Τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα στη γεωργία

Τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα στη γεωργία Γράφτηκε από τον  Ηλίας Μπιτσάνης

• ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Από μέτρο σε μέτρο τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα στο χώρο της γεωργίας. 

 

Και οι εξελίξεις αυτές έρχονται παράλληλα με την πολύ μεγάλη μείωση της κατανάλωσης και συνακόλουθα των τιμών αγροτικών προϊόντων. Οι επιπτώσεις είναι ορατές στην ύπαιθρο, και σε δύσκολη θέση βρίσκονται πλέον και πολλοί καλλιεργητές οι οποίοι επένδυσαν σημαντικά τα προηγούμενα χρόνια για τον εκσυγχρονισμό των καλλιεργειών τους. Δεν θα δυσκολευτεί κάποιος να το αντιληφθεί με μια βόλτα στη λαϊκή αγορά. Αρκεί να στήσει αυτί στους διαλόγους την ώρα που γίνεται ο απολογισμός της ημέρας και φυσικά εφόσον πιάσει τη συζήτηση. Και αν υπάρχει έντονη δυσφορία στον κόσμο που σπρώχνει μόνος του το προϊόν στην αγορά, μπορεί να καταλάβει κάποιος τι συμβαίνει πιο πέρα.

Το γεγονός ότι στην κυβέρνηση επεξεργάζονται σενάρια για τη φορολόγηση της αγροτικής γης είναι ενδεικτικό για την παντελή αδιαφορία της για το μέλλον των μικρών και μεσαίων παραγωγών. Εκ των πραγμάτων με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να "σπρώξει" έξω από την παραγωγή πολλούς από αυτούς που καλλιεργούν σήμερα τη γη είτε ως κύρια είτε ως συμπληρωματική απασχόληση. Εκείνο που θα καταφέρει τελικά είναι να σπρώξει πολλούς παραγωγούς προς την εξαθλίωση, αφού δύσκολα κάποιος θα παραδώσει τη γη από την οποία ζει καθώς κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με αυτοκτονία σε αυτές τις συνθήκες όπου το μεροκάματο σπανίζει και η ανεργία καλπάζει. Η φορολόγηση των αγροτεμαχίων είναι ουσιαστικά ένα ακόμη μέτρο για την κατάρρευση των τιμών ακινήτων υπό το βάρος των υποχρεώσεων με τις οποίες χρεώνονται οι ιδιοκτήτες. Και με δεδομένο το γεγονός ότι μεγάλα τμήματα ουσιαστικά είναι υποθηκευμένα, τα επόμενα χρόνια μπορεί να ζήσουμε απρόβλεπτες καταστάσεις.

Την ώρα που ετοιμάζονται νέα χαράτσια για τα ακίνητα και παραμένει ανοιχτό το ζήτημα του τρόπου φορολόγησης των αγροτικών εισοδημάτων, οι εισπρακτικοί μηχανισμοί σπρώχνουν όλο και πιο πίσω την επιστροφή του ΦΠΑ σε πολλούς αγρότες. Είναι και αυτό ένα δείγμα του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζεται πλέον η "ραχοκοκαλιά της οικονομίας" κατά πώς αποκαλούσαν το πάλαι ποτέ τους αγρότες οι μαυρογιαλούροι για να εξασφαλίσουν την ψήφο τους και τις βουλευτικές έδρες. Ουδέποτε το πίστεψαν βεβαίως και σήμερα συνειδητά κάνουν… συνεταιρισμό στην τσέπη των αγροτών, χώνοντας όλο και βαθύτερα το χέρι μέσα σε αυτή.

Τα στοιχεία για την κατάσταση στην ύπαιθρο είναι ανησυχητικά. Οι νέοι αγρότες έχουν ελαχιστοποιηθεί, μόλις το 7% είναι ηλικίας κάτω των 35 χρόνων. Εκείνοι που κάποτε αντιστάθηκαν ή δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν το κύμα φυγής, ως νέοι αγρότες, σήμερα έχουν γίνει πλέον παλιοί, σαν αυτούς που αντικατέστησαν στην καλλιέργεια. Η στατιστική δίνει ποσοστό 55% για τους αγρότες που είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 55 χρόνων και φωνάζει από μακριά για την ανάγκη ανανέωσης του δυναμικού στη γεωργία η οποία στις σημερινές συνθήκες θα πρέπει να γίνει αυτάρκης για την κάλυψη των αναγκών της χώρας.

Η ανανέωση όμως προϋποθέτει τη στήριξη της ζωής στο χωριό, αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο καθώς όλες οι υπηρεσίες συγκεντρώνονται στις μεγάλες πόλεις, κλείνουν σχολεία και μονάδες υγείας ενώ συρρικνώνεται διαρκώς η παρέμβαση των μονάδων αυτοδιοίκησης στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή καθώς το χρήμα στερεύει. Η κρίση περιορίζει όλο και περισσότερο τις δυνατότητες μετακίνησης, η διαμονή στο χωριό γίνεται όλο και περισσότερο καταναγκασμός απουσία διεξόδου.

Αλλά ακόμη και αν κάποιος αποφασίσει να μείνει ή να επιστρέψει στο χωριό αφού δεν έχει άλλη λύση, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει πλέον η αγροτική οικονομία. Δεν είναι… κρυφό μυστικό ότι το κόστος παραγωγής είναι το μεγαλύτερο στον ευρωπαϊκό χώρο καθώς υπηρεσίες και εφόδια διαρκώς ακριβαίνουν χωρίς να παίρνεται κανένα μέτρο αναστροφής αυτής της κατάστασης, ενώ η εξάρτηση της καλλιέργειας από τις εισαγωγές είναι απόλυτη. Η ρευστότητα είναι ανύπαρκτη και η χρηματοδότηση μηδαμινή μετά την κατάργηση της αγροτικής πίστης με το ξεπούλημα της ΑΤΕ εν μία νυκτί και έναντι πινακίου φακής. Οι συνεταιρισμοί πλην ελαχίστων εξαιρέσεων είναι ουσιαστικά διαλυμένοι και ο συνεργατισμός έχει κυλήσει στα… Τάρταρα παρότι σήμερα αποτελεί και τη μοναδική διέξοδο για να αλλάξει η ζωή στο χωριό.

 

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, είναι χρήσιμο να διαβάσει κάποιος τα όσα επαναλαμβάνουν στερεότυπα κάθε φορά οι κυβερνητικοί παράγοντες για τους αγρότες και την παραγωγή. Για να πεισθεί ότι η αγροτική κοινωνία και ο κρίσιμος τομέας της οικονομίας έχουν πάρει τον κατήφορο και μάλιστα με σπασμένα τα φρένα.

Ηλίας Μπιτσάνης Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/stiles-sxolia/kalimera-perifereia/item/29485-georgia-allages-diskolies