Ακρόπολις, αρ. φύλ. 6123, 25.03.1899: 2
Ἡ ἀρχαία Πύλος
Ἀνεύρεσις τάφων καὶ πηλίνων ἀγγείων. — Ἀνάγκη νὰ γείνουν (sic) ἀνασκαφαὶ
(Τοῦ ἐν Πύλῳ ἀνταποκριτοῦ μας)
Εἰς τὸ βορειοδυτικὸν μέρος τῆς σημερινῆς Πύλου καὶ εἰς τὸν μυχὸν τοῦ λιμένος εἰκάζεται, ὅτι ἔκειτο ἡ ὑψηλὴ καὶ ἀμμώδης Πύλος, ὡς ἀποκαλεῖ ὁ Ὅμηρος τὴν προϊστορικὴν τοῦ Γερηνίου Νέστορος πόλιν τὴν ἐκτισμένην ἐπὶ τοῦ Αἰγαλαίου ὄρους (Κορυφασίου) καὶ ἐπὶ τῆς βορείας πεδιάδος τούτου.
Ὁ Παυσανίας ὡς καὶ ὁ Ἀνάχαρσις κατὰ περὶ Πύλου περιγραφέντων ἀναφέρουσιν, ὅτι ὑπῆρχεν ἐκεῖ ναὸς τῆς Νίκης καὶ ὅτι ἐσώζετο ἔτι ὁ οἶκος, ὁ τάφος καὶ οἱ σταῦλοι τοῦ Νέστορος. Σήμερον δὲ ἐξακριβοῦνται τὰ πλεῖστα τούτων ὡς ἀληθῆ, διότι μεταξὺ τῶν χωρίων Πετροχωρίου καὶ Ὀσμὰν-Ἀγὰ σώζονται πέντε στῆλαι μαρμάριναι μόλις προεξέχουσαι τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς, οὐδόλως δὲ ἀπίθανον αἱ ὑπολειπόμεναι νὰ ἔχωσι καλυφθῆ ὑπὸ χωμάτων. Τί ἄλλο θὰ εἶνε αὗται ἢ ὁ μνημονευόμενος ναὸς τῆς Νίκης; Μεταξὺ δὲ τοῦ ἰχθυοτροφείου καὶ τῶν χωρίων Πετροχωρίου Ρωμανοῦ καὶ Ὀσμὰν-Ἀγὰ οἱ ἀγαθοὶ χωρικοὶ ἀνασκάπτοντες τὰ κτήματά των εὕρισκον τάφους περικλείοντας διάφορα πήλινα ἀγγεῖα ἢ καὶ ἄλλα κειμήλια, ἀναμφιβόλως προϊστορικῆς ἐποχῆς, εἰς τὰ ὁποῖα δυστυχῶς οὐδεμίαν σημασίαν διδόντες κατέστρεφον χρησιμοποιοῦντες τοὺς λαξευτοὺς λίθους ὡς οἰκοδομικὴν ὕλην· τοῦτο δὲ ἔπραττον, ὁσάκις ἐλάμβανον ἀνάγκην τοιούτων λίθων.
Ταῦτα ἐσχάτως πληροφορηθέντες ὁ δήμαρχος κ. Μπόμπολας καὶ ὁ ἀστυνόμος κ.
Βουρδουλάκης μετέβησαν ἐπὶ τόπου συνοδευόμενοι καὶ παρὰ τοῦ ἀνταποκριτοῦ τοῦ «Νεολόγου» καὶ ἐμοῦ, ἀνεῦρον εἰς βάθος ἡμίσεως μέτρου ἀπὸ τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς δύο τάφους συνεχομένους, μήκους ἑνὸς μέτρου καὶ 50 ἑκατοστῶν καὶ 0,45 πλάτους ἕκαστος, ἐντὸς τῶν ὁποίων πλὴν τῶν ὀστῶν εὗρον καὶ πήλινά τινα ἀγγεῖα προϊστορικῆς τέχνης καὶ μίαν ψαλλίδα (sic) σιδηρᾶν πρᾶγμα περίεργον, διότι κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἡ κατεργασία τοῦ μετάλλου τούτου ἐθεωρεῖτο ἄγνωστος.
Τὸ γεγονὸς τοῦτο εὐθὺς ἀνέφερεν εἰς τὸν νομάρχην κ. Παλαμᾶν, ὅστις διέταξε τὸν κ. ἀστυνόμον νὰ λάβῃ τὰ κατάλληλα μέτρα μέχρι τῆς ἀφίξεως αὐτοῦ τοῦ ἰδίου.
Πρὸ 15 ἐτῶν ἀνευρέθη ἐπίσης εἴς τινα σταφιδάμπελον παρὰ τὸ ἰχθυοτροφεῖον ἀγαλμάτιον μαρμάρινον, ὅπερ τότε κατασχεθὲν παρὰ τῶν ἀρχῶν ἀπεστάλη εἰς τὸ μουσεῖον ἀλλὰ δυστυχῶς τοῦτο δὲν συνεκίνησε παντάπασι οὐδὲ τὴν ἀρχαιολογικὴν ἑταιρείαν οὐδὲ τὴν Κυβέρνησιν καὶ τὸ πρᾶγμα εἶνε, ὅτι τὰ πάντα ἀφέθησαν εἰς τὴν τύχην των, χωρὶς νὰ ληφθῇ οὐδ’ ἡ ἐλαχίστη πρόνοια.
Δὲν γνωρίζω ἀκριβῶς τὸν χρόνον, ὅτε ὁ μέγας ἐξερευνητὴς τῶν ραψῳδιῶν τοῦ θείου Ὁμήρου Σλιέμαν ἐνήργησε δοκιμαστικὰς ἀνασκαφὰς καὶ κάτωθι τοῦ Αἰγαλέου ὄρους καὶ εἰς τὴν ἀντίπεραν ὄχθην ἐπὶ τῆς Σφακτηρίας ἀλλ’ ἢ διότι αἱ ἀνασκαφαὶ τῶν Μυκηνῶν εἶχον ἀπορροφήση τὴν προσοχὴν τοῦ ἢ διότι αἱ μεταβολαὶ τοῦ ἐδάφους ἐγέννησαν αὐτῷ ἀμφιβολίας, ἐσταμάτησεν ταύτας μετὰ δύο-τρεῖς ἡμέρας ἄνευ ἀποτελέσματος.
Νομίζω ὅμως σήμερον, ὡς ἔχουσι τὰ πράγματα, ὀφείλει ἡ ἀρχαιολογικὴ ἑταιρία νὰ προβῇ εὐθὺς εἰς ἀνασκαφάς, διότι δὲν εἶνε εὔκολον πρᾶγμα νὰ διαφυλαχθοῦν ἀπὸ βανδάλους χεῖρας τὰ ἱερὰ κειμήλια, τὰ ὁποῖα ἐπὶ τριάκοντα αἰῶνας διεσώθησαν.
Το Άστυ, αρ. φύλ. 3804, 12.06.1901: 4
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ
Εἰδήσεις ἐκ Πύλου
…………………………………………………………………………………………………………………………
Ἀδείᾳ τοῦ ὑπουργείου τῆς Παιδείας ἐγένετο χθὲς ἔναρξις ἀρχαιολογικῶν ἀνασκαφῶν ὑπὸ τῶν λαβόντων τὴν ἐπίσημον ἄδειαν Πυλίων κ. κ. Καραουλάνη καὶ Βούρλα, ἐνεργούντων ἐν συνεταιρισμῷ μετ’ ἄλλων, ἐν τῇ πρὸς Βορρᾶν τοῦ φρουρίου τοῦ Παλαιοῦ Ναυαρίνου παρὰ τὸ Πετροχώριον τοῦ δήμου Πυλίων πεδιάδι, παρουσίᾳ τοῦ ἑλληνοδιδασκάλου Πύλου κ. Οἰκονόμου, ὡς ἐπόπτου, τοῦ δημοδιδασκάλου Ἀσμάναγα κ. Παππαδάκη, ὡς ἐπιστάτου καὶ τοῦ ἐνωμοτάρχου κ. Καραβίτου, ἀναπληροῦντος τὸν εἰς Μεθώνην ὡς δημόσιον κατήγορον ἐνώπιον τοῦ πταισματοδικείου μεταβάντα ἀστυνόμον Πύλου, ἀνθυπίλαρχον κ. Λιναρόν. Τῆς ἐνάρξεως προηγήθη Ἁγιασμός, ψαλεὶς ὑπὸ τοῦ αἰδεσιμωτάτου ἱερέως Αὐγερινοῦ Κοτράτσου, παρόντων τῶν ἐνεργούντων τὰς ἀνασκαφάς, τῶν συνεταίρων των καὶ τοῦ ἰδιοκτήτου τῶν ἀνασκαπτομένων γαιῶν κ. Γεωργ. Χ. Κουλαφέτη ἐκ Ρωμανοῦ. Αἱ ἀνασκαφικαὶ αὗται ἀρχαιολογικαὶ ἔρευναι, ἐνεργοῦνται κυρίως πρὸς ἀνεύρεσιν πολυτίμων ἀρχαιοτήτων τῆς ἐποχῆς τοῦ ἀρχαίου βασιλέως τῆς Πύλου Νέστορος, τεθαμμένων ἐν τοῖς τάφοις τῆς ἐκεῖ ὑποτιθεμένης πατρίδος τοῦ Νέστορος, κατὰ τὰς εἰκασίας τῶν ἐνδιαφερομένων, οἵτινες ἔχουσι τὸ θάρρος νὰ ἐξακολουθήσωσι τὰς ἀνασκαφὰς καθ’ ὅλον τὸ ἤδη ἀρξάμενον θέρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου