Παπαδόπουλος: Πως ξυπνά η Πελοπόννησος από το λήθαργο των Σουλτανάτων…
August 6, 2011 · Γράφει ο Πάνος Παπαδόπουλος
Πριν από τέσσερα χρόνια ο Πέτρος Τατούλης σε μια πορεία εντιμότητας, απέναντι σε έναν ισχυρό τότε πρωθυπουργό, ξεκίνησε μια καινοτομία στην πολιτική πρακτική που τον αποδέσμευσε από την ασφυκτική αγκαλιά των ΜΜΕ και των συμφερόντων της εποχής. Ένα blog, που τότε δεν αποτελούσε κυρίαρχο εργαλείο ενημέρωσης, αποτέλεσε το βήμα μέσα από το οποίο ο σημερινός Περιφερειάρχης Πελοποννήσου δημοσιοποιούσε τις απόψεις του.
Το αποτέλεσμα της καινοτομίας εκείνης, που προσέφερε στον Πέτρο Τατούλη δυνητικά δικό του ΜΜΕ, και τάραξε την ισορροπία της τηλεοπτικής δημοκρατίας ήταν μια σταγόνα ακόμα στην θάλασσα της ανάγκης για ελεύθερη έκφραση της άποψης του απλού πολίτη. Και ως τέτοια αγκαλιάστηκε αμέσως από το κοινό του Ιντερνέτ. Εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα και κάθε λογής δημοσιολόγοι και δημοσιογράφοι προσπαθούσαν εκείνη την εποχή να έχουν αποκλειστική πληροφόρηση για το πότε ο Τατούλης θα αναρτήσει κάποια από τις απόψεις που συνέθεταν την πολιτική του, αντί με την μονοπωλιακή θέση τους στην αγορά της ενημέρωσης να του πουλάνε κανάλι επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους και να ζητούν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Δεκάδες σχετικοί και άσχετοι με τα ΜΜΕ ανέπτυξαν έκτοτε δικά τους blogs, πιστεύοντας ότι και εκεί θα δημιουργήσουν μονοπωλιακές συνθήκες στις οποίες θα μεταφέρουν τις κάτω από το τραπέζι επιδιώξεις τους. Ο ελεύθερος και άναρχος όμως χώρος της επικοινωνίας μέσω διαδίκου προοδευτικά με την συμβολή όλων, και την αδράνεια του κράτους, διαμορφώθηκε σε αυτό που σήμερα καθορίζουμε ως ανεξάρτητη και πολλές φορές βρώμικη, blogοσφαιρα στην οποία η ενημέρωση, η προπαγάνδα και οι μύθοι διαπλέκονται μόνο με τους αναγνώστες και την αξιοπιστία των υπογραφών που ακολουθούν τις αναρτήσεις.
Σήμερα 4 χρόνια μετά ο Πέτρος Τατούλης πιστός στην ιστορία και την πρακτική του, με την πολιτική καινοτομία της ανεξάρτητης καθόδου του στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, τάραξε τα νερά των συμφερόντων που είχαν δημιουργήσει κατεστημένες καταστάσεις και πίστευαν ότι ο Αρκάς πολιτικός θα γίνει ‘σερβιτόρος’ των επιχειρηματικών, πολιτικών και όποιων άλλων άνομων συμφερόντων τους στην Πελοπόννησο.
Από την εποχή της προεκλογικής περιόδου πολιτεύθηκε σε επίπεδο αυτοδιοίκησης και σε επίπεδο δημοσιότητας με του ίδιους όρους του παρελθόντος. Το site-blog του συνδυασμού Νέα Πελοπόννησος αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή το χώρο της νέας καινοτομίας που εισήγαγε ο Πέτρος Τατούλης στο βαλτωμένο από ΜΜΕ και συμφέροντα ενημερωτικό τοπίο της Πελοποννήσου. Και η καινοτομία του αυτή ξεκίνησε από την ενσωμάτωση μιας κατηγορίας θεμάτων ‘Τι λένε για εμάς’ στο site-blog του συνδυασμού Νέα Πελοπόννησος στην οποία αναδημοσιεύονται αναρτήσεις που αναφέρονται στον συνδυασμό και είναι είτε θετικές, ή αρνητικές, η ακόμα και επικριτικές για την πολιτική του πορεία και τις επιλογές του. Σε πολλές εκ των οποίων αναρτήσεων είτε απαντούσε Online ή απλά εισήγαγε τους προβληματισμούς που περιείχαν στην πολιτική του διαλεκτική.
Δημιούργησε ο Πέτρος Τατούλης με λίγα λόγια, ένα κανάλι ανατροφοδότησης της ευαισθησίας των αναμεταδιδόμενων ΜΜΕ και blogs, αλλά και των σχολίων των πολιτών. Προοδευτικά εισήγαγε στον πολιτικό του λόγο μηχανισμούς πολιτικού ρεφλέξ και άμεσης ενσωμάτωσης και ανάδειξης πολιτικών επιλογών που κρίνονταν, επικρίνονταν η εν πάση περιπτώσει είχαν ανάγκη από άμεση αντιμετώπιση.
Ένα χρόνο μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του και 8 μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, πολλά έχουν συμβεί σε πολιτικό επίπεδο που ‘εν τοις πράγμασι’ επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό του ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου αποτελεί μοντέλο, ή πείραμα θα έλεγα, μιας νέου τύπου διακυβέρνησης.
Έχοντας διαλύσει την ΝΔ στην Πελοπόννησο με τις δύο νίκες του στις εκλογές αλλά και με την εκλογή στη θέση του Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης του Γιώργου Μπουλούκου που εκλέχθηκε με την συνδρομή των συμβούλων της ΝΔ στο ΠΕΣΥ, αλλά και έχοντας διχάσει το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του, μέσα από μια σειρά επιλογών διαφάνειας και πολιτικών πρωτοβουλιών που οδήγησαν στην απομάκρυνση του Χρήστου Μαλαπάνη από την θέση του Αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας, κατάφερε να μονοπωλεί την πολιτική ατζέντα στην Πελοπόννησο, συνθέτοντας μια πραγματικά ανεξάρτητη πολιτικά ισχύ που αυτόφωτη παλεύει να ολοκληρώσει ένα όραμα για “άδολο και ακομμάτιστο πατριωτισμό” μιας “ενωμένης γεωγραφικά και διοικητικά Πελοποννήσου”.
Από το κάδρο φυσικά δεν λείπουν τα ΜΜΕ που πολέμησαν τον Πέτρο Τατούλη, δίκαια ή άδικα, αναλόγως με τα συμφέροντα και την εντιμότητα πίσω από τις επιλογές των ιδιοκτητών τους. Το σημαντικότερο σημείο τριβής σήμερα όμως είναι η καινοτομία της ανεξαρτησίας στην δημοσιοποίηση, ανάδειξη και προώθηση της ενημέρωσης που το site-blog της Νέας Πελοποννήσου έχει αποκτήσει με την πάροδο των μηνών και την παρέμβαση που αποτελεί κάθε ανάρτηση η οποία πολλαπλασιάζεται, κρίνεται, επικρίνεται ή δοξάζεται από την blogοσφαιρα την οποία πολλοί εκ των παραδοσιακών παικτών στο χώρο των ΜΜΕ προσπάθησαν να καπελώσουν.
Ο Πέτρος Τατούλης κόντρα στην ανωνυμία των περισσότερων από τις αναρτήσεις και τα δημοσιεύματα που του επιτίθενται, ο ίδιος έχει επιλέξει με την ταυτότητα του συνδυασμού να ‘υπογράφει’ την αναδημοσίευση αναρτήσεων που αφορούν το έργο το δικό του αλλά και των άλλων υπέρ ή κατά του. Κάτι που σημαίνει απλά ότι έχει δημιουργήσει το πολιτικό κεφάλαιο το οποίο του επιτρέπει να δημοσιοποιεί με όρους διαφάνειας κάθε τι από αυτά που καθορίζουν την ισορροπία της ενημέρωσης των πολιτών, να τα σχολιάζει, να τα υιοθετεί ή ακόμα και να παράγει πολιτική αντλώντας αξία από αυτά χωρίς να λερώνει τα χέρια του με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, άνομες συμμαχίες και λυκοφιλίες με τους εκδότες, τους δημοσιογράφους και τους καναλάρχες.
Και φυσικά αυτό έχει αποσυντονίσει τους ‘επαγγελματίες’ εκφραστές της κοινής γνώμης που επιτίθενται στην καινοτομία αυτή κατακρίνοντας την, αφήνοντας υπονοούμενα για ύπουλα σχέδια ποδηγέτησης της ενημέρωσης, κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων σχεδιασμών και παραδοσιακών κατεστημένων παιχνιδιών εξουσίας. Το σύστημα για το οποίο καταγγέλλουν τον Περιφερειάρχη δεν είναι άλλο από το δικό τους σύστημα που για πολλά χρόνια λειτουργούσαν ως μια κλειστή συντεχνία καρτέλ της ενημέρωσης, και αντλούσαν νομιμότητα των γραφόμενων τους από μια απροσδιόριστου τύπου δημοκρατικότητα η οποία πάντα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα συγκεκριμένων κύκλων τοπικών ‘Σουλτάνων’.
Αυτών των ‘Σουλτάνων’ που στωικά ελπίζουν ότι ο Τατούλης και τα φαινόμενα που βλέπουν να διαδραματίζονται στην Πελοπόννησο και ταράζουν την παγιωμένη φοβέρα του κομματισμού με την οποία ‘μοίραζαν’ τα βιλαέτια, θα περάσει σύντομα και οι πολίτες της Πελοποννήσου θα επιστρέψουν στο ‘μαντρί’ που φυλάνε οι λύκοι. Αυτών των ‘Σουλτάνων’ που με την παλαιοκομματική μεθοδολογία της λάσπης, των άναρθρων κραυγών, των συντεχνιακών πρακτικών και την βοήθεια των τοπικών ΜΜΕ έκαναν το άσπρο μαύρο και κυβερνούσαν στο σκοτάδι των συμφερόντων.
Η δημοκρατία της διαφορετικής άποψης ενοχλεί και καταγγέλλεται ως σύστημα από μια στρεβλωμένη κοινωνία και τους ταγούς της, που έχει κοινωνικοποιηθεί να αναζητά τον βασανιστή της στο πρόσωπο όλων αυτών των κατ’ απονομή δημοκρατών.