Η λέξη Ιστορία είναι πολύ βαριά, για να δίνουμε σε εκδηλώσεις λάθος τίτλους και επιχειρήματα σε όσους θέλουν να κοντύνουν την μακραίωνη ελληνική Ιστορία.

Γράφει ο

Θανάσης Κουκοβίστας

ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 

Περιόρισαν τα 4.000 χρόνια ελληνικής παρουσίας στη Νάπολη στα 500 χρόνια



ΣΤΟ φύλλο της «Φωνής» της Παρασκευής, δημοσιεύτηκε ένα ρεπορτάζ από τα εγκαίνια μιας έκθεσης, στη Νάπολη της Ιταλίας, αφιερωμένη στα 500 χρόνια Ιστορίας των Ελλήνων στη Νάπολη. Μάλιστα , στις 26 Ιουνίου, θα πραγματοποιηθεί και ημερίδα με το ίδιο θέμα. Ανάμεσα στους φορείς που έθεσαν υπό την αιγίδα τους την έκθεση και την ημερίδα, είναι το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, η ΚΕΔΕ, ο Δήμος Πύλου- Νέστορος και το Μανιατάκειο Ίδρυμα.

Άξιος ο μισθός τους να διαστρέφουν την Ιστορία με τον άστοχο τίτλο καθώς στο επίκεντρο βρίσκεται η μετοίκηση 8.000 Ελλήνων, κυρίως από την Κορώνη, την Μεθώνη και την Πάτρα, με εντολή του Καρόλου Ε΄, προκειμένου να αποφύγουν αντίποινα των Τούρκων, στο διάστημα 1532-1534. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, από τους μετοίκους, οι 5.000 (κυρίως Κορωναίοι) εγκαταστάθηκαν στη Νάπολη, οι άλλοι στη Μεσσήνη της Σικελίας και σε πόλεις της Απουλίας και της Καλαβρίας. Με άλλα λόγια, εγκαταστάθηκαν στη γεμάτη από πανάρχαιες ελληνικές αποικίες ονομαζόμενη Μεγάλη Ελλάδα. Αν σήμερα υπάρχουν χωριά στα οποία μιλιέται το ελληνικό γλωσσικό ιδίωμα των κατοίκων της Νότιας Ιταλίας, τα γκρεκάνικα, είναι σίγουρο ότι εκείνη την εποχή θα ήταν πολύ περισσότερο διαδεδομένο. Άρα, μετοίκησαν σε καθαρά ελληνικές περιοχές.

Η παρουσία των Ελλήνων στην περιοχή ανάγεται στη 2η χιλιετία πΧ, όταν κτίστηκαν οι πρώτοι οικισμοί στην ευρύτερη περιοχή. Την ίδια, περίπου εποχή είχαμε και την δημιουργία των πρώτων αποικιών στην Παλαιστίνη. Με την έκρηξη του αποικισμού, από τον 9ον αιώνα πΧ και μετά, η Μεσόγειος μετατράπηκε σε ελληνική θάλασσα. Όταν ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, σαν δήμαρχος της Αθήνας, οργάνωσε ένα συνέδριο πόλεων ελληνικών αποικιών, συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι από 170 πόλεις. Φυσικά, δεύτερο συνέδριο δεν υπήρξε. Στην θέση της Νάπολη, τον 9ον πΧ αιώνα, ήκμασε η Παρθενόπη, η οποία, στον 6ον αιώνα πΧ, γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη ακμή και μετονομάστηκε σε Νεάπολις. Έγινε το κέντρο της Μεγάλης Ελλάδας, παίζοντας βασικό ρόλο στην ενσωμάτωση του Ελληνικού πολιτισμού στη Ρωμαϊκή κοινωνία και γινόμενη στη συνέχεια πολιτιστικό κέντρο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.

Όσο και να επιδιώκουν κάποιοι να κοντύνουν την ελληνική Ιστορία και να θολώσουν τη λάμψη του ελληνικού πολιτισμού, ελάχιστα έχουν καταφέρει. Η συνείδηση της ελληνικότητας έχει ριζώσει στον απλό κόσμο. Δεν είναι η εντοιχισμένη πλάκα στο λιμάνι της Μασσαλίας, που

αναφέρει ότι ιδρύθηκε από Έλληνες, και η διατήρηση των γκρεκάνικων. Η πιο μαζική λαϊκή εκδήλωση είναι το ποδόσφαιρο. Οι οπαδοί τόσο της Μαρσέιγ (Μασσαλία) όσο και της Νις (Νίκαια) δεν χάνουν την ευκαιρία στα παιχνίδια των ομάδων τους να σηκώνουν ελληνικές σημαίες. Ενώ, οι οπαδοί της Νάπολι αποκαλούνται Παρθενοπαίοι και διαλαλούν «είμαστε από την Παρθενόπη». Χαρακτηριστικά, πρίν την έναρξη του τελικού Κυπέλλου Ιταλίας Νάπολι-Γιουβέντους, τόν Μάιο του 2012, οι οπαδοί της Νάπολι, αποδοκίμασαν κατά χιλιάδες, με έντονα σφυρίγματα και φωνές, τον Εθνικό Ύμνο της Ιταλίας, φωνάζοντας ταυτόχρονα το σύνθημα «Εμείς είμαστε από την Παρθενόπη». 

Έχουν καιρό οι οργανωτές της έκθεσης να δώσουν τον σωστό τίτλο, «Τα 500 χρόνια παρουσίας των Κορωναίων στη Νάπολη». Η λέξη Ιστορία είναι πολύ βαριά, για να δίνουμε σε εκδηλώσεις λάθος τίτλους και επιχειρήματα σε όσους θέλουν να κοντύνουν την μακραίωνη ελληνική Ιστορία.

Θανάσης Κουκοβίστας