Λαέρτης ο Πύλιος
“Τι πρέπει να κάμωσιν οι Γραικοί εις τας παρούσας περιστάσεις;” [1] Αδαμάντιος Κοραής
Περίληψη : Η Ελληνική κρίση δεν μπορεί να λυθεί με σκληρή λιτότητα γιατί το πρόβλημα δεν είναι αριθμητικό- λογιστικό, αλλά ταξικό- πολιτικό. Η λύση, της Ελληνικής κρίσης βρίσκεται στη πολιτική απόφαση που θα νομοθετήσει την φορολογική μεταρρύθμιση μιας τεράστιας αναδιανομής εισοδήματος της τάξης που θα αναφέρω παρακάτω, συνοδευόμενο με ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας, που θα μείωνε κατά πολύ τον τρόμο της απόλυσης και της ανεργίας. Για να συμβεί μια τέτοια αλλαγή, χρειάζεται το δημοκρατικό λαϊκό κίνημα να βάλει το πιστόλι στον κρόταφο της αστικής τάξης, καθώς μια τέτοια αλλαγή θα ανατίναζε τις βάσεις της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Άλλωστε, αν το λαϊκό κίνημα ήταν τόσο δυνατό ώστε να επιβάλει μια τέτοια λύση, ασφαλώς και δεν θα σταμάταγε στη μέση του δρόμου (αλλά και η ίδια η αστική τάξη δεν θα ανεχόταν για πολύ μια τέτοια κατάσταση, η οποία θα έθετε γρήγορα επί τάπητος το πρόβλημα της εξουσίας). Επομένως, το υπόδειγμα που θα περιγράψω είναι καθαρά προς το παρόν επιθυμητό- ικανό όμως, πιστεύω, να καταδείξει την ιδεολογική αγυρτεία των απολογητών της αιώνιας λιτότητας.
Λέξεις κλειδιά: Ελληνική κρίση, αναδιανομή εισοδήματος, αλλαγή, υπόδειγμα, Eurostat, Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ), το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, συνολικό εισόδημα, διαθέσιμο για κατανάλωση εισόδημα, ετήσιο καθαρό εισόδημα, κατά κεφαλήν εισόδημα, εμπορικό έλλειμμα, φοροδιαφυγή, δημοκρατία, ελευθερία, ευδαιμονία, υγεία, ανθρωπιά
Εισαγωγή: Όταν η φτώχεια κτυπάει πλέον αλύπητα την πόρτα πολλών Ελλήνων και συνδημοτών μας, μπορεί η ευχή «Καλή Χρονιά» να έχει εφέτος ένα αληθινό νόημα; ή υποκρινόμαστε μεταξύ μας φρικτά και ασύστολα;
Πολλοί λένε ότι η λαμπερή χριστουγεννιάτικη και πρωτοχρονιάτικη ατμόσφαιρα, είναι απλώς στοιχείο της κουλτούρας ή του τρόπου ζωής (lifestyle) τον οποίο ζούμε. Αλλιώς, γιατί κάθε Δεκέμβρη, αν και δεν πιστεύουμε πραγματικά στον Αϊ-Βασίλη, υπάρχει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο σε κάθε σπίτι, ακόμα και σε δημόσια μέρη [2], όπως στη πλατεία των τριών ναυάρχων στην Πύλο;
Όπως και να έχει το πράγμα, μπορεί εφέτος η ευχή «καλή χρονιά» να σημαίνει τίποτε ειλικρινές; Όταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και στο δήμο μας έχουν αυξηθεί τόσο τρομακτικά οι φτωχοί;
Και από την αντίθετη πλευρά υπάρχει ένας άλλος λαμπερός και φοβερός κόσμος! Αυτοί που θα κάνουν πολυτελείς χριστουγεννιάτικες και πρωτοχρονιάτικες διακοπές στα διάσημα ελβετικά χιονοδρομικά κέντρα, οι βουλευτές που πλούτισαν και έβγαλαν (σύμφωνα με τον Τύπο) τα λεφτά τους σε ξένες Τράπεζες, οι τραπεζίτες και οι δημοτικοί άρχοντες (που δεν πλήρωσαν ούτε ένα τσακιστό ευρώ για την κρίση) [3] και οι άπληστοι φοροφυγάδες [4] που θα στρώσουν ένα πλούσιο τραπέζι με μια «γκλάμουρ» ρεβεγιόν.
Για την κατάντια μας αυτή, πώς μπορούν, λοιπόν, να πουν «καλή χρονιά» σε αυτούς τους συνανθρώπους μας που υποφέρουν, οι πολιτικοί των τελευταίων τριάντα χρόνων, που αποδεκάτισαν στην κυριολεξία τους πιο αδύνατους;
Επίσης πώς μπορούν, να πουν «καλή χρονιά» σε αυτούς τους συνανθρώπους μας που υποφέρουν, οι διεφθαρμένοι βουλευτές, τα συνδικαλιστικά και «αυτό-διοικητικά» κομματικά στελέχη, που με τα σκάνδαλά τους και τα ρουσφέτια τους, πλούτισαν εις βάρος των τίμιων πολιτών;
Tέλος, πώς μπορούν, να πουν «καλή χρονιά» σε αυτούς τους συνανθρώπους μας που υποφέρουν, οι κυνικοί «‘Ελληναράδες» που φοροδιέφευγαν και έκλεβαν το κράτος ασύστολα και κανείς δεν πήγε φυλακή;
Πράγματι για μια άλλη φορά, οι αντικειμενικά αφερέγγυοι πολιτικοί μας, που πτώχευσαν την χώρα, λέγοντας «καλή χρονιά», είναι ανειλικρινείς, υποκρίνονται, λένε ψέματα, «χαϊδεύουν αυτιά» για να αρπάξουν την ψήφο του πολίτη και να σώσουν τη χώρα από τις συνέπειες της πολιτικής τους!!!!
Υπόδειγμα-Πρόταση: Σύμφωνα με τη Eurostat [5] το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας το 2010 ήταν 232 δις ευρώ. Ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στην προνομιούχα λέσχη των αναπτυγμένων χωρών, έρχεται 31η ανάμεσα σε 183 χώρες του κόσμου και 16η μεταξύ των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στην προνομιούχα λέσχη των αναπτυγμένων χωρών, έρχεται 31η ανάμεσα σε 183 χώρες του κόσμου και 16η μεταξύ των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όχι κάτι εξαιρετικό, πάντως αρκετά μακριά από την εποχή του ρόπαλου και του ακόντιου. Το ΑΕΠ μιας χώρας είναι το άθροισμα τεσσάρων συνιστωσών: Ιδιωτική κατανάλωση των νοικοκυριών (ένα πολύ χονδρικό μέτρο για την τάξη μεγέθους του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, μετά από φόρους, εισφορές κλπ)- Επενδύσεις παγίου κεφαλαίου (ιδιωτικές και κρατικές)- Κρατική κατανάλωση (λειτουργικές δαπάνες του κράτους)- Εξαγωγές μείον εισαγωγές (δηλαδή, εμπορικό πλεόνασμα ή έλλειμμα). Στην Ελλάδα, η ιδιωτική κατανάλωση κάλυπτε το 2010 το 75,4% του ΑΕΠ. Επομένως το πραγματικό, διαθέσιμο για κατανάλωση εισόδημα των Ελλήνων ήταν 173,889 δις ευρώ. Βεβαίως, το ΑΕΠ δεν μοιράζεται, έστω και πολύ άνισα, σε όλους τους κατοίκους της χώρας. Υπάρχουν τα παιδιά, οι νοικοκυρές, οι άνθρωποι που για το άλφα ή βήτα λόγο δεν δουλεύουν, αλλά και δεν ψάχνουν για δουλειά και οποίοι συγκαταλέγονται (μαζί με τους συνταξιούχους) στον μη ενεργό οικονομικά πληθυσμό (4.385.584 άτομα).
Υποθέτουμε, απλά για αποκτήσουμε μια πρώτη, εντελώς χονδρική ιδέα, ότι όλοι οι απασχολούμενοι έχουν το ίδιο πραγματικό εισόδημα, το ύψος του οποίου μένει να προσδιοριστεί. Επίσης υποθέτουμε (και θα δούμε στην πορεία αν "βγαίνουμε" ή όχι) ότι το κράτος εγγυάται για καθέναν από τους 793.685 ανέργους καθαρό μηνιαίο εισόδημα 900 ευρώ, χωρίς προϋποθέσεις και χρονικούς περιορισμούς (σήμερα το επίδομα του ΟΑΕΔ, που δίνεται υπό προϋποθέσεις και το πολύ για 12 μήνες είναι 461
ευρώ το μήνα μικτά συν 10% αύξηση για κάθε προστατευόμενο μέλος της οικογένειας). Επιπλέον, υποθέτουμε ότι όλα τα άτομα ηλικίας 65 ετών (1.873.243) έχουν δικαίωμα σύνταξης, και εξασφαλίζουν ειόδημα 1.500 ευρώ καθαρά κατά μέσον όρο (σήμερα η κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ είναι 487 ευρώ μικτά και η τρόικα θέλει να το κατεβάσει στα 350, αυξάνοντας το όριο συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, ενώ η μέση σύνταξη των τριών ασφαλιστικών ταμείων που καλύπτουν την πλειονότητα των συνταξιούχων- ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ- είναι 770 ευρώ μικτά). Τέλος, υποθέτουμε το ίδιο εισόδημα, κατά μέσον όρο 1.500 ευρώ, για τους 55.192 συνταξιούχους κάτω των 65 ετών.
Με αυτά τα δεδομένα, το συνολικό, ετήσιο καθαρό εισόδημα συνταξιούχων και ανέργων:
* Των συνταξιούχων ανέρχεται σε 43,621 δις ευρώ
* Των ανέργων σε 5,534 δις ευρώ.
* Σύνολο 49.155 δις ευρώ
Γνωρίζουμε ότι το συνολικό καθαρό εισόδημα του πληθυσμού είναι: 173,889 δις αφαιρώντας, το ετήσιο καθαρό εισόδημα συνταξιούχων και ανέργων: 49,155δις μας μένουν : ……………………………………………………….. 124,734 δις για το σύνολο των απασχολούμενων (μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, εργοδοτών). Αν αυτό το διαιρέσουμε με το πλήθος των απασχολούμενων 15-65 ετών (αφαιρώντας τους περίπου 78.000 εργαζόμενους άνω των 65 ετών που πρέπει να συνταξιοδοτηθούν, όπως υποθέσαμε), μας δίνει ένα καθαρό, κατά κεφαλήν εισόδημα 30.959 ευρώ το χρόνο ή 2.580 το μήνα.
Σημειωτέον ότι σήμερα ο κατώτατος μισθός είναι στα 751 ευρώ μικτά στον ιδιωτικό τομέα, για δε τους νέους απασχολούμενους και τους εργαζόμενους με επιχειρησιακές συμβάσεις 601 ευρώ, ενώ στο δημόσιο είναι 780 ευρώ μικτά.
Η σημερινή Ελλάδα, με όλα τα χάλια της, «αντέχει» να δίνει εισόδημα:
1. 2.580 ευρώ το μήνα σε κάθε απασχολούμενο
2. 900 ευρώ σε κάθε άνεργο
3. 1.500 σε κάθε συνταξιούχο.
Αυτό σημαίνει ότι μια μέση τετραμελής οικογένεια με ένα ζευγάρι απασχολούμενων, ένα μικρό παιδί και ένα μεγαλύτερο στην ανεργία θα είχε εισόδημα 6.060 ευρώ το μήνα, ενώ ένα ζευγάρι ηλικιωμένων άνω 65 ετών θα ζούσε με 3.000 ευρώ το μήνα κατά μέσον όρο.
Η μόνη προϋπόθεση είναι ότι θα πραγματοποιηθεί μια δραστική αναδιανομή εισοδήματος και, βέβαια, ότι θα αντιμετωπιστεί αποφασιστικά το εθνικό σπορ της ελληνικής αστικής τάξης, η φοροδιαφυγή (ενδεικτικά, μόλις το 3,1% των νοικοκυριών δηλώνει ετήσιο, ακαθάριστο οικογενειακό εισόδημα άνω των 65.000 ευρώ και μόλις 1.3% άνω των 100.000 ευρώ).
Με τέτοια εισοδήματα, η Ελλάδα θα μπορούσε να εξυπηρετεί και ολόκληρο το εμπορικό της έλλειμμα (εισαγωγές- εξαγωγές), το οποίο περιλαμβάνεται στο ΑΕΠ. Ας σημειωθεί ότι οι λογαριασμοί μας είναι μάλλον "τσιγκούνικοι" και ότι το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα είναι ακόμη μεγαλύτερο, καθώς στις ιδιωτικές δαπάνες δεν υπολογίζονται τα ποσά που επενδύονται από τα νοικοκυριά (π.χ. με στεγαστικά δάνεια). Όπως και ότι δεν υπολογίζεται στο ΑΕΠ, η οικιακή παραγωγή (π.χ. των αγροτών), η ανταλλαγή μεταξύ νοικοκυριών σε είδος και ό,τι παράγεται μεν, αλλά δεν μπαίνει στον κύκλο της εμπορευματικής κυκλοφοράς.
Φυσικά, η ισοκατανομή του πραγματικού εισοδήματος είναι αδύνατη. Ας υποθέσουμε ότι η αναλογία του συνολικού εισοδήματος του πλουσιότερου 20% των απασχολούμενων προς το φτωχότερο 20% είναι 6:1 Τότε, το φτωχότερο 20% θα κυμαινόταν γύρω από τα 1.000 ευρώ το μήνα ανά άτομο και το πλουσιότερο γύρω από τα 4.200, πάντα κατά μέσον όρο, με το υπόλοιπο 60% να κυμαίνεται γύρω από τα 2.600 ευρώ το μήνα. Ακόμα κι έτσι, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα από σήμερα, που, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών, το 33% των νοικοκυριών (όχι των ατόμων, των νοικοκυριών!) έχει ακαθάριστο ετήσιο εισόδημα κάτω των 10.000 ευρώ, δηλαδή κάτω από 833 ευρώ το μήνα και το 63.5% των νοικοκυριών έχει ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα κάτω των 20.000 ευρώ, δηλαδή κάτω των 1.666 ευρώ το μήνα. Συμπέρασμα: Επομένως, όπως λέει ο Austin O’Malley, «Όταν βάζεις φόρους και όταν κουρεύεις πρόβατα, καλό είναι να σταματάς πριν γδάρεις το πετσί»[6]. κομματόσκυλα του δικομματισμού, εσείς που φέρατε την χώρα στο χείλος του γκρεμού, δεν έχετε «τσίπα», καλά σας τα λέει ο Μίκης Θεοδωράκης: «με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας¨»[7]. Η λύση, λοιπόν, της Ελληνικής κρίσης και η οργάνωση για την εθνική μας ανεξαρτησία, βρίσκεται στη πολιτική απόφαση, που έχει ως στρατηγική την δομική αναδιανομή του εισοδήματος. Το υπόδειγμα που παρουσίασα είναι απολύτως ρεαλιστικό, ακόμη και με τις σημερινές τρομερά δύσκολες συνθήκες, που έχει δημιουργήσει η ολιγαρχία και οι ξένοι σύμμαχοί της, από αύριο κιόλας, να εξασφαλίζει ο μεγάλος όγκος των απασχολουμένων και των συνταξιούχων, πολύ μεγαλύτερες απολαβές από τις σημερινές, και μάλιστα με ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας που θα εγγυάται ότι ακόμη κι αν μείνει κανείς άνεργος για μεγάλο διάστημα, θα συνεχίζει να παίρνει ένα επίδομα που θα του εξασφαλίζει αξιοπρεπή ζωή. Τέτοιο υπόδειγμα φυσικά δεν θα το δεχόταν η αστική τάξη και τα υποζύγια της, τους προδίδει η πρεμούρα να περισώσουν το καθεστώς της κυριαρχίας τους που είναι: Η άσωτη δομή με την οποία είναι άρρηκτα συνυφασμένη όχι απλώς η πολιτική τους ταυτότητα, αλλά και αυτή καθ’ εαυτή η κοινωνική τους ύπαρξη. Αυτό το δράμα που παρακολουθήσαμε τον τελευταίο καιρό, το βλέπουμε σήμερα να αναπαρίσταται μέσω της δημόσιας διαμάχης φατριών διαπλεκόμενων, στο πλαίσιο του εσωτερικού ανταγωνισμού στελεχών του πολιτικού συστήματος, του δικομματισμού που μας κυβέρνησε όλα αυτά τα χρόνια. Χωρίς καμία εξαίρεση, παρακολουθούμε τους πτωχεύσαντες πολιτικούς να (αυτο)προβάλλονται σαν......παράγοντες σωτηρίας των «ασώτων» Ελλήνων [8].
Υπό αυτές τις συνθήκες ποια είναι η ελπίδα για το μέλλον; Η ελπίδα υπάρχει, αρκεί εμείς ως πολίτες, ως δημότες, πρέπει να δημιουργήσουμε, αφενός ένα καινούργιο είδος ανθρώπινης αλληλεγγύης που θα αναδυθεί στο δήμο μας, απέναντι σε αυτούς τους ταλαιπωρημένους συνδημότες που νοιώθουν υπαρξιακά χαμένοι, λόγω της κρίσης, με αυτόνομες δημοκρατικές οργανώσεις, με δίκτυα ανταλλαγής τροφίμων, με κοινωνικά παντοπωλεία και με άλλες δράσεις, που θα αναπληρώσουν όσο μπορούν, την απούσα δημοτική αρχή και το κατεδαφισμένο κράτος κοινωνικής πρόνοιας! αφετέρου θα πρέπει να αντισταθούμε και να οργανωθούμε μαζικά ενάντια στη διαφθορά, στην υποτέλεια, στην υποκρισία, στο φαρισαϊσμό, για να αλλάξουμε το σάπιο ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα, επιβάλλοντας την αναδιανομή του εισοδήματος και στέλνοντας τους κλέφτες στη φυλακή.
Παρόλα αυτά η ευχή για «καλή χρονιά» εφέτος ειδικά, δεν θα είναι αυθεντική και ειλικρινής ! Γιατί;
Γιατί η απίστευτη εξαθλίωση που υπάρχει στη χώρα και στο δήμο μας, δεν ξεπερνιέται με τις ψεύτικες και υποκριτικές ευχές των πολιτικών εξουσιαστών (κομματικών και δημοτικών). Για να ξεπεράσουμε την κρίση, χρειάζεται να αλλάξουμε το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, να επιβάλλουμε την αναδιανομή του εισοδήματος έχοντας συνεχώς στο μυαλό μας τον Αδαμάντιο Κοραή, που είχε γράψει το 1805 τον περίφημο διάλογο: “Τι πρέπει να κάμωσιν οι Γραικοί εις τας παρούσας περιστάσεις;»
Αυτό το ερώτημα που πλανάται και σήμερα στα χείλη των πλέον αγωνιούντων για το μέλλον της χώρας συμπολιτών μας, μπορεί να απαντηθεί, αν όλοι μας κρατήσουμε με ανθρωπιά γερά το χέρι του διπλανού μας, αν "διαβάσουμε" στα ματιά των δικών μας τι επιθυμούν και κάνουμε το δώρο μας, μέσα στη "ελληνική" μιζέρια των ημερών μας και όλα τα αλλά θα έρθουν. Θα καταφέρουμε οι δείχτες του ρολογιού με το καινούργιο χρόνο να πάψουν να γυρνάμε πίσω. Μόνο μπροστά από δω και μπρος, απαλλαγμένοι από το σάπιο πολιτικό σύστημα και από τα κομματόσκυλα, να αναδυθεί από το χείλος του χάους, μια πολιτική απόφαση που θα επιβάλει την οικονομική και την κοινωνική δικαιοσύνη, με την τεράστια αναδιανομή του εισοδήματος . Καλή χρονιά με δημοκρατία, ελευθερία, υγεία, ευδαιμονία, ανθρωπιά και χαμόγελο, το οφείλουμε σε μας, στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας.
Πηγή:
ΠΡΙΝ 11/12/11 [1] http://www.pentapostagma.gr/2011/04/1821.html#ixzz1hgROkNOQ [2] www.tovima.gr/opinions/article/?aid : Καλά Χριστούγεννα
[3] www.arxaiaithomi.gr/?p=49973 /Τα κανόνια του Ναυαρίνου: Τα προνόμια και οι απολαβές των «αρχόντων» του δήμου Πύλου Νέστορα ... Λαέρτης ο Πύλιος.
[4] parganews.com: Πως οι φοροφυγάδες με καταθέσεις στην Ελβετία μπορούν να……. [5] http://ec.europa.eu/eurostat [6] www.gnomikologikon.grAustin O’Malley, 1858-1932, Αμερικανός γιατρός & συγγραφέας [7] www.gnomikologikon.gr -Μίκης Θεοδωράκης, 1925-, Συνθέτης και Πολιτικός
[8] mpostani.blogspot.com Η απάντηση είναι: Κοινωνία της Αντιδιαφθοράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου