Πριν από έναν χρόνο η δημοτική παράταξη « ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ » δεν
απέφυγε το ερώτημα, του δεύτερου γύρου στον Δήμο Πύλου – Νέστορος και
δεν αρνήθηκε την απάντηση. Κι η απάντηση, που δόθηκε ήταν αμιγώς
πολιτική. Είπαμε τότε « Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας », καθώς καμιά πολιτική
αλλαγή δεν προέκυψε ποτέ, από την απλή εναλλαγή προσώπων και μάλιστα
προσώπων, που προερχόμενα από την ίδια πολιτική μήτρα, συμπορεύτηκαν ως
ομοτράπεζοι συνεργάτες, έχοντας την ίδια πολιτική αντίληψη, τα ίδια
κουσούρια και δυστυχώς τα ίδια χούγια. Ένα χρόνο μετά δικαιωνόμαστε,
καθώς όλοι πλέον αποδέχονται τη ματαιότητα του διλήμματος « Τί
Καφαντάρης, τί Καρβέλας ».
Ένα χρόνο μετά, η τοπική κοινωνία συνειδητοποιεί ότι η ανάπτυξή της δεν μπορεί να προκύψει από τον άσκοπο ανταγωνισμό, των « γινατιών » και των « νιτερεσιών » πρώην συνεργατών και συνενόχων για τις υστερήσεις, τα προβλήματα, τις χαμένες ευκαιρίες και τους κλειστούς ορίζοντες.
Ένα χρόνο μετά ο Παναγιώτης Καρβέλας, παρά το ότι τζόγαρε στον εκλογικό θερισμό του Αντικαφανταρισμού, επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, ακολουθεί τις ίδιες πρακτικές, όχι μόνον γιατί είναι πολιτικά ίδιος με τον Δ. Καφαντάρη, αλλά κυρίως γιατί ούτε θέλει, ούτε μπορεί να γίνει διαφορετικός.
Ένα χρόνο μετά, ο Παναγιώτης Καρβέλας έχει παράξει πολιτική κούραση, ισοδύναμη με αυτή που παρήγαγε ο απελθών Δημήτρης Καφαντάρης στην εννιαετή θητεία του, χωρίς να περνά απαρατήρητο, ότι τα τέσσερα πρώτα από τα έτη αυτά. συμπορεύονταν και συνδιοικούσαν αγκαλίτσα. Ένα
χρόνο μετά ο Παναγιώτης Καρβέλας, αδυνατεί να χωρίσει « την ήρα από το στάρι » , ακολουθώντας παρωχημένες αυτοδιοικητικές πρακτικές, με μοναδικό στόχο να οικοδομήσει δίκτυα εκλογικής πελατείας, χωρίς να διαθέτει, ούτε καν την απαιτούμενη εφευρετικότητα, καθώς άλλοτε πιάνεται με την γίδα στην πλάτη, άλλοτε βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και άλλοτε από τον παραθαλάσσιο καναπέ του αγναντεύει τον όρμο την Φοινικούντας. Όλοι γνωρίζουν ότι ο Παναγιώτης Καρβέλας αριστεύει στις απευθείας αναθέσεις και στις εξυπηρετήσεις συγγενών, φίλων και γνωστών και αποτυχόντων να εκλεγούν υποψηφίων. Όλοι γνωρίζουν ότι ο Παναγιώτης Καρβέλας και η παράταξή του δεν έχουν στοιχειώδη προγραμματισμό και όραμα, καθώς κολυμπούν στην προχειρότητα με βαρίδι την μοιρολατρία. Ένα χρόνο μετά η Δημοτική Διοίκηση Καρβέλα βολοδέρνει από την ατολμία και την στασιμότητα έως την αδράνεια και την εσωστρέφεια. Ένα χρόνο μετά, ο Παναγιώτης Καρβέλας, έχει μόνο ένα άγχος, που δεν είναι άλλο από το να κρύψει επιμελώς την ανυπαρξία της περπατησιάς του ως Δημάρχου. Γι αυτό και ένα χρόνο τώρα, δεν ανακοίνωσε στους Δημότες τι παρέλαβε. Γι αυτό και μετά από ένα χρόνο δεν αισθάνεται την υποχρέωση να αυτοεκτεθεί, προβαίνοντας σε ένα δημόσιο και ανοικτό απολογισμό. Αυτά είναι που δεν κάνει ο Δήμαρχος Πύλου – Νέστορος και δεν τα κάνει επειδή η αυτοκριτική χρειάζεται και ωριμότητα και γενναιότητα. Δεν τα κάνει επειδή είναι αιχμάλωτος μιας απολιθωμένης αντίληψης για την τοπική αυτοδιοίκηση, που στηρίζεται στην καμαρίλα και στα προνόμια της καρέκλας και « ας πάει και το παλιάμπελο ».
Ο Παναγιώτης Καρβέλας εσχάτως, προκειμένου να δικαιολογήσει το μηδέν, που έχει εγκαταστήσει στο πηλίκο της Δημοτικής Διοίκησης, διαχέει και διαρρέει με ξένες γλώσσες ότι δήθεν αδυνατεί να διοικήσει, διότι δεν βρίσκει « λέει » στήριξη, από την « Κοινωνία σε Κίνηση », δαιμονοποιώντας έτσι την απλή αναλογική και φορτώνοντάς τα όλα στον κόκορα του ψιθύρου και στο ψεύδος της διαβολής. Όμως, δεν είναι έτσι. Η έλλειψη συνεργασίας και συναίνεσης δεν είναι άλλοθι για την αποτυχία και το βάλτωμα. Είναι οι αιτίες της αποτυχίας και του βαλτώματος, καθώς ο Παναγιώτης Καρβέλας δεν έπραξε τίποτα για να αναζητήσει και να οικοδομήσει συναινέσεις.
Ο Παναγιώτης Καρβέλας, ίσως έχει μια ευκαιρία. Λέμε ίσως, γιατί αυτή προϋποθέτει ότι πρέπει να ξεπεράσει τα όρια και την φυλακή της πολιτικής του αντίληψης. Η ευκαιρία αυτή πρέπει να αρχίσει με τον ειλικρινή απολογισμό του για τον πρώτο χρόνο της θητείας του. Ο απολογισμός, που θα είναι δημόσιος και επώδυνος, αποτελεί προϋπόθεση της συνεργασίας, την οποία ο ίδιος πρέπει να προτείνει με ευθύτητα. Συνεργασία όμως σημαίνει συναντίληψη, απαιτεί ελάχιστο κοινό όραμα, σημαίνει σχεδιασμό για υλοποίηση στόχων και προϋποθέτει χρηστή και διαυγή διαχείριση. Συνεργασία σημαίνει προγραμματική σύγκληση και πολιτική δέσμευση. Αν ο Παναγιώτης Καρβέλας έχει στριμωχτεί από τα αδιέξοδα του πρώτου έτους της θητείας του και επιθυμεί συνεργασία, τότε ας την προτείνει, ώστε να διαμορφωθεί το περιεχόμενο, οι όροι και οι εγγυήσεις της και να καταγραφεί, ανακοινούμενη δημόσια και υπεύθυνα στους δημότες. Αν όμως
θέλει συνεργασία ala carte δεν θα την έχει, διότι η συνεργασία είναι πολύ σοβαρή πολιτική υπόθεση, για να καταντήσει σωσίβιο σωτηρίας του Παναγιώτη Καρβέλα ή ψίθυρος σε πλατείες ή φύλλο συκής, προκειμένου να δικαιολογήσει την απραξία του και τα αδιέξοδα της διαχειριστικής του αντίληψης.
Η « Κοινωνία σε Κίνηση » ήταν και είναι εδώ. Δεν κρύβεται. Δεν τα κάνει πλακάκια. Δεν προδίδει την ψήφο των Δημοτών. Δεν εξαγοράζεται. Δεν μασάει τα λόγια της.
Η « Κοινωνία σε Κίνηση » θα λέει « ναι » σε ότι θεωρεί χρήσιμο και καλό για τον τόπο και θα είναι απέναντι στα πισωγυρίσματα και στις κουτοπονηριές της κάρπωσης της δημοτικής εξουσίας.
Αν θέλει συνεργασία ο Παναγιώτης Καρβέλας ας το πει. Αν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, ας το πει και αυτό Δημόσια. Όχι με παρατρεχάμενους και διατεταγμένους ντελάληδες. Πριν το πει όμως, πρέπει να περάσει από το ταμιευτήριο της αλήθειας και να καταθέσει δημόσια στους Δημότες, τι παρέλαβε, πόσο συνευθύνεται γι αυτά που παρέλαβε, τι έκανε και κυρίως τι δεν έκανε. Ο απολογισμός αυτός με πολιτική τιμιότητα και φιλοτιμία είναι η βασική προϋπόθεση κάθε συνεργασίας. Ίδωμεν.
ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ»
ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Ένα χρόνο μετά, η τοπική κοινωνία συνειδητοποιεί ότι η ανάπτυξή της δεν μπορεί να προκύψει από τον άσκοπο ανταγωνισμό, των « γινατιών » και των « νιτερεσιών » πρώην συνεργατών και συνενόχων για τις υστερήσεις, τα προβλήματα, τις χαμένες ευκαιρίες και τους κλειστούς ορίζοντες.
Ένα χρόνο μετά ο Παναγιώτης Καρβέλας, παρά το ότι τζόγαρε στον εκλογικό θερισμό του Αντικαφανταρισμού, επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, ακολουθεί τις ίδιες πρακτικές, όχι μόνον γιατί είναι πολιτικά ίδιος με τον Δ. Καφαντάρη, αλλά κυρίως γιατί ούτε θέλει, ούτε μπορεί να γίνει διαφορετικός.
Ένα χρόνο μετά, ο Παναγιώτης Καρβέλας έχει παράξει πολιτική κούραση, ισοδύναμη με αυτή που παρήγαγε ο απελθών Δημήτρης Καφαντάρης στην εννιαετή θητεία του, χωρίς να περνά απαρατήρητο, ότι τα τέσσερα πρώτα από τα έτη αυτά. συμπορεύονταν και συνδιοικούσαν αγκαλίτσα. Ένα
χρόνο μετά ο Παναγιώτης Καρβέλας, αδυνατεί να χωρίσει « την ήρα από το στάρι » , ακολουθώντας παρωχημένες αυτοδιοικητικές πρακτικές, με μοναδικό στόχο να οικοδομήσει δίκτυα εκλογικής πελατείας, χωρίς να διαθέτει, ούτε καν την απαιτούμενη εφευρετικότητα, καθώς άλλοτε πιάνεται με την γίδα στην πλάτη, άλλοτε βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και άλλοτε από τον παραθαλάσσιο καναπέ του αγναντεύει τον όρμο την Φοινικούντας. Όλοι γνωρίζουν ότι ο Παναγιώτης Καρβέλας αριστεύει στις απευθείας αναθέσεις και στις εξυπηρετήσεις συγγενών, φίλων και γνωστών και αποτυχόντων να εκλεγούν υποψηφίων. Όλοι γνωρίζουν ότι ο Παναγιώτης Καρβέλας και η παράταξή του δεν έχουν στοιχειώδη προγραμματισμό και όραμα, καθώς κολυμπούν στην προχειρότητα με βαρίδι την μοιρολατρία. Ένα χρόνο μετά η Δημοτική Διοίκηση Καρβέλα βολοδέρνει από την ατολμία και την στασιμότητα έως την αδράνεια και την εσωστρέφεια. Ένα χρόνο μετά, ο Παναγιώτης Καρβέλας, έχει μόνο ένα άγχος, που δεν είναι άλλο από το να κρύψει επιμελώς την ανυπαρξία της περπατησιάς του ως Δημάρχου. Γι αυτό και ένα χρόνο τώρα, δεν ανακοίνωσε στους Δημότες τι παρέλαβε. Γι αυτό και μετά από ένα χρόνο δεν αισθάνεται την υποχρέωση να αυτοεκτεθεί, προβαίνοντας σε ένα δημόσιο και ανοικτό απολογισμό. Αυτά είναι που δεν κάνει ο Δήμαρχος Πύλου – Νέστορος και δεν τα κάνει επειδή η αυτοκριτική χρειάζεται και ωριμότητα και γενναιότητα. Δεν τα κάνει επειδή είναι αιχμάλωτος μιας απολιθωμένης αντίληψης για την τοπική αυτοδιοίκηση, που στηρίζεται στην καμαρίλα και στα προνόμια της καρέκλας και « ας πάει και το παλιάμπελο ».
Ο Παναγιώτης Καρβέλας εσχάτως, προκειμένου να δικαιολογήσει το μηδέν, που έχει εγκαταστήσει στο πηλίκο της Δημοτικής Διοίκησης, διαχέει και διαρρέει με ξένες γλώσσες ότι δήθεν αδυνατεί να διοικήσει, διότι δεν βρίσκει « λέει » στήριξη, από την « Κοινωνία σε Κίνηση », δαιμονοποιώντας έτσι την απλή αναλογική και φορτώνοντάς τα όλα στον κόκορα του ψιθύρου και στο ψεύδος της διαβολής. Όμως, δεν είναι έτσι. Η έλλειψη συνεργασίας και συναίνεσης δεν είναι άλλοθι για την αποτυχία και το βάλτωμα. Είναι οι αιτίες της αποτυχίας και του βαλτώματος, καθώς ο Παναγιώτης Καρβέλας δεν έπραξε τίποτα για να αναζητήσει και να οικοδομήσει συναινέσεις.
Ο Παναγιώτης Καρβέλας, ίσως έχει μια ευκαιρία. Λέμε ίσως, γιατί αυτή προϋποθέτει ότι πρέπει να ξεπεράσει τα όρια και την φυλακή της πολιτικής του αντίληψης. Η ευκαιρία αυτή πρέπει να αρχίσει με τον ειλικρινή απολογισμό του για τον πρώτο χρόνο της θητείας του. Ο απολογισμός, που θα είναι δημόσιος και επώδυνος, αποτελεί προϋπόθεση της συνεργασίας, την οποία ο ίδιος πρέπει να προτείνει με ευθύτητα. Συνεργασία όμως σημαίνει συναντίληψη, απαιτεί ελάχιστο κοινό όραμα, σημαίνει σχεδιασμό για υλοποίηση στόχων και προϋποθέτει χρηστή και διαυγή διαχείριση. Συνεργασία σημαίνει προγραμματική σύγκληση και πολιτική δέσμευση. Αν ο Παναγιώτης Καρβέλας έχει στριμωχτεί από τα αδιέξοδα του πρώτου έτους της θητείας του και επιθυμεί συνεργασία, τότε ας την προτείνει, ώστε να διαμορφωθεί το περιεχόμενο, οι όροι και οι εγγυήσεις της και να καταγραφεί, ανακοινούμενη δημόσια και υπεύθυνα στους δημότες. Αν όμως
θέλει συνεργασία ala carte δεν θα την έχει, διότι η συνεργασία είναι πολύ σοβαρή πολιτική υπόθεση, για να καταντήσει σωσίβιο σωτηρίας του Παναγιώτη Καρβέλα ή ψίθυρος σε πλατείες ή φύλλο συκής, προκειμένου να δικαιολογήσει την απραξία του και τα αδιέξοδα της διαχειριστικής του αντίληψης.
Η « Κοινωνία σε Κίνηση » ήταν και είναι εδώ. Δεν κρύβεται. Δεν τα κάνει πλακάκια. Δεν προδίδει την ψήφο των Δημοτών. Δεν εξαγοράζεται. Δεν μασάει τα λόγια της.
Η « Κοινωνία σε Κίνηση » θα λέει « ναι » σε ότι θεωρεί χρήσιμο και καλό για τον τόπο και θα είναι απέναντι στα πισωγυρίσματα και στις κουτοπονηριές της κάρπωσης της δημοτικής εξουσίας.
Αν θέλει συνεργασία ο Παναγιώτης Καρβέλας ας το πει. Αν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, ας το πει και αυτό Δημόσια. Όχι με παρατρεχάμενους και διατεταγμένους ντελάληδες. Πριν το πει όμως, πρέπει να περάσει από το ταμιευτήριο της αλήθειας και να καταθέσει δημόσια στους Δημότες, τι παρέλαβε, πόσο συνευθύνεται γι αυτά που παρέλαβε, τι έκανε και κυρίως τι δεν έκανε. Ο απολογισμός αυτός με πολιτική τιμιότητα και φιλοτιμία είναι η βασική προϋπόθεση κάθε συνεργασίας. Ίδωμεν.
ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ»
ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου