Δημιουργία προοδευτικής!!!!!! δημοτικής παράταξης στο Δήμο Πύλου- Νέστορος

Δημιουργία προοδευτικής δημοτικής παράταξης στο Δήμο Πύλου- Νέστορος 17/02/2014

Μια νέ­α δη­μο­τι­κή πα­ρά­τα­ξη α­πο­τε­λού­με­νη α­πό πο­λί­τες με δι­α­φο­ρε­τι­κές πο­λι­τι­κές κα­τα­βο­λές δη­μι­ουρ­γή­θη­κε στο Δή­μο Πύ­λου – Νέ­στο­ρος σε συγ­κέν­τρω­ση που έ­γι­νε χθες στην Πύ­λο.

Η δι­α­κή­ρυ­ξη της νέ­ας δη­μο­τι­κής πα­ρά­τα­ξης του δή­μου Πύ­λου-Νέ­στο­ρος εί­ναι:

ΠΟΙ­ΟΙ ΕΙ­ΜΑ­ΣΤΕ:

Ε­μείς που συγ­κεν­τρω­θή­κα­με την Κυ­ρια­κή 16 Φε­βρου­α­ρί­ου 2014 στη Πύ­λο, με­τά α­πό πρό­σκλη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, εί­μα­στε πο­λί­τες α­πό κά­θε πε­ρι­ο­χή του Δή­μου μας, πο­λί­τες με δι­α­φο­ρε­τι­κές πο­λι­τι­κές κα­τα­βο­λές Α­ρι­στε­ροί, Προ­ο­δευ­τι­κοί, Οι­κο­λό­γοι, Δη­μο­κρά­τες. Μας ε­νώ­νει η θέ­λη­σή μας να α­γω­νι­στού­με για νέ­α πο­ρεί­α στο Δή­μο Πύ­λου-Νέ­στο­ρος ε­νάν­τια στα μνη­μό­νια και τον «Καλ­λι­κρά­τη».

ΜΑΣ Ε­ΝΩ­ΝΕΙ η α­γά­πη για τον τό­πο μας, η α­γω­νί­α για το μέλ­λον μας και ι­δι­αί­τε­ρα το μέλ­λον των παι­δι­ών μας για­τί δεν μπο­ρού­με να α­πο­δε­χτού­με έ­να μέλ­λον δυ­στυ­χί­ας, μι­ζέ­ριας και φτώ­χειας.

Έ­χου­με τη θέ­λη­ση να α­γω­νι­στού­με για να α­να­τρέ­ψου­με το ση­με­ρι­νό ά­θλιο πα­ρόν και να ε­πι­χει­ρή­σου­με για έ­να κα­λύ­τε­ρο μέλ­λον.

Δεν μπο­ρού­με να α­πο­δε­χτού­με να αι­μορ­ρα­γεί η πα­τρί­δα στο αυ­το­σχέ­διο χει­ρουρ­γεί­ο της τρό­ι­κας, ό­που δι­ε­ξά­γε­ται εις βά­ρος της κοι­νω­νί­ας και της οι­κο­νο­μί­ας έ­να δι­α­τε­ταγ­μέ­νο πεί­ρα­μα πα­ρα­νο­ϊ­κού νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού. Τα κυ­βερ­νη­τι­κά κόμ­μα­τα σι­ω­πούν για το έ­νο­χο πα­ρελ­θόν τους και με α­με­τρο­έ­πεια ο­νο­μά­ζουν την α­πο­κα­θή­λω­ση του κοι­νω­νι­κού κρά­τους, την α­πορ­ρύθ­μι­ση του Ε­θνι­κού Συ­στή­μα­τος Υ­γεί­ας, την υ­πο­βάθ­μι­ση της παι­δεί­ας, την φο­ρο­λο­γι­κή λε­η­λα­σί­α, άλ­λο­τε πλε­ό­να­σμα και άλ­λο­τε α­νά­πτυ­ξη. Η ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νί­α έ­χει με­τα­τρα­πεί ό­χι α­πλά σε έ­να πε­δί­ο ά­σκη­σης ξέ­νων α­γο­ραί­ων συμ­φε­ρόν­των αλ­λά κυ­ρί­ως σε πε­ρι­ο­χή μει­ω­μέ­νης κυ­ρι­αρ­χί­ας με μη­δε­νι­κή αυ­το­πε­ποί­θη­ση, ό­που τεί­νει να ε­πι­βλη­θεί σι­ω­πή με την εκ­με­τάλ­λευ­ση των τε­χνι­κών και των πρα­κτι­κών του φό­βου και της α­να­σφά­λειας, που εγ­κλω­βί­ζουν τους πο­λί­τες στον μνη­μο­νια­κό λα­βύ­ριν­θο με φό­βη­τρο τον δη­μο­σι­ο­νο­μι­κό μι­νώ­ταυ­ρο. Συγ­χρό­νως, α­πορ­ρυθ­μί­ζον­ται και υ­πο­σκά­πτον­ται οι δη­μο­κρα­τι­κοί θε­σμοί της χώ­ρας και πα­ρα­βι­ά­ζον­ται συ­στη­μα­τι­κά οι συν­ταγ­μα­τι­κές εγ­γυ­ή­σεις του κοι­νω­νι­κού κρά­τους δι­καί­ου. Το πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό του πα­ρηκ­μα­σμέ­νου κυ­βερ­νη­τι­κού δι­κομ­μα­τι­σμού προ­σπα­θεί να α­να­πα­ρα­χθεί δί­νον­τας την ύ­στα­τη μά­χη ο­πι­σθο­φυ­λα­κής, α­να­μα­σών­τας ψεύ­τι­κα λό­για και με­γά­λα.

ΜΑΣ ΘΥ­ΜΩ­ΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΤΕ­ΝΑ­ΧΩ­ΡΕΙ

Η α­πα­ξί­ω­ση του Δή­μου μας.

Η ει­κό­να εγ­κα­τά­λει­ψης των χω­ρι­ών.

Η υ­πο­βάθ­μι­ση των Το­πι­κών Συμ­βου­λί­ων.

Η α­νυ­παρ­ξί­α ου­σι­α­στι­κής αν­τί­δρα­σης στο κλεί­σι­μο υ­πη­ρε­σι­ών, στην υ­πο­βάθ­μι­ση της παι­δεί­ας και της υ­γεί­ας, η α­νυ­παρ­ξί­α κοι­νω­νι­κής πο­λι­τι­κής.

Η έλ­λει­ψη δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας του Δή­μου.

Η α­πα­ξί­ω­ση του δι­α­λό­γου και της μη συμ­με­το­χής των πο­λι­τών και των φο­ρέ­ων τους, η α­πα­ξί­ω­ση των κοι­νο­τή­των και των χω­ρι­ών. Η πα­θη­τι­κό­τη­τα της Δη­μο­τι­κής Αρ­χής α­πέ­ναν­τι στην κα­τα­στρο­φι­κή πο­λι­τι­κή των μνη­μο­νια­κών νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών και του «Καλ­λι­κρά­τη».

ΤΙ ΣΥΜ­ΒΑΙ­ΝΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟ­ΠΙ­ΚΗ ΑΥ­ΤΟ­ΔΙ­ΟΙ­ΚΗ­ΣΗ.

Η Το­πι­κή Αυ­το­δι­οί­κη­ση α­πο­τέ­λε­σε ι­στο­ρι­κά ι­σχυ­ρό­τα­το θε­σμό ορ­γά­νω­σης των το­πι­κών κοι­νω­νι­ών και αυ­τό­νο­μη βαθ­μί­δα ε­ξου­σί­ας.

Ο «Καλ­λι­κρά­της» με την α­πα­ρά­δε­κτη και αν­τι­λει­τουρ­γι­κή χω­ρο­τα­ξι­κή δι­αί­ρε­ση, το γι­γαν­τι­σμό και τη συγ­κεν­τρω­τι­κή και αν­τι­δη­μο­κρα­τι­κή λει­τουρ­γί­α έ­χει υ­πο­βαθ­μί­σει τη δη­μο­κρα­τί­α και τη συμ­με­το­χή.

Οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες και μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές με ό­χη­μα το τε­ρα­τούρ­γη­μα του «Καλ­λι­κρά­τη» ε­πι­δι­ώ­κουν συ­στη­μα­τι­κά να α­πο­δυ­να­μώ­σουν το ρό­λο της, να τη με­τα­τρέ­ψουν σε α­πλό δι­εκ­πε­ραι­ω­τή των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών.

Ό­λα αυ­τά ο­δη­γούν την Το­πι­κή Αυ­το­δι­οί­κη­ση σε κα­τάρ­ρευ­ση. Η Το­πι­κή Αυ­το­δι­οί­κη­ση α­πο­τε­λεί και αυ­τή το πει­ρα­μα­τό­ζω­ο των μνη­μο­νια­κών ρυθ­μί­σε­ων μέ­σα α­πό τη μεί­ω­ση κα­τά 70% των πό­ρων, την α­πα­γό­ρευ­ση των προσ­λή­ψε­ων, την ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση υ­πη­ρε­σι­ών και λει­τουρ­γι­ών της δη­μο­τι­κής πε­ρι­ου­σί­ας, τον α­σφυ­κτι­κό και αν­τι­συν­ταγ­μα­τι­κό οι­κο­νο­μι­κό έ­λεγ­χο του Πα­ρα­τη­ρη­τη­ρί­ου και τον έ­λεγ­χο α­πό τα Γερ­μα­νι­κά συμ­φέ­ρον­τα μέ­σω του κ. Φου­χτελ.

ΤΙ ΠΙ­ΣΤΕΥ­ΟΥ­ΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥ­ΤΟ­ΔΙ­ΟΙ­ΚΗ­ΣΗ

Η ΤΟ­ΠΙ­ΚΗ ΑΥ­ΤΟ­ΔΙ­ΟΙ­ΚΗ­ΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΗ­ΜΟΣ ΜΑΣ.

Οι Αυ­το­δι­οι­κη­τι­κές ε­κλο­γές του Μα­ΐ­ου 2014 έ­χουν πο­λι­τι­κό πε­ρι­ε­χό­με­νο για το μέλ­λον, τό­σο της το­πι­κής αυ­το­δι­οί­κη­σης, ό­σο και της χώ­ρας. Τα προ­τάγ­μα­τα αλ­λά και τα δι­α­κυ­βεύ­μα­τα εί­ναι πολ­λά.

Η αυ­το­δι­οί­κη­ση πρέ­πει να α­πο­κα­τα­στα­θεί ως ο δη­μο­κρα­τι­κός πυ­λώ­νας της πο­λι­τεί­ας και ο α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τε­ρος θε­σμός της υ­πη­ρε­σί­ας του δη­μο­σί­ου συμ­φέ­ρον­τος.

Η αυ­το­δι­οί­κη­ση πρέ­πει να κα­τα­στεί χώ­ρος δι­α­φά­νειας και δη­μο­κρα­τι­κής συμ­με­το­χής και σύν­θε­σης ε­νός α­ξια­κού α­να­πτυ­ξια­κού σχε­δί­ου.

Η αυ­το­δι­οί­κη­ση ο­φεί­λει να εί­ναι α­νυ­πό­τα­κτη, ε­πι­νο­η­τι­κή, ε­φευ­ρε­τι­κή, α­νή­συ­χη, πα­ρα­γω­γι­κή, δη­μο­κρα­τι­κή, α­νοι­χτή, προ­ο­δευ­τι­κή και ει­λι­κρι­νής.

Η πα­ρά­τα­ξη μας που συγ­κρο­τή­θη­κε σή­με­ρα δε­σμεύ­ε­ται ό­τι θα  α­γω­νι­στεί:

Για την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών.

Για την κα­τάρ­γη­ση του «Καλ­λι­κρά­τη».

Για έ­να πα­ρα­γω­γι­κό σχέ­διο α­να­συγ­κρό­τη­σης της το­πι­κής οι­κο­νο­μί­ας.

Για να ορ­γα­νώ­σει την κοι­νω­νι­κή αλ­λη­λεγ­γύ­η για ό­σους πλήτ­τον­ται α­πό τις βα­ρι­ές συ­νέ­πει­ες της κρί­σης.

Για έ­να Δή­μο δι­εκ­δι­κη­τι­κό για την οι­κο­νο­μι­κή, δη­μο­κρα­τι­κή και θε­σμι­κή ε­νί­σχυ­ση του ρό­λου της Το­πι­κής Αυ­το­δι­οί­κη­σης.

Θέ­λου­με ο Δή­μος να λει­τουρ­γή­σει δη­μο­κρα­τι­κά και συμ­με­το­χι­κά. Θα θε­σμο­θε­τή­σει τη συμ­με­το­χή των πο­λι­τών των χω­ρι­ών και τον κοι­νω­νι­κό έ­λεγ­χο για τις δρά­σεις και τις δα­πά­νες του. Με δι­α­φά­νεια στη λει­τουρ­γί­α του και δη­μό­σια λο­γο­δο­σί­α με δη­μο­ψη­φί­σμα­τα, λα­ϊ­κές συ­νε­λεύ­σεις και δη­μό­σιους α­πο­λο­γι­σμούς. Έ­να Δή­μο που σε­βό­με­νος τον πο­λί­τη θα α­πο­κεν­τρώ­νει τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του και στο πιο μι­κρό χω­ριό.

 Θέ­λου­με έ­να Δή­μο που θα προ­στα­τεύ­ει το πε­ρι­βάλ­λον, τους φυ­σι­κούς πό­ρους και την πο­λι­τι­στι­κή κλη­ρο­νο­μιά. Έ­να Δή­μο που δεν θα δι­στά­ζει να συγ­κρου­στεί με συμ­φέ­ρον­τα. Θα ορ­γα­νώ­σει τις χρή­σεις γης, τον χω­ρο­τα­ξι­κό και πο­λε­ο­δο­μι­κό σχε­δια­σμό. Θα προ­στα­τεύ­ει την υ­γεί­α των πο­λι­τών δη­μι­ουρ­γών­τας βι­ο­λο­γι­κούς κα­θα­ρι­σμούς, σύγ­χρο­να υ­δρα­γω­γεί­α και α­γω­γούς ύ­δρευ­σης που να δι­α­σφα­λί­ζουν την υ­γεί­α των πο­λι­τών.

Θα αν­τι­τα­χθεί στο σχέ­διο της Πε­ρι­φέ­ρειας για την εκ­χώ­ρη­ση της δι­α­χεί­ρι­σης των α­πορ­ριμ­μά­των στα με­γά­λα συμ­φέ­ρον­τα, γε­γο­νός που θα έ­χει συ­νέ­πεια του πολ­λα­πλα­σια­σμού των δη­μο­τι­κών τε­λών. Θα προ­χω­ρή­σει στη δι­α­χεί­ρι­ση με βά­ση τις σύγ­χρο­νες πε­ρι­βαλ­λον­τι­κές αρ­χές.

Η Δη­μο­τι­κή Αρ­χή θα εί­ναι στα­θε­ρά στο πλά­ι των α­γρο­τών, των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των μι­κρο­ε­παγ­γελ­μα­τι­ών που πλήτ­τον­ται α­πό την κρί­ση και τις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές.

Ι­δι­αί­τε­ρη μέ­ρι­μνα α­πέ­ναν­τι στη Νε­ο­λαί­α και τις α­νάγ­κες της για μόρ­φω­ση, δου­λειά, ά­θλη­ση και πο­λι­τι­σμό.

Δε­σμευ­ό­μα­στε ό­τι θα εί­μα­στε δί­πλα στα θύ­μα­τα της κρί­σης για να δώ­σου­με ελ­πί­δα και προ­ο­πτι­κή, για έ­να φω­τει­νό μέλ­λον για το Δή­μο μας. Προ­ϋ­πό­θε­ση για αυ­τό εί­ναι να αν­τι­κα­τα­στα­θεί το πα­ρω­χη­μέ­νο πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό που ευ­θύ­νε­ται για το χθες και το σή­με­ρα αλ­λά έ­χει προ­δώ­σει και το μέλ­λον. Για αυ­τό το λό­γο κα­λού­με τους πο­λί­τες του Δή­μου Πύ­λου-Νέ­στο­ρος στις Δη­μο­τι­κές ε­κλο­γές του Μα­ΐ­ου 2014 να υ­περ­ψη­φί­σουν την Δη­μο­τι­κή μας πα­ρά­τα­ξη.