Skitsofrenis: «Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται»
«Αλήθεια τόσο σύντομα να σπρώξει το μυαλό σε ένα ατέλειωτο ξεδίπλωμα με θύμισες, παλιές εικόνες και αισθήσεις να σε τραβάν απ' τον λαιμό για να μιλήσεις, και να γυρίσεις προς τα όμορφα επιτελούς το βλέμμα σου»... Αυτά τα λόγια των Active Member μου έρχονται στο μυαλό κοιτώντας τα έργα του Skitsofreni. Δίπλα στους ποιητές του δρόμου, ένας ταλαντούχος ζωγράφος με άχρωμα κτίρια για καμβάδες, ποιητές και ήρωες της διπλανής πόρτας για οδηγούς και ένα μονίμως «πεινασμένο» μυαλό για όνειρα. Τα έργα τέχνης βγήκαν από τα μουσεία και τις γκαλερί και ήρθαν πιο κοντά μας, στους δρόμους και στα τοιχάκια μας και βρήκαμε τον άνθρωπο που ευθύνεται για αυτήν την τόσο υπέροχη αλλαγη.
Στα έργα σας δίνεται ελληνικό χαρακτήρα όπως το γκράφιτι με τους στίχους του Καβάφη… ποιους θεωρείτε σπουδάιους καλλιτέχνες στις μέρες μας;
Στην εποχή που ζούμε θα θεωρήσω έναν καλλιτέχνη ως σημαντικό, εάν αυτό που κατεργάζεται έχει μέσα του έστω και στο 1% την αίσθηση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Αυτός λοιπόν που σκέπτεται πως μέσα απο την τέχνη του μπορεί, πέρα απο το προσωπικό συμφέρον, να βοηθήσει έστω και έναν συνάνθρωπό του, έχει τον σεβασμό και τον θαυμασμό μου.
Αν σας λέγανε να «ντύσετε» ένα σχολείο, τι σχέδια θα δημιουργούσατε;
Αν μου πρότειναν να ντύσω ένα σχολείο τότε θα επέλεγα μια θεματική που θα προβλημάτιζε ευγενικά τον νου των παιδιών.
Σε ποιο κτίριο θα θέλατε να δείτε δικό σας έργο;
Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πια... τώρα θεωρώ ως κατάλληλο κτήριο, αυτό που θα μου κάνει το "κλικ" με την πρώτη ματιά.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την τέχνη του δρόμου και πώς αποκτήσατε το προσωνύμιο Skitsofrenis ;
Η ενασχόληση μου ξεκίνησε τελείως τυχαία καθώς το φθινόπωρο του 2008 μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω έναν τοίχο (τσιμεντένιο υποστήριγμα) με περιβαλλοντολογικά μηνύματα στον δρόμο Καλαμάτας-Σπάρτης και μέσα απο αυτήν την διαδικασία που κράτησε καιρό, καθώς οι τοίχοι έγιναν περισσότεροι, ερωτεύτηκα την τεχνοτροπία του σπρέι αλλά κατανόησα επίσης και τη δύναμη της εικόνας, δύναμη που έπρεπε να στρέψω προς μια κατεύθυνση. Το προσωνύμιο Skitsofrenis προεκυψε το 2007 απο έναν φίλο, όταν ψάχναμε ψευδώνυμα για τη μουσική μπάντα μας.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντάει ένας street artist στην Ελλάδα;
Οι δυσκολίες ειναι αρκετές. Η πιο σημαντική ίσως είναι ότι στην Ελλάδα το να ζωγραφίζεις ή να γράφεις στους τοίχους είναι στο στάδιο της αποδοχής ακόμα, ενώ στο εξωτερικό θεωρείται κεκτημένο. Επίσης, δεν υπάρχει παιδεία γενικότερη γύρω απο την τέχνη ώστε να μπορέσει να αναπηδήσει μια γηγενής κυρίαρχη τάση. Τέλος, μία ακόμα δυσκολία είναι ότι παρά κάποιες γενναίες προσπάθειες κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, η street art δεν υποστηρίζεται απο την πολιτεία, ώστε ο street artist να έχει μόνο το άγχος του τι θα δημιουργήσει.
Τι είδους χαρακτήρας είναι ο Skitsofrenis;
Το μόνο που μπορώ να αποκαλύψω είναι ότι ο Skitsofrenis προτιμάει την ανησυχία και το να μένει «πεινασμένος», ώστε να μην λιμνάζουν αυτά που έχει στο μυαλό και την καρδιά του.
Στα έργα σας συναντάμε πολλές φορές γυναικείες μορφές όλων των ηλικιών… έχει κάποια ξεχωριστή νοηματοδότηση για εσάς η γυναικεία μορφή;
Φυσικά και η γυναικεία μορφή έχει άρχοντα ρόλο καθώς για μένα στο πρόσωπο της γυναίκας μπορούν να αποτυπωθούν όλα τα συναισθήματα ακόμα και αυτά για τα οποία δεν εχουν εφευρεθεί λέξεις ακόμα. Όταν λοιπόν θες με μια εικόνα να πεις χίλιες λέξεις και όλη σου η τέχνη είναι ανθρωποκεντρική τότε η γυναίκα είναι μονόδρομος.
Για ποιο έργο αισθάνεστε ιδιαίτερα περήφανος;
Είμαι ιδιαίτερα περήφανος για το έργο που έχω φτιάξει στο ΚΕ.Θ.Ε.Α/ΚΥΤΤΑΡΟ εδώ στη Μεσσηνία γιατί νομίζω οτι αποτύπωσα την μεγάλη ψυχή και το μεγαλείο του χαρακτήρα των παιδιών εκεί.
Θα σας αναφέρω κάποιες λέξεις που «αναπηδούν» από τα έργα σας και θα ήθελα να μου πείτε αυτό που σας έρχεται ως σκέψη στο μυαλό
Τρίτη ηλικία, Καβάφης, ποίηση, Active Member, μαύρο, έντομα...
Όλες αυτές οι λέξεις γεννούν μία: αυτοδίδακτος...
Υπάρχει κάποιος απώτερος στόχος καλλιτεχνικά που θέλετε να πετύχετε;
Καθότι όλο αυτό μου έτυχε, δεν έχω θέσει μακρινούς στόχους. Ζω για την επόμενη μέρα προσπαθώντας να καλυτερεύω τον εαυτό μου πνευματικά και τεχνικά. Ο μόνος στόχος καθημερινά είναι το επόμενο έργο.
Ποια έργα street artist ζηλεύετε με την καλή έννοια… ξεχωρίζετε;
Τώρα πια τα έργα που θαυμάζω απο άλλους είναι τόσα πολλά και εντός και εκτός συνόρων που αν αναφέρω κάποια θα αδικήσω τα υπόλοιπα.
Αν σας προσκαλoύσαμε να έρθετε στη Θεσσαλονίκη να δημιουργήσετε ένα γκράφιτι για το Artcore θα ερχόσασταν; και τι σχέδιο θα είχατε κατά νου για ένα περιοδικό με κεντρικό πυρήνα την τέχνη...
Φυσικά και θα ερχόμουν με μεγάλη όρεξη, το έργο όμως θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω το τι θα ήταν, καθώς στην τέχνη αυτή προϋπόθεση είναι ορισμένες φορές και η έκπληξη.
Στην εποχή που ζούμε θα θεωρήσω έναν καλλιτέχνη ως σημαντικό, εάν αυτό που κατεργάζεται έχει μέσα του έστω και στο 1% την αίσθηση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Αυτός λοιπόν που σκέπτεται πως μέσα απο την τέχνη του μπορεί, πέρα απο το προσωπικό συμφέρον, να βοηθήσει έστω και έναν συνάνθρωπό του, έχει τον σεβασμό και τον θαυμασμό μου.
Αν σας λέγανε να «ντύσετε» ένα σχολείο, τι σχέδια θα δημιουργούσατε;
Αν μου πρότειναν να ντύσω ένα σχολείο τότε θα επέλεγα μια θεματική που θα προβλημάτιζε ευγενικά τον νου των παιδιών.
Σε ποιο κτίριο θα θέλατε να δείτε δικό σας έργο;
Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πια... τώρα θεωρώ ως κατάλληλο κτήριο, αυτό που θα μου κάνει το "κλικ" με την πρώτη ματιά.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την τέχνη του δρόμου και πώς αποκτήσατε το προσωνύμιο Skitsofrenis ;
Η ενασχόληση μου ξεκίνησε τελείως τυχαία καθώς το φθινόπωρο του 2008 μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω έναν τοίχο (τσιμεντένιο υποστήριγμα) με περιβαλλοντολογικά μηνύματα στον δρόμο Καλαμάτας-Σπάρτης και μέσα απο αυτήν την διαδικασία που κράτησε καιρό, καθώς οι τοίχοι έγιναν περισσότεροι, ερωτεύτηκα την τεχνοτροπία του σπρέι αλλά κατανόησα επίσης και τη δύναμη της εικόνας, δύναμη που έπρεπε να στρέψω προς μια κατεύθυνση. Το προσωνύμιο Skitsofrenis προεκυψε το 2007 απο έναν φίλο, όταν ψάχναμε ψευδώνυμα για τη μουσική μπάντα μας.
Οι δυσκολίες ειναι αρκετές. Η πιο σημαντική ίσως είναι ότι στην Ελλάδα το να ζωγραφίζεις ή να γράφεις στους τοίχους είναι στο στάδιο της αποδοχής ακόμα, ενώ στο εξωτερικό θεωρείται κεκτημένο. Επίσης, δεν υπάρχει παιδεία γενικότερη γύρω απο την τέχνη ώστε να μπορέσει να αναπηδήσει μια γηγενής κυρίαρχη τάση. Τέλος, μία ακόμα δυσκολία είναι ότι παρά κάποιες γενναίες προσπάθειες κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, η street art δεν υποστηρίζεται απο την πολιτεία, ώστε ο street artist να έχει μόνο το άγχος του τι θα δημιουργήσει.
Τι είδους χαρακτήρας είναι ο Skitsofrenis;
Το μόνο που μπορώ να αποκαλύψω είναι ότι ο Skitsofrenis προτιμάει την ανησυχία και το να μένει «πεινασμένος», ώστε να μην λιμνάζουν αυτά που έχει στο μυαλό και την καρδιά του.
Στα έργα σας συναντάμε πολλές φορές γυναικείες μορφές όλων των ηλικιών… έχει κάποια ξεχωριστή νοηματοδότηση για εσάς η γυναικεία μορφή;
Φυσικά και η γυναικεία μορφή έχει άρχοντα ρόλο καθώς για μένα στο πρόσωπο της γυναίκας μπορούν να αποτυπωθούν όλα τα συναισθήματα ακόμα και αυτά για τα οποία δεν εχουν εφευρεθεί λέξεις ακόμα. Όταν λοιπόν θες με μια εικόνα να πεις χίλιες λέξεις και όλη σου η τέχνη είναι ανθρωποκεντρική τότε η γυναίκα είναι μονόδρομος.
Είμαι ιδιαίτερα περήφανος για το έργο που έχω φτιάξει στο ΚΕ.Θ.Ε.Α/ΚΥΤΤΑΡΟ εδώ στη Μεσσηνία γιατί νομίζω οτι αποτύπωσα την μεγάλη ψυχή και το μεγαλείο του χαρακτήρα των παιδιών εκεί.
Τρίτη ηλικία, Καβάφης, ποίηση, Active Member, μαύρο, έντομα...
Όλες αυτές οι λέξεις γεννούν μία: αυτοδίδακτος...
Καθότι όλο αυτό μου έτυχε, δεν έχω θέσει μακρινούς στόχους. Ζω για την επόμενη μέρα προσπαθώντας να καλυτερεύω τον εαυτό μου πνευματικά και τεχνικά. Ο μόνος στόχος καθημερινά είναι το επόμενο έργο.
Ποια έργα street artist ζηλεύετε με την καλή έννοια… ξεχωρίζετε;
Τώρα πια τα έργα που θαυμάζω απο άλλους είναι τόσα πολλά και εντός και εκτός συνόρων που αν αναφέρω κάποια θα αδικήσω τα υπόλοιπα.
Αν σας προσκαλoύσαμε να έρθετε στη Θεσσαλονίκη να δημιουργήσετε ένα γκράφιτι για το Artcore θα ερχόσασταν; και τι σχέδιο θα είχατε κατά νου για ένα περιοδικό με κεντρικό πυρήνα την τέχνη...
Φυσικά και θα ερχόμουν με μεγάλη όρεξη, το έργο όμως θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω το τι θα ήταν, καθώς στην τέχνη αυτή προϋπόθεση είναι ορισμένες φορές και η έκπληξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου