“Έφυγε” ο Έλληνας 007. Ο Βασίλης Ντερτιλής έχασε τη μάχη. Τον ηξεραν μόνο όσοι έπρεπε!

Ξημέρωμα 15ης Αυγούστου 1993. Στο λιμάνι του Σοχούμι οι μάχες μεταξύ Γεωργιανών και Αμπχάζιων. Στα ανοιχτά ένα ελληνικό επιβατηγό πλοίο . Στα περίχωρα του λιμανιού,περίπου 2000 ομογενείς συνοδευόμενοι από μία μικρή ομάδα Ελλήνων βατραχανθρώπων με επικεφαλής τον αντιπλοίαρχο τότε Βασίλη Ντερτιλή ,προσπαθούν να φθάσουν με ασφάλεια στο λιμάνι για να επιβιβαστούν στο πλοίο.
Από το πόλεμο στη περιοχή οι Έλληνες μετρούσαν ήδη 200 νεκρούς.
Ο θρύλος θέλει τους Έλληνες στρατιωτικούς να έρχονται σε συνεννόηση με τους Αμπχάζιους,οι οποίοι με αντεπίθεση παίρνουν τον έλεγχο του λιμανιού και δίνουν διαβεβαιώσεις για την ασφάλεια των Ελλήνων.
Το επιβατηγό πλοίο μπαίνει στο λιμάνι και οι Έλληνες επιβιβάζονται αστραπιαία .
Για να γίνει αυτή η επιχείρηση είχε προηγηθεί προετοιμασία πολλών ημερών από την ομάδα των βατραχανθρώπων και του επικεφαλής τους, ο οποίος ήταν σε διαρκή επαφή με την υφυπουργό Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού που συντόνιζε από την Αθήνα.
Η επιχείρηση Χρυσόμαλλο Δέρας, ήταν άκρως απόρρητη και ανακοινώθηκε μετά από την ολοκλήρωσή της,όταν οι Έλληνες αποβιβάστηκαν στην Αλεξανδρούπολη.

Ήταν μια εντυπωσιακή επιχείρηση με επικεφαλής τον Ντερτιλή ο οποίος άφησε χθες την τελευταία του πνοή στην Αυστρία όπου ζούσε.

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Οι παλαιοί στρατιωτικοί συντάκτες τον λέγαμε “Έλληνα 007”. Όχι μόνο για το παρουσιαστικό του ,αλλά και για τις πολλές μυστηριώδεις αποστολές που είχε κατά καιρούς αναλάβει. Ο Βασίλης Ντερτίλης ο επικεφαλής του Τμήματος Ειδικών Αποστολών που γνωρίσαμε στις αρχές της δεκαετίας του 90 ,δεν υπάρχει πια. Μετά από μία τελευταία δύσκολη μάχη ηττήθηκε και αναχώρησε για την τελευταία αποστολή.

Ήταν ο επικεφαλής της επιχείρησης απεγκλωβισμού ομογενών από το Σοχούμι. Η περίφημη επιχείρηση Χρυσόμαλλο Δέρας, που σχεδόν κάθε φορά που συναντιόμαστε κάποιοι δημοσιογράφοι μαζί του τον βάζαμε να μας την διηγηθεί ,ξανά και ξανά. Και πάντα μέναμε στα σχέδια ,ότι πρέπει να γίνει βιβλίο.

Από εκείνες τις διηγήσεις του “κολλήσαμε” και το 007 ,αφού η συνεργασία του με τη Βιργινία Τσουδερού, σ΄ εκείνη την επιχείρηση ήταν ένα ακόμη στοιχείο που θύμιζε τις ταινίες Τζέημς Μποντ.

Δική του έμπνευση ήταν η ενεργοποίηση ενός Τμήματος Ειδικών Επιχειρήσεων, για το οποίο τον στήριξαν Αρχηγοί που πίστευαν σ΄ αυτόν με πρώτο το ναύαρχο Χρίστο Λυπέρη. Ο Βασίλης Ντερτιλής δεν “κουβάλησε” ποτέ την υπόθεση του πατέρα του. Δεν είχε ποτέ πρόβλημα να μιλήσει γι΄ αυτό. Είχε καταφέρει με τη παρουσία του, τη συμπεριφορά του και τελικά με την δράση του να είναι αποδεκτός απ΄ όλους στο Πολεμικό Ναυτικό.

Μετά από την ενεργοποίηση του Τμήματος Ειδικών Επιχειρήσεων και τις αποστολές που ανέλαβε σε πάρα πολλές φλεγόμενες περιοχές του πλανήτη (Βοσνία-Σομαλία-Ερυθραία αλλά και αλλού) ο Βασίλης Ντερτίλης απέκτησε μεγάλη εμπειρία σε πάσης φύσεως “ανορθόδοξες” επιχειρήσεις. Υπουργοί Άμυνας τον εμπιστεύονταν τυφλά για θέματα που είχαν να κάνουν με τις περιοχές των Βαλκανίων ,της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, τις οποίες τις είχει “περπατήσει” ο ίδιος. Μετά από τη κρίση των Ιμίων ο Βασίλης Ντερτιλής υπέβαλε παραίτηση και ξενιτεύθηκε. Βρέθηκε μεταξύ Αυστρίας όπου ζούσε με την οικογένειά του και του Βελιγραδίου ,όπου δραστηριοποίηθηκε επιχειρηματικά και εξελέγη και πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων επιχειρηματιών εκεί.

Ερχόταν συχνά στην Αθήνα και πάντα συναντούσε κάποιους δημοσιογράφους του αμυντικού ρεπορτάζ. Οι πληροφορίες που είχε και οι αναλύσεις που έκανε ήταν πάντα ακριβείς και γι΄ αυτό πολύτιμες. Εκτός από την επιχείρηση στο Σοχούμι , ο Βασίλης δεν έλεγε πολλά για όλες τις άλλες αποστολές του. Ωστόσο συνάδλεφοι που κάλυψαν τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία δεν μπορούν να ξεχάσουν την άνεση με την οποία ο Βασίλης Ντερτιλής προσέγγιζε όλες τις μεγάλες προσωπικότητες των αντιμαχόμενων πλευρών. Στενή η σχέση του ακόμη και με τον Κάρατζιτζ, ενώ ήταν άνθρωπος που τον εμπιστευόταν μέχρι και ο Αρκάν.

Είναι βέβαιο ότι ο Βασίλης Ντερτιλής έζησε μια ζωή κάτι παραπάνω από συναρπαστική και ενδιαφέρουσα. Δύσκολη σε κάποιες φάσεις αλλά πάντα συναρπαστική. Έφυγε πολύ νωρίς…