δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες που υπάρχουν μεταξύ των ασθενών, αλλά και στα φάρμακα – σε κάποιο συγκεκριμένο σκεύασμα - για το θυροειδή. Και δεν είναι μόνο αυτά.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να δημιουργείται πανικός και ένταση, η οποία πολλαπλασιάζει το αρνητικό φαινόμενο. Εδώ και ένα μήνα περίπου οι ασφαλισμένοι πηγαινοέρχονται από φαρμακείο σε φαρμακείο προκειμένου να βρουν κάποια σκευάσματα.
Το ερώτημα, φυσικά, είναι γιατί δημιουργούνται αυτές οι ελλείψεις. Η μία πλευρά της απάντησης είναι οι περιορισμένες εισαγωγές φαρμάκων από τις πολυεθνικές, αφού σ’ ένα κράτος υπό καθεστώς πτώχευσης δε διακινδυνεύουν να κάνουν μεγάλα ανοίγματα. Πόσω μάλλον, όταν έχεις το υπουργείο Υγείας που λέει με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους ότι θέλει να μειώσει το κόστος…
Η άλλη πλευρά είναι ο όρος από τις εταιρείες, ότι μια φαρμακοποθήκη έχει ένα συγκεκριμένο οικονομικό πλαφόν αγοράς φαρμάκων. Σε περίπτωση που το υπερβεί, η εταιρεία δε δίνει άλλα φάρμακα ή θα πρέπει αυτά να πληρωθούν επί αντικαταβολή. Όταν, λοιπόν, για ένα συγκεκριμένο φάρμακο που κάνει για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα η γερμανική εταιρεία ζητά να προκαταβάλει τα χρήματα η εισαγωγική εταιρεία στην Ελλάδα, πώς να μην υπάρξει πρόβλημα;
Μεταξύ των πολυεθνικών υπήρχε πάντα πλαφόν στα φάρμακα, αλλά τώρα η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, αφού αυτές ζητούν πλέον από τους φαρμακοποιούς να προκαταβάλουν την τιμή των φαρμάκων. Το ερώτημα είναι, βέβαια, ποιος είναι εκείνος που στις μέρες μας έχει τη δυνατότητα να προκαταβάλει χρήματα. 
Όλα αυτά, όπως είναι φυσικό, δημιουργούν αναστάτωση, αστάθεια και αβεβαιότητα σ’ έναν ολόκληρο κύκλο ανθρώπων. Πρώτα και κύρια στον ασφαλισμένο, ο οποίος είναι αυτός που θα πληρώσει πρώτος το… μάρμαρο. Ο ασφαλισμένος είναι πλέον, στην κυριολεξία, στο έλεος του Θεού.
Όπως μας έλεγαν χθες: «Σκεφτείτε έναν εργαζόμενο ή συνταξιούχο, οι οποίοι έχουν δώσει τα λεφτά που απαιτούνται για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη και να μην μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τα εγκαίνια που έγιναν χθες (σ.σ. προχθές) στο νοσοκομείο για τον αξονικό και μαγνητικό τομογράφο είναι η βιτρίνα που κάποιοι θέλουν να πλασάρουν. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική, σκοτεινή. Και να πούμε και κάτι ακόμα. Για την όποια ασυδοσία υπερσυνταγογράφησης και πολυφαρμακίας υπήρχε μέχρι το προηγούμενο διάστημα δεν έφταιγε ο ασφαλισμένος. Άλλοι είναι οι ένοχοι που δημιούργησαν το πρόβλημα. Δυστυχώς, όμως, αυτός είναι που τραβάει σήμερα το… κουπί».
Δεύτερον, στους φαρμακοποιούς, αλλά και σ’ ένα σημαντικό αριθμό ανθρώπων που εργάζονται γύρω από το θέμα του φαρμάκου (φαρμακοϋπάλληλοι, ιατρικοί επισκέπτες).
Μας έλεγε προχθές φαρμακοποιός στο πλαίσιο του ρεπορτάζ: «Αναγνωρίζουμε ότι η απόφαση να μη δίνουμε με πίστωση φάρμακα είναι σκληρή, αλλά και εμείς βρισκόμαστε σε δεινή θέση. Δεν ξέρω πώς θα τα βγάλω πέρα το Σεπτέμβριο. Πλέον κάνω παραγγελίες ανάλογα με τη ζήτηση που υπάρχει από τους πελάτες μου. Δεν αντέχω οικονομικά να έχω απόθεμα. Έχουμε βρεθεί χρεωμένοι, από εκεί που μας χρώσταγαν»
Και το χειρότερο, ως επίλογος του ρεπορτάζ, είναι τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Μια απάντηση είναι ότι ο κόσμος θα πεθαίνει επειδή δε θα έχει να πάρει τα φάρμακά του, φαρμακεία θα κλείσουν κι ένας επίσης μεγάλος αριθμός ατόμων θα βρεθούν άνεργοι. Ήδη τα πρώτα καμπανάκια έχουν χτυπήσει και στην αγορά της Καλαμάτας…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου