ΝΊΚΟΣ και ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΙΣΚΎΡΑΣ του ΑΝΔΡΈΑ.
Έλαβα πρόσκληση από τον φίλο Παναγιώτη Τσώνη για αναφορά 10 βιβλίων που μου αρέσουν περισσότερο. Σήμερα το Νο6: "ΈΡΕΥΝΑ ΕΚ ΒΑΘΈΩΝ" (απομνημονεύματα) του κοντοχωριανού (από το Φουρτζή) Χιλιοχωρίτη Μαθηματικού- Παιδαγωγού- Αντιστασιακού, Νικόλαου Α. Κισκύρα! Ένα πραγματικό σπουδαίο και σπάνιο βιβλίο που μας οδηγεί στο επιθυμητό: Πορεία από το ειδικό προς το γενικό και από το τοπικό προς το Πανελλήνιο!
Ο Νικόλαος Κισκύρας μέχρι τα βαθιά γεράματα του παρέμεινε πιστός στις αρχές που με αυταπάρνηση υπηρέτησε και στο Κόμμα του και χρησιμοποιώντας ακλόνητα επιχειρήματα και ντοκουμέντα μιλάει με σκληρή γλώσσα για τους αναθεωρητές και της πρώτης και της δεύτερης διάσπασης του ΚΚΕ, του οποίου υπήρξε παλαιό στέλεχος! Σε διασωθέντα αρχεία της ασφάλειας που έπεσαν στα χέρια μου, κάποια εποχή εθεωρείτο ο πιο επικίνδυνος κομμουνιστής της Πυλίας μαζί με τον μπάρμπα Τάσο τον Κουλαμπά! Δίδονται αδιάσειστα ντοκουμέντα για μια περιοχή που έβγαλε πραγματικούς ιδεολόγους κομμουνιστές, ισχυρά στελέχη διεθνούς εμβέλειας, που πίστεψαν στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο! Τα αδέρφια τους, τα παιδιά τους, ακόμα και τα εγγόνια τους είτε κυνηγήθηκαν άγρια, είτε δωροδοκήθηκαν για ν' "αλλαξοπιστήσουν"... Αυτό δεν επιτρέπει όμως σε κάποιους... "ισορροπητές" ιστοριοδίφες να επιθυμούν να τους παρουσιάσουν επειδή βολεύει, απλά ως... κεντροαριστερούς, "μεταρρυθμιστές", "δημοκράτες" κλπ, διότι τέτοιες αρλούμπες δεν προκύπτουν ούτε από την δράση τους, ούτε από την προσεκτική μελέτη των πηγών!
Πέρα από τα σπουδαία ντοκουμέντα που δίδονται από το συγγραφέα, το βιβλίο έχει ιδιαίτερη αξία για την αφιέρωση στον πάρα πολύ σπουδαίο αδελφό του Νίκου τον μέγιστο επιστήμονα Δημήτριο Κισκύρα!!!
ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ ΚΙΣΚΎΡΑΣ*του ΑΝΔΡΈΑ
Ο Δημητράκης Κισκύρας γεννήθηκε το 1910 στο Φουρτζή Πυλίας, μεγάλωσε στην Πύλο (όπου ο πατέρας του ασχολούνταν με το εμπόριο σταφίδας), όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο και εγγράφηκε στο Φυσικομαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1931 έλαβε το πτυχίο του με άριστα. Το 1938 έγινε διδάκτορας της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Με Υποτροφία της Επιτροπής του Άθλου Όθωνος και Αθήνας Σταθάτου αναχώρησε για την Γερμανία. Το 1940 με την έκρηξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου παρουσιάστηκε στην Ελληνική Πρεσβεία για να γυρίσει στην Ελλάδα να πολεμήσει. Η αίτηση του όμως δεν έγινε δεκτή, επειδή ήταν στρατιώτης βοηθητικός και μάλιστα παλαιάς σχετικά κλάσης, η οποία και αργότερα δεν εκλήθη. Ο δε Έλληνας πρεσβευτής Ραγκαβής του συνέστησε να συνεχίσει τις σπουδές του. Το 1943 έγινε διδάκτορας των Φυσιογνωστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Παρακολούθησε μαθήματα Σεισμικής, Μετεωρολογίας, Θεωρητικής Φυσικής (Ηλεκτρισμός και Μαγνητισμός) και Φυσικής του Ηλίου στο πανεπιστήμιο της Γοττίγγης. Μετεκπαίδευση στον Τομέα της Γεωφυσικής έκανε στα: 1)Γεωφυσικό Ινστιτούτο Potsdam. 2)Γεωδαιτικό Ινστιτούτο Potsdam (Τμήμα Φυσικής Γεωδαισίας, όπου ανήκε ο Σεισμολογικός σταθμός). 3) Μαγνητικό Observatorium Niemeg. 4)Υπηρεσία Γερμανίας για την έρευνα εδάφους.
Ο Ελληνογερμανικός πόλεμος τον βρήκε στο Βερολίνο. Την προστασία των Ελληνικών συμφερόντων στη Γερμανία ανέλαβε στην αρχή η Σουηδία και κατόπιν η Αργεντινή. Έτσι με βίζες της Αργεντινής στο διαβατήριο μπόρεσε να συνεχίσει τις επιστημονικές του εργασίες. Το 1944 με τη μεσολάβηση της Αργεντίνικης πρεσβείας του χορηγήθηκε άδεια εξόδου από τη Γερμανία (29-02-1944), ώστε να δει τη μητέρα του στην Αθήνα και κατόπιν να μεταβεί στην Αργεντινή όπου θεωρήθηκε απαραίτητος λόγω της ειδικότητάς του (Διδ/ρος Γεωλόγου και Διδ/ρος Φυσικού). Έφτασε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1944, αλλά παρά και νέες ευνοϊκές προτάσεις της εδώ Αργεντίνικης πρεσβείας αποφάσισε να μείνει στην Ελλάδα με την σκέψη ότι με τις Ειδικές Γνώσεις του θα μπορούσε να συμβάλλει στην οικονομική ανόρθωση της κατεστραμένης και εξαντλημένης από την Γερμανική Κατοχή χώρα μας.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάχθηκε στο ΕΑΜ του Πανεπιστημίου Αθηνών και με τη βοήθεια του -επειδή γνώριζε τον Βασίλη Μαρκεζίνη- ο αδελφός του Νίκος, κατόρθωσε με 4 καθόδους του από την Πάρνηθα να συνδεθούν με το Β. Μαρκεζίνη τμήματα του ΕΑΜ Αθήνας, τα οποία, λόγω της δίωξής του από την Γκεστάπο δεν είχε προλάβει να παραδώσει.
Την Πρωτοχρονιά του 1945 η Εθνοφυλακή, που έκανε έρευνα στο σπίτι της μητέρας τους στο οποίο και έμενε, τον συνέλαβε μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Τάκη, Ιατρό, επειδή διαμαρτυρήθηκε όταν έγινε κατάσχεση ατομικών του ειδών (ιματισμού κλπ που είχε φέρει από Γερμανία). Τους παρέδωσε στο Αστυνομικό Τμήμα Παγκρατίου και στη συνέχεια τους μετέφεραν με πλήθος άλλων στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα Αφρικής.
Μετά την απόλυσή του από την Ελ Ντάμπα, παρά τις συνεχείς προτάσεις να εργαστεί σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, αυτός ως γνήσιος πατριώτης θεώρησε αναγκαία την παραμονή του στην Ελλάδα! Αρχικά ασχολήθηκε με το σπουδαιότατο και επίμαχο θέμα της βιωσιμότητας της Ελλάδος. Οι εργασίες που δημοσίευσε είχαν ευρύτερη απήχηση, επειδή με Γεωλογικά και Κοιτασματολογικά Επιχειρήματα έδειχναν ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΓΗ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΦΤΩΧΌΣ ΤΌΠΟΣ!!! Αλλά ένας πλούσιος σε ορυκτά (λιγνίτη) και ενεργειακό πλούτο (πετρέλαιο) και ότι επιπλέον διαθέτει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΕΥΔΟΚΊΜΗΣΗ ΒΑΡΕΙΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ!!! Πράγμα που στεκόταν αντίθετα στο δόγμα της... "φτωχής πλην εντίμου Ελλάς" που λάνσαραν τότε εσκεμμένα οι κρατούντες. Η θέσεις του Δημητράκη Κισκύρα δικαιώθηκαν αλλά στάθηκαν εμπόδιο στην Ακαδημαϊκή του Εξέλιξη!!!
Με επιστημονικές έρευνες και δημοσιεύσεις έδειξε για παράδειγμα ότι το ελληνικό υπέδαφος έχει αποθέματα λιγνίτη τόσα, ώστε επί πολλές δεκάδες χρόνια επαρκούν για την εξασφάλιση ενέργειας για όλες τις ανάγκες της χώρας μας, μαζί βέβαια και για την ηλεκτροδότηση των αναγκών της βαρειάς βιομηχανίας. Όλα αυτά όμως προκαλούσαν τεράστια ζημιά στους εδώ συναλλασσόμενους με τόσες εταιρείες του εξωτερικού και ιδιαίτερα στα συμφέροντα των τότε Άγγλων επικυρίαρχων και έτσι τα μεσάνυχτα της 3-4ης Μαρτίου 1947, συνελήφθη και εκτοπίστηκε αρχικά στην Ικαρία, έπειτα στην Μακρόνησο όπου και βασανίστηκε και τέλος στον Άι- Στράτη επί έξι χρόνια!!!
Στην Μακρόνησο τον τράβηξαν με άλλους ακόμα 100 περίπου στην περιβόητη "Χαράδρα"! Όταν τον ρώτησαν "είσαι Κομμουνιστής;" παρότι θα μπορούσε να πει " Όχι είμαι Δημοκράτης" και να γλιτώσει, αυτός είπε "ΝΑΙ ΕΊΜΑΙ"! Το αποτέλεσμα ήταν ότι εκτός των άλλων, του έσπασαν τα κόκκαλα της δεξιάς παλάμης, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιεί το χέρι του για να γράφει και να χειρίζεται το μικροσκόπιο και ταυτόχρονα του προξένησαν σοβαρή βλάβη στο αριστερό μάτι!
Το 1957 το Γεωμαγνητικό Ινστιτούτο της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών του Βερολίνου, τον προσκάλεσε να δώσει διάλεξη στο Potsdam και για προσωπικές συζητήσεις πάνω σε ολόκληρη σειρά προβλημάτων που αφορούσαν το Διεθνές Γεωφυσικό Συνέδριο. Στην πρόσκληση αυτή δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση ΔΕΝ του χορήγησε Διαβατήριο, παρ' ότι μάλιστα ήταν ο ΜΌΝΟΣ Έλληνας επιστήμονας που είχε προσκληθεί στο Παγκόσμιο Συνέδριο! Δυστυχώς και η ΕΔΑ στην οποίαν ανήκαν, παρότι διέθετε βουλευτές δεν ασχολήθηκε να απαιτήσει χορήγηση διαβατηρίου στον μεγάλο Έλληνα επιστήμονα! Αργότερα, το 1961 (15 Μαΐου) ο Διευθυντής του Γεωμαγνητικού Ινστιτούτου, Καθηγητής Fanselau, αποτάθηκε στην Ακαδημία Αθηνών να διευκολύνει την επίσκεψη του στο Potsdam. Η Ακαδημία με έγγραφό της όμως (1-6-1961) απάντησε ότι δυστυχώς δεν μπορεί να βοηθήσει, διότι δεν υπάρχει υπαλληλική ή άλλη σχέση μεταξύ του εν λόγω Επιστήμονα και της Ακαδημίας...
Ο Δημήτριος Κισκύρας του Ανδρέα, πέρα από τα δύο διδακτορικά του και τις τόσες σπουδές, έχει δημοσιεύσει 109 Εργασίες (Σεισμολογικές, Ηφαιστειολογικές, Τεκτονικές, Γήινου Μαγνητισμού, Γεωφυσικές, Γεωλογικές, Κοιτασματολογικές, Υδρογεωλογικές κ.α.) πέρα από τις επίσης 106 που έκανε για επαγγελματικούς, βιοποριστικούς σκοπούς!!!
Στο βιβλίο μου "Χίλια Χωριά στη δίνη του χρόνου" εκδ.2013, αναφέρω για τις μελέτες του και άρθρα του τη δεκαετία του 1970 στο περιοδικό "Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά" για τις ενδείξεις ύπαρξης πετρελαίου στη Δυτική Μεσσηνία, όπως σε όλη τη Δυτική Ελλάδα (Κατάκολο, Επτάνησα κλπ). Πράγμα που σήμερα είναι επιβεβαιωμένο.
Το 1990 η Ελληνική Γεωλογική Εταιρεία τον εξέλεξε παμψηφεί σαν Επίτιμο Πρόεδρο της! Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ανάπηρος από ημιπληγία του δεξιού μέρους του σώματος του, ήταν καθισμένος σε αναπηρική καρέκλα. Παρόλα αυτά έμαθε να γράφει με το αριστερό για να συνεχίσει να επιτελεί το χρέος του προς την επιστήμη μέχρι την τελευταία του πνοή!
Μια ΤΕΡΆΣΤΙΑ προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας!!!
* Οι αριστερών καταβολών Κισκηραίοι, έγραφαν το όνομά τους με "υ" αντί για "η"!
Του Ηλια Καραμπατσου .
Έλαβα πρόσκληση από τον φίλο Παναγιώτη Τσώνη για αναφορά 10 βιβλίων που μου αρέσουν περισσότερο. Σήμερα το Νο6: "ΈΡΕΥΝΑ ΕΚ ΒΑΘΈΩΝ" (απομνημονεύματα) του κοντοχωριανού (από το Φουρτζή) Χιλιοχωρίτη Μαθηματικού- Παιδαγωγού- Αντιστασιακού, Νικόλαου Α. Κισκύρα! Ένα πραγματικό σπουδαίο και σπάνιο βιβλίο που μας οδηγεί στο επιθυμητό: Πορεία από το ειδικό προς το γενικό και από το τοπικό προς το Πανελλήνιο!
Ο Νικόλαος Κισκύρας μέχρι τα βαθιά γεράματα του παρέμεινε πιστός στις αρχές που με αυταπάρνηση υπηρέτησε και στο Κόμμα του και χρησιμοποιώντας ακλόνητα επιχειρήματα και ντοκουμέντα μιλάει με σκληρή γλώσσα για τους αναθεωρητές και της πρώτης και της δεύτερης διάσπασης του ΚΚΕ, του οποίου υπήρξε παλαιό στέλεχος! Σε διασωθέντα αρχεία της ασφάλειας που έπεσαν στα χέρια μου, κάποια εποχή εθεωρείτο ο πιο επικίνδυνος κομμουνιστής της Πυλίας μαζί με τον μπάρμπα Τάσο τον Κουλαμπά! Δίδονται αδιάσειστα ντοκουμέντα για μια περιοχή που έβγαλε πραγματικούς ιδεολόγους κομμουνιστές, ισχυρά στελέχη διεθνούς εμβέλειας, που πίστεψαν στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο! Τα αδέρφια τους, τα παιδιά τους, ακόμα και τα εγγόνια τους είτε κυνηγήθηκαν άγρια, είτε δωροδοκήθηκαν για ν' "αλλαξοπιστήσουν"... Αυτό δεν επιτρέπει όμως σε κάποιους... "ισορροπητές" ιστοριοδίφες να επιθυμούν να τους παρουσιάσουν επειδή βολεύει, απλά ως... κεντροαριστερούς, "μεταρρυθμιστές", "δημοκράτες" κλπ, διότι τέτοιες αρλούμπες δεν προκύπτουν ούτε από την δράση τους, ούτε από την προσεκτική μελέτη των πηγών!
Πέρα από τα σπουδαία ντοκουμέντα που δίδονται από το συγγραφέα, το βιβλίο έχει ιδιαίτερη αξία για την αφιέρωση στον πάρα πολύ σπουδαίο αδελφό του Νίκου τον μέγιστο επιστήμονα Δημήτριο Κισκύρα!!!
ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ ΚΙΣΚΎΡΑΣ*του ΑΝΔΡΈΑ
Ο Δημητράκης Κισκύρας γεννήθηκε το 1910 στο Φουρτζή Πυλίας, μεγάλωσε στην Πύλο (όπου ο πατέρας του ασχολούνταν με το εμπόριο σταφίδας), όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο και εγγράφηκε στο Φυσικομαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1931 έλαβε το πτυχίο του με άριστα. Το 1938 έγινε διδάκτορας της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Με Υποτροφία της Επιτροπής του Άθλου Όθωνος και Αθήνας Σταθάτου αναχώρησε για την Γερμανία. Το 1940 με την έκρηξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου παρουσιάστηκε στην Ελληνική Πρεσβεία για να γυρίσει στην Ελλάδα να πολεμήσει. Η αίτηση του όμως δεν έγινε δεκτή, επειδή ήταν στρατιώτης βοηθητικός και μάλιστα παλαιάς σχετικά κλάσης, η οποία και αργότερα δεν εκλήθη. Ο δε Έλληνας πρεσβευτής Ραγκαβής του συνέστησε να συνεχίσει τις σπουδές του. Το 1943 έγινε διδάκτορας των Φυσιογνωστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Παρακολούθησε μαθήματα Σεισμικής, Μετεωρολογίας, Θεωρητικής Φυσικής (Ηλεκτρισμός και Μαγνητισμός) και Φυσικής του Ηλίου στο πανεπιστήμιο της Γοττίγγης. Μετεκπαίδευση στον Τομέα της Γεωφυσικής έκανε στα: 1)Γεωφυσικό Ινστιτούτο Potsdam. 2)Γεωδαιτικό Ινστιτούτο Potsdam (Τμήμα Φυσικής Γεωδαισίας, όπου ανήκε ο Σεισμολογικός σταθμός). 3) Μαγνητικό Observatorium Niemeg. 4)Υπηρεσία Γερμανίας για την έρευνα εδάφους.
Ο Ελληνογερμανικός πόλεμος τον βρήκε στο Βερολίνο. Την προστασία των Ελληνικών συμφερόντων στη Γερμανία ανέλαβε στην αρχή η Σουηδία και κατόπιν η Αργεντινή. Έτσι με βίζες της Αργεντινής στο διαβατήριο μπόρεσε να συνεχίσει τις επιστημονικές του εργασίες. Το 1944 με τη μεσολάβηση της Αργεντίνικης πρεσβείας του χορηγήθηκε άδεια εξόδου από τη Γερμανία (29-02-1944), ώστε να δει τη μητέρα του στην Αθήνα και κατόπιν να μεταβεί στην Αργεντινή όπου θεωρήθηκε απαραίτητος λόγω της ειδικότητάς του (Διδ/ρος Γεωλόγου και Διδ/ρος Φυσικού). Έφτασε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1944, αλλά παρά και νέες ευνοϊκές προτάσεις της εδώ Αργεντίνικης πρεσβείας αποφάσισε να μείνει στην Ελλάδα με την σκέψη ότι με τις Ειδικές Γνώσεις του θα μπορούσε να συμβάλλει στην οικονομική ανόρθωση της κατεστραμένης και εξαντλημένης από την Γερμανική Κατοχή χώρα μας.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάχθηκε στο ΕΑΜ του Πανεπιστημίου Αθηνών και με τη βοήθεια του -επειδή γνώριζε τον Βασίλη Μαρκεζίνη- ο αδελφός του Νίκος, κατόρθωσε με 4 καθόδους του από την Πάρνηθα να συνδεθούν με το Β. Μαρκεζίνη τμήματα του ΕΑΜ Αθήνας, τα οποία, λόγω της δίωξής του από την Γκεστάπο δεν είχε προλάβει να παραδώσει.
Την Πρωτοχρονιά του 1945 η Εθνοφυλακή, που έκανε έρευνα στο σπίτι της μητέρας τους στο οποίο και έμενε, τον συνέλαβε μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Τάκη, Ιατρό, επειδή διαμαρτυρήθηκε όταν έγινε κατάσχεση ατομικών του ειδών (ιματισμού κλπ που είχε φέρει από Γερμανία). Τους παρέδωσε στο Αστυνομικό Τμήμα Παγκρατίου και στη συνέχεια τους μετέφεραν με πλήθος άλλων στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα Αφρικής.
Μετά την απόλυσή του από την Ελ Ντάμπα, παρά τις συνεχείς προτάσεις να εργαστεί σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, αυτός ως γνήσιος πατριώτης θεώρησε αναγκαία την παραμονή του στην Ελλάδα! Αρχικά ασχολήθηκε με το σπουδαιότατο και επίμαχο θέμα της βιωσιμότητας της Ελλάδος. Οι εργασίες που δημοσίευσε είχαν ευρύτερη απήχηση, επειδή με Γεωλογικά και Κοιτασματολογικά Επιχειρήματα έδειχναν ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΓΗ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΦΤΩΧΌΣ ΤΌΠΟΣ!!! Αλλά ένας πλούσιος σε ορυκτά (λιγνίτη) και ενεργειακό πλούτο (πετρέλαιο) και ότι επιπλέον διαθέτει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΕΥΔΟΚΊΜΗΣΗ ΒΑΡΕΙΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ!!! Πράγμα που στεκόταν αντίθετα στο δόγμα της... "φτωχής πλην εντίμου Ελλάς" που λάνσαραν τότε εσκεμμένα οι κρατούντες. Η θέσεις του Δημητράκη Κισκύρα δικαιώθηκαν αλλά στάθηκαν εμπόδιο στην Ακαδημαϊκή του Εξέλιξη!!!
Με επιστημονικές έρευνες και δημοσιεύσεις έδειξε για παράδειγμα ότι το ελληνικό υπέδαφος έχει αποθέματα λιγνίτη τόσα, ώστε επί πολλές δεκάδες χρόνια επαρκούν για την εξασφάλιση ενέργειας για όλες τις ανάγκες της χώρας μας, μαζί βέβαια και για την ηλεκτροδότηση των αναγκών της βαρειάς βιομηχανίας. Όλα αυτά όμως προκαλούσαν τεράστια ζημιά στους εδώ συναλλασσόμενους με τόσες εταιρείες του εξωτερικού και ιδιαίτερα στα συμφέροντα των τότε Άγγλων επικυρίαρχων και έτσι τα μεσάνυχτα της 3-4ης Μαρτίου 1947, συνελήφθη και εκτοπίστηκε αρχικά στην Ικαρία, έπειτα στην Μακρόνησο όπου και βασανίστηκε και τέλος στον Άι- Στράτη επί έξι χρόνια!!!
Στην Μακρόνησο τον τράβηξαν με άλλους ακόμα 100 περίπου στην περιβόητη "Χαράδρα"! Όταν τον ρώτησαν "είσαι Κομμουνιστής;" παρότι θα μπορούσε να πει " Όχι είμαι Δημοκράτης" και να γλιτώσει, αυτός είπε "ΝΑΙ ΕΊΜΑΙ"! Το αποτέλεσμα ήταν ότι εκτός των άλλων, του έσπασαν τα κόκκαλα της δεξιάς παλάμης, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιεί το χέρι του για να γράφει και να χειρίζεται το μικροσκόπιο και ταυτόχρονα του προξένησαν σοβαρή βλάβη στο αριστερό μάτι!
Το 1957 το Γεωμαγνητικό Ινστιτούτο της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών του Βερολίνου, τον προσκάλεσε να δώσει διάλεξη στο Potsdam και για προσωπικές συζητήσεις πάνω σε ολόκληρη σειρά προβλημάτων που αφορούσαν το Διεθνές Γεωφυσικό Συνέδριο. Στην πρόσκληση αυτή δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση ΔΕΝ του χορήγησε Διαβατήριο, παρ' ότι μάλιστα ήταν ο ΜΌΝΟΣ Έλληνας επιστήμονας που είχε προσκληθεί στο Παγκόσμιο Συνέδριο! Δυστυχώς και η ΕΔΑ στην οποίαν ανήκαν, παρότι διέθετε βουλευτές δεν ασχολήθηκε να απαιτήσει χορήγηση διαβατηρίου στον μεγάλο Έλληνα επιστήμονα! Αργότερα, το 1961 (15 Μαΐου) ο Διευθυντής του Γεωμαγνητικού Ινστιτούτου, Καθηγητής Fanselau, αποτάθηκε στην Ακαδημία Αθηνών να διευκολύνει την επίσκεψη του στο Potsdam. Η Ακαδημία με έγγραφό της όμως (1-6-1961) απάντησε ότι δυστυχώς δεν μπορεί να βοηθήσει, διότι δεν υπάρχει υπαλληλική ή άλλη σχέση μεταξύ του εν λόγω Επιστήμονα και της Ακαδημίας...
Ο Δημήτριος Κισκύρας του Ανδρέα, πέρα από τα δύο διδακτορικά του και τις τόσες σπουδές, έχει δημοσιεύσει 109 Εργασίες (Σεισμολογικές, Ηφαιστειολογικές, Τεκτονικές, Γήινου Μαγνητισμού, Γεωφυσικές, Γεωλογικές, Κοιτασματολογικές, Υδρογεωλογικές κ.α.) πέρα από τις επίσης 106 που έκανε για επαγγελματικούς, βιοποριστικούς σκοπούς!!!
Στο βιβλίο μου "Χίλια Χωριά στη δίνη του χρόνου" εκδ.2013, αναφέρω για τις μελέτες του και άρθρα του τη δεκαετία του 1970 στο περιοδικό "Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά" για τις ενδείξεις ύπαρξης πετρελαίου στη Δυτική Μεσσηνία, όπως σε όλη τη Δυτική Ελλάδα (Κατάκολο, Επτάνησα κλπ). Πράγμα που σήμερα είναι επιβεβαιωμένο.
Το 1990 η Ελληνική Γεωλογική Εταιρεία τον εξέλεξε παμψηφεί σαν Επίτιμο Πρόεδρο της! Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ανάπηρος από ημιπληγία του δεξιού μέρους του σώματος του, ήταν καθισμένος σε αναπηρική καρέκλα. Παρόλα αυτά έμαθε να γράφει με το αριστερό για να συνεχίσει να επιτελεί το χρέος του προς την επιστήμη μέχρι την τελευταία του πνοή!
Μια ΤΕΡΆΣΤΙΑ προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας!!!
* Οι αριστερών καταβολών Κισκηραίοι, έγραφαν το όνομά τους με "υ" αντί για "η"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου