Άδοξο τελος ειχε τελικα η ερευνα για τον επισκοπο Μεθώνης Γρηγόριο Παπαθεοδώρου 1770-1825 εθνομαρτυρα και οπλαρχηγο τω Πυλιων για κάποιους μηνες ψάχναμε από τοπον εις τοπον , και από καστρο εις καστρο ,Παλιοκαστρο Νιοκαστρο Μεθωνης Μπουρτζι Σφακτηρια ,και στα γενικα αρχεια του κρατους .Βρήκαμε τον ταφο όμως δεν εντοπισαμε το αρχιερατικο εγκόλπιο γιατι καποιοι το καταχράστηκαν ,ενώ τα οστα που μεταφέρθηκαν από την μεγαλη εκκλησιά το 1935 στο οστεοφυλάκιο της ενορίας Κυνηγού ,γκρεμίστηκε και η πλακα συνέθλιψε τα οστα ,Ας ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ .

Ο Εθνομάρτυρας και Φιλικός επίσκοπος Μεθώνης Γρηγόριος Παπαθεοδώρου

Γεννήθηκε στη Μίνθη (Αλβενα) στις 12 Νοεμβρίου 1770 κατά την περίοδο των Ορλωφικών. Την ίδια χρονιά στο Ραμοβούνι της Τριφυλίας γεννήθηκε και ο Κολοκοτρώνης.
Ηταν γιος του Θεόδωρου Παπαθεοδώρου και της Αναστασίας από το γένος των Σακελαρίων.
Στις 12 Αυγούστου 1816 έγινε επίσκοπος Μεθώνης.
Η προτομή του στον τόπο του μαρτυρίου του

Μυήθηκε στη Φιλική εταιρεία από τον Καρυτινό γιατρό Αντώνη Πελοπίδα στις 22 Οκτωβρίου 1818 ενώ κατ'άλλους στις 26 Δεκεμβρίου 1819 από τον Αναγνωσταρά Παπα- γεωργίου. Ως φιλικός ανέπτυξε ζηλευτή δραστηριότητα.
Κατήχησε και μύησε πολλούς πατριώτες στα μυστικά της Φιλικής εταιρείας και στους καταλόγους των μελών της Φιλικής Εταιρείας (Αρχείο Σέκερη) φαίνεται ότι πρόσφερε 25 γρόσια και άλλα 150 τα αδέλφια του Αντώνης, Νικόλαος και Κωνσταντίνος.
Οταν κηρύχθηκε η επανάσταση τέθηκε επικεφαλής και με 150 Νεοκαστρίτες και Μεθωνίους πολιόρκησε τα φρούρια της Μεθώνης και του Νιόκαστρου.
Στις 7 Αυγούστου 1821, ο γενικός αρχηγός των Τουρκικών δυνάμεων Μουσταφά Αλή Μπάσογλου αναγκάστηκε να παραδώσει τα κλειδιά του κάστρου της Μεθώνης στο γενικό αρχηγό του ελληνικού στρατοπέδου Μεθώνης ΓΡΗΓΟΡΙΟ όπως μαρτυρεί το σχετικό συμφωνητικό με ημερομηνία 7 Αυγούστου 1821.
Στις 29 Μαρτίου 1823 υπογράφει το Α' Πρακτικό της Εθνοσυνελεύσεως του Αστρους δεύτερος στη σειρά μετά τον Βρεσθένη Θεοδώρητο.
Το 1824 όταν εκδηλώθηκε ο διχασμός ο Μεθώνης Γρηγόριος εξελέγη πρόεδρος του Βουλευτι- κού και απηύθυνε εν ονόματι στου Σώματος προς το Πανελλήνιον την ιστορική διακήρυξιν με ημερομηνία 24 Φεβρουαρίου 1824 (ΚΟΚΚΙΝΟΣ Τομ. 4 σελ. 370) και καλούσε το λαό με θέρμη σε ομόνοια.
Το 1825 ο Ιμπραήμ απειλεί το Μοριά. Ο Μεθώνης Γρηγόριος κάνει άλλη μια φορά το καθή- κον του. Κινητοποιεί τους Μεσσήνιους αρχηγούς και στις 26 Απριλίου καταλαμβάνει το Ναυαρίνο. Ο Ιμπραήμ έχοντας ως συμβούλους και ξένους αξιωματικούς πολιορκεί το κάστρο από στεριά και από θάλασσα και εμποδίζει τον ανεφοδιασμό σε νερό και πολεμοφόδια των αμυνομένων. Στις 29 Απριλίου ο Ιμπραήμ έσφιξε την τανάλια της πολιορκίας και οι αμυνό- μενοι αναγκάστηκαν να εξέλθουν τη νύχτα. Λίγοι σώθηκαν. Πολλοί αιχμαλωτίστηκαν και ανάμεσά τους και ο Μεθώνης Γρηγόριος. Κλείστηκε σε σκοτεινό και ανήλιαγο μπουντρούμι στο κάστρο της Μεθώνης.
Ο Ιμπραήμ ύστερα από σκληρή δοκιμασία ημερών κάλεσε τον αιχμάλωτο Δεσπότη Γρηγόριο
να προσκυνήσει. Αυτός αρνήθηκε λέγοντας:
"Ο Δεσπότης της Μεθώνης δυό πράγματα στον κόσμο προσκυνάει
Τον παντοδύναμο θεό και τη μητέρα του πατρίδα".
Η δοκιμασία του συνεχίστηκε όλο το Μάη και όλο το καλοκαίρι. Το μαρτυριό του κράτησε ένα εξάμηνο. Οι άθλιες συνθήκες της μακράς φυλακίσεώς του, τα βασανιστήρια και η πανώλης επιφέρουν τέλος του. Παραδίδει το πνεύμα του στις 22 Οκτωβρίου 1825 ημέρα Πέμπτη. Οι Τούρκοι το χολεριασμένο του κορμί τόριξαν στη θάλασσα ,από εκει Ελληνες το μεταφερουν με κάθε προφύλαξη στην Αβαρινιτσα η Ναβαρινιτσα  ,και το ενταφιάζουν στην Μεγάλη εκκλησιά.
Το 1935 κατοπιν θαυμαστής παρουσίας του !!!! γινετ  εκταφή ,οπου βρίσκονται  τα οστά και το αρχιερατικὀ εγκόλπιο .    Τα οστά μεταφέρονται στο οστεοφυλάκιο του Κυνηγού,ενω το εγκόλπιο παραμένει άφαντο .η εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του στις 22 Οκτ .