Τι κάμεις Δημότη! Ε, Αγρότη! εδώ στο Σουληνάρι; Και μου κάμει: Νεκρό με θέλουν οι πατριδέμποροι και μου πουλούν «κούφιο νταηλίκι».
«Μπάσταρδοι, ψεύτες, κλέφτες, πόρνοι». (Κ. Παλαμάς) [1]
Λαέρτης ο Πύλιος
Εισαγωγή: Δυο χρόνια τώρα και πλέον, διέρχεται η χώρα και ο δήμος την πρωτοφανή κρίση. Πράγματι ολόκληρη η πολιτική και η κοινωνική ζωή βοθρίζεται [2 ] μέσα στα σκάνδαλα, στη ανεργία, στη φτώχεια, στα φορολογικά χαράτσια, στη φοροδιαφυγή, στην διαπλοκή και στην εξαθλίωση. Είναι φανερό ότι την κρίση την προκάλεσε εξ ολοκλήρου το πολιτικό σύστημα και, στο πλαίσιο αυτό, το πολιτικό προσωπικό που αυτό "παράγει". Ένα προσωπικό που λειτουργεί, έναντι του κράτους, με τους όρους του υποκόσμου: ιδιοποιείται απροκάλυπτα το δημόσιο αγαθό που προόρισται να υπηρετήσει. Ασκεί πολιτικές που εξυπηρετούν εντέλει τους ιδίους και τους συγκατανευσιφάγους που διαπλέκονται μαζί τους, με διακύβευμα τη νομή της κοινωνίας. Έχει αποσυνθέσει και (ανα-)δομήσει το κράτος, από την τελευταία του βαθμίδα, με μέτρο την αρχή των ολιγαρχικών συμμοριών, τις οποίες ενορχηστρώνει η κομματική νομενκλατούρα [3 ]. Τέλος, χρησιμοποιεί τη Βουλή ως νομοθετικό όχημα και την κεντρική διοίκηση μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση ως καθαρτήριο της ανομίας.
Στο δήμο μας οι αγρότες βρίσκονται όπως όλοι οι αγρότες της χώρας, μεταξύ «σφύρας και άκμονος» [4 ]. Ως εκ τούτου αποφάσισαν μερικοί τοπικοί αγροτικοί σύλλογοι, να ξεσηκωθούν και να διεκδικήσουν μαζί με τους συνταξιούχους γονείς τους, μια αξιοπρεπή ζωή στα χωριά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Έδωσαν το σύνθημα οι αγρότες του δήμου να βρεθούνε στο Σουληνάρι, για να αντιπαρατεθούνε στους ξένους δυνάστες μας και στα εκλεκτά και εντεταλμένα κομματόσκυλα της νεοφιλελεύθερη μάζας, που μπερδεύουν, οι κουτοπόνηροι, το νόμιμο από το ηθικό, με ανείπωτη ξετσιπωσιά και αγωνίζονται σθεναρά σπέρνοντας το φόβο, για το ποιος θα σκοτώσει πρώτος τον τελευταίο ανυπεράσπιστο Δημότη – Αγρότη.
Όλες αυτές τις ημέρες προσπάθησα να συμπαρασταθώ στο δίκαιο αγώνα τους και να εμψυχώσω τους συνδημότες μου να συνεχίσουν μέχρι να δικαιωθούν. Δυστυχώς διαπίστωσα ότι κανείς από το δήμο-κομματικό προσωπικό που "παράγει" με την εκτελεστική του λειτουργία την κρίση αλλά ούτε τα ενημερωτικά φερέφωνα του δεν συμπαραστάθηκαν και δεν ενίσχυσαν τα δίκαια αιτήματα των συνδημοτών- αγροτών. Προβληματίστηκα και προσπάθησα να μαντέψω ποιοι θα σκοτώσουν πρώτοι τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη. ή το έχουν σχεδιάσει να το κάνουν όλοι μαζί.
Παραθέτω το προβληματισμό μου:
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσείς που τα Πήρατε όλα, τα Κλέψατε όλα, τα Χαλάσατε όλα, εσείς, των ονείρων οι παγκοσμιοποιημένοι τρομοκράτες, εσείς που αφήσατε τον ξυλάρμενο αγρότη μέσα στον ωκεανό του παγκοσμιοποιημένου τίποτα;
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσείς οι πουλημένοι στη Τρόικα, εσείς με τα κλειδαμπαρωμένα μάτια, με το κατακρεουργημένο από την απληστία χαμόγελο αδιαντροπιάς, εσείς που θέλετε να ιδιωτικοποιήσετε ακόμη και τον ορίζοντα ως βουλιμικοί του εύκολου κέρδους;
Μήπως εσύ θα σκοτώσεις τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσύ ο τοπικός Κοτζαμπάσης, ο γνήσιος κυβιστής της ακατοίκητης σκέψης, που λιμνάζει μέσα στα τοπικά και όχι μόνο κομματικά λασπόνερα, εσύ ο «μπροστάρης» του λαού που μιλάει με το θεό, που αν υπήρχε δικαιοσύνη, θα έπρεπε να δουλεύει στο κάτεργο, στο οποίο είναι ριγμένος ο αγρότης;
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, οι κομματάρχες της αρετής των καταγωγίων της βρωμερής ψυχής σας και της άδειας σκέψης σας, εξ ονόματος της Αγία Τριάδα σας: Βλακεία, Ανικανότητα, Χρήμα;
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, οι απάνθρωποι δημομπαίχτες, που εμπαίζουν τους αγρότες προβάλλοντας το καθαρό σας πρόσωπο, εσείς δεν που δεν το έχετε, γιατί το βρωμίσατε ρουθουνίζοντας, σαν τα γουρούνια, στο γουρουνοστάσι της σύγχρονης νεοφιλελεύθερης Κίρκης, που προστάζει: άρπαξε, γλύψε, εξαπάτα;
Μήπως εσύ θα σκοτώσεις τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσύ ο «ήλθα για να μείνω» κατά δηλωσή σου, αδιάφορε, ναρκισσόανίκανε, εσύ που μαζί με τους παρατρεχάμενους της τοπικής κομματικής αυλής καθορίζεις την τοπική δημοτική πολιτική της «χρεμύλας»;
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσείς οι σταυρωτήδες των ονείρων των ανθρώπων, ξένοι στο δήμο, που ποτέ δεν τον αγαπήσατε, απεναντίας τον βρωμίσατε με το σαπισμένο χνώτο της διεφθαρμένης ανάσας σας, κάνοντας και τους δημότες, που τους στερήσατε ακόμη και τη γνώμη, μέσα στην επίφαση του αντιπροσωπευτικού σας πολιτεύματος, να το μισήσουν και αυτοί;
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσείς οι Αληθίοι των τοπικών οικοκομμάτων, με την αλήθεια να τρέχει από το χαλασμένο καζανάκι της τρύπιας σκέψης σας, εσείς οι Κωλορεβερέντζηδες, των αφεντικών σας: των μεσαζόντων συνάμα δε των μεταπρατών αγροτικών εφοδίων και προϊόντων άμα τε και των τρωκτικών τοκογλύφων, οσονούπω και με τον νόμο;
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσείς οι κλητήρες με τα κοκοσαϊνια του πνεύματος, με την σπουδαιογελοία επισημότητα του λείψανου, που ακαδειμίζεσθε, κάτω από τον θόλο, απλώς γιατί έχετε Κώλο και Προστάτη, εσείς οι μυγιάγγιχτοι, εσείς οι βουλιαγμένοι μέσα στην ανάπηρη σιωπή της κενής σκέψης σας;
Μήπως εσείς θα σκοτώσετε τον συμπατριώτη μου δημότη-Αγρότη, εσείς που δημιουργήσατε ένα δήμο που σκοτώνει τους δημότες του, με όπλο τα άχρηστα ασύδοτα και ανίκανα κοπίδια της τοπικής κομματικής εξουσίας;
Συμπέρασμα: Πράγματι, προελαύνουν οι παγκοσμιοποιημένοι νεοφιλελεύθεροι, ψευδώνυμοι, δυσώνυμοι πλέον, «ν(αι)νεκοδημοκράτες», «πασοκοσιοληστές» και «οι αριστεροί γιαλαντζί», που τυμπανίζουν (τάχα συγκλονισμένοι) το πένθιμο εμβατήριο του θανάτου του «αγροτάκου» και της κλοπής της σύνταξης «του-ης απόμαχου-ης» της αγροτικής ζωής. Και που λες συνδημότη, μαζεύτηκαν τις προηγούμενες ημέρες, οι «σωτήρες του λαού» σε συμβούλιο και διαβουλεύτηκαν χωρίς να κοιτάζονται στα μάτια. Βαθειά μέσα τους το ήξεραν πως ήταν ένοχοι, «Τάνοιωσαν πια τα βήματα των Εριννύων» [5]. Και συνομολόγησαν και βγάλανε απόφαση: Ο γάιδαρος πετάει. Οι τιμές των αγροτικών προϊόντων του πετρελαίου του αγροτικού ρεύματος των αγροτικών εφοδίων και οι συντάξεις του απόμαχου της αγροτικής ζωής είναι όλεθρος για την κινδυνεύουσα πατρίδα. Οι σαπιοκοιλιές και οι κηφήνες είναι το μέλλον του κόσμου της Ελλάδος και του Δήμου μας. Και παρέμεινε ο δημότης –αγρότης στο Σουληνάρι, που τους φώναζε και τους φωνάζει: «κλέφτες», «χαμόσυρτα, λέρα σκουλήκια» [6] . «Μπάσταρδοι, ψεύτες, κλέφτες, πόρνοι». και εγώ ρωτούσα: Τι κάμεις Δημότη! Ε, Αγρότη! εδώ στο Σουληνάρι; Και μου κάμει: Νεκρό με θέλουν οι πατριδέμποροι και μου πουλούν «κούφιο νταηλίκι».
ΥΓ: Θέλω επίσημα να συγχαρώ από αυτό το άρθρο τα «Κανόνια του Ναυαρίνου», για την έγκαιρη ενημέρωση αλλά και την ένθερμη συμπαράσταση που έδειξε για προβληθεί ο δίκαιος αγώνας των αγροτών του δήμου μας.
Πηγές
[1] Κωστής Παλαμάς, "O Δωδεκάλογος του Γύφτου", 'Απαντα, τόμ. 3, β΄ έκδοση ... και στ' Απριλιού του μήνα το έβγα ..Μπάσταρδοι, ψεύτες, κλέφτες, πόρνοι. κ' είναι ...
[3] http://www.facebook.com/pages/Georges-Contogeorgis «Η ελληνική κρίση είναι μονοσήμαντα πολιτική»
[4] el.wiktionary.org/.../μεταξύ_ «σφύρας και άκμονος» = σε πολύ δύσκολη θέση
[5] http://kagelarios.blogspot.gr/2007/10/blog-post_25.html Κ. Καβάφης, «Τα Βήματα» (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
[6]https://erodotos.wordpress.com/tag/ Κ. Καβάφης «… το πιο ώριμο και ενδιαφέρον έργο του και από την άποψη ... 1943 και «Αγύρτες και κλέφτες στην εξουσία» που στιγματίζει το δωσιλογισμό κα τη διαφθορά .... «τις δυνάμεις του μέλλοντος να νικήσουν»6 για να απαλλαγεί η ανθρωπότητα που βογκά από ... Ω σεις χαμόσυρτα,. λερά σκουλήκια, ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου