ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΕΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Πετράκος: «Η Ε.Α.Σ. Μεσσηνίας
“ξεπουλάει” το Συνεταιρισμό...»

23/07

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΘΕΜΑ: Θανάσης Πετράκος: «Η διοίκηση της Ένωσης Μεσσηνίας “ξεπουλάει” το Συνεταιρισμό σε ιδιώτες»

 

Ο βουλευτής Μεσσηνίας Θανάσης Πετράκος, σχετικά με την απόφαση της διοίκησης της Ένωσης Μεσσηνίας να παραχωρήσει τη χρήση της σε ιδιώτες για 20 χρόνια, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

 

«Οι πολιτικές που ασκήθηκαν, δεκαετίες τώρα, στο χώρο των συνεταιρισμών από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και η κυριαρχία των εκπροσώπων των κομμάτων αυτών στους συνεταιρισμούς και στις ενώσεις, είχαν ως αποτέλεσμα τον πρακτικό αφανισμό της συντριπτικής τους πλειοψηφίας και κυρίως την απαξίωσή τους, στη συνείδηση του αγροτικού, και όχι μόνο, κόσμου. Το κερασάκι βέβαια στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί, ήταν το ξεπούλημα της ΑΤΕ και η προώθηση και ψήφιση του Νόμου 4015 το 2011, από την τότε ηγεσία του ΥΠΑΑΤ, η οποία ουσιαστικά φρόντισε να ανοίξει το δρόμο για την εκποίηση της περιουσίας των συνεταιριστικών οργανώσεων της χώρας μας σε ιδιωτικά συμφέροντα και κατά συνέπεια στον πλήρη αφανισμό του συνεταιριστικού κινήματος.

Η ΕΑΣ Μεσσηνίας, ήταν η πρώτη Ένωση που ιδρύθηκε στη χώρα μας. Το 2012 μετατράπηκε σε πρωτοβάθμια Ένωση, και σήμερα είναι δυστυχώς η πρώτη που η διοίκησή της την «ξεπουλάει» σε ιδιώτες. Επιεικώς προκλητική μπορεί να χαρακτηριστεί η πρόσφατη απόφαση της τωρινής διοίκησης, να προχωρήσει με διαδικασίες fast-track, λειτουργώντας ως ένα τοπικό ΤΑΙΠΕΔ, στην παραχώρησή της για 20 χρόνια σε ιδιωτικά συμφέροντα. Παραχωρεί μάλιστα τις εγκαταστάσεις, τα δικαιώματα και τα σήματα του συνεταιρισμού, μαζί φυσικά με πελάτες, εργαζόμενους και προϊόντα. Γνωρίζουμε όλοι βέβαια ότι το μεγάλο διακύβευμα για τον ιδιώτη που θα επωφεληθεί από τη συμφωνία αυτή, είναι τα ψυγεία της Ένωσης, τα οποία θεωρούνται τα πλέον σύγχρονα που υπάρχουν στη χώρα μας και κυρίως το όνομα και το σήμα Ελιές Καλαμάτας και Λάδι Καλαμάτας.

Το γεγονός ότι όλα έγιναν εν μία νυκτί, χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε αναλυτική συζήτηση με τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς του Νομού, χωρίς καμία μελέτη, και δίχως ουσιαστικά την έγκαιρη ενημέρωση των μελών της Ένωσης, δημιουργεί πλήθος ερωτηματικών ως προς τη σκοπιμότητα της απόφασης αυτής. Η απόφαση αυτή μάλιστα, η οποία πάρθηκε από μία συνέλευση στην οποία παρευρέθηκαν μόλις 40 μέλη (!!!), είναι στην ουσία, απ’ ευθείας ανάθεση, αφού ανεξάρτητα από την δική μας ριζική διαφωνία, δεν μπήκε στον κόπο να κάνει ούτε καν πρόσκληση για τυχόν άλλους ενδιαφερόμενους. Αλήθεια, ποιος ο ρόλος του Μεσσήνιου πρώην Γενικού Γραμματέα του ΥΠΑΑΤ; Η δικαιολογία που προβάλλεται ότι η λύση αυτή ήταν μονόδρομος, φυσικά είναι τελείως αβάσιμη. Αυτό που χρειαζόταν και μπορούσε να γίνει, ήταν και είναι μια ανασυγκρότηση της Ένωσης, σε νέες βάσεις, με γνώμονα τα συμφέροντα των παραγωγών. Η αξιοποίηση των μοναδικών brand name που λέγονται Ελιές Καλαμάτας και Λάδι Καλαμάτας και φυσικά, η παραγωγική αξιοποίηση της σημαντικής περιουσίας και των υποδομών της. Η καταστροφική αυτή απόφαση είναι επιπλέον σαφές ότι θα αφήσει εντελώς μετέωρους τους Μεσσήνιους παραγωγούς, αφού πλέον η Ένωση δεν θα έχει  κανένα ρυθμιστικό ρόλο στη διαμόρφωση ευνοϊκών γι αυτούς, τιμών.

Δεν έχει κανένα ηθικό, πολιτικό αλλά και νομικό δικαίωμα, μία συνέλευση 40 μόλις ατόμων και ένα Δ.Σ. να χαρίσει τις υποδομές και τα ονόματα των πιο σημαντικών προϊόντων του Νομού, σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Καλούμε τους Μεσσήνιους παραγωγούς και τους συνεταιρισμούς να βάλουν φραγμό και να σταματήσουν την καταστροφική αυτή απόφαση της διοίκησης της Ένωσης. Οι Μεσσήνιοι αγρότες, όπως και όλοι οι αγρότες της χώρας μας, χρειάζονται στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, υγιείς, ισχυρούς και ανασυγκροτημένους συνεταιρισμούς, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη λαίλαπα των πολυεθνικών.

Για το ΣΥΡΙΖΑ η αναγέννηση του συνεταιριστικού κινήματος είναι προτεραιότητα και θα πρέπει ο αγροτικός κόσμος της Μεσσηνίας να θεωρεί βέβαιο ότι θα γίνει πραγματικότητα από την επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς».

----------

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

Αντιρρήσεις, επιφυλάξεις και ερωτηματικά προκάλεσε ανάμεσα στους συνεταιριστικούς παράγοντες η απόφαση της Ενωσης να εκχωρήσει σε ιδιώτη εγκαταστάσεις και σήματα για το ελαιόλαδο και την ελιά με μακρόχρονη συμφωνία. Αυτό προκύπτει από τις απαντήσεις που δόθηκαν στο πλαίσιο ρεπορτάζ της "Ε" για την υπόθεση αυτή.

Ο πρώην πρόεδρος της Ενωσης Βασ. Κοζομπόλης δηλώνει ότι «δεν έγινε καμία εκδήλωση ενδιαφέροντος και διαβούλευση, που σημαίνει διαφάνεια. Και δεν κλήθηκαν οι υγιείς συνεταιρισμοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να κάνουν τις προτάσεις τους». Ενώ ο πρόεδρος του "Νηλέα" Γ. Κόκκινος σημειώνει ότι «αυτή τη στιγμή φαίνονται δύο λύσεις, που η μία είναι το λουκέτο και η δεύτερη η συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Θα μπορούσε να υπάρχει και μια τρίτη, που θα ήταν ιδανική και θα έπρεπε να επιχειρηθεί. Και είναι η λύση με συνεταιριστικό τρόπο».

Βασίλης Κοζομπόλης (πρώην πρόεδρος ΕΑΣ Μεσσηνίας)

«Εγώ δε θα κρίνω την απόφαση της εταιρείας. Μπορεί να είναι και η καλύτερη. Θα κρίνω το κατά πόσο πέτυχε το εγχείρημα της μετατροπής της πρώην ΕΑΣ σε πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό, για το οποίο είχα εκφράσει τις επιφυλάξεις μου. Τώρα φαίνεται η αδυναμία της διαχείρισης της τεράστιας περιουσίας της Ενωσης από έναν πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ορκωτού η καθαρή θέση υπερβαίνει τα 4 εκ. ευρώ. Το συμπέρασμα που βγαίνει, είναι ότι ο συνεταιρισμός που έγινε ως διάδοχος της ΕΑΣ Μεσσηνίας -ήταν η πρώτη Ενωση που ιδρύθηκε το 1917 στην Ελλάδα- δείχνει την αδυναμία του εγχειρήματος. Πού είναι οι παραγωγοί που είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν το 80% του προϊόντος τους στο συνεταιρισμό; Πώς αυτοί οι κύριοι πήραν αυτές τις αποφάσεις ελαφρά τη καρδία, που μπορεί να μην είναι σύννομες; Πού στήριξαν αυτές τις αποφάσεις; Δεν είχαν υποχρέωση να στηρίξουν αυτά που βρήκαν από τόσες γενιές που πέρασαν, τα οποία ανήκουν σε χιλιάδες παραγωγούς συνεταιρισμών που συμμετείχαν στην Ενωση; Οταν δίνεις τα ζωτικά σου όργανα, το λάδι και την ελιά, πώς θα στηρίξεις την παραγωγή και τους παραγωγούς; Ποια παρέμβαση θα κάνει, πώς θα στηριχθεί το προϊόν, όταν δε θα αποφασίζει ο συνεταιρισμός για την τιμή;

Πιστεύω ότι ήταν εντελώς λάθος η επιλογή της Πολιτείας με την ψήφιση του νόμου 4015, που οδηγεί στη διάλυση του συνεταιριστικού κινήματος. Και υπάρχουν ερωτηματικά αν ο σκοπός ήταν η περιουσία των συνεταιρισμών να περάσει σε ιδιωτικά χέρια. Δεν έγινε καμία εκδήλωση ενδιαφέροντος και διαβούλευση, που σημαίνει διαφάνεια. Και δεν κλήθηκαν οι υγιείς συνεταιρισμοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να κάνουν τις προτάσεις τους. Βλέπω ότι υπάρχει συνειδητή προσπάθεια για απαξίωση της πρώην Ενωσης και των περιουσιακών της στοιχείων. Δεν βλέπουμε να περνάει στους ισολογισμούς η άποψη του ορκωτού ελεγκτή για την καθαρή θέση, αλλά υπερδιογκώνουν τις επισφάλειες στους πελάτες. Ολα αυτά είναι ερωτηματικά. Εγιναν από λάθη ή συνειδητά; Ετσι πάμε στην απαξίωση ενός γίγαντα».

Πέτρος Βλαχογεωργακόπουλος (πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Καλαμάτας)

«Αυτή την κίνηση δεν τη βλέπω θετικά. Οι εγκαταστάσεις και η δραστηριότητα της Ενωσης έπρεπε να μείνουν στο συνεταιριστικό κίνημα».

Θανάσης Κατσάς (πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γλυφάδας)

«Η εξέλιξη αυτή είναι αρνητική. Η Ενωση χάνει τον όποιο ρυθμιστικό ρόλο είχε στις τιμές υπέρ του παραγωγού. Τα επιχειρήματα περί σωτηρίας της Ενωσης που υποτίθεται ότι οδηγεί η ιδιωτικοποίηση, όπως υποστηρίζει η διοίκηση, είναι αίολα. Η κάθε ιδιωτική εταιρεία κινείται βάσει της κερδοφορίας που πρέπει να έχει. Το κάθε συμβόλαιο δεν αλλάζει αυτό το βασικό κανόνα. Η Ενωση δεν έφθασε σε αυτή την κατάσταση από μόνη της. Είναι αποτέλεσμα της ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ενωσης που χτύπησε τις βασικές καλλιέργειες της χώρας μας προς όφελος των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στη Βόρεια Ευρώπη. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων. Οι διοικούντες της Ενωσης κινήθηκαν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια,  λειτουργώντας την Ενωση σαν Α.Ε. Θα προτιμούσα να βρεθούν άλλες λύσεις, ώστε η Ενωση να παραμείνει και να λειτουργεί ως συνεταιριστική οργάνωση, βελτιώνοντας τη λειτουργία της. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα όπλο στα χέρια του παραγωγού από το συνεταιρισμό».

Λάζαρος Σύρνος (πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κορυφασίου)

«Η πρώην Ενωση ήταν μια σκοτεινή, μπερδεμένη κατάσταση. Ηταν σε όλους μας γνωστό ότι η απερχόμενη διοίκησή της με τους λανθασμένους χειρισμούς όφειλε πολλά χρήματα. Το πώς και το πού είναι για πολλούς άγνωστο. Ολα αυτά τα χρέη παρέλαβε η σημερινή προσωρινή διοίκηση. Ευρισκόμενη σε προφανές αδιέξοδο μετά από συνέλευση πήρε μια βιαστική απόφαση κατ’ εμέ να παραχωρήσει την εμπορία αγροτικών προϊόντων σε ιδιώτη. Πιστεύω ότι η ενέργεια αυτή ήταν τελείως λανθασμένη. Διότι με τον τρόπο αυτόν παραχώρησε όλη την εκμετάλλευση των αγροτικών προϊόντων σε χέρια ιδιωτών. Ουσιαστικά φεύγει από τον κρατικό φορέα, ο οποίος λογικά δούλευε για το συμφέρον των παραγωγών. Πιστεύω ότι μια σωστή απόφαση θα ήταν η Ενωση να καλέσει και τους συνεταιρισμούς που συμμετέχουν στη συνένωση που έγινε πρόσφατα. Μπορεί να έδιναν μια διαφορετική γνώμη για καλύτερη διαπραγμάτευση για το συμφέρον των παραγωγών. Η απόφαση αυτή καλύπτει ορισμένα χρέη της πρώην ΕΑΣ, αλλά αφήνει ξεκρέμαστους όλους τους παραγωγούς».

Γιώργος Κόκκινος (πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών "Νηλέας")

«Είναι το τέλος μιας εποχής, η οποία πάει πίσω 30 χρόνια. Τα χαρακτηριστικά της ήταν η ανεξέλεγκτη είσοδος των κομμάτων στον αγροτικό συνεργατισμό, που αλλοίωσε το χαρακτήρα του. Από την άλλη, απομακρύνθηκε από τον καταστατικό του ρόλο και ασχολήθηκε με την παροχή υπηρεσιών προς τους αγρότες και μάλιστα μονοπωλιακά. Ετσι σταδιακά άρχισε να οδηγείται σ’ ένα αδιέξοδο, που για πολλούς που παρακολουθούσαν τον αγροτικό χώρο, ήταν ορατό εδώ και 15 χρόνια, ότι κάτι θα γινόταν. Αυτή τη στιγμή φαίνονται δύο λύσεις, που η μία είναι το λουκέτο και η δεύτερη η συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Θα μπορούσε να υπάρχει και μια τρίτη, που θα ήταν ιδανική και θα έπρεπε να επιχειρηθεί. Και είναι η λύση με συνεταιριστικό τρόπο. Δηλαδή, η δημιουργία μιας μεγάλης συνεταιριστικής επιχείρησης, η οποία θα έλυνε το πρόβλημα χωρίς να χαθεί ο συνεταιριστικός χαρακτήρας. Είναι αμφίβολο, όμως, αν αυτή τη στιγμή οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις της Μεσσηνίας έχουν αυτή την οικονομική δυνατότητα. Από κει και μετά φοβάμαι ότι η επιλογή είναι ή λουκέτο ή συνεργασία με ιδιώτη. Ο καθένας ας κρίνει ό,τι είναι προτιμότερο. Αυτή η λύση για μένα είναι προτιμότερη από το οριστικό κλείσιμο της Ενωσης.  Είμαι, όμως, έξω από την Ενωση, δε γνωρίζω τα εσωτερικά τους και ό,τι λέω, λέγεται με επιφύλαξη. Είναι κρίμα που η κορυφαία συνεταιριστική οργάνωση του νομού έφθασε σε αδιέξοδο. Και γι’ αυτό η ευθύνη βαρύνει τους πάντες και πολύ περισσότερο αυτούς που διοικούσαν την Ενωση τα τελευταία 15 χρόνια».

Ηλίας Μπουντουβάς (γραμματέας Αγροτικού Συλλόγου Γαργαλιάνων)

«Μας δημιουργούν εντύπωση οι συνοπτικές διαδικασίες, με τις οποίες βγήκαν αυτές οι αποφάσεις. Προκαλεί εντύπωση η ευκολία με την οποία πάρθηκε η απόφαση αυτή. Αυτό δεν έγινε μέσα από ευρεία γενική συνέλευση, αλλά από συνέλευση που έμοιαζε με Δ.Σ.  Κατά τη γνώμη μου η Ενωση  θα έπρεπε να κάνει ένα σχέδιο, μια μελέτη βιωσιμότητας, να την συζητήσει και να την κοινοποιήσει σε όλους τους συνεταιρισμούς. Και να τους ζητήσει να στηρίξουν αυτή τη μελέτη. Αν δεν προχωρούσε έτσι η όλη διαδικασία, τότε θα έπρεπε να απευθυνθεί στον στρατηγικό επενδυτή, στον ιδιώτη. Υπάρχει πρόβλημα, γιατί η Ενωση για τη γραμμή τυποποίησης, τη δεξαμενή αποθήκευσης και τα σήματα ποιότητας έχει επιδοτηθεί από την Ε.Ε., από τον ΟΕΦ. Και για να επιδοτηθείς, υπάρχει δέσμευση να κρατήσεις τη λειτουργία αυτών των υποδομών για 10 χρόνια. Οπότε μπορεί να τίθεται νομικό ζήτημα και να μην μπορεί να νοικιάσει.

Την ώρα που όλοι οι παραγωγοί και οι συνεταιρισμοί μιλάμε για την τυποποίηση, δεν μπορεί η Ενωση να ξεπουλάει την τυποποίηση για 20 χρόνια. Ο,τι δεν μπορεί να εκποιήσει το ΤΑΙΠΕΔ και η τρόικα, το εκποιούμε μόνοι μας».Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/oikonomia/item/41589-enosi-idiotikopoiisi