H κυβέρνηση, το φιλοαμερικανικό “λόμπι” της ΝΔ και το παραμύθι της μη διαπραγμάτευσης

Οι αναγνώστες μας θα γνωρίζουν ασφαλώς τις εκ των ένδον επιθέσεις που δέχεται εσχάτως η κυβέρνηση Σαμαρά, με αφορμή τους χειρισμούς της διαφωνίας Γερμανίας – ΔΝΤ για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Υπενθυμίζουμε, καταρχάς, ότι εμείς στο Antinews έχουμε πάρει , από τους πρώτους αν δεν κάνουμε λάθος, θέση επί του θέματος, σαφή και κρυστάλλινη: “Η διαμάχη ΗΠΑ-Γερμανίας επιβάλλει αλλαγή της διαπραγματευτικής τακτικής Σαμαρά”

Άλλο αυτό όμως και άλλο αυτό που βλέπουμε να γίνεται τελευταία σε μερίδα του κομματικού Τύπου της ΝΔ, όπου η Μέρκελ παρουσιάζεται ως η μόνη κακή της υπόθεσης, ενώ το ΔΝΤ ως το μοναδικό… καλό που θα μας σώσει με το νέο κούρεμα – για να τρελαθούμε τελείως δηλαδή με τέτοιες απλουστεύσεις.

Ενώ την ίδια στιγμή Σαμαράς, Στουρνάρας και Λαζαρίδης δέχονται έντονες επιθέσεις επειδή δεν προσδέθηκαν λέει στο αμερικανικό άρμα, αλλά ακολουθούν το γερμανικό.

“Δυστυχώς, η τρικομματική κυβέρνηση της Αθήνας απέτυχε, ή πιο σωστά απέφυγε, να κεφαλαιοποιήσει τη δυναμική των προτάσεων του ΔΝΤ, παραιτούμενη στην πράξη από το δικαίωμα λόγου για την τύχη του ελληνικού χρέους” γράφει σήμερα, για παράδειγμα, ο “Τύπος της Κυριακής” και προσθέτει: “Κάποια εξυπνοπούλια στο Μέγαρο Μαξίμου, που προφανώς επηρεάζουν τον πρωθυπουργό, βάφτισαν την ατολμία «επεξεργασμένη στρατηγική», λέγοντας ότι όταν τσακώνονται τα βουβάλια, οι βάτραχοι κάνουν πέρα. Μόνο που η Ελλάδα έχει βρεθεί πολλές φορές στη θέση του βατράχου και δεν έκανε πίσω. Γιατί κι οι βάτραχοι, παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος, έχουν ραχοκοκαλιά. Ασπόνδυλοι είναι δυστυχώς κάποιοι παρακοιμώμενοι της εξουσίας…”. Ανάλογη αρθρογραφία και σε άλλες εφημερίδες της …δεξιάς. Από κοντά και άλλες εφημερίδες του επρόσκειντο κάποτε στο ΠΑΣΟΚ και πάντοτε στην αμερικανική γενναιοδωρία.

Την κριτική την καταλαβαίνουμε, όμως ένας έμπειρος δημοσιογράφος και μια έμπειρη εφημερίδα είναι δυνατόν να επιχειρούν τέτοιες απλοποιήσεις και να γράφουν με τόση εμπάθεια; Αλλιώς πώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι επιτίθενται στην Κυβέρνηση, στον Πρωθυπουργό και στον Χρύσανθο Λαζαρίδη, ότι τάχα μου δεν διαπραγματεύονται με την Τρόϊκα και έχουν αφήσει άλλους να λαμβάνουν αποφάσεις για εμάς;

Aκόμα και οι μαθητευόμενοι δημοσιογράφοι, γνωρίζουν τη περίφημη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι «στην πολιτική γίνονται πράγματα που δεν λέγονται και λέγονται πράγματα που δεν γίνονται»…..

Δηλαδή, τι ήθελαν; Ν΄ αρχίσει ο Σαμαράς τις ανοησίες του Γιώργου και να μιλάει για πιστόλια στο τραπέζι;

Σε μια πολυμερή και τόσο πολύπλοκη διαδικασία τα πιό σημαντικά είναι αυτά που δεν μαθαίνουμε ποτέ. Είναι αυτά που συζητούνται κατ’ ιδίαν.

Ο Σαμαράς συναντήθηκε με όλους τους «μεγάλους» παίκτες πριν από τη Σύνοδο. Γιατί πράγμα νομίζουν ότι συζητούσαν; Για τον καιρό;

Μα δεν τους είπε, λένε, ο Σαμαράς ποιά είναι η θέση της Ελλάδος;

Δηλαδή, θέλουν να μας πουν, ότι οι δανειστές δεν ξέρουν τις ελληνικές θέσεις;

Δεν τις έχει επαναλάβει ο Πρωθυπουργός σε κάθε ομιλία του;

Ύστερα, στα σοβαρά πιστεύει κανείς ότι όταν προσέρχεσαι σε διαπραγματεύσεις πρέπει να αποκαλύπτεις από την αρχή τις θέσεις σου;

Δεν πρέπει να κρατάς κάτι;

Σχολιάζουν, επίσης, ειρωνικά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να …κρυφτεί πίσω από τις θέσεις που εκφράζει το ΔΝΤ.

Κατ’ αρχήν δεν είναι κακό όταν κάποιος και μάλιστα ισχυρότερος από εσένα φωνάζει δυνατά και λέει πράγματα που συμφέρουν να …πετάγεσαι να …συμπληρώσεις!

Φαντάζεστε σε πόσο δύσκολη θέση θα ερχόταν το ΔΝΤ και η ίδια η Λαγκάρντ, αν η Ελλάδα ταυτιζόταν δημοσίως με τις θέσεις τους;

Γιατί ο δανειστής δεν μπορεί να …υπερασπίζεται τις θέσεις του δανειζόμενου!

Λυπάμαι, γιατί έμπειροι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του Σαμαρά ήταν ότι, για πρώτη φορά, στη Σύνοδο αυτή, δεν βρέθηκε ένας να καταλογίσει καθυστερήσεις ή ασυνέπεια στην Ελλάδα. Το αντίθετο μάλιστα. Η Ελλάδα δεν ήταν το πρόβλημα. Άλλοι έγιναν….

Φαντάζεστε μέσα σ’ αυτό το σκηνικό με την έντονη αντιπαράθεση ΔΝΤ-Γερμανίας η Ελλάδα να μην είχε εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της;

Ποιού οι θέσεις θα ήταν ενισχυμένες;

Λοιπόν, για να σταματήσει αυτό το παραμύθι της μη διαπραγμάτευσης,

Όταν θα έχουμε τις αποφάσεις, θα μπορούμε τότε με ψυχραιμία να τις αναλύσουμε και να μετρήσουμε κέρδη και ζημίες….

Όλα τα άλλα, είναι εκ του περισσού για να μη πω εκ του πονηρού…

Και ας διαβάσουν μερικοί όσα γράφουμε αλλού: Ίσως, λένε γνωρίζοντες την οικονομική διπλωματία, η Ελλάδα να επωφεληθεί από την πολιτική διελκυστίνδα Βερολίνου και Ουάσιγκτον. Γι’ αυτό ακριβώς δε σηκώνει τους τόνους η ελληνική κυβέρνησης καθώς δε θέλει να ταυτιστεί με καμιά πλευρά στην παρούσα φάση. Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, το… αριστερό κόμμα που επέλεξε να «παίξει» με τον αμερικανικό παράγοντα, στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό στην παρούσα φάση. Ναι μεν συμφωνούν ότι η Ελλάδα βρίσκεται πιο κοντά στις θέσεις της Κ. Λαγκάρντ, αλλά από την άλλη δεν μπορούν να επιβάλουν μονομερώς την άποψή της στους Ευρωπαίους με τους οποίους καλώς ή κακώς βαδίζουμε όλα αυτά τα χρόνια. Εν πάση περιπτώσει, η τακτική της ουδετερότητας κρίνεται ως η πιο ορθή στην παρούσα φάση.