Λαέρτης ο Πύλιος
«Λάθε βιώσας»
Επίκουρος (341 π.Χ. - 270 π.Χ.)
Πρόλογος : Για όσους περίεργους και «πολιτικόΚατίνες» θέλουν να μάθουν ποιος είναι ο Λαέρτης ο Πύλιος, τους απαντώ με μεγάλη ειλικρίνεια : δεν μου αρέσει να κονταρομαχώ με ονόματα και επικεφαλίδες (όπως κάνουν οι λακέδες), με ενδιαφέρει η αλήθεια και η ουσία και αυτό γιατί αφενός η στάση της ζωής μου βασίζεται στη σοφή επικούρεια φράση «Λάθε βιώσας» και αφετέρου ότι μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα... το πολύ 20 χρόνια ακόμη.. ίσως!!!
Συνειδητοποίησα λοιπόν :
* Ότι δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
* Ότι δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
* Ότι δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
* Ότι δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
* Ότι δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
* Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
* Μου αρέσει να αυτοσαρκάζομαι και να καλαμπουρίζω με τους φίλους μου και τους συμφοιτητές μου
* Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
* Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται... Μου μειώνεται αισθητά το εικοσάρικο...
* Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση, που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους, που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους. που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους, που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους, που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
* Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
* Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να μου χαρίσει.
* Αντιδρώ επικουρικά με την φράση του Στρατηγού Καραϊσκάκη «γ@@ώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. ... ...Άμα ζήσω, θα τους γ@@@σω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον π@@@σο! ...» [2], στην αλαζονεία της μετριότητα που εκδηλώνεται από την συμπεριφορά των κλεφτών, των λαμογιών, των κομματόσκυλων, των κρατικοδίαιτων κηφήνων, των απαίδευτων νάρκισσων, των κακόσαϊνιών των ανθυποκλητήρων και προπάντων όλων αυτών που προωθούν την πατρίδα στο γκρεμό και στην υποδούλωση.
Επίλογος: Σκοπεύω να μην πάει χαμένο το εικοσάρικο που μου απομένει...Είμαι σίγουρος ότι θα το χαλάσω όπως εγώ γουστάρω. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Σας χαιρετώ με την σοφή Επικούρεια φράση για την στάση ζωής «Λάθε βιώσας».
Πηγές:
[1] «Λάθε Βιώσας» που μεταφράζεται ως «ζήσε στην αφάνεια». Τούτο δεν σημαίνει φυσικά Απραξία. Αφάνεια δεν σημαίνει Αεργία αλλά έχει το βαθύ νόημα:
«να μείνεις μακριά από το μαλλιοτράβηγμα της εξουσίας, να φυλάξεις την ψυχική σου γαλήνη και να καλλιεργήσεις το πνεύμα σου».
Χάρη Λύτα, «Λάθε βιώσας» Η επικούρεια τέχνη του ευ ζην. Εκδόσεις «Κέδρος»
[2] www.pare-dose.net Γεώργιος Καραϊσκάκης (1782-1827) - Το λιοντάρι της Ρουμελης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου