Να μη θρηνήσουμε ξανά νέους Λαμπράκηδες

Παρ, 24 Μάιος 2013 

Του Τάσου Παπαζαχαρία

Τη νύκτα 22 Μαίου 1963, πριν δηλαδή από 50 χρόνια, στη Θεσσαλονίκη, έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης παρακρατικών, ο αγωνιστής της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας, ο Άνθρωπος, ο αθλητής, ο επιστήμονας, ο βουλευτής της Αριστεράς (της Ε.Δ.Α), ο Γρηγόρης Λαμπράκης.

Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, αφού καταδικάστηκαν από τη δικαιοσύνη, οι εγκληματίες ήταν άνθρωποι του υποκόσμου, με βεβαρυμμένο ποινικό μητρώο ο καθένας τους, φτωχοί άνθρωποι, χαμηλού πνευματικού επιπέδου, στρατολογημένοι και καθοδηγούμενοι από τον Ανώτερο Επιθεωρητή της Αστυνομίας Βορείου Ελλάδος, στρατηγό Μήτσου, μαζί με άλλους κατώτερους σε βαθμό αξιωματικούς!

Η Ελληνική κοινωνία, έχασε τότε τον άνθρωπό της! Το γιατρό (μαιευτήρα) που βοηθούσε αφιλοκερδώς κάθε φτωχό συνάνθρωπό του, όταν του ζητούσε τη βοήθειά του!

Επίσης έχασε το βουλευτή, που ήταν πάντοτε παρών και μπροστά, σε κάθε αγώνα που είχε να κάνει με τα συμφέροντα του εργαζόμενου, του αγρότη, του μικρού επαγγελματία, του συνταξιούχου, του νέου επιστήμονα, του φοιτητή, του κάθε απλού ανθρώπου της δουλειάς και του μόχθου!

Αντίθετα, το οικονομικό κατεστημένο της εποχής εκείνης, απαλλάχτηκε από τον κυριότερο αντίπαλό του!

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν για το κατεστημένο ο πιο άσπονδος εχθρός!

Ήταν ο άνθρωπος που ταυτίστηκε και συντάχτηκε με τον απλό μεροκαματιάρη, στον αγώνα για μια καλύτερη και πιο δίκαιη ζωή σε τούτη τη χώρα, παρ’ όλο που ήταν επιστήμονας  ανωτέρου επιπέδου, με γνωριμίες και απεριόριστη επιρροή, στους ανώτερους κοινωνικούς κύκλους της Ευρώπης και όχι μόνο!

Ήταν ο «Αστός πολιτικός» που «παραστράτησε» και χάλαγε τη «σούπα» εκείνων των πολιτικών δυνάμεων, που θα τον ήθελαν στις τάξεις τους, στις γραμμές τους, μέσα και έξω από τη βουλή, δίπλα τους στον αγώνα τους, για τη διατήρηση των προνομίων των αφεντικών τους και γενικότερα των συμφερόντων τους σε τούτη τη χώρα, όπως συμβαίνει ακόμα και σήμερα!

Ένας τέτοιος άνθρωπος, που άφησε τη τάξη του (των αστών, των βολεμένων) και πέρασε στο αντίπαλο ταξικό στρατόπεδο, έδινε το κακό παράδειγμα και έπρεπε να πεθάνει!

Ανέλαβε έτσι το παρακράτος, με τους μηχανισμούς που διέθετε, υπηρεσίες και λούμπεν στοιχεία που στρατολογεί, αντί ενός πινακίου φακής, για να βγάλει από τη μέση, μέσα από τα πόδια του δηλαδή, το ταξικό τους «δραπέτη»!

Έγιναν όλα καλά σχεδιασμένα και προμελετημένα!

Όταν ο Λαμπράκης θα περπατούσε στο δρόμο, μετά από μια ομιλία που έκανε στη Θεσσαλονίκη για την ΕΙΡΗΝΗ, ένα τρίκυκλο θα περνούσε με ταχύτητα δίπλα του και ο επιβαίνων στη καρότσα του, θα του έδινε το θανατηφόρο χτύπημα με σιδερολοστό στο κεφάλι!

Όλα εκτελέστηκαν με βάση το σχέδιο και τις μελέτες που προηγήθηκαν μέσα στο γραφείο του ίδιου, του διοικητή της ασφάλειας της πόλης, με την παρουσία των δύο δολοφόνων, (Γκοτζαμάνης ο οδηγός και Εμανουηλίδης ο επιβαίνων στη καρότσα)!

Έλα όμως που δεν έλαβαν υπόψη τους τον «αφέντη» λαό!!!!

Αυτό, το παθαίνει συχνά το παρακράτος!!!

Θαμπώνεται από τις στολές, τα γαλόνια και τα χρυσά αστέρια! Τα καπέλα, τα κορδόνια και τα αστραφτερά σπαθιά που κρέμονται στο πλάι τους και δεν χαμπαρίζουν κανέναν άλλο!

Να όμως που για κακή τους τύχη, βρέθηκε μπροστά στην εξέλιξη της απάνθρωπης αυτής επιχείρησης και ο Μανώλης Χατζηαποστόλου «ο τίγρης», όπως τον αποκαλούσε στη συνέχεια ο λαός μας!

Βλέποντας με τα μάτια του, την όλη εξέλιξη της δολοφονικής επιχείρησης και την απαθή στάση των αστυνομικών δυνάμεων που βρίσκονταν μπροστά στο επεισόδιο, αμέσως αντιλήφθηκε τη στημένη επιχείρηση του παρακράτους και η αδικία γέμισε  τα στήθη του με δύναμη ψυχής και αποφασιστικότητα!

Χωρίς να γνωρίζει τον άνθρωπο (όπως δήλωσε αργότερα), που έπεφτε θύμα από τα δολοφονικά χέρια των μυστικών υπηρεσιών, που εκείνη τη στιγμή τις εκπροσωπούσαν δύο ανθρωπόμορφα τέρατα, βρίσκει τη ψυχραιμία και σαλτάρει πάνω στο τρίκυκλο, παρ’ όλο που αυτό βρίσκονταν σε πλήρη ανάπτυξη της ταχύτητάς του!

Παλεύει με τον Εμανουηλίδη πάνω στη καρότσα, καταφέρνει και τον πετάει στο δρόμο, όπου τον συνέλαβαν οι αστυνομικοί, παρακινούμενοι από τους συγκεντρωμένους!

Στη συνέχεια σπάει με το φονικό σιδερολοστό το πίσω τζάμι της καμπίνας του οδηγού και πιάνει από το λαιμό τον Γκοτζαμάνη που οδηγούσε!

Μπροστά στον κίνδυνο του πνιγμού, ο Γκοτζαμάνης αφήνει το τιμόνι για να πιάσει τα χέρια του «τίγρη» και το τρίκυκλο τρακάρει με δύναμη πάνω στον τοίχο ενός σπιτιού!

Καταφθάνουν οι αστυνομικοί συνοδευόμενοι από τον κόσμο και συλλαμβάνουν το Γκοτζαμάνη!

Άρχισε έτσι να ξετυλίγεται το κουβάρι της δολοφονικής συνομωσίας, που αν δεν τύχαινε μπροστά στο γεγονός ο «τίγρης», πολύ δύσκολα θα μαθαίναμε την αλήθεια!

Εμανουηλίδες και Γκοτζαμάνηδες δυστυχώς υπάρχουν και σήμερα, όπως υπήρχαν και παλιότερα οι Μαγκανάδες και οι Σούρληδες, που τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο και δολοφονούσαν τους Αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης!

Πάντοτε το οικονομικό κατεστημένο μιας χώρα, βρίσκει αφού έχει τη δύναμη του χρήματος, ανθρώπους να στηρίξουν τα συμφέροντά του!

Κάθε φορά τους βαπτίζει και τους παρουσιάζει σαν προστάτες και υποστηρικτές του λαού!

Όμως οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν και πήραν τη μορφή χιονοστιβάδας, ξεσήκωσαν το κόσμο σε όλη την Ελλάδα, βγαίνοντας στο δρόμο απαιτώντας περισσότερη δημοκρατία, διαφάνεια και προπαντός δικαιοσύνη!

Η συνέχεια είναι γνωστή.

Το οικονομικό κατεστημένο ανήσυχο από τον όγκο των διαδηλώσεων και αδυνατώντας να βρει πολιτική λύση στο πρόβλημα που του δημιούργησε η αγανάκτηση και η οργή του λαού, προσέφυγε στη προσφιλή του μέθοδο, την επιβολή χούντας-δικτατορίας στη χώρα μας, καταργώντας κάθε δημοκρατικό και φιλολαϊκό δικαίωμα στο τόπο, καταστρέφοντας προς το τέλος της επτάχρονης διάρκειας, την εδαφική ακεραιότητα και συνοχή της Κύπρου, φτιάχνοντας έτσι τη δεύτερη σε μέγεθος και επιπτώσεις Εθνική καταστροφή, μέσα σε έναν αιώνα!

Σε τι μπορούν να μας διδάξουν και να πλουτίσουν τη πείρα μας τα γεγονότα της εποχής εκείνης;;;;

Σίγουρα πολλά!!! Πάνω απ’ όλα όμως ότι: Το οικονομικό κατεστημένο κάθε χώρας, εφ’ όσον τα πράγματα κυλάνε ευνοϊκά για τα συμφέροντά του, δεν ανησυχεί και εναλλάσσει στην εξουσία τα κόμματα που το υπηρετούν!

Όταν όμως, ο λαός για διάφορους λόγους, όπως στη σημερινή περίπτωση λόγω της οικονομικής κρίσης, αντιδρά και δεν υποτάσσεται στις πολιτικές υποδείξεις του, ανασύρει από τα συρτάρια του, τους ακροδεξιούς υπηρέτες του!

Εγκληματικά στοιχεία, όπως τότε, μπαίνουν σε δράση!

Τα οργανώνει τα χρηματοδοτεί και τους αναθέτει ρόλο! Λύκοι καλυπτόμενοι με τη προβιά του πρόβατου!

Τα προσχήματα και οι προθέσεις τους πολλές και διάφορες!

Τα συνθήματά τους, φιλολαϊκά και ανατρεπτικά πάντοτε, ώστε να ικανοποιούν το λαϊκό αίσθημα!

Στο βάθος όμως, πάντοτε αντιδημοκρατικά και αντιλαϊκά!

Πίσω από τις κραυγές τους, κρύβονται οι σκοτεινές επιδιώξεις τους! Όπως ο φασισμός, ο ναζισμός, η χούντα και η δικτατορία!

Τα αποτελέσματα πάντοτε οι Εθνικές τραγωδίες και οι Εθνικές συμφορές!

Και το χειρότερο!!!!

Όποιος τολμήσει να διαφωνήσει κάποτε μαζί τους, ακόμη και πρώην δικός τους;;;;;; Μαύρο φίδι  που τον έφαγε!!!!

Τάσος Παπαζαχαρίας