Με κάθε λαμπρότητα και επισημότητα εορτάζει η των Μεσσηνίων Εκκλησία το Πάσχα του καλοκαιριού, την Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σε κάθε γωνιά της Μεσσηνιακής Γης υπάρχει και ένα Προσκύνημα, ένα Μοναστήρι, ένας Ναός προς τιμήν της Παρθένου.

Από την βόρεια πλευρά του Νομού, στα όρια του με την Αρκαδία και κατηφορίζοντας την Τσακώνα, αγναντεύουμε την Ιερά Μονή του Βουλκάνου , η οποία δεσπόζει στο όρος Ιθώμη και καλεί τον κάθε διερχόμενο «δεύτε αναβώμεν εις όρος Κυρίου» για να αποθέσουμε φόρο τιμής και ευλαβικό προσκύνημα στο Ιερό Εικόνισμα της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας, της Προστάτιδος των απανταχού Μεσσηνίων.

Αλλά και στο άλλο ορεινό άκρο της νοτιοανατολικής Μεσσηνίας , στην κορυφή του Ταϋγέτου στέκει φρουρός και προστατεύει την Μεσσηνιακή Μάνη η Δημιοβίτισσα Παναγία , μέσα στο «κάστρο» της , την Ιστορική Ιερά Μονή Δημιόβης. Και μέσα στα σπλάχνα του Ταϋγέτου , η έρημος πια Μονή του Μαρδακίου στέκεται πεισματικά στο διάβα του χρόνου έχοντας ως μόνο ένοικό της την Παναγία τη Μαρδακιώτισσα.

Και ως Καπετάνισσα Κυρά, σαν φάρος, στέκει η Ελεήστρια της Κορώνης και ευλογεί τα καράβια που διασχίζουν την Μεσόγειο, στο Ακρωτήρι του Ακρίτα.

Αλλά και εδώ στην Καλαμάτα μας, στην καρδιά της Μεσσηνίας, κόσμημα και θησαύρισμα έχουμε την Πολιούχο μας, την Παναγία την «Υπαπαντή» καλουμένη, την Μάνα των Καλαματιανών, την «υπαπαντούλα μας» όπως λένε οι γερόντισσες της πόλης μας.

Σε όλη την Παναγιοσκέπαστη Μητρόπολη μας, σε κάθε γωνιά της τιμάται η Θεοτόκος με πανηγυρικές Ακολουθίες, με παρουσία Αρχιερέων και ιερέων και με τη συμμετοχή των ευλαβών χριστιανών που ανεβαίνουν, οι περισσότεροι πεζοπόροι, σε αποστάσεις 20 και 30 χιλιομέτρων, προκειμένου να τιμήσουν με αυτόν τον τρόπο την Χάρη της.

Αυτή την Χάρη επικαλούμεθα πάντες και την επιζητούμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
http://www.amen.gr/article/oi-panagies-tis-messinias