Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Στο καταρράκτη Καλάμαρη με τον Κώστα Μπαλαφούτη

Στο καταρράκτη Καλάμαρη με τον Κώστα Μπαλαφούτη

Οδοιπορικό με τον λαογράφο συγγραφέα Κώστα Μπαλαφούτη στο καταρράκτη του Καλάμαρη



Βιότοπος καταρράκτης Καλάμαρη στη Σχοινόλακα της Πύλου

Ένας μικρός καταρράκτης σε μια πυκνόφυτη πλαγιά της Μεσσηνίας που αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα μικρού υδάτινου οικοσυστήματος, λίγο πριν τις ακτές του Ιονίου. Ο καταρράκτης Καλάμαρη βρίσκεται σε ένα λόφο λίγα χιλιόμετρα από τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας στην νοτιοδυτική Μεσσηνία. Η γύρω περιοχή είναι γεμάτη από καλλιέργιες (ελιές, αμπέλια, αχλαδιές, συκιές, κ.α.) και το σημείο του καταρράκτη μοιάζει με ένα «μπάλωμα» από άγρια, οργιώδη βλάστηση. Το ύψος του είναι περίπου 20 μέτρα, ενώ σχηματίζει μια μικρή ρηχή λιμνούλα, μέσα στην οποία ζούνε πολλά αμφίβια και έντομα του νερού, ιδανική τοποθεσία για εξερεύνηση με μικρά παιδιά. Το μικρό ρυάκι κατεβαίνει προς τα δυτικά και αξίζει να το περπατήσει κανείς για αρκετά μέτρα. Για να φτάσει κανείς στον καταρράκτη περνάει μέσα από ένα μονοπάτι σε μικτό δάσος με πουρνάρια, βελανιδιές, πλατάνια, πεύκα, σκίνα και όμορφα ξέφωτα. Γύρω από το μονοπάτι υψώνονται μεγάλα βράχια, μερικά από τα οποία έχουν πάνω τους απολιθώματα διαφόρων οργανισμών. Μετά από λίγη ώρα, φτάνοντας στην κοίτη του μικρού ρυακιού, ένα πλέγμα από μεγάλα πλατάνια, καλυμμένα από κισσούς, σε οδηγεί στον καταρράκτη. Ένα ειδυλλιακό τοπίο, γεμάτο ενδιαφέρον, παρά το μικρό του μέγεθος.

Σε όλη τη διαδρομή μέσα στο μονοπάτι αλλά και στους γύρω λόφους, ανακαλύπτει κανείς πολλά σημαντικά φυτά. Από αυτά ξεχωρίζουν το αγριόσκορδο Allium callimischon, το κολχικό Colchicum parlatoris, ο κρόκος Crocus boryi, το λυχναράκι Biarum tenuifolium, η νεραγκούλα Ranunculus millii, η Scilla autumnalis, ο νάρκισσος Narcissus serotinus, ο σπάνιος γάλανθος Galanthus reginae-olgae, η ίριδα Iris tuberosus, η Calamintha nepeta, ο Stachys canescens, το κυκλάμινο Cyclamen peloponnesiacum, το αγριογαρύφαλλο Dianthus fruticosus και οι ορχιδέες Limodorum abortivum, Neotinea lactea, Orchis  papilionacea, Himantoglossum robertianum, Ophrys argolica, O. speculum, O. herae, O. mammosa, O. leucadica, O. ferrum-equinum, O. spruneri και O. tenthrendinifera.

Η ορνιθοπανίδα περιλαμβάνει πολλά πουλιά του δάσους και των αγροτικών περιοχών. Στη λίμνη βλέπει κανείς σχεδόν μόνιμα την σταχτοσουσουράδα να ψάχνει για μικρά έντομα, ενώ συνέχεια ακούγεται το τραγούδι των αηδονιών. Άλλα πουλιά είναι η γερακίνα, το ξεφτέρι, ο γκιώνης, ο χουχουριστής, ο συκοφάγος, το γιδοβύζι, η κιτρινοσουσουράδα, ο τρυποφράχτης, ο κοκκινολαίμης, ο μαυρολαίμης, η τσίχλα, ο κοκκινοκεφαλάς, ο κότσυφας, ο μαυροτσιροβάκος, ο τσαλαπετεινός, ο θαμνοφυλλοσκόπος, ο σταχτομυγοχάφτης, ο δεντροτσοπανάκος, η γαλαζοπαπαδίτσα, ο καλόγερος, ο αιγίθαλος, ο αετομάχος, κ.ά.

Κοντά στον καταρράκτη και τη λίμνη ζούνε κρασπεδωτές και μεσογειακές χελώνες, γραικοβάτραχοι, βαλκανοβάτραχοι, δεντροβάτραχοι, πρασινόφρυνοι, πελοποννησιακές σαύρες, τρανόσαυρες, κεφαλλονίτικα κονάκια, νερόφιδα, αγιόφιδα, ενώ στη περιοχή υπάρχουν και στεριανοί κάβουρες. Από τα θηλαστικά συναντά κανείς αλεπούδες, ασβούς, κουνάβια, νυφίτσες, σκατζόχοιρους και πολλά είδη νυχτερίδων. Πολύ σημαντική είναι η παρουσία στη κοιλάδα του Καλάμαρη του σπάνιου τσακαλιού που φαίνεται να επανακάμπτει στη περιοχή. Τέλος ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα έντομα της λίμνης, όπως πολλά είδη από πεταλούδες και λιβελούλες, έντομα του γένους Gerris και πολλά ακόμα, καθώς κανείς μπορεί, πολύ εύκολα, να τα παρατηρήσει με τις ώρες.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου