Ολη η ο­μι­λί­α του Δ Κου­τσούμ­πα στην Καλαματα

Επίθεση του Γ.Γ. του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα σε Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ 06/03/2014

Στο κα­τά­με­στο αμφιθέατρο «Α­λέ­ξαν­δρος Κου­μουν­δού­ρος» α­πό κό­σμο στο Δι­οι­κη­τή­ριο μί­λη­σε ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Δη­μή­τρης Κου­τσούμ­πας σε εκ­δή­λω­ση που δι­ορ­γά­νω­σε η Το­με­α­κή Ε­πι­τρο­πή Μεσ­ση­νί­ας του Κόμ­μα­τος. Στην ο­μι­λί­α του ο κ.  Κου­τσούμ­πας εξαπέλυσε τα βέλη του ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που ακολουθείτε αλλά δεν έλειψαν και η σκληρή κριτική προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, έ­δω­σε ι­δι­αί­τε­ρη έμ­φα­ση στα προ­βλή­μα­τα που αν­τι­με­τω­πί­ζει η Μεσ­ση­νί­α.
Για την υ­γεί­α ο Γ.Γ. του ΚΚΕ τό­νι­σε ό­τι: «Ο το­μέ­ας της υ­γεί­ας έ­χει πλη­ρώ­σει πο­λύ α­κρι­βά το πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα και στη Μεσ­ση­νί­α και θα συ­νε­χί­ζει να το πλη­ρώ­νει ό­πως φαί­νε­ται και α­πό το νέ­ο χα­ρά­τσι που σχε­διά­ζει η κυ­βέρ­νη­ση με το 5ευρώ και στα ι­α­τρεί­α του Ε­Ο­ΠΥ­Υ.
Οι ερ­γα­ζό­με­νοι στη Μεσ­ση­νί­α πλη­ρώ­νουν ή­δη το έ­να 5ευρω που έ­χει ε­πε­κτα­θεί πέ­ρα α­πό τα τα­κτι­κά ι­α­τρεί­α των 2 νο­σο­κο­μεί­ων – που α­βέ­βαι­ο εί­ναι αν θα πα­ρα­μεί­νουν 2 ή θα συγ­χω­νευ­τούν – και στα Κέν­τρα Υ­γεί­ας της Πύ­λου και των Γαρ­γα­λιά­νων.
Οι ε­πι­πτώ­σεις α­πό την έλ­λει­ψη προ­σω­πι­κού και υ­πο­δο­μών εί­ναι τρα­γι­κές για την υ­γεί­α και για την τσέ­πη του μεσ­ση­νια­κού λα­ού α­φού στο Γε­νι­κό Νο­σο­κο­μεί­ο της Μεσ­ση­νί­ας ει­δι­κό­τη­τες και μη­χα­νή­μα­τα λεί­πουν με α­πο­τέ­λε­σμα οι α­σθε­νείς α­ναγ­κα­στι­κά να κα­τα­φεύ­γουν στον ι­δι­ω­τι­κό το­μέ­α.»
Για την α­νερ­γί­α που μα­στί­ζει την Πε­λο­πόν­νη­σο ε­πε­σή­μα­νε τα ε­ξής: «ό­τι αυ­τή η κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη στην Πε­λο­πόν­νη­σο και στη Μεσ­ση­νί­α που η α­νερ­γί­α των νέ­ων στην Πε­λο­πόν­νη­σο ξε­περ­νά­ει το πα­νελ­λα­δι­κό πο­σο­στό, φτά­νει το 61,4%, ε­νώ η μα­κρο­χρό­νια α­νερ­γί­α εί­ναι στο 68,6%, θα έρ­θει κύ­ρια μέ­σα α­π’ τον του­ρι­σμό. Στη α­νά­πτυ­ξη του του­ρι­σμού μπο­ρούν να ε­να­πο­θέ­σουν τις ελ­πί­δες τους οι ά­νερ­γοι της πε­ρι­ο­χής, οι α­πλή­ρω­τοι ερ­γα­ζό­με­νοι, τα μι­κρο­μά­γα­ζα που έ­βα­λαν λου­κέ­το, οι 400-500 λα­ϊ­κές οι­κο­γέ­νει­ες που τους κό­βει η ΔΕ­Η το ρεύ­μα για­τί α­δυ­να­τούν να πλη­ρώ­σουν τους λο­γα­ρια­σμούς; Για ποι­ο του­ρι­σμό μι­λά­νε; Η Μεσ­ση­νί­α με τη λει­τουρ­γί­α του με­γα­θή­ριου “C­o­s­ta N­a­v­a­r­i­no” στην Πύ­λο, έ­χει πά­ρει ή­δη μί­α γεύ­ση τι εν­νο­ούν α­νά­πτυ­ξη στον κλά­δο του του­ρι­σμού. Τέ­τοι­ου εί­δους του­ρι­στι­κά συγ­κρο­τή­μα­τα δεν α­πευ­θύ­νον­ται στη λα­ϊ­κή οι­κο­γέ­νεια που ού­τε α­π’ έ­ξω, δεν μπο­ρεί να πε­ρά­σει. Α­πευ­θύ­νον­ται σε “υ­ψη­λή πε­λα­τεί­α”, με “γε­ρά πορ­το­φό­λια” που ού­τε τα εί­δαν ού­τε πρό­κει­ται να τα δουν τα μι­κρο­μά­γα­ζα της πε­ρι­ο­χής. Σ’ αυ­τά τα με­γα­θή­ρια οι ερ­γα­ζό­με­νοι δου­λεύ­ουν σε “συν­θή­κες γα­λέ­ρας”, ό­πως γε­νι­κό­τε­ρα σ’ ό­λη τη Μεσ­ση­νί­α στον κλά­δο του του­ρι­σμού βα­σι­λεύ­ει η ε­πο­χια­κή και α­να­σφά­λι­στη ερ­γα­σί­α, τα χα­μη­λά με­ρο­κά­μα­τα, ε­νώ οι μι­κρές μο­νά­δες εί­ναι στο χεί­λος της κα­τα­στρο­φής.»

Α­κο­λου­θεί η πλή­ρης ο­μι­λί­α του κ.  Κου­τσούμ­πα:
«Δεν μας ξε­γε­λά­νε, έ­χου­με πλέ­ον πλού­σια πεί­ρα για να κα­τα­λά­βου­με ό­τι οι δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις της κυ­βέρ­νη­σης με την τρό­ι­κα, γί­νον­ται στο έ­δα­φος των α­παι­τή­σε­ων των εγ­χώ­ρι­ων και ξέ­νων μο­νο­πω­λια­κών ο­μί­λων που εν­τεί­νουν την εκ­με­τάλ­λευ­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Οι ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις, οι μει­ώ­σεις των ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών, η υ­λο­ποί­η­ση των κα­τευ­θύν­σε­ων του Ο­Ο­ΣΑ, εί­ναι α­παι­τή­σεις των κα­πι­τα­λι­στών και στό­χο έ­χουν να δι­α­σφα­λί­σουν την κα­πι­τα­λι­στι­κή κερ­δο­φο­ρί­α και α­νά­καμ­ψη.
Οι ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις λύ­νουν τα χέ­ρια στους με­γα­λο­ερ­γο­δό­τες που χω­ρίς χά­σι­μο χρό­νου θα μπο­ρούν να α­παλ­λάσ­σον­ται α­πό τους πε­ριτ­τούς ερ­γα­ζό­με­νους, να ε­πεν­δύ­ουν τα κε­φά­λαι­α τους σε πιο κερ­δο­φό­ρους κλά­δους και να α­ξι­ο­ποι­ούν ό­λο το αν­τερ­γα­τι­κό οι­κο­δό­μη­μα που φτι­ά­χτη­κε πριν το μνη­μό­νιο, ε­νι­σχύ­θη­κε α­πό αυ­τό και θα πα­ρα­μεί­νει και με­τά το μνη­μό­νιο.
Στην ί­δια κα­τεύ­θυν­ση και οι μει­ώ­σεις των ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών που ό­χι μό­νο τους α­παλ­λάσ­σουν κι α­π’ αυ­τή την πε­ριτ­τή υ­πο­χρέ­ω­ση, μει­ώ­νουν το ερ­γα­τι­κό κό­στος, ό­πως το λέ­νε, αλ­λά θα δώ­σουν και έ­να γε­ρό χτύ­πη­μα στο ή­δη σ­μπα­ρα­λι­α­σμέ­νο α­σφα­λι­στι­κό σύ­στη­μα, α­φού στην ου­σί­α μει­ώ­νουν τα έ­σο­δα των α­σφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων με ο­δυ­νη­ρές συ­νέ­πει­ες για τους α­σφα­λι­σμέ­νους, δη­λα­δή για τους ερ­γα­ζό­με­νους.
Οι ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις και η μεί­ω­ση των ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών εί­ναι α­παι­τή­σεις που χρό­νια έ­χουν οι μο­νο­πω­λια­κοί ό­μι­λοι, α­παι­τή­σεις που τώ­ρα σε συν­θή­κες κρί­σης μπο­ρούν με τα­χύ­τα­τους ρυθ­μούς να υ­λο­ποι­η­θούν. Εί­ναι μέ­τρα που α­πο­δει­κνύ­ουν ό­τι η πο­λι­τι­κή για την έ­ξο­δο α­πό την κρί­ση εί­ναι πο­λι­τι­κή προς ό­φε­λος των μο­νο­πω­λί­ων, δη­λα­δή σε βά­ρος του λα­ού.
Η κυ­βέρ­νη­ση στις δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις με την τρό­ι­κα ό­πως λέ­ει έ­χει έ­να ι­σχυ­ρό δι­α­πραγ­μα­τευ­τι­κό χαρ­τί, αυ­τό του πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος. Με προ­ο­πτι­κή την κά­λυ­ψη αυ­τού του στό­χου η κυ­βέρ­νη­ση ι­σο­πέ­δω­σε μι­σθούς και συν­τά­ξεις, ε­πέ­βα­λε δυ­σβά­στα­κτα χα­ρά­τσια, υ­πο­βάθ­μι­σε α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο τις πα­ρο­χές σε παι­δεί­α, υ­γεί­α.
Ο το­μέ­ας της υ­γεί­ας έ­χει πλη­ρώ­σει πο­λύ α­κρι­βά αυ­τό το πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα και στη Μεσ­ση­νί­α και θα συ­νε­χί­ζει να το πλη­ρώ­νει ό­πως φαί­νε­ται και α­πό το νέ­ο χα­ρά­τσι που σχε­διά­ζει η κυ­βέρ­νη­ση με το 5ευρώ και στα ι­α­τρεί­α του Ε­Ο­ΠΥ­Υ.
Οι ερ­γα­ζό­με­νοι στη Μεσ­ση­νί­α πλη­ρώ­νουν ή­δη το έ­να 5ευρω που έ­χει ε­πε­κτα­θεί πέ­ρα α­πό τα τα­κτι­κά ι­α­τρεί­α των 2 νο­σο­κο­μεί­ων – που α­βέ­βαι­ο εί­ναι αν θα πα­ρα­μεί­νουν 2 ή θα συγ­χω­νευ­τούν – και στα Κέν­τρα Υ­γεί­ας της Πύ­λου και των Γαρ­γα­λιά­νων.
Οι ε­πι­πτώ­σεις α­πό την έλ­λει­ψη προ­σω­πι­κού και υ­πο­δο­μών εί­ναι τρα­γι­κές για την υ­γεί­α και για την τσέ­πη του μεσ­ση­νια­κού λα­ού α­φού στο Γε­νι­κό Νο­σο­κο­μεί­ο της Μεσ­ση­νί­ας ει­δι­κό­τη­τες και μη­χα­νή­μα­τα λεί­πουν με α­πο­τέ­λε­σμα οι α­σθε­νείς α­ναγ­κα­στι­κά να κα­τα­φεύ­γουν στον ι­δι­ω­τι­κό το­μέ­α.
Με την α­πει­λή της χρε­ο­κο­πί­ας, των ά­δει­ων τα­μεί­ων που δεν θα ‘χουν να πλη­ρώ­σουν μι­σθούς και συν­τά­ξεις, οι κυ­βερ­νή­σεις της ΝΔ και του ΠΑ­ΣΟΚ και η συγ­κυ­βέρ­νη­ση τους μας γύ­ρι­σαν δε­κα­ε­τί­ες πί­σω. Η ερ­γα­τι­κή τά­ξη, ο λα­ός μά­τω­σε γι’ αυ­τό το πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα και θα συ­νε­χί­σει να μα­τώ­νει αν δεν ε­πι­λέ­ξει να αλ­λά­ξει δρό­μο, να ε­πι­βάλ­λει ρι­ζι­κές αλ­λα­γές προς ό­φε­λος του.
Με τον γνω­στό εκ­βια­σμό του πλε­ο­νά­σμα­τος που συ­νε­χώς θα α­πει­λεί­ται, κά­θε κυ­βέρ­νη­ση θα α­παι­τεί αυ­στη­ρή υ­λο­ποί­η­ση των μέ­τρων, κα­μιά πα­ρέκ­κλι­ση α­πό τα συμ­φω­νη­μέ­να με την τρό­ι­κα. Ας μας α­παν­τή­σουν, ό­μως στο ε­ρώ­τη­μα: Κα­λά, οι μει­ώ­σεις μι­σθών και συν­τά­ξε­ων, οι πε­ρι­κο­πές σε κοι­νω­νι­κές δα­πά­νες γε­μί­ζουν τα τα­μεί­α. Οι ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις και οι μει­ώ­σεις των ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών, ποι­α τα­μεί­α γε­μί­ζουν αν ό­χι αυ­τά των κα­πι­τα­λι­στών;
Ποι­α δη­μό­σια τα­μεί­α γε­μί­ζει η α­πε­λευ­θέ­ρω­ση που σύμ­φω­να με τις υ­πο­δεί­ξεις του Ο­Ο­ΣΑ προ­ω­θεί η κυ­βέρ­νη­ση στο γά­λα, στα φάρ­μα­κα, στο ψω­μί, στο βι­βλί­ο αν ό­χι των με­γά­λων μο­νο­πω­λια­κών ο­μί­λων που ε­πι­δι­ώ­κουν να βγά­λουν α­πό τη μέ­ση τους μι­κρούς ε­παγ­γελ­μα­τί­ες και πα­ρα­γω­γούς για να συγ­κεν­τρω­θεί σε λί­γα χέ­ρια η α­γο­ρά βα­σι­κών προ­ϊ­όν­των, α­πα­ραί­τη­των για τη λα­ϊ­κή οι­κο­γέ­νεια, για να δι­α­σφα­λι­στεί σε τε­λι­κή α­νά­λυ­ση η κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­καμ­ψη και κερ­δο­φο­ρί­α;
Κα­μιά κυ­βέρ­νη­ση, ό­πως και αν ο­νο­μά­ζε­ται αυ­τή, α­π’ τη στιγ­μή που υ­πε­ρα­σπί­ζε­ται την πο­λι­τι­κή της Ε­Ε, τον κα­πι­τα­λι­στι­κό δρό­μο α­νά­πτυ­ξης δεν πρό­κει­ται να ε­πι­στρέ­ψει πί­σω στο λα­ό δι­και­ώ­μα­τα και κα­τα­κτή­σεις που εί­χε πριν α­πό την κρί­ση. Τα ε­ρεί­πια θα πα­ρα­μεί­νουν ε­ρεί­πια. Σ’ αυ­τά θα ‘ρθει να πα­τή­σει και το σχέ­διο πα­ρα­γω­γι­κής α­να­συγ­κρό­τη­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με γνώ­μο­να ό­πως λέ­ει το κόμ­μα της α­ξι­ω­μα­τι­κής αν­τι­πο­λί­τευ­σης την πραγ­μα­τι­κή α­νά­πτυ­ξη, την πραγ­μα­τι­κή οι­κο­νο­μί­α και τη δι­α­τή­ρη­ση της κοι­νω­νι­κής συ­νο­χής.
Η πα­ρα­γω­γι­κή α­να­συγ­κρό­τη­ση, η πραγ­μα­τι­κή α­νά­πτυ­ξη και η πραγ­μα­τι­κή οι­κο­νο­μί­α του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, εί­ναι ο κα­πι­τα­λι­στι­κός δρό­μος α­νά­πτυ­ξης που φέρ­νει κέρ­δη για τα μο­νο­πώ­λια, α­νερ­γί­α και εκ­με­τάλ­λευ­ση για την ερ­γα­τι­κή τά­ξη, το λα­ό. Η πραγ­μα­τι­κή οι­κο­νο­μί­α εί­ναι η κα­πι­τα­λι­στι­κή οι­κο­νο­μί­α ό­πως και η πραγ­μα­τι­κή α­νά­πτυ­ξη εί­ναι η κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη που μας έ­φε­ρε ε­δώ που μας έ­φε­ρε.
Σ’ αυ­τό τον κοι­νό α­γώ­να για την κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη και την α­να­συγ­κρό­τη­ση ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­λεί σε συ­στρά­τευ­ση ό­λες τις πα­ρα­γω­γι­κές δυ­νά­μεις. Και σ’ αυ­τές τις πα­ρα­γω­γι­κές δυ­νά­μεις εν­τάσ­σει και τους κα­πι­τα­λι­στές, στον κοι­νό α­γώ­να εν­τάσ­σει τους βι­ο­μη­χά­νους με τους ερ­γά­τες, τους εκ­με­ταλ­λευ­τές με τους εκ­με­ταλ­λευ­ό­με­νους. Γι’ αυ­τό δί­πλα στο στό­χο της α­νά­πτυ­ξης ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ βά­ζει τη δι­α­τή­ρη­ση της κοι­νω­νι­κής συ­νο­χής, δη­λα­δή της τα­ξι­κής συ­νερ­γα­σί­ας.
Και δω ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, έ­χει να ε­πι­δεί­ξει πλού­σιο έρ­γο….
Τι α­παι­τεί η πα­ρα­γω­γι­κή α­να­συγ­κρό­τη­ση της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας, οι στο­χευ­μέ­νες ε­πεν­δύ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Πρώ­τα α­π’ ό­λα να πα­ρα­μεί­νουν ε­ρεί­πια τα ε­ρεί­πια. Δη­λα­δή να πα­ρα­μεί­νουν η κα­τάρ­γη­ση του 8ωρου, η με­ρι­κή α­πα­σχό­λη­ση, η δου­λειά χω­ρίς ω­ρά­ριο χω­ρίς α­ξι­ο­πρε­πή μι­σθό. Α­παι­τεί α­πό τους ερ­γά­τες να πα­ραι­τη­θούν α­πό τις α­παι­τή­σεις για κα­λύ­τε­ρο μι­σθό, για στα­θε­ρή δου­λειά με δι­και­ώ­μα­τα, να πα­ραι­τη­θούν α­κό­μα και α­πό κά­θε προσ­δο­κί­α ό­τι μπο­ρεί να ε­πι­στρέ­ψουν α­κό­μα και στα προ­η­γού­με­να προ κρί­σης, ε­πί­πε­δα.
Αυ­τή η κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη στην Πε­λο­πόν­νη­σο και στη Μεσ­ση­νί­α που η α­νερ­γί­α των νέ­ων στην Πε­λο­πόν­νη­σο ξε­περ­νά­ει το πα­νελ­λα­δι­κό πο­σο­στό, φτά­νει το 61,4%, ε­νώ η μα­κρο­χρό­νια α­νερ­γί­α εί­ναι στο 68,6%, θα έρ­θει κύ­ρια μέ­σα α­π’ τον του­ρι­σμό. Στη α­νά­πτυ­ξη του του­ρι­σμού μπο­ρούν να ε­να­πο­θέ­σουν τις ελ­πί­δες τους οι ά­νερ­γοι της πε­ρι­ο­χής, οι α­πλή­ρω­τοι ερ­γα­ζό­με­νοι, τα μι­κρο­μά­γα­ζα που έ­βα­λαν λου­κέ­το, οι 400-500 λα­ϊ­κές οι­κο­γέ­νει­ες που τους κό­βει η ΔΕ­Η το ρεύ­μα για­τί α­δυ­να­τούν να πλη­ρώ­σουν τους λο­γα­ρια­σμούς; Για ποι­ο του­ρι­σμό μι­λά­νε; Η Μεσ­ση­νί­α με τη λει­τουρ­γί­α του με­γα­θή­ριου “C­o­s­ta N­a­v­a­r­i­no” στην Πύ­λο, έ­χει πά­ρει ή­δη μί­α γεύ­ση τι εν­νο­ούν α­νά­πτυ­ξη στον κλά­δο του του­ρι­σμού. Τέ­τοι­ου εί­δους του­ρι­στι­κά συγ­κρο­τή­μα­τα δεν α­πευ­θύ­νον­ται στη λα­ϊ­κή οι­κο­γέ­νεια που ού­τε α­π’ έ­ξω, δεν μπο­ρεί να πε­ρά­σει. Α­πευ­θύ­νον­ται σε “υ­ψη­λή πε­λα­τεί­α”, με “γε­ρά πορ­το­φό­λια” που ού­τε τα εί­δαν ού­τε πρό­κει­ται να τα δουν τα μι­κρο­μά­γα­ζα της πε­ρι­ο­χής. Σ’ αυ­τά τα με­γα­θή­ρια οι ερ­γα­ζό­με­νοι δου­λεύ­ουν σε “συν­θή­κες γα­λέ­ρας”, ό­πως γε­νι­κό­τε­ρα σ’ ό­λη τη Μεσ­ση­νί­α στον κλά­δο του του­ρι­σμού βα­σι­λεύ­ει η ε­πο­χια­κή και α­να­σφά­λι­στη ερ­γα­σί­α, τα χα­μη­λά με­ρο­κά­μα­τα, ε­νώ οι μι­κρές μο­νά­δες εί­ναι στο χεί­λος της κα­τα­στρο­φής.
Ο λα­ός μας έ­χει πεί­ρα και πρέ­πει να την α­ξι­ο­ποι­ή­σει και να α­παν­τή­σει: Ποι­ον τε­λι­κά ω­φέ­λη­σε η έν­τα­ξη στην Ο­ΝΕ, το ευ­ρώ; Ποι­ον θα ω­φε­λή­σει η πι­θα­νή δι­ά­σπα­ση της Ε­Ε σε έ­νω­ση Βορ­ρά και Νό­του; Ποι­ον θα ω­φε­λή­σει η έ­ξο­δος α­πό την ευ­ρω­ζώ­νη, το ευ­ρώ, με ε­πι­λο­γή των μο­νο­πω­λί­ων, αν ό­χι τα ί­δια τα μο­νο­πώ­λια;
Ποι­ος ω­φε­λή­θη­κε α­πό την Κοι­νή Α­γρο­τι­κή Πο­λι­τι­κή της Ε­Ε; Σί­γου­ρα ό­χι οι α­γρό­τες της Μεσ­ση­νί­ας που εί­ναι κα­τά βά­ση α­γρο­τι­κός νο­μός. Οι φτω­χοί α­γρό­τες του νο­μού πρό­σφα­τα ο­λο­κλή­ρω­σαν τον πρώ­το κύ­κλο των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ών τους ε­νάν­τια στο ξε­κλή­ρι­σμα που ε­πι­χει­ρούν οι κυ­βερ­νή­σεις του κε­φα­λαί­ου και της Ε­Ε. Με τα μπλό­κα που έ­στη­σαν σε δι­ά­φο­ρα μέ­ρη του νο­μού (Σου­λι­νά­ρι, Πύ­λο, Γαρ­γα­λιά­νους, Πε­τα­λί­δι) και τη συμ­με­το­χή τους στο πα­νελ­λα­δι­κό συν­το­νι­στι­κό των μπλό­κων στη Νί­και­α έ­δει­ξαν πως δεν εί­ναι δι­α­τε­θει­μέ­νοι να κά­νουν άλ­λες υ­πο­χω­ρή­σεις υ­πέρ της κερ­δο­φο­ρί­ας των εμ­πό­ρων και των βι­ο­μη­χά­νων.
Το ε­λαι­ό­λα­δο βα­σι­κό α­γρο­τι­κό προ­ϊ­όν του νο­μού, χτυ­πή­θη­κε τα προ­η­γού­με­να χρό­νια με τις πο­σο­στώ­σεις και τα πρό­στι­μα συ­νυ­πευ­θυ­νό­τη­τας, α­πό την α­πο­σύν­δε­ση της ε­πι­δό­τη­σης α­πό την πα­ρα­γω­γή. Η ε­λαι­ο­καλ­λι­έρ­γεια θε­ω­ρή­θη­κε α­πό τα ε­πι­τε­λεί­α της Ε­Ε σαν υ­πεύ­θυ­νη για την α­πο­σά­θρω­ση του ε­δά­φους, με α­πο­τέ­λε­σμα φέ­τος η πα­ρα­γω­γή να φτά­σει στα πιο χα­μη­λά της ε­πί­πε­δα (37.000 τό­νοι α­πό 50.000 τό­νους μέ­σο ό­ρο) με χα­μη­λό­τα­τες τι­μές που δεν βγά­ζουν ού­τε το κό­στος πα­ρα­γω­γής (με­τα­ξύ 2,5€ και 2,8€­).
Η πτώ­ση της πα­ρα­γω­γής εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα πρώ­τα α­π’ ό­λα της αν­τι­α­γρο­τι­κής ΚΑΠ της Ε­Ε που υ­λο­ποί­η­σαν ό­λες οι ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις. Σ’ αυ­τή την πο­λι­τι­κή έρ­χε­ται να προ­στε­θεί και το υ­ψη­λό κό­στος και η ε­πι­βά­ρυν­ση που έ­χουν τα προ­ϊ­όν­τα που προ­στα­τεύ­ουν την πα­ρα­γω­γή α­πό τις ά­σχη­μες κλι­μα­το­λο­γι­κές συν­θή­κες.
Έ­τσι έ­να προ­ϊ­όν που με άλ­λη ορ­γά­νω­ση της οι­κο­νο­μί­ας θα μπο­ρού­σε να κα­λύ­πτει τις α­νάγ­κες ό­λου του λα­ού (και ό­χι μό­νο ό­ποι­ου έ­χει λε­φτά να α­γο­ρά­σει) να α­πο­τε­λεί και έ­να α­πό τα βα­σι­κά εί­δη αν­ταλ­λα­γών με το ε­ξω­τε­ρι­κό, με τους πα­ρα­γω­γούς να α­πο­λαμ­βά­νουν έ­να α­νώ­τε­ρο ε­πί­πε­δο ζω­ής μέ­σα α­πό τους πα­ρα­γω­γι­κούς συ­νε­ται­ρι­σμούς, σή­με­ρα η πα­ρα­γω­γή συγ­κεν­τρώ­νε­ται σε λί­γα χέ­ρια σαν φτη­νή πρώ­τη ύ­λη για τους εμ­πο­ρο­βι­ο­μη­χά­νους, ε­νώ ο μι­κρο­με­σαί­ος α­γρό­της ξε­κλη­ρί­ζε­ται. Τα φο­ρο­λο­γι­κά μέ­τρα, η υ­γεί­α, η α­σφά­λι­ση, τα σχο­λεί­α που κλεί­νουν α­πο­τε­λούν τη χα­ρι­στι­κή βο­λή στους μι­κρο­με­σαί­ους α­γρο­το­κτη­νο­τρό­φους.
Τις τε­λευ­ταί­ες μέ­ρες πα­ρα­κο­λου­θού­με με ι­δι­αί­τε­ρη α­νη­συ­χί­α τις ε­ξε­λί­ξεις στην Ου­κρα­νί­α, τις ε­πι­κίν­δυ­νες πρώ­τα α­π’ ό­λα, ε­ξε­λί­ξεις για τον ου­κρα­νι­κό λα­ό που δο­κι­μά­ζε­ται α­πό τους ο­ξύ­τα­τους αν­τα­γω­νι­σμούς που εκ­δη­λώ­νον­ται στη χώ­ρα του, α­νά­με­σα στις ιμ­πε­ρι­α­λι­στι­κές δυ­νά­μεις, τις Η­ΠΑ την Ε­Ε και τη Ρω­σί­α.
Η Ε­Ε και το ΝΑ­ΤΟ προ­κει­μέ­νου να ε­ξυ­πη­ρε­τή­σουν τους γε­ω­πο­λι­τι­κούς τους σχε­δια­σμούς πα­ρεμ­βαί­νουν α­προ­κά­λυ­πτα στο ε­σω­τε­ρι­κό της Ου­κρα­νί­ας στη­ρί­ζον­τας α­κό­μη και να­ζι­στι­κά κόμ­μα­τα. Τέ­τοι­ες αν­τι­δρα­στι­κές δυ­νά­μεις ό­πως και εκ­πρό­σω­ποι τμη­μά­των της ου­κρα­νι­κής α­στι­κής τά­ξης συγ­κρο­τούν τη νέ­α ου­κρα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση που σχη­μα­τί­στη­κε με τη στή­ρι­ξη των Η­ΠΑ και της Ε­Ε. Σ’ αυ­τή την κυ­βέρ­νη­ση ε­νερ­γό ρό­λο έ­χουν α­να­λά­βει έ­νο­πλες να­ζι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις και κόμ­μα­τα, α­πό­γο­νοι συ­νερ­γα­τών των SS.
Στην πε­ρί­πτω­ση της Ου­κρα­νί­ας α­να­δει­κνύ­ε­ται αυ­τό που μό­νο το ΚΚΕ υ­πο­γραμ­μί­ζει: Ό­τι ο ε­νερ­γεια­κός πλού­τος μιας χώ­ρας, η γε­ω­στρα­τη­γι­κή της θέ­ση, α­πό “ευ­λο­γί­α”, α­πό δυνατότητα να στη­ρί­ξει μια φι­λο­λα­ϊ­κή α­νά­πτυ­ξη, ό­ταν αυ­τά τα μέ­σα, θα εί­ναι πραγ­μα­τι­κά στα χέ­ρια του λα­ού και της ε­ξου­σί­ας του, με­τα­τρέ­πε­ται σε κα­τά­ρα στον κα­πι­τα­λι­σμό, ό­ταν α­νή­κουν στους κε­φα­λαι­ο­κρά­τες, ό­ταν γί­νον­ται το μή­λο της έ­ρι­δος για τα δι­ά­φο­ρα ιμ­πε­ρι­α­λι­στι­κά κέν­τρα.
Να για­τί δεν πα­νη­γυ­ρί­ζου­με στις ε­ξαγ­γε­λί­ες της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης, ό­ταν μι­λά­ει για α­ξι­ο­ποί­η­ση του ο­ρυ­κτού πλού­του, για κοι­τά­σμα­τα α­ξί­ας 150 δισ., για δι­έ­λευ­ση α­γω­γών α­πό την Ελ­λά­δα. Δι­ό­τι, γνω­ρί­ζου­με πο­λύ κα­λά ό­τι ό­λα αυ­τά θα πα­ρα­δο­θούν σε ι­σχυ­ρούς ο­μί­λους, εγ­χώ­ριους και ξέ­νους. Ο λα­ός δεν “έ­χει λαμ­βά­νειν”, ό­πως δεν έ­λα­βε και ο ου­κρα­νι­κός λα­ός.
Και ταυ­τό­χρο­να η Ελ­λά­δα θα εμ­πλα­κεί σε έ­να κύ­κλο αν­τι­θέ­σε­ων και αν­τα­γω­νι­σμών με α­πρό­βλε­πτες συ­νέ­πει­ες. Οι πα­ρα­πά­νω δυ­να­τό­τη­τες μπο­ρούν να λει­τουρ­γή­σουν ευ­ερ­γε­τι­κά υ­πέρ του λα­ού μό­νο αν κοι­νω­νι­κο­ποι­η­θούν στο πλαί­σιο μιας άλ­λης δι­α­κυ­βέρ­νη­σης, της λα­ϊ­κής ε­ξου­σί­ας που θα σχε­διά­ζει και θα α­να­πτύσ­σει αυ­τές τις δυ­να­τό­τη­τες με κρι­τή­ριο την ι­κα­νο­ποί­η­ση των λα­ϊ­κών α­ναγ­κών, θα συ­νά­πτει σχέ­σεις α­μοι­βαί­ου ο­φέ­λους με άλ­λες χώ­ρες».
Φωτογραφια από 902.fm