Η «φαγούρα» του Ισραήλ με το Ιράν

Η «φαγούρα» του Ισραήλ με το Ιράν

ΤΟ ΒΗΜΑ - NEW YORK TIMES

Roger Cohen 

Αύγουστος είναι, ησυχία, καιρός να ξεσπάσει ένα νέο κύμα υστερίας για επικείμενη επίθεση του Ισραήλ εναντίον του Ιράν. Βλέπουμε το ίδιο έργο επί μια δεκαετία _ η «κόκκινη γραμμή» του Ισραήλ για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα έχει αποδειχθεί πολύ ελαστική.

Οι ισραηλινές εφημερίδες είναι γεμάτες ρεπορτάζ για την ελλιπή ετοιμότητα της χώρας. Μόνο το 53% των Ισραηλινών έχουν αντιασφιξιογόνες μάσκες. Ο πρωθυπουργόςΒενιαμίν Νετανιάχου διόρισε πρόσφατα υπουργό Εσωτερικών τον Αβι Ντίτστερ, πρώην επικεφαλής της Σιν Μπετ _ του ισραηλινού αντίστοιχου του FBI _, για να αντιμετωπίσει αυτές τις ανησυχίες.
Παρεμπιπτόντως, ο Ντίτστερ έχει προστεθεί στην μακριά λίστα των πρώην επικεφαλής υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας που υποστηρίζουν ότι θα ήταν «τελείως λάθος»για το Ισραήλ να ηγηθεί επίθεσης εναντίον του Ιράν.

Σοφά λόγια αλλά πέφτουν στο κενό. Μια θεωρία που κυκλοφορεί στην Ιερουσαλήμ είναι ότι οι παραμονές των αμερικανικών εκλογών της 6^ης Νοεμβρίου είναι μια καλή στιγμή για επίθεση επειδή ο πρόεδρος Ομπάμα δεν θα είχε άλλη επιλογή από το να υποστηρίξει το Ισραήλ αλλιώς θα χάσει ψήφους.

Ο πολιτικός συντάκτης του Jewish Journal Σμουέλ Ρόσνερ έγραψε πρόσφατα: «Βρήκα στο γραμματοκιβώτιό μου μια επίσημη υπενθύμιση: Εχετε αρκετές αντιασφιξιογόνες μάσκες για όλη την οικογένεια; Αυτές τις μέρες τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανταγωνίζονται ποιο θα δημοσιεύσει την πιο τρομολαγνική ιστορία: Υπάρχουν αρκετά καταφύγια για όλους στην Ιερουσαλήμ; Το νέο σύστημα ειδοποίησης για πυραύλους μέσω sms λειτουργεί σωστά;».

Η κυβέρνηση Νετανιάχου είναι ικανοποιημένη από τον φόβο που επικρατεί. Επιζητά την αβεβαιότητα.

Ας είμαστε πραγματιστές: μια διπλωματική συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν σε χρονιά αμερικανικών εκλογών αποκλείεται τελείως. Ο Ομπάμα δεν θα το κάνει. Δεν θα δώσει πυρομαχικά στο πιάτο στους Ρεπουμπλικανούς.

Όπως μου είπε ο Καρίμ Σατζαντπούρ από το Carnegie Endowment for International Peace, μια συμφωνία αποκλείεται γιατί «η πιθανότητα να ευθυγραμμιστούν ποτέ η ισραηλινή ψυχολογία, η ιρανική ιδεολογία και το αμερικανικό πολιτικό ημερολόγιο είναι απειροελάχιστη».

Τι πρέπει λοιπόν να κάνει το Ισραήλ; Η ασφάλεια των Ισραηλινών είναι ασυμβίβαστη με ένα Ιράν οπλισμένο με πυρηνικά που δηλώνει ότι επιθυμεί την καταστροφή του εβραϊκού κράτους. Αυτή είναι η πραγματικότητα, δεδομένης της ιστορίας και της ψυχολογίας.

Όμως μια μονομερής ισραηλινή επίθεση εναντίον του Ιράν σήμερα θα ήταν καταστροφική. Θα συσπείρωνε τους Ιρανούς, θα ισχυροποιούσε την Ισλαμική Δημοκρατία για μια γενιά, θα ενίσχυσε το καθεστώς του Ασαντ που παραπαίει στη Συρία, θα ριζοσπαστικοποιούσε τον αραβικό κόσμο σε μια περίοδο εύθραυστης μετάβασης, θα πυροδοτούσε τη Χεζμπολάχ στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου, θα ενίσχυσε τη Χαμάς, θα έθετε σε κίνδυνο τους αμερικανούς στρατιώτες στην περιοχή, θα προκαλούσε το ξέσπασμα τρομοκρατίας, θα εκτίνασσε στα ύψη το πετρέλαιο, θα ταρακουνούσε μια ευάλωτη παγκόσμια οικονομία, θα έδινε πιθανώς το έναυσμα για έναν περιφερειακό πόλεμο, θα διέσωζε το Ιράν ακριβώς τη στιγμή που «πονούν» οι κυρώσεις, θα προσέθετε μια αιώνια περσική βεντέτα εναντίον του Ισραήλ δίπλα στην αραβική βεντέτα και, στην καλύτερη περίπτωση, ίσως καθυστερούσε τις ιρανικές πυρηνικές φιλοδοξίες για κάνα-δυο χρόνια ή στην χειρότερη, θα επιτάχυνε το πρόγραμμα αναγκάζοντας το Ιράν να σπεύσει προς τη βόμβα και να πετάξει έξω τους επιθεωρητές της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας.

Θα αποτελούσε ένα καταστροφικό στρατηγικό λάθος. Μην το κάνεις, Μπίμπι.

Το Ισραήλ πρέπει να έχει κατά νου ότι κανένας πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να δεχθεί ένα πυρηνικό Ιράν. Το Ιράν δεν εμπλουτίζει ουράνιο για ένα τεράστιο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας, όπως ισχυρίζεται. Αλλά και δεν έχει ακόμη ενώσει τα διάφορα στοιχεία που απαιτούνται για την κατασκευή της βόμβας. Αν ποτέ αποφασίσει να το κάνει, αναμένω ότι η αμερικανική στρατιωτική απάντηση θα είναι άμεση και καταστροφική. Η σοφή επιλογή για το Ισραήλ είναι, συνεπώς, υπομονή.