Παίζοντας με τη νομιμότητα, κοροϊδεύοντας την ηθική

Παίζοντας με τη νομιμότητα, κοροϊδεύοντας την ηθική

Με το άρθρο μου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ελευθερία“ στις 25-7-2012 έθιξα τρία παραδείγματα, με επίκεντρο τον Δήμο Πύλου-Νέστορος προκειμένου να αποδείξω ότι η κρίση, που ταλανίζει την κοινωνία μας δεν είναι οικονομική, αλλά προεχόντως ηθική και συγχρόνως κρίση νομιμοποίησης των δημοκρατικών θεσμών, που χρησιμοποιούνται όχι ως εφαλτήρια ηθικού παραδείγματος και προσφοράς, αλλά ως μηχανισμοί νομής και απόλαυσης της όποιας εξουσίας. Επισημαίνω, ότι το άρθρο μου αποτελούσε δημόσια κριτική στο δήμαρχο Πύλου-Νέστορος και μόνον. Εκτοτε το νερό κύλησε στο αυλάκι.

Ο δήμαρχος Πύλου-Νέστορος προτίμησε τη σιωπή. Οι σύμβουλοι της μείζονος μειοψηφίας αρθρογράφησαν σχετικώς με την πρόσληψη στηΔημοτική Επιχείρηση Υδρευσης και Αποχέτευσης Πύλου του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Πύλου. Τέλος, ο ανωτέρω προσληφθείς πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Πύλου προσπάθησε φιλοτίμως, πλην ματαίως, να απαντήσει στην μείζονα αντιπολίτευση, με άρθρο του, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας στις 17-8-2012.

Η απάντηση του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Πύλου ατυχώς τιτλοφορείται «περί νομιμότητας και ηθικής», καθώς στις δημοκρατικές κοινωνίες δεν υπάρχει νομιμότητα χωρίς ηθική, ούτε είναι ανεκτή ηθική χωρίς νομιμότητα. Αλλωστε, οι εξαιρέσεις δεν επιβεβαιώνουν πάντοτε τον κανόνα, καθώς αυτός που έχει την μύγα μπορεί και να μην μυγιάζεται καθόλου. Ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Πύλου μάλλον εκθέτει περισσότερο την δημοτική του παράταξη και θα πρέπει να ασκηθεί στην σιωπή, όπως έπραξε ο δήμαρχος Πύλου-Νέστορος. Αν παρά ταύτα επιμένει να αρθρώνει δημόσιο λόγο πρέπει να μην λησμονεί ότι η τοπική κοινωνία δεν ανέχεται το σόφισμα της διάκρισης του νόμιμου από το ηθικό. Επίσης, πρέπει να απαντήσει ευθέως σε εύλογα ερωτήματα. Μπορεί οποιοσδήποτε αιρετός της αυτοδιοίκησης, χρησιμοποιώντας ή λησμονώντας την ιδιότητά του, να προσλαμβάνεται σε δημοτική επιχείρηση του δήμου, στον οποίο είναι αιρετός; Ποιον έχει προϊστάμενο αυτός ο αιρετός, τον εαυτό του ή μήπως τον ομόδοξό του αιρετό πρόεδρο της Δημοτικής Επιχείρησης ή μήπως τον διευθυντή της; Ποιες είναι οι σχέσεις του με το λοιπό προσωπικό της δημοτικής επιχείρησης; Πότε εργάζεται, υπό ποιες συνθήκες και με ποιο ωράριο ο προσληφθείς αιρετός; Ποιο είναι το παράδειγμα που εκπέμπει δημοσίως η πρακτική του; Είναι πρόδηλο ότι οι απαντήσεις αυτές είναι απαντημένες στην συνείδηση της τοπικής κοινωνίας. Δυστυχώς, η δημοσιευθείσα απάντηση του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Πύλου είναι ένα ακόμη παράδειγμα του κρυφτού, ενός παιχνιδιού, που δεν το παίζουν μόνον τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι. Απλώς, οι μεγάλοι δεν το παίζουν με αθωότητα, καθώς όταν είναι και αιρετοί δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από τη νομιμότητα, λησμονώντας την ηθική, αφού παίζοντας με τη νομιμότητα στην ουσία κοροϊδεύουν την ηθική.

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία.

Παναγιώτης Γιαννόπουλος