Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018

τη δεκαετία του ‘30, επί δικτατορίας Μεταξά και εν αναμονή Β’ παγκοσμίου πολέμου, η τότε κυβέρνηση είχε και πάλι με νόμο επιβάλλει την κατασκευή ιδιωτικών χώρων καταφυγής εκτός από τα δημόσια κτίρια

τα καταφύγια χωρίζονται σε τρεις περιόδους, με φθίνουσα βαρύτητα: Την περίοδο 1936-1940 (επί διακυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά), την περίοδο της Κατοχής (1941-1944) και την περίοδο των αρχών του Ψυχρού Πολέμου (1950-1960).
Πώς ξεκίνησαν τα καταφύγια; Μεταξύ 1936-1940 ο Ιωάννης Μεταξάς, φοβούμενος μελλοντικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, προώθησε τη δημιουργία αντιαεροπορικών καταφυγίων, για την προστασία του άμαχου πληθυσμού και των νευραλγικών υπηρεσιών. Έτσι ψηφίστηκε νόμος, βάσει του οποίου κάθε νέα-ανεγειρόμενη πολυκατοικία, έπρεπε να διαθέτει το δικό της καταφύγιο. Τα σχέδια έπρεπε μάλιστα πρώτα να εγκριθούν από την Αεράμυνα και μετά να υποβληθούν στην Πολεοδομία.
τη δεκαετία του ‘30, επί δικτατορίας Μεταξά και εν αναμονή Β’ παγκοσμίου πολέμου, η τότε κυβέρνηση είχε και πάλι με νόμο επιβάλλει την κατασκευή ιδιωτικών χώρων καταφυγής εκτός από τα δημόσια κτίρια 
η φωτογραφία είναι από την επίσκεψη του Ιωάννη Μεταξά στην Πύλο  "Πρώτα απ΄όλα διότι σηματοδοτούν μια σημαντική περίοδο της ιστορίας μας που ξεκινά από το 1936 και φτάνει μέχρι το 1960. Όταν μιλάμε για καταφύγια στην Ελλάδα μιλάμε για τρεις περιόδους με φθίνουσα βαρύτητα. Η πρώτη είναι η εποχή του Ιωάννη Μεταξά, 1936-1940. Εκεί έχουμε οργασμό κατασκευής καταφυγίων διότι ο Μεταξάς είχε καταλάβει ότι οδεύουμε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τα καταφύγια θα έχουν πολύ μεγάλη σημασία σε περίπτωση βομβαρδισμών πόλεων και αμάχων, κάτι που επαληθεύθηκε. Οπότε ξεκινά ένα πολύ μεγάλο σχέδιο Πολιτικής Προστασίας με κεντρικό άξονα την κατασκευή καταφυγίων. Διότι από το '38 και μετά ο Μεταξάς με νόμο απαγόρευε να χτιστεί οποιοδήποτε κτίριο δημόσιο ή ιδιωτικό χωρίς καταφύγιο. Άρα ο πόλεμος μας βρήκε έχοντας τη προστασία που έπρεπε, σώθηκαν χιλιάδες ζωές. 
Η επόμενη εποχή που δίνει καταφύγια είναι η γερμανική κατοχή 1941-1944. Οι Γερμανοί έφτιαξαν τα περισσότερα κυρίως παραλιακά,  διότι πάντα είχαν το φόβο επικείμενης απόβασης των Συμμάχων. Οπότε όπου υπάρχουν μεγάλα οχυρωματικά έργα, υπάρχει συνήθως κι ένα μεγάλο καταφύγιο. Τα γερμανικά καταφύγια μάλιστα διατηρούνται σε πάρα πολύ κατάσταση, μερικά νομίζεις ότι χτίστηκαν χθες. 
Η τελευταία περίοδος που έχουμε λίγα καταφύγια είναι από το 1950 έως το 1960. Υπήρχε ο φόβος του ψυχρού πολέμου οπότε κάποιες κοινωνικές ελίτ όταν έχτιζαν ένα σπίτι ή μια πολυκατοικία έφτιαχναν κι ένα μικρό καταφυγιάκι".

https://urbanspeleology.blogspot.com/
http://www.anixneuseis.gr/?p=193798



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου